byli Ku należytym brzegom nie przybyli. Więcże ja tedy za Twoje staranie, Za święte, Panno, Twe pieczołowanie I po wtórykroć nieskończone dzięki Czynię i czynić winienem na wieki! A żeś mi dała morskie niepokoje Opisać i tę skończyć pracę moję, Jakom Cię czołem tej książki ubogiej Postawił — wchodząc na parnaskie progi, Tak gdy i teraz od Parnasu jadę, Ciebie mym wierszom za koronę kładę, A sam upadam u Twojego tronu Gwiazdo zaranna świetnego Syjonu! FINIS Potym wiatry napadają. Szturm. Marynarz się frasując przyczyny szturmu namienia. Smit z okazji na Arnolfa grzech powiada. Arnolf się z tego z niewdzięcznością omawia. Smit znowu
byli Ku należytym brzegom nie przybyli. Więcże ja tedy za Twoje staranie, Za święte, Panno, Twe pieczołowanie I po wtórykroć nieskończone dzięki Czynię i czynić winienem na wieki! A żeś mi dała morskie niepokoje Opisać i tę skończyć pracę moję, Jakom Cię czołem tej książki ubogiej Postawił — wchodząc na parnaskie progi, Tak gdy i teraz od Parnasu jadę, Ciebie mym wierszom za koronę kładę, A sam upadam u Twojego tronu Gwiazdo zaranna świetnego Syjonu! FINIS Potym wiatry napadają. Szturm. Marynarz się frasując przyczyny szturmu namienia. Smit z okazyjej na Arnolfa grzech powiada. Arnolf się z tego z niewdzięcznością omawia. Smit znowu
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 205
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
w esty macyj, zaraz kanonizowali, Bożkiem uczynili, Boską cześć mu przypisali, jąko mówi Kircher: Graeci tam Sapientes, nihil reliquerunt, quod non Divino Apotheoseos honore, nõ cohonestarent. Plato cenzorując ich letkost, powiedział: Graeci semper Pueri, nunquam senes.
Oni to owe Kastylijskie Światu pokopali acumine ingenii źrzodła: Oni Parnaskie sublimitate ingenii posypali Góry: Cokolwiek energii w stylu, bajecznych erudycyj w Poezyj, Greckiemu to przypisać konceptowi. Zgoła Muzów uczonych sedes, były Głowy uczonych Greków. Podziśdzień byliby nieoszacowani w świecie, tylko im jednego nie dostaje klejnotu Unii Świętej z Rzymem, do szacunku; bez której pereunt felicia regna. Solenne przysięgi,
w esty macyi, zaraz kanonizowáli, Bożkiem uczynili, Boską cześć mu przypisali, iąko mowi Kircher: Graeci tam Sapientes, nihil reliquerunt, quod non Divino Apotheoseos honore, nõ cohonestarent. Plato censoruiąc ich letkost, powiedział: Graeci semper Pueri, nunquam senes.
Oni to owe Kastyliyskie Swiatu pokopali acumine ingenii źrzodła: Oni Parnáskie sublimitate ingenii posypali Gory: Cokolwiek energii w stylu, baiecznych erudicyi w Pòézyi, Greckiemu to przypisać konceptowi. Zgoła Muzow uczonych sedes, były Głowy uczonych Grekow. Podziśdzień byliby nieoszácowani w świecie, tylko im iednego nie dostaie kleynotu Unii Swiętey z Rzymem, do szacunku; bez ktorey pereunt felicia regna. Solenne przysięgi,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 688
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Cefenów z Fionowej strony w Marmorowe stupy. Fineus sięPerseowi modli. Przeobrażenia Tenże w kamień. Pratus w kamień. Polodektes w kamień Księga Piąta. Meduski koń Pegas który kopytem zrzodło Helikońskie wybił. Pyreneus zawabione Muzy znieważyc chce. Musa w ptaki Przeobrażenia On zaniemi puściwszy się szyje łamie. Pierowny nasiły na musy Parnaskie. Ich Piesń Księga Piąta. Tyfon Olbrzym. Jupiter w Barana. Apolo w Kruka. Bachus w kozła. Juno w krowę Diana w kotkę. Merskury w Ibisa. Wenus w rybę. Pies Kaliopy. Przeobrażenia Pluto opatruje rzeczy. Nań Wenus Kupidyna spuszcza. Księga Piąta. Kupido go postrzelił miłością. Pluto proserpinę
Cephenow z Phionowey strony w Mármorowe stupy. Phineus sięPerseowi modli. Przeobráżenia Tenże w kámień. Pratus w kámień. Polodektes w kámień Kśięgá Piąta. Meduski koń Pegas ktory kopytem zrzodło Helikonskie wybił. Pyreneus záwabione Muzy znieważyc chce. Musa w ptaki Przeobráżenia On zániemi puśćiwszy się szyie łámie. Pierowny násiły na musy Parnaskie. Ich Piesń Kśięgá Piąta. Typhon Olbrzym. Iupiter w Baráná. Apolo w Kruka. Bachus w kozła. Iuno w krowę Diána w kotkę. Merskury w Ibisá. Venus w rybę. Pies Káliopy. Przeobráżenia Pluto opátruie rzeczy. Nań Venus Kupidyná spuszcza. Kśięgá Piąta. Kupido go postrzelił miłośćią. Pluto proserpinę
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 126
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
