. 53. DO JEDNEGO W WANNIE POCĄCEJ
Wierę też to już siła na pana doktora, Tak zacnego szlachcica sadzać do gąsiora. Od czegóż wieża, jeśli kto na nią zasłuży? W niej, nie w drewnianej siedzieć powinien obroży.
Cóżeś to wżdy, mój drogi Marcjanie, zrobił, Że cię bednarz w dębową delią zagłobił, Z której ci głowę samę widać, chłopie dobry? Tylkoć to tak ogony swoje moczą bobry. Jeżeli to pokuta, żałuję przygody; Jeżeli strój, nie przejmę od ciebie tej mody. 54. DO ŁYSEGO W POCĄCEJ WANNIE
Twoja choroba, żem cię nawiedził, przyczyną; Bodajżeś mi i z swoją
. 53. DO JEDNEGO W WANNIE POCĄCEJ
Wierę też to już siła na pana doktora, Tak zacnego szlachcica sadzać do gąsiora. Od czegóż wieża, jeśli kto na nię zasłuży? W niej, nie w drewnianej siedzieć powinien obroży.
Cóżeś to wżdy, mój drogi Marcyjanie, zrobił, Że cię bednarz w dębową deliją zagłobił, Z której ci głowę samę widać, chłopie dobry? Tylkoć to tak ogony swoje moczą bobry. Jeżeli to pokuta, żałuję przygody; Jeżeli strój, nie przejmę od ciebie tej mody. 54. DO ŁYSEGO W POCĄCEJ WANNIE
Twoja choroba, żem cię nawiedził, przyczyną; Bodajżeś mi i z swoją
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 228
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Łagiewnik myędzy bracią w dział równo puścić, bom mu ja tego powierzeł względem osiadłości dla Starostwa Wieluńskiego.
Szaty moje między Syny podzielić.
Staroście Wieluńskiemu Delią Sobolą, temuż Delurę czarnego gładkiego Aksamitu, Delią Rysią szlamową. Futro Remigianowi. Przedborowi Delurę Aksamitną czarną z petlicami złocistemi. Chrzistofowi Jupę bronatną Sobolą.
Panu Kampanowskiemu Delią bronatną ze złotymi guzami, co Rysie były pod niją. Panu Łączkiemu Ferezią bronatną Atłasem zielonym podszytą. Drugie rzeczki według zdania Ich Mści Panów Opiekunów tym co koło mnie pracowali. Ada-
mówi Kalińskiemu Delią czerwoną Aksamitem bronatnym podszytą, i kurtę szarą. Gorlińskiemu Delią szlamami podszytą lazurową i Dołomę. X. Stanisławowi szubę bronatną lisami
Łagiewnik myędzy bracią w dział rowno puścić, bom mu ja thego powierzeł względem osiadłości dla Starostwa Wieluńskiego.
Szaty moie między Syny podzielić.
Staroście Wieluńskiemu Delią Sobolą, temusz Delurę czarnego gładkiego Axamitu, Delią Rysią szlamową. Futro Remigianowi. Przedborowi Delurę Axamitną czarną z petlicami złocistemi. Chrzistofowi Jupę bronatną Sobolą.
Panu Kampanowskiemu Delią bronatną ze złotymi guzami, co Rysie były pod niją. Panu Łączkiemu Ferezią bronatną Atłasem zielonym podszytą. Drugie rzeczki według zdania Ich Mści Panow Opiekunow tym co koło mnie pracowali. Ada-
mowi Kalińskiemu Delią czerwoną Axamitem bronatnym podszytą, y kurthę szarą. Gorlińskiemu Delią szlamami podszytą lazurową y Dołomę. X. Stanisławowi szubę bronatną lisami
Skrót tekstu: KoniecATest
Strona: 218
Tytuł:
Testament
Autor:
Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
, Delią Rysią szlamową. Futro Remigianowi. Przedborowi Delurę Aksamitną czarną z petlicami złocistemi. Chrzistofowi Jupę bronatną Sobolą.
Panu Kampanowskiemu Delią bronatną ze złotymi guzami, co Rysie były pod niją. Panu Łączkiemu Ferezią bronatną Atłasem zielonym podszytą. Drugie rzeczki według zdania Ich Mści Panów Opiekunów tym co koło mnie pracowali. Ada-
mówi Kalińskiemu Delią czerwoną Aksamitem bronatnym podszytą, i kurtę szarą. Gorlińskiemu Delią szlamami podszytą lazurową i Dołomę. X. Stanisławowi szubę bronatną lisami podszytą grzbietami etc. Ostatek według baczenia i zdania Ich Mści Panów Opiekunów. Cjało zaś moje przykryć kopieniakiem czerwonym szkarłatnym, w Żupan Atłasowy długi czerwony oblecz. Paniej Wojewodziny Srebro stołowe, Nalewka i Miednica
, Delią Rysią szlamową. Futro Remigianowi. Przedborowi Delurę Axamitną czarną z petlicami złocistemi. Chrzistofowi Jupę bronatną Sobolą.
Panu Kampanowskiemu Delią bronatną ze złotymi guzami, co Rysie były pod niją. Panu Łączkiemu Ferezią bronatną Atłasem zielonym podszytą. Drugie rzeczki według zdania Ich Mści Panow Opiekunow tym co koło mnie pracowali. Ada-
mowi Kalińskiemu Delią czerwoną Axamitem bronatnym podszytą, y kurthę szarą. Gorlińskiemu Delią szlamami podszytą lazurową y Dołomę. X. Stanisławowi szubę bronatną lisami podszytą grzbietami etc. Ostatek według baczenia y zdania Ich Mści Panow Opiekunow. Cyało zaś moie przykryć kopieniakiem czerwonym szkarłatnym, w Żupan Atłasowy długi czerwony oblecz. Paniey Woyewodziny Srebro stołowe, Nalewka y Miednica
Skrót tekstu: KoniecATest
Strona: 219
Tytuł:
Testament
Autor:
Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
czarną z petlicami złocistemi. Chrzistofowi Jupę bronatną Sobolą.
Panu Kampanowskiemu Delią bronatną ze złotymi guzami, co Rysie były pod niją. Panu Łączkiemu Ferezią bronatną Atłasem zielonym podszytą. Drugie rzeczki według zdania Ich Mści Panów Opiekunów tym co koło mnie pracowali. Ada-
mówi Kalińskiemu Delią czerwoną Aksamitem bronatnym podszytą, i kurtę szarą. Gorlińskiemu Delią szlamami podszytą lazurową i Dołomę. X. Stanisławowi szubę bronatną lisami podszytą grzbietami etc. Ostatek według baczenia i zdania Ich Mści Panów Opiekunów. Cjało zaś moje przykryć kopieniakiem czerwonym szkarłatnym, w Żupan Atłasowy długi czerwony oblecz. Paniej Wojewodziny Srebro stołowe, Nalewka i Miednica więtsza byała, Konewka mniejsza srebrna, Puhar nowy biały,
czarną z petlicami złocistemi. Chrzistofowi Jupę bronatną Sobolą.
Panu Kampanowskiemu Delią bronatną ze złotymi guzami, co Rysie były pod niją. Panu Łączkiemu Ferezią bronatną Atłasem zielonym podszytą. Drugie rzeczki według zdania Ich Mści Panow Opiekunow tym co koło mnie pracowali. Ada-
mowi Kalińskiemu Delią czerwoną Axamitem bronatnym podszytą, y kurthę szarą. Gorlińskiemu Delią szlamami podszytą lazurową y Dołomę. X. Stanisławowi szubę bronatną lisami podszytą grzbietami etc. Ostatek według baczenia y zdania Ich Mści Panow Opiekunow. Cyało zaś moie przykryć kopieniakiem czerwonym szkarłatnym, w Żupan Atłasowy długi czerwony oblecz. Paniey Woyewodziny Srebro stołowe, Nalewka y Miednica więtsza byała, Konewka mnieysza srebrna, Puhar nowy biały,
Skrót tekstu: KoniecATest
Strona: 219
Tytuł:
Testament
Autor:
Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
sławnej pamięci z Gorki Stanisława/ była tam mieszczka zacna/ Domasławska Ewangeliczka/ rada przeciw Kościołowi Katolickiemu bluźniła/ co jej syn jeden widząc/ rzekomo na naukę do zboru Krakowskiego/ by go posłała/ ją namówił/ na co pozwoliła barzo rada/ tam z tąd zaś pisał do niej prosząc/ aby mu sukna szarego na delią i na żupan posłała/ niechcąc się rzekomo przed ludźmi pokazować/ i to z chęcią udziałała/ on kapicę kazał uszyć i do zakonu wstąpił/ czego gdy się dowiedziała/ jęła zorzjeczyć/ łajać/ przeklinać/ aż i świętym/ świętemu Francciszkowi. etc. W tym gniewie szła na przechadzkę do ogroda/ a tam
sławney pámięći z Gorki Stanisłáwá/ byłá tám miesczká zacna/ Domásłáwska Ewángeliczká/ rádá przećiw Kośćiołowi Kátholickiemu bluzniłá/ co iey syn ieden widząc/ rzekomo ná náukę do zboru Krákowskiego/ by go posłáłá/ ią námowił/ ná co pozwoliłá bárzo rádá/ tám z tąd záś pisał do niey prosząc/ áby mu sukná szárego ná delią y ná żupan posłáłá/ niechcąc się rzekomo przed ludzmi pokázowáć/ y to z chęćią vdźiáłáłá/ on kápicę kazał vszyć y do zakonu wstąpił/ czego gdy się dowiedziáłá/ ięłá zorźieczyć/ łáiáć/ przeklináć/ áż y swiętym/ świętemu Fráńcćiszkowi. etc. W tym gniewie szłá ná przechadzkę do ogrodá/ á tám
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 48
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
niech się każdy tknie. Królowie wolności nadali/ z miłości przeciwko poddanym: a oni na zniszczenie prowentów Pańskich i Rzeczypospolitej/ ex mera malitia następują. Trzecia/ iż przy takim kupiectwie dzieją się kradzieży i krzywoprzysięctwa: stawi szlachcic na pogranicznej komorze/ chłopa ubrawszy w szaty pacholika swego/ czasem da mu i swego kopieniaka/ delią/ czapkę/ i nazowie go Kiakowskim/ Wykowskim/ Bartkowskim/ etc. kupi mu kwartę gorzałki/ każe przysiąc/ że na potrzebę Pana swego ten towar prowadzi/ że Pańska powołowczyzna/ Pańskie woły zimowane/ źrzobki też własny obory Pańskiej/ abo od poddanych w podatku wzięte/ choć tego wszystkiego dla zysku nakupił. Takim
niech się káżdy tknie. Krolowie wolnośći nádáli/ z miłośći przećiwko poddánym: á oni ná zniszczenie prowentow Páńskich y Rzeczypospolitey/ ex mera malitia nástępuią. Trzećia/ iż przy tákim kupiectwie dźieią się krádźieży y krzywoprzyśięctwá: stawi szláchćic ná pográniczney komorze/ chłopá vbrawszy w száty pácholiká swego/ czásem da mu y swego kopieniaká/ delią/ czapkę/ y názowie go Kiakowskim/ Wykowskim/ Bartkowskim/ etc. kupi mu kwartę gorzałki/ każe przyśiąc/ że na potrzebę Páná swego ten towar prowádźi/ że Páńska powołowczyzná/ Páńskie woły źimowáne/ źrzobki też własny obory Páńskiey/ ábo od poddánych w podátku wźięte/ choć tego wszystkiego dla zysku nákupił. Tákim
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 138
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625