. Gdzie, raz przyjąwszy do serca Boga swojego, żadnej przeciwności Jego nie przypuszczali tak dalece, że sam mógł być świadkiem ich szczerości, prostoty i miłości bliźniego, gdzie głodem, smrodem, wrzodem i obelgą, usta, nos, oko i ucho przez nieznośne posty, przez wizytowanie trupów i grobów, przez opatrowanie zarażonych parchami i trądem, przez ponoszenie niesławy i słów uszczyrpliwych, mortyfikując żyli w niedostatku ochotniej i przyjemniej aniżeli w obfitości wszelakiej. Gdzie w wspołeczeństwach i zgromadzeniach swoich wspólne szczęście i nieszczęście przez miłość zakonną miewali, światem i powabnością jego jako zgnilizną zaraźliwą gardzili, na przełożeństwach i funkcjach zakonnych usilną aplikacyją, staraniem i pracą jako ostatni słudzy
. Gdzie, raz przyjąwszy do serca Boga swojego, żadnej przeciwności Jego nie przypuszczali tak dalece, że sam mógł bydź świadkiem ich szczerości, prostoty i miłości bliźniego, gdzie głodem, smrodem, wrzodem i obelgą, usta, nos, oko i ucho przez nieznośne posty, przez wizytowanie trupów i grobów, przez opatrowanie zarażonych parchami i trądem, przez ponoszenie niesławy i słów uszczyrpliwych, mortyfikując żyli w niedostatku ochotniej i przyjemniej aniżeli w obfitości wszelakiej. Gdzie w wspołeczeństwach i zgromadzeniach swoich wspólne szczęście i nieszczęście przez miłość zakonną miewali, światem i powabnością jego jako zgnilizną zaraźliwą gardzili, na przełożeństwach i funkcyjach zakonnych usilną aplikacyją, staraniem i pracą jako ostatni słudzy
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 224
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
nie mogli wystatczyć wielkiej liczbie poenitentów: przetoż aby ich wiele nie musiało odchodzić bez rozgrzeszenia/ dosyć rozumieli na tym/ gdyby się byli wyznali grzesznikami; częścią też/ iż ludzie ci co mieli pokutować/ bawiąc się z heretykami/ którzy mawiają o takiej swej konfessiej/ abo konfuzji raczej/ zarazili się od nich takiemi parchami/ a zwłaszcza w Santoniej. Indziej/ a osobliwie w Wiuarez/ szlachta kradli się potajemnie/ w dobra kościelne/ jakoby właśnie w grunty porzucone/ abo w kaduki jakie; tak iż chcąc każdy z nich być pierwszym do otrzymania w nich posessiej/ przychodzili częstokroć do zwady. A gdy tak przywłaszczyli sobie szlachta dobra Kościelne
nie mogli wystátczyć wielkiey liczbie poenitentow: przetoż áby ich wiele nie muśiáło odchodźić bez rozgrzeszenia/ dosyć rozumieli ná tym/ gdyby się byli wyználi grzesznikámi; częśćią też/ iż ludźie ći co mieli pokutowáć/ báwiąc się z haeretykámi/ ktorzy mawiáią o tákiey swey confessiey/ ábo confusiey ráczey/ záráźili się od nich tákiemi párchámi/ á zwłasczá w Sántoniey. Indźiey/ á osobliwie w Wiuárez/ szláchtá krádli się potáiemnie/ w dobrá kośćielne/ iákoby własnie w grunty porzucone/ ábo w káduki iákie; ták iż chcąc káżdy z nich bydź pierwszym do otrzymánia w nich possessiey/ przychodźili częstokroć do zwády. A gdy ták przywłasczyli sobie szláchtá dobrá Kośćielne
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 96
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
ponieważ obór dla bydła i stajen dla koni nie masz i na zimę wszystek inwentarz w niej mieścić się musi. We 2 miejscach żerdziami przegrodzono tak dla koni, jako i bydła. Tam gdzie konie stawiają, koryta i drabiny dobre, podłoga zła. Owiec inwentarskich nie znajduje się, tylko sztuk 7, i to zarażonych parchami. Bydła rogatego: krów pożytkowych 14, stadnik jeden, wolec jeden.
Wracając się w podwórze od owczarni po prawej stronie świńskich chlewików jest 3, płatami ogrodzonych z jednej strony. Te chlewiki pod snopkami, poszycie na nich złe. Wedle tych chlewików świńskich kurników także 3 pod snopkami, poszycie także złe. W tych
ponieważ obór dla bydła i stajen dla koni nie masz i na zimę wszystek inwentarz w niej mieścić się musi. We 2 miejscach żerdziami przegrodzono tak dla koni, jako i bydła. Tam gdzie konie stawiają, koryta i drabiny dobre, podłoga zła. Owiec inwentarskich nie znajduje się, tylko sztuk 7, i to zarażonych parchami. Bydła rogatego: krów pożytkowych 14, stadnik jeden, wolec jeden.
Wracając się w podwórze od owczarni po prawej stronie świńskich chlewików jest 3, płatami ogrodzonych z jednej strony. Te chlewiki pod snopkami, poszycie na nich złe. Wedle tych chlewików świńskich kurników także 3 pod snopkami, poszycie także złe. W tych
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 163
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
