ciele miód nosi i jady, Miłość raz miodu pełna, wnetki pełna zdrady. Ale w tym jest różnica: pszczoła raz zakole I umiera, a miłość wieczne daje bole, I od pszczoły, choć nabrzmi, niedługośmy chorzy, Ale rany miłości nie zleczą doktorzy. NA KALOTĘ
Czy to łysina, czy tam spodkiem parchy, Że plesz, rzecz świętą, kryjesz w skórę z marchy? Gdy na was pojrzę, księże kanoniku, Zda mi się, że łeb nosicie w trzewiku. DO KRAMARKI
Moja droga kramareczko, Me złoto, me pieścidłeczko, Nikt ci nie zada, żeby twój kram chudy, Kiedy twe budy Wszytkie gładkości napełniły cudy
ciele miód nosi i jady, Miłość raz miodu pełna, wnetki pełna zdrady. Ale w tym jest różnica: pszczoła raz zakole I umiera, a miłość wieczne daje bole, I od pszczoły, choć nabrzmi, niedługośmy chorzy, Ale rany miłości nie zleczą doktorzy. NA KALOTĘ
Czy to łysina, czy tam spodkiem parchy, Że plesz, rzecz świętą, kryjesz w skórę z marchy? Gdy na was pojrzę, księże kanoniku, Zda mi się, że łeb nosicie w trzewiku. DO KRAMARKI
Moja droga kramareczko, Me złoto, me pieścidłeczko, Nikt ci nie zada, żeby twój kram chudy, Kiedy twe budy Wszytkie gładkości napełniły cudy
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 69
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
w książęta. 3 (D). JAKA WODA NAJLEPSZA
Gdy w posiedzeniu jeden tę kwestyją poda Do uwagi, kędy też najlepsza jest woda, Różni różnie, jakoż być nie może bez braku: Ten w Egrze, inszy studnię chwali na Drużbaku, Ten we Szkle, ten w Iwończu kędyś na Podgórzu; Ten na parchy i świerzby radzi kąpiel w morzu. Co kto widział lub słychał, lub też czytał drugi, Różne krynice, różne wybierali strugi. Chcąc się też żołnierz do nich przymówić rozumnie: „Co kto lubi; najlepsza w nalewce jest u mnie. Bo tamte do choroby należą i łóżka; Ta do stołu, wieczerze i
w książęta. 3 (D). JAKA WODA NAJLEPSZA
Gdy w posiedzeniu jeden tę kwestyją poda Do uwagi, kędy też najlepsza jest woda, Różni różnie, jakoż być nie może bez braku: Ten w Egrze, inszy studnię chwali na Drużbaku, Ten we Szkle, ten w Iwończu kędyś na Podgorzu; Ten na parchy i świerzby radzi kąpiel w morzu. Co kto widział lub słychał, lub też czytał drugi, Różne krynice, różne wybierali strugi. Chcąc się też żołnierz do nich przymówić rozumnie: „Co kto lubi; najlepsza w nalewce jest u mnie. Bo tamte do choroby należą i łóżka; Ta do stołu, wieczerze i
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 208
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Sacrum, albo Calo de Z. Vincente zwanej, jest Miasto Sagrez albo Sagre, gdzie cieplice Hiszpańskie najsławniejsze, i aura najzdrowsza; skąd Geografowie całego Świata, praecipue o FrancjI
swoją dymensyą biorą, Wygnanych Żydów na milion z Kastylii przez Ferdynanda Roku 1491, przyjął tu w Luzytani Emanuel Król, ea condione; aby swe parchy i niedowiarstwo wodą Chrztu Z. obmyli, do czego nie którzy i przymuszeni, i zowią się Luzytańskim językiem Christiános nuovos; którzy często ad vomitum żydowstwa powracając, na miecze i stosy zarabiają w Sądach Trybunału Sacrae inquisitionis. Z kąd tam Proverbium: Ze w Luzytanii Duchowieństwo bogate, Inkwizycja ostra, żydostwo pospolite, Nabożeństwo bardziej
Sacrum, albo Calo de S. Vincente zwaney, iest Miasto Sagrez albo Sagrae, gdzie cieplice Hiszpańskie naysławnieysze, y aura náyzdrowsza; zkąd Geografowie całego Swiata, praecipuè o FRANCII
swoią dymensyą biorą, Wygnanych Zydow na million z Kastylii przez Ferdynanda Roku 1491, przyiął tu w Luzytani Emmanuel Krol, ea condione; aby swe parchy y niedowiarstwo wodą Chrztu S. obmyli, do czego nie ktorzy y przymuszeni, y zowią się Luzytańskim ięzykiem Christiános nuovos; ktorzy często ad vomitum żydowstwa powracaiąc, na miecze y stosy zarabiaią w Sądach Trybunału Sacrae inquisitionis. Z kąd tam Proverbium: Ze w Luzytanii Duchowienstwo bogate, Inkwizycya ostra, żydostwo pospolite, Nabożeństwo bardziey
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 180
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Wrzodom pomykającym się. Francowatym wrzodom
Wrzodom pomykającym się/ i ciało wyjadającym/ jadowitym. Też
Wrzodom Francowatym/ ciało psującym/ barzo kosztowna jest/ przymieszawszy do niej Magisterium veneris, które zowią Flegma vitrioli, a potym wespół je zmieszawszy/ tym je nacierać i plastrować. Ranom w głowie Parchom
Rany niebezpieczne w głowie. Także
Parchy/ Sok z korzenia tego ziela/ leczy/ wymywając je nim/ albo Flajtuch w nim maczając/ kłaść na nie.
Toż Olejek z tego ziela czyni/ pomazując nim. Także Wodka z korzenia jego/ wymywając je nią. (Turn.) Przepukłym.
Przepukłym/ Korzenie Dzięgielowe tłuc/ a ile świeże:
Wrzodom pomykáiącym sie. Fráncowatym wrzodom
Wrzodom pomykáiącym sie/ y ćiáło wyiadáiącym/ iádowitym. Też
Wrzodom Fráncowátym/ ćiáło psuiącym/ bárzo kosztowna iest/ przymieszawszy do niey Magisterium veneris, ktore zowią Flegma vitrioli, á potym wespoł ie zmieszawszy/ tym ie náćieráć y plástrowáć. Ránom w głowie Párchom
Rány niebespieczne w głowie. Tákże
Párchy/ Sok z korzenia tego źiela/ leczy/ wymywáiąc ie nim/ álbo Fláytuch w nim maczáiąc/ kłáść ná nie.
Toż Oleiek z tego źiela czyni/ pomázuiąc nim. Tákże Wodká z korzenia iego/ wymywáiąc ie nią. (Turn.) Przepukłym.
Przepukłym/ Korzenie Dźięgielowe tłuc/ á ile świeże:
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 65
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
bolejącym/ jest użyteczny/ kładąc go w nie/ albo i na nie. (Dios.) (Platea.) Muchy i Komory wygania.
Komory i inne bestie latające po gmachach wygania/ kurząc nim. Subetu.
Nad przyrodzenie głęboko spiące zbudza/ i oczerstwia/ kadząc nim a rogiem Jelenim pod nosem. Parchom
Parchy na głowie leczy Gałban/ z miodem je często nacierając. Połgłovj boleniu.
Boleniu połgłowy. Oczom bolejącem.
Oczom bolejącym/ jest lekarstwem/ wziąć Gałbanu i Kadzidła zarówno/ Mąki Jęczmiennej tak wiele/ jako tych obojga/ a z białki od jajec zaczynić/ na skronie/ i bolejące miejsca plastrować/ trzykroć na dzień odnawiając
boleiącym/ iest vżyteczny/ kłádąc go w nie/ álbo y ná nie. (Dios.) (Platea.) Muchy y Komory wygánia.
Komory y ine bestye latáiące po gmáchách wygania/ kurząc nim. Subetu.
Nád przyrodzenie głęboko spiące zbudza/ y oczerstwia/ kádząc nim á rogiem Ielenim pod nosem. Párchom
Párchy ná głowie leczy Gáłban/ z miodem ie często náćieráiąc. Połgłovj boleniu.
Boleniu połgłowy. Oczom boleiącem.
Oczom boleiącym/ iest lekárstwem/ wźiąć Gáłbanu y Kádźidłá zárowno/ Mąki Ięczmienney ták wiele/ iáko tych oboygá/ á z białki od iaiec záczynić/ ná skronie/ y boleiące mieyscá plastrowáć/ trzykroć ná dźień odnawiáiąc
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 212
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Także Macicy spadłej.
Macicy na dół spadłej/ Nozdrze nim namazując/ jest ratunkiem. (Tabe) Płci.
Płeć cudną i białą czyni/ z wodką Lubczykową zmieszany/ tym twarz pomazując/ i dać oschnąć/ nie ocierając. Zębom wyprochu.
Wyprochniały Ząb bolejący uśmierza/ puszczając go weń. Parchom
Strupy/ albo Parchy na głowie spądza/ inym maściom albo olejkom przymieszany/ częstokroć tym nacierając. Sposób czynienia tego Olejku.
Arnaldus de Willanoua uczy/ in Breuiario, w Rozdziale o Paraliżu/ Olejek z Gałbanu tym sposobem czynić: wziąć każe pół funta Gałbanu/ Żywice Bluszczowej sześć łotów/ a co namielej utarszy dystylować. Potym do tej wodki
Tákże Máćicy spádłey.
Máćicy ná doł spádłey/ Nozdrze nim námázuiąc/ iest rátunkiem. (Tabe) Płći.
Płeć cudną y białą czyni/ z wodką Lubsczykową zmieszány/ tym twarz pomázuiąc/ y dáć oschnąć/ nie oćieráiąc. Zębom wyprochu.
Wyprochniáły Ząb boleiący vśmierza/ pusczáiąc go weń. Párchom
Strupy/ álbo Párchy ná głowie spądza/ inym máśćiom álbo oleykom przymieszány/ częstokroć tym náćieráiąc. Sposob czynienia tego Oleyku.
Arnaldus de Villanoua vczy/ in Breuiario, w Rozdźiale o Páráliżu/ Oleiek z Gáłbanu tym sposobem czynić: wźiąć każe puł funtá Gáłbanu/ Zywice Blusczowey sześć łotow/ á co namieley vtárszy dystyllowáć. Potym do tey wodki
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 215
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Rzepikowego pułtory garści/ jagód suchych/ drzewnego głogu/ które Łacinnicy Berberis zowią. Ziarnek abo jąderek Garbarskich/ Mirtowych jagodek po pół łota/ ziela pokrajać z jagody/ i ziarnka przetłuc. To warzyć w kwarcie wody do połowice/ a przecedziwszy przydać Miodku Rożanego cztery łoty. Tym ciepło płokać/ trzymając długo w uściech. Parchy i inne strupy na głowie goi
Strupy złe abo parchy na głowie leczy. sokiem tego ziela świeżo zielonego/ nacierając często. Też samo ziele Rzepikowe w winie warzyć/ a tym głowę przemywać dobrze. Nietylko parchy/ ale i inne strupy z głowy spądza i leczy. Zapaleniu ust żołądkowych/
Zapaleniu ust żołądkowych jest ratunkiem
Rzepikowego pułtory gárśći/ iágod suchych/ drzewnego głogu/ ktore Láćinnicy Berberis zowią. Ziarnek ábo iąderek Gárbárskich/ Mirthowych iágodek po puł łotá/ źiela pokráiáć z iágody/ y źiarnká przetłuc. To wárzyć w kwarćie wody do połowice/ á przecedźiwszy przydáć Miodku Rożánego cztery łoty. Tym ćiepło płokać/ trzymaiąc długo w vśćiech. Párchy y inne strupy ná głowie goi
Strupy złe ábo párchy ná głowie leczy. sokiem tego źiela świeżo źielonego/ náćieráiąc często. Też sámo źiele Rzepikowe w winie wárzyć/ á tym głowę przemywáć dobrze. Nietylko párchy/ ále y inne strupy z głowy spądza y leczy. Zápaleniu vst żołądkowych/
Zápaleniu vst żołądkowych iest rátunkiem
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 277
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
które Łacinnicy Berberis zowią. Ziarnek abo jąderek Garbarskich/ Mirtowych jagodek po pół łota/ ziela pokrajać z jagody/ i ziarnka przetłuc. To warzyć w kwarcie wody do połowice/ a przecedziwszy przydać Miodku Rożanego cztery łoty. Tym ciepło płokać/ trzymając długo w uściech. Parchy i inne strupy na głowie goi
Strupy złe abo parchy na głowie leczy. sokiem tego ziela świeżo zielonego/ nacierając często. Też samo ziele Rzepikowe w winie warzyć/ a tym głowę przemywać dobrze. Nietylko parchy/ ale i inne strupy z głowy spądza i leczy. Zapaleniu ust żołądkowych/
Zapaleniu ust żołądkowych jest ratunkiem na szyj go nosząc Bolącce na piersiach.
Wrzody na
ktore Láćinnicy Berberis zowią. Ziarnek ábo iąderek Gárbárskich/ Mirthowych iágodek po puł łotá/ źiela pokráiáć z iágody/ y źiarnká przetłuc. To wárzyć w kwarćie wody do połowice/ á przecedźiwszy przydáć Miodku Rożánego cztery łoty. Tym ćiepło płokać/ trzymaiąc długo w vśćiech. Párchy y inne strupy ná głowie goi
Strupy złe ábo párchy ná głowie leczy. sokiem tego źiela świeżo źielonego/ náćieráiąc często. Też sámo źiele Rzepikowe w winie wárzyć/ á tym głowę przemywáć dobrze. Nietylko párchy/ ále y inne strupy z głowy spądza y leczy. Zápaleniu vst żołądkowych/
Zápaleniu vst żołądkowych iest rátunkiem ná sziy go nosząc Bolącce ná pierśiách.
Wrzody ná
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 277
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
do połowice/ a przecedziwszy przydać Miodku Rożanego cztery łoty. Tym ciepło płokać/ trzymając długo w uściech. Parchy i inne strupy na głowie goi
Strupy złe abo parchy na głowie leczy. sokiem tego ziela świeżo zielonego/ nacierając często. Też samo ziele Rzepikowe w winie warzyć/ a tym głowę przemywać dobrze. Nietylko parchy/ ale i inne strupy z głowy spądza i leczy. Zapaleniu ust żołądkowych/
Zapaleniu ust żołądkowych jest ratunkiem na szyj go nosząc Bolącce na piersiach.
Wrzody na piersiach leczy z wieprzowym sadłem go tłukąc/ i plastrując. Piersiom spuchłym
Piersiom spuchym/ jest lekarstwem z solą/ a z oliwą go utrzeć/ i ciepło przykładać
do połowice/ á przecedźiwszy przydáć Miodku Rożánego cztery łoty. Tym ćiepło płokać/ trzymaiąc długo w vśćiech. Párchy y inne strupy ná głowie goi
Strupy złe ábo párchy ná głowie leczy. sokiem tego źiela świeżo źielonego/ náćieráiąc często. Też sámo źiele Rzepikowe w winie wárzyć/ á tym głowę przemywáć dobrze. Nietylko párchy/ ále y inne strupy z głowy spądza y leczy. Zápaleniu vst żołądkowych/
Zápaleniu vst żołądkowych iest rátunkiem ná sziy go nosząc Bolącce ná pierśiách.
Wrzody ná pierśiách leczy z wieprzowym sádłem go tłukąc/ y plastruiąc. Pierśiom zpuchłym
Pierśiom zpuchym/ iest lekárstwem z solą/ á z oliwą go vtrzeć/ y ćiepło przykłádáć
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 277
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
a tym często i ciepło przemywając: a po każdym przemywaniu jegoż prochem zasypować. Abo też tak. W wodzie Rzepiku dobrą garść wziąwszy warz/ a tą wodą co naciepłej dwakroć sadno przemywaj. A ziele uwarzone na to przykładaj chustką/ abo płaty we troję abo we czworo na to połóż/ i gortem przypasz. Parchy koniom leczy
Parchy koniom leczy. Wziąć cztery łoty prochu tego ziela miałko utartego/ Gołębińców suchych/ także miałko utartych/ trzy łoty/ Szpangrynu miałkiego dwa łoty/ wieprzowego sadła starego trzydzieści dwa łoty. To wszystko pilno umieszawszy/ Parchy końskie nacierać/ dwakroć na dzień. Wodka z Rzepiku palona. Aqua Eupatorij stillatitia
Wodka z
á tym często y ćiepło przemywáiąc: á po káżdym przemywániu iegoż prochem zásypowáć. Abo też ták. W wodźie Rzepiku dobrą garść wźiąwszy warz/ á tą wodą co naćiepłey dwákroć sádno przemyway. A źiele vwárzone ná to przykłáday chustką/ ábo płáty we troię ábo we czworo ná to położ/ y gortem przypasz. Párchy koniom leczy
Párchy koniom leczy. Wźiąć cztery łoty prochu tego źiela miáłko vtártego/ Gołębińcow suchych/ tákże miáłko vtártych/ trzy łoty/ Szpangrynu miałkiego dwá łoty/ wieprzowego sádłá stárego trzydźieśći dwá łoty. To wszystko pilno vmieszawszy/ Párchy końskie náćieráć/ dwákroć ná dźień. Wodká z Rzepiku palona. Aqua Eupatorij stillatitia
Wodká z
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 278
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
