z monarchii zrzucili, której zaś potym oni dzielnością swoją dostali. Utwierdziwszy tedy te legitimos conventus rokoszmi, od rokowania abo traktowania pro asserendis, vindicandis, restaurandis iuribus et libertatibus bądź na sejmiech, jako się to stało za czasu Kazimierza Trzeciego, przeciwko któremu się sprzysięgli non agnoscere eum pro iusto rege, że i juramentu i konfirmacjej praw im uczynić się zbraniał, czym on wzruszony i wszytko uczynił i poprawił się, toż uczynili czasu onego św. pamięci króla Zygmunta pode Lwowem w ruszeniu pospolitym będąc obrażeni złymi regimenty cudzoziemskimi królowej Bony, będąc obrażeni wybieraniem nowego cła, na które ordo equestris nie pozwalał, i wykupnem przez królową Bonę starostw sądowych i inszych
z monarchiej zrzucili, której zaś potym oni dzielnością swoją dostali. Utwierdziwszy tedy te legitimos conventus rokoszmi, od rokowania abo traktowania pro asserendis, vindicandis, restaurandis iuribus et libertatibus bądź na sejmiech, jako się to stało za czasu Kazimierza Trzeciego, przeciwko któremu się sprzysięgli non agnoscere eum pro iusto rege, że i juramentu i konfirmacyej praw im uczynić się zbraniał, czym on wzruszony i wszytko uczynił i poprawił się, toż uczynili czasu onego św. pamięci króla Zygmunta pode Lwowem w ruszeniu pospolitym będąc obrażeni złymi regimenty cudzoziemskimi królowej Bony, będąc obrażeni wybieraniem nowego cła, na które ordo equestris nie pozwalał, i wykupnem przez królową Bonę starostw sądowych i inszych
Skrót tekstu: DyskRokCz_II
Strona: 423
Tytuł:
38. Dyskurs około rokoszu, przez zjazd lubelski in diem sextam Augusti miedzy Sendomierzem a Pokrzywnicą roku 1606 uchwalonego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Sukcesorom in lineas, vnam successiuè post alteram. Siedmiogrodzka ziemia po śmierci Rakocego na dwoje się rozdzieliła. Jedna strona trzyma z Barczajem od Cesarza Tureckiego na Państwo podanym. Druga przy wolnościach swoich stoi/ nie przyznawając Turczynowi facultatem legitimam podawać im Pana którego chcą oni wedle Praw swoich obrać/ i podać go potym Poraje Ottomańskiej do Konfirmacjej. Przy tej stronie drugiej/ wiąże się Rakocy młody/ (który po śmierci Ojcowskiej Katolikiem został) i Urzędnicy najprzedniejszy Rakocego/ jako Remeny Janusz/ Hetman Wielki/ Michał Mikiesz/ Kanclerz/ i inni. Sekielczycy i Saxones z nimi concurrunt, i ad sistentiam Cesarza Chrześcijańskiego implorant ad tutelam Iurium et Priuilegiorum. Dzieje w
Sukcessorom in lineas, vnam successiuè post alteram. SIedmigrodzka źiemiá po śmierći Rákocego ná dwoie sie rozdźieliłá. Iedná strona trzyma z Bárcżáiem od Cesárzá Tureckiego ná Páństwo podánym. Druga przy wolnośćiách swoich stoi/ nie przyznawáiąc Turcżynowi facultatem legitimam podáwáć im Páná ktorego chcą oni wedle Praw swoich obráć/ y podáć go potym Poráie Ottomáńskiey do Confirmácyey. Przy tey stronie drugiey/ wiąże sie Rakocy młody/ (ktory po śmierći Oycowskiey Kátholikiem został) y Vrzędnicy nayprzednieyszy Rákocego/ iáko Remeny Iánusz/ Hetman Wielki/ Michał Mikiesz/ Kánclerz/ y inni. Sekielcżycy y Saxones z nimi concurrunt, y ad sistentiam Cesarza Chrześćiáńskieg^o^ implorant ad tutelam Iurium et Priuilegiorum. Dźieie w
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 11
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
się Szlachectwem chlubi/ nie swym dobrem ale cudzym/ nie swą ale cudzą ozdobą się zdobi i chlubi: która/ jako cudza suknia abo pożyczana rychlej nam sromotę niż poczciwość uczyni/ jeślibyśmy też sami wlasnej ozdoby i poczciwości skąd inąd nie szukali/ abo prawa lepszego na Szlachectwo nie mieli jedno cudzą zasługę. Bo Szlachectwo Konfirmacjej potrzebuje/ nie tak od Króla/ jako od własnej Cnoty naszej/ bez której dziurawe prawo na nie mamy: I owszem nie tylko nas nie ozdobi Cnota i Poczciwość przodków naszych/ gdy sami Cnot własnych mieć nie będziemy: ale nam jeszcze będzie ku wielkiej zelżywości/ gdy nas niegodnymi przodków naszych będą nazywać/ i których
się Szláchectwem chlubi/ nie swym dobrem ále cudzym/ nie swą ále cudzą ozdobą się zdobi y chlubi: ktora/ jako cudza suknia ábo pożyczána rychley nam sromotę niż poczćiwość vczyni/ ieślibysmy też sámi wlasney ozdoby y poczćiwośći zkąd inąd nie szukáli/ ábo práwá lepszego ná Szláchectwo nie mieli iedno cudzą zasługę. Bo Szláchectwo Confirmácyey potrzebuie/ nie ták od Krolá/ iáko od własney Cnoty nászey/ bez ktorey dziuráwe práwo ná nie mamy: Y owszem nie tylko nas nie ozdobi Cnotá y Poczćiwość przodkow nászych/ gdy sámi Cnot własnych mieć nie będźiemy: ále nam ieszcze będźie ku wielkiey zelżywośći/ gdy nás niegodnymi przodkow nászych będą názywáć/ y ktorych
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 2
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
przewierzgnienia/ z Ariuszem się obłapić/ albo z Socinem we Zborze przywitać/ a niżeli to czegobyś chciał w Cerkwi widksieć. Temu się jednak dziwuję/ że Władyka mając nad sobą Starszego swego Metropolitę/ i Kolegów swoich Unitskich Episkopów/ bez których Syndoalnej zgody nic nowego w Cerkiew wprowadzać nie mógłby/ i bez Konfirmacjej Papiesskiego to czynić waży się? bo jeśliby to było z Konsensem ich Synodalnym/ i z Konfirmacją Rzymskiej Stolice/ nie w jednej tylko Włodzimierskiej/ ale we wszytkich by Unitskich Cerkwiach takowe nowimy odprawować potrzeba. Zaczym znać/ że w Waszej Unijej/ quot Capita tot Sensus. Ale i temu muszę się dziwować/ jeżeli
przewierzgnienia/ z Ariuszem się obłápić/ álbo z Socinem we Zborze przywitáć/ á niżeli to czegobyś chćiał w Cerkwi widxieć. Temu się iednák dźiwuię/ że Włádyká máiąc nád sobą Stárszego swego Metropolitę/ y Kollegow swoich Vnitskich Episkopow/ bez ktorych Syndoálney zgody nic nowego w Cerkiew wprowadzáć nie mogłby/ y bez Confirmácyey Papiezskiego to czynić waży się? bo iesliby to było z Consensem ich Synodálnym/ y z Confirmácyą Rzymskiey Stolice/ nie w iedney tylko Włodźimierskiey/ ále we wszytkich by Vnitskich Cerkwiách tákowe nowimy odpráwowáć potrzebá. Záczym znáć/ że w Wászey Vniiey/ quot Capita tot Sensus. Ale y temu muszę się dźiwowáć/ ieżeli
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 117
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
