godnego i zacnego, i dziwnie wielkiej łagodności kapłana z domu Brzostowskich, a według zwyczaju zakonnego imieniem Georgii a Sancto Adalberto, który cały tydzień w Berdyczewrie mieszkał. Czyniliśmy mu wygody i przysługi tak mieszkającemu jako odjeżdżającemu, według możności i kraju.
Przejeżdżaliśmy się często mieszkając w Berdyczowie, to do Białopola, to do pasiek i polowaniem bawiąc się. Stamtąd, uspokoiwszy interesa swoje tak z ichmość księżą karmelitanami bosemi o Berdyczów, jako z p. Drużbackim o Słobodyszcze, wyjechaliśmy 3 Septembris do Litwy tymże traktem, którymeśmy przyjechali. Stanęliśmy w Siemionówce 16 Septembris, gdzie częścią rezydencją w Grodnie podczas odprawiającej się komisji skarbowej, częścią
godnego i zacnego, i dziwnie wielkiéj łagodności kapłana z domu Brzostowskich, a według zwyczaju zakonnego imieniem Georgii a Sancto Adalberto, który cały tydzień w Berdyczewrie mieszkał. Czyniliśmy mu wygody i przysługi tak mieszkającemu jako odjeżdżającemu, według możności i kraju.
Przejeżdżaliśmy się często mieszkając w Berdyczowie, to do Białopola, to do pasiek i polowaniem bawiąc się. Ztamtąd, uspokoiwszy interesa swoje tak z ichmość księżą karmelitanami bosemi o Berdyczów, jako z p. Drużbackim o Słobodyszcze, wyjechaliśmy 3 Septembris do Litwy tymże traktem, którymeśmy przyjechali. Stanęliśmy w Siemionówce 16 Septembris, gdzie częścią rezydencyą w Grodnie podczas odprawiającéj się komissyi skarbowéj, częścią
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 167
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
z-tyłu Dopiął cieśniej. Kiedy gdzie zgubił swych tak siłu W-łaźni przeszło wtorkowej; z-drugiej stawu strony, Tabor pieszy Sprowadził i wskok wyrzucony Szaniec tam erygował, i osadził Działy: Który był na zawadzie Wojskowej niemały. Ale toż i na drugich miejsca ch podobniejszych Trzech uczynił, pozwoził z-Pasiek przyleglejszych Moc niezmierną Taranów, skądby szturmy robił I do Dział Baterie; i wszytko sposobił Cóżkolwiek mógł wynaleźć dowcip ludzki kiedy, Choć Ostendy nie widząc, ani nigdy Bredy. Jako także i nasi wzglądając na rzeczy, Gdzie zmierzał Nieprzyjaciel, mieli się na pieczy. Ani ubezpieczając Ttaktaty owymi, Pospieszali tym predzej,
z-tyłu Dopiął ćieśniey. Kiedy gdźie zgubił swych ták śiłu W-łaźni przeszło wtorkowey; z-drugiey stawu strony, Tabor pieszy Sprowadźił i wskok wyrzucony Szaniec tam erygował, i osadził Dźiały: Ktory był ná zawádźie Woyskowey niemały. Ale toż i ná drugich mieysca ch podobnieyszych Trzech uczynił, pozwoźił z-Pasiek przylegleyszych Moc niezmierną Taranow, zkądby szturmy robił I do Dźiał Batterye; i wszytko sposobił Cożkolwiek mogł wynaleść dowćip ludzki kiedy, Choć Ostendy nie widząc, áni nigdy Bredy. Iáko takze i naśi wzglądaiąc na rzeczy, Gdźie zmierzáł Nieprzyiaćiel, mieli sie na pieczy. Ani ubespieczáiąc Ttaktaty owymi, Pospieszali tym predzey,
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 62
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
a koło pszczołek starym się schylać. Długiej eksperiencyj, apilnej tu potrzeba, i szczęścia. Pasiekę masz stawić nie nad rzeką jaką, bo zimność wody pszczołom szkodzi, często lecąc z robotą, i wiatrem umordowane toną w rzece. Złe miejsce dla nich przy drodze dla złych oczu; na wysokich górach dla wiatrów niestawiają Pasiek, najlepiej w zaciszu, przy małym chaszczyku, między niskiemi drzewami, blisko zrzodła, małego strumyka lub błotka, które im dla czerwi potrzebne. Najlepsza dla pasieki pozycia ku słońcu obrócona wschodzącemu, drzwi się też dają ku południu. Powinna być dobrze ogrodzona w kwadrat, lub w cyrkuł, okłotami, lub trzciną dla zasłonienia
á koło pszczołek starym się schylać. Długiey experyencyi, apilney tu potrzeba, y szczęścia. Pasiekę masz stawić nie nad rzeką iaką, bo zimność wody pszczołom szkodzi, często lecąc z robotą, y wiatrem umordowane toną w rzece. Złe mieysce dla nich przy drodze dla złych oczu; na wysokich gorach dla wiatrow niestawiaią Pasiek, naylepiey w zaciszu, przy małym chasżczyku, między niskiemi drzewami, blisko zrzodła, małego strumyka lub błotka, ktore im dła czerwi potrzebne. Naylepsza dla pasieki pozycia ku słońcu obrocona wschodzącemu, drzwi się też daią ku południu. Powinna bydź dobrze ogrodzona w kwadrat, lub w cyrkuł, okłotami, lub trzciną dla zasłonienia
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 449
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, postawić na miejscu tym, na którym myślisz zagrodzić pasiekę, tam zostawić do dnia trzeciego, jeśli zwilgotnieje wełna, dobre jest miejsce; jeśli sucha będzie innego szukaj miejsca. Ani też tam funduj pasieki gdzie przed tym było domostwo. Pszczoły delektują się tatarskim zielem zawieszonym koło ulów, a piołunem brzydzą się, dłatego koło pasiek go wygubiać: lubią koper włoski, Rojownik, alias ziele melissę, które sadzą w pasiekach, sokiem ule namazując, to wtedy roje nie uciekają i roją się, według Sereniusza. I to niepospolity sekret dla rojenia się pszczół, młekiem owczym dziurki około SS. Filipa i Jakuba namazywać. Roj aby nieuciekł z drzewa
, postawić na mieyscu tym, na ktorym myślisz zagrodzić pasiekę, tam zostawić do dnia trzeciego, iezli zwilgotnieie wełna, dobre iest mieysce; iezli sucha będzie innego szukay mieysca. Ani też tam funduy pasieki gdzie przed tym było domostwo. Pszczoły delektuią się tatarskim zielem záwieszonym koło ulow, á piołunem brzydzą się, dłatego koło pasiek go wygubiać: lubią koper włoski, Roiownik, alias ziele melissę, ktore sadzą w pasiekach, sokiem ule namazuiąc, to wtedy roie nie uciekaią y roią się, według Sereniusza. I to niepospolity sekret dla roienia się pszczoł, młekiem owczym dziurki około SS. Filipa y Iakuba namazywać. Roy aby nieuciekł z drzewa
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 449
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
powinien mieć pasiecznik psa czujnego, spisę, strzelbę, gdyż na dwóch nogach i na czterech, biją na pasieki zwierze. Bardzo potrzeba sumiennego człeka pasiecznika, bo ma wiele sposobów kradzenia, ile za oczyma custode remoto. Może najlepsze Roje wydawać nastronę; wtedy by gdy roje wychodzą, potrzeba dodać widza do wielkich pasiek. Może też podrzynać miód to wdole zatwor odjąwszy, to wgorze zagłowek wydoby wszy: czemu zapobieżeć możesz, zagłowek zapieczętowawszy na krzyż. Ule też mają być z pieczęcią te, co w nich actu są pszczoły, bo może takiego dobrać ula, zniego przegnać pszczoły wszytkie, a miód zabrać na wiosnę, to
powinien mieć pasiecznik psa czuynego, spisę, strzelbę, gdyż na dwoch nogach y na czterech, biią na pasieki zwierze. Bardzo potrzeba sumiennego człeka pasiecznika, bo ma wiele sposobow kradzenia, ile za oczyma custode remoto. Może naylepsze Roie wydawać nastronę; wtedy by gdy roie wychodzą, potrzeba dodać widza do wielkich pasiek. Może też podrzynać miod to wdole zatwor odiąwszy, to wgorze zagłowek wydoby wszy: czemu zapobieżeć możesz, zagłowek zápieczętowawszy na krzyż. Ule też maią bydź z pieczęcią te, co w nich actu są pszczoły, bo może takiego dobrać ula, zniego przegnać pszczoły wszytkie, á miod zabrać na wiosnę, to
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 451
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
bo już wszytkim zarówno jarzma na szyjach kozackich miały tej jesieni koniecznie być, dla czego mamy pismo w rękach swoich tak białocerkiewskiego pana starszego hetmanowicza i korsuńskiego średniego, i mniejszego bohusławskiego starosty na kilka punktów wypisanych i do nas przysłanych w tej to mierze, że koniecznie mieli brać od każdego wołu po 2 talery bite, z pasiek podwyższyć piąte pszczoły, ażeby tego nikt z pospolitego narodu nie wiedział do czasu tego, w jaki czas mieli od wołów brać, okrom to samego Samusia, by o tym wiedział.
Ja, widząc niemiłosierdzie panów krakowskich, musiałem to wszytkiemu narodowi objawić, a skorom objawił, zaraz wszyscy jednostajnymi głosy zawoławszy musieli schylić
bo już wszytkim zarówno jarzma na szyjach kozackich miały tej jesieni koniecznie być, dla czego mamy pismo w rękach swoich tak białocerkiewskiego pana starszego hetmanowicza i korsuńskiego średniego, i mniejszego bohusławskiego starosty na kilka punktów wypisanych i do nas przysłanych w tej to mierze, że koniecznie mieli brać od każdego wołu po 2 talery bite, z pasiek podwyższyć piąte pszczoły, ażeby tego nikt z pospolitego narodu nie wiedział do czasu tego, w jaki czas mieli od wołów brać, okrom to samego Samusia, by o tym wiedział.
Ja, widząc niemiłosierdzie panów krakowskich, musiałem to wszytkiemu narodowi objawić, a skorom objawił, zaraz wszyscy jednostajnymi głosy zawoławszy musieli schylić
Skrót tekstu: ListSamRzecz
Strona: 57
Tytuł:
Kopia listu Samussiowego do gromady białocerkiewskiej ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
obfitość, wywodzi ludzie na lada jaką robotę: rzadki dba o porządną i pracowitą koło pożytku sprawę, kiedy mu lekko wszytko do ręku płynie. Tóż w Rusi koło miodów się dzieje. Bo iż Pan Bóg dał jakąś, i na mnożenie pszczół, i na obfitość miodu, ziemi tej sposobność, barzo lada jako koło pasiek chodzą: których kiedyby dobrą sprawą, do przyrodzonej ich ku rozmnażaniu i obfitości skłonności wsparto, a cóż to wiedzieć, jaka by to tego była wielkość, i jaki nieporownany pożytek. Ale tylko jeden błąd, wiela inszych nie wspominając, na przykład damy. Wybijają z ulów na głową pczoły w Rusi, a wybijają
obfitość, wywodźi ludźie ná ládá iáką robotę: rzadki dba o porządną y prácowitą koło pożytku spráwę, kiedy mu lekko wszytko do ręku płynie. Tóż w Ruśi koło miodow się dźieie. Bo iż Pan Bog dał iákąś, y ná mnożęnie pczół, y ná obfitość miodu, źięmi tey sposobność, bárzo ládá iáko koło páśiek chodzą: ktorych kiedyby dobrą spráwą, do przyrodzoney ich ku rozmnażániu y obfitośći skłonnośći wsparto, á coż to wiedźieć, iáka by to tego byłá wielkość, y iáki nieporownány pożytek. Ale tylko ieden błąd, wiela inszych nie wspomináiąc, ná przykład damy. Wybiiáią z vlow ná głową pczoły w Ruśi, á wybiiáią
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Av
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
ten wszystek traktat, dzieli się na cztery części, Pierwsza jest, o obeszciu pasieczników i ich powinności. Druga, o dobrym rządzie w Pasiece, i o opatrowaniu pszczół, przez Wiosnę, i część Lata, ażdo Rojów. Trzecia, o rojach, i sprawie dobrej koło osadzania rojów lecie, za którą idzie przymnażanie pasiek. Czwarta, o podbieraniu miodu, i o opatrzności koło pszczół przez Jesień, i o zawarciu na zimę.
Jednak iż się w trzeciej części wzmianka czyni o zwożeniu dziesięcinnych ułów do pasiek, potrzebnie się tu wspomni, że jest koło wybierania tej dziesięciny informacja, żeby w niej do takich nierządów, jakie do tąd były
ten wszystek tráktat, dźieli się ná cztery częśći, Pierwsza iest, o obeszćiu pásiecznikow y ich powinnośći. Druga, o dobrym rządźie w Páśiece, y o opátrowániu pczół, przez Wiosnę, y część Látá, áżdo Roiów. Trzećia, o roiach, y spráwie dobrey koło osadzánia roiow lećie, zá ktorą idźie przymnażánie páśiek. Czwartá, o podbieraniu miodu, y o opátrznośći koło pczół przez Ieśień, y o záwárćiu ná źimę.
Iednák iż się w trzećiey częśći wzmianká czyni o zwożeniu dzieśięćinnych vłow do páśiek, potrzebnie się tu wspomni, że iest koło wybieránia tey dźieśięciny informácya, żeby w niey do tákich nierządow, iákie do tąd były
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Aij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
, i część Lata, ażdo Rojów. Trzecia, o rojach, i sprawie dobrej koło osadzania rojów lecie, za którą idzie przymnażanie pasiek. Czwarta, o podbieraniu miodu, i o opatrzności koło pszczół przez Jesień, i o zawarciu na zimę.
Jednak iż się w trzeciej części wzmianka czyni o zwożeniu dziesięcinnych ułów do pasiek, potrzebnie się tu wspomni, że jest koło wybierania tej dziesięciny informacja, żeby w niej do takich nierządów, jakie do tąd były, nie przychodziło; ale to do tych ksiąg nie należy. jako i postanowienie, jako się ci poddani, którzy pasieki chowają, obchodzić ż swojemi pasiekami mają, dla swego własnego pożytku
, y część Látá, áżdo Roiów. Trzećia, o roiach, y spráwie dobrey koło osadzánia roiow lećie, zá ktorą idźie przymnażánie páśiek. Czwartá, o podbieraniu miodu, y o opátrznośći koło pczół przez Ieśień, y o záwárćiu ná źimę.
Iednák iż się w trzećiey częśći wzmianká czyni o zwożeniu dzieśięćinnych vłow do páśiek, potrzebnie się tu wspomni, że iest koło wybieránia tey dźieśięciny informácya, żeby w niey do tákich nierządow, iákie do tąd były, nie przychodźiło; ále to do tych kśiąg nie należy. iáko y postánowienie, iáko się ći poddáni, ktorzy páśieki chowáią, obchodźić ż swoiemi páśiekámi máią, dla swego własnego pożytku
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Aij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
i to co do nich należy: a na Wiosnę, żeby tylko je wystawiać, a przykrywać: a bednarskie i powijać powrosłami, i oblepiać gliną, jako o tym miżej będzie nauka. Bo już w ten czas koło samych pszczół pieczołowanie nastąpi.
A iż Staroście, i Pisarzowi, ci Pasiecznicy często o potrzeby do pasiek uprzykrać się muszą: żeby ich powagą, nie odstraszali się od przypominania, i domagania się, by i z uprzykrzeniem, potrzeb do dobrego rządu w pasiekach należących; mają być od zwierzchności tak Starościnej, jako Pisarzowej wolni; z samej zwierzchności Pańskiej, albo tego, komu je Pan extraordinem zleci, podlegli.
Ma ich
y to co do nich należy: á ná Wiosnę, żeby tylko ie wystáwiáć, á przykrywać: á bednárskie y powiiáć powrosłámi, y oblepiáć gliną, iáko o tym miżey będzie náuká. Bo iuż w ten czás koło sámych pczół pieczołowánie nástąpi.
A iż Stárośćie, y Pisárzowi, ći Páśiecznicy często o potrzeby do páśiek vprzykráć się muszą: żeby ich powagą, nie odstraszali się od przypominánia, y domagánia się, by y z vprzykrzeniem, potrzeb do dobrego rządu w páśiekách należących; máią bydź od zwierzchnośći ták Stárośćiney, iáko Pisárzowey wolni; z sámey zwierzchnośći Páńskiey, álbo tego, komu ie Pan extraordinem zleći, podlegli.
Ma ich
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Aijv
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
