kiedy Cerkiew Wschodnia to wyznawała.
Pag. 151 Nie przyznawa/ aby owe słowa Pan Chrystus do Piotra ś mówiąc/ paś owce moje/ wszystkie swoje owce do pasienia jemu poruczył.
Pag. eadem. Nieprzyznawa/ aby dwojakie były dane Apostołom od Chrysta Pana klucze: to jest ordinis i Iurisdictionis.
Tamże/ miesza pasterstwo Arcykapłańskie/ z pasterstwem kapłańskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ aby z zwyczaju starodawnego/ iż uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacia do Biskupa Rzymskiego należała.
Pag. 216. Twierdzi/ iż wsprawach Duchownych Apelacja Biskupom należy do Cesarzów.
Pag. 219. Władze nakazywania Synodów przywłaszcza Cesarzom.
Pag. 223. Nie
kiedy Cerkiew Wschodna to wyznawałá.
Pag. 151 Nie przyznawa/ áby owe słowá Pan Chrystus do Piotrá ś mowiąc/ páś owce moie/ wszystkie swoie owce do páśienia iemu porucził.
Pag. eadem. Nieprzyznawa/ áby dwoiákie były dáne Apostołom od Chrystá Páná klucze: to iest ordinis y Iurisdictionis.
Támże/ miesza pásterstwo Arcykápłáńskie/ z pasterstwem kápłáńskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ áby z zwyczáiu stárodawnego/ iż vchwały praw Cerkiewnych/ Apellácia do Biskupá Rzymskiego należáłá.
Pag. 216. Twierdźi/ iż wspráwách Duchownych Appellácya Biskupom należy do Cesárzow.
Pag. 219. Władze nákázywánia Synodow przywłaszcza Cesárzom.
Pag. 223. Nie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
a kogo innego głaskała. Drugi Pasterz jest jako nogi, na których stoi i opiera się cały ciężar Pasterstwa, i to nogi ciała Chrystusowego. Lecz gdyby te nogi z-wzgorszeniem krążyć miały, albo w nogach uszy mieć, nie byłyby to nogi Chrystusowe. Święci jednak Pasterze, Rządzcy Starszeństwo, jednoż z-Chrystusem Pasterstwo mają, bo są, prawemi jednego Pasterza Człońkami. 3. BONUS PASTOR. Zadaje pytanie tenże Augustyn tamże: Ostium verò nemo nostrum se dicit. Przedcię nazywają się po Pasterzu Chrystusie Pasterze drudzy; ale czemu żaden nie nazywa się drzwiami? Nie-chciał Pan nasz wielkim tym ciężarem okładać ludzie który jest być drzwiami:
á kogo innego głaskáłá. Drugi Pásterz iest iáko nogi, ná ktorych stoi i opiera się cáły ciężár Pásterstwá, i to nogi ćiáłá Chrystusowego. Lecz gdyby te nogi z-wzgorszeniem krążyć miáły, álbo w nogach vszy mieć, nie byłyby to nogi Chrystusowe. Swięći iednák Pásterze, Rządzcy Stárszeństwo, iednoż z-Chrystusem Pásterstwo máią, bo są, práwemi iednego Pásterzá Człońkámi. 3. BONUS PASTOR. Zádáie pytánie tenże Augustyn támże: Ostium verò nemo nostrum se dicit. Przedćię názywáią się po Pásterzu Chrystuśie Pásterze drudzy; ále czemu żaden nie názywa się drzwiámi? Nie-chćiał Pan nász wielkim tym ćiężarem okładáć ludźie ktory iest bydź drzwiámi:
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 62
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
. a dawnożeś się spowiedał, oskarżyłeś się zaraz z-pierwszych, zaraz z-początkowych myśli szpetnych? nie myślałeś o tym! Wilk gardłoć już zżymał. Pamiętasz owe jedwabne słówka, w-ten czas cię czart za gardło brał. Lùpus ovis guttur apprehendit. i przyszłoć do grzechu adulterium persussit. Kościele, Pasterstwo, co z-tym uczynisz? Excommunicandus est. Trzeba go wykląć, a wyklnieszże go Pasterzu? nie wyklnę, a czemuż? Excomunicatus inimicus erit, jak go wyklnę, będzie mi nieprzyjacielem, ba i będzie mi zastępował drogę, zechce mię usidlić Infidtabitur, gdzie będzie mógł szkodzić mi będzie. Ale czemu
. a dawnożeś się zpowiedał, oskárżyłeś się záraz z-pierwszych, záraz z-początkowych myśli szpetnych? nie myślałeś o tym! Wilk gárdłoć iuż zżymał. Pámiętasz owe iedwabne słowká, w-ten czas ćię czárt zá gárdło brał. Lùpus ovis guttur apprehendit. i przyszłoć do grzechu adulterium persussit. Kośćiele, Pásterstwo, co z-tym vczynisz? Excommunicandus est. Trzebá go wykląć, á wyklnieszże go Pásterzu? nie wyklnę, á czemuż? Excomunicatus inimicus erit, iák go wyklnę, będźie mi nieprzyiaćielem, bá i będźie mi zástępował drogę, zechce mię vsidlić Infidtabitur, gdźie będźie mogł szkodźić mi będźie. Ale czemu
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 67
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
, która porodziła, Która tak wiele błędów na świat wprowadziła. Wyszczwano ich z niemieckiej ziemie w pruskie lasy, A tu ich do nas proszą, o nieszczęsne czasy! Z ojczyzny ich wygnano dla złości i zdrady, Nam wiary dochowają i nie zaczną zwady? Tam skąd jadą pasterzów naszych wyganiają, A do nas na pasterstwo wilki posyłają. Niedawno prawy kościół Chrystusów gwałcili, W kapłana kłów śmiertelnych mało nie wrzazili, A tu ich jako wiernych przyjaciół czekamy, Wszytkie bramy dla wdzięcznych gości otwarzamy! Niech to nie ubezpiecza, że do kóz wjeżdżają, Przy kozach i owieczki niewinne łapają. Czujcie panowie, czujcie, a w czas zabiegajcie, Szarpać
, która porodziła, Która tak wiele błędów na świat wprowadziła. Wyszczwano ich z niemieckiej ziemie w pruskie lasy, A tu ich do nas proszą, o nieszczęsne czasy! Z ojczyzny ich wygnano dla złości i zdrady, Nam wiary dochowają i nie zaczną zwady? Tam skąd jadą pasterzów naszych wyganiają, A do nas na pasterstwo wilki posyłają. Niedawno prawy kościół Chrystusów gwałcili, W kapłana kłów śmiertelnych mało nie wrzazili, A tu ich jako wiernych przyjaciół czekamy, Wszytkie bramy dla wdzięcznych gości otwarzamy! Niech to nie ubezpiecza, że do kóz wjeżdżają, Przy kozach i owieczki niewinne łapają. Czujcie panowie, czujcie, a w czas zabiegajcie, Szarpać
Skrót tekstu: DolNowKontr
Strona: 320
Tytuł:
Nowiny ponowione
Autor:
Matyjasz Doliwski
Drukarnia:
Drukarnia Bazylianów
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
wiem że by twoje własne pić prosiły gdy by mi się w garzc dostały. Są tez to i insi zacni Prałaci Biskupi kolegowie twoi. Patrzaj na postępki krakowskiego, Poznańskiego, Płockiego, kijowskiego i inszych. wszak to Ludzie jako i ty A słychać że na nich aby Podobieństwo Postępków twoich zacny Pasterzu. Święciłes się na Pasterstwo Owczarni Chrystusowej Ja bym tobie i knieciej Obory gdzie krowy stoją niedał w komendę. Dobrze to w tobie upatrzył wielki i pierwszy w tej Rzpty senator JoMSC Pan kasztelan krakowski kiedy w Liście swoim te do ciebie protulit słowa Trzeba by na WMMPana takiego Drewna którego by sutanna choć z najdłuższym ogonom nie przykryła. Ale ponieważ
więm że by twoie własne pić prosiły gdy by mi się w garzc dostały. Są tez to y insi zacni Prałaci Biskupi kollegowie twoi. Patrzay na postępki krakowskiego, Poznanskiego, Płockiego, kiiowskiego y inszych. wszak to Ludzie iako y ty A słychac że na nich aby Podobienstwo Postępkow twoich zacny Pasterzu. Swięciłes się na Pasterstwo Owczarni Chrystusowey Ia bym tobie y knieciey Obory gdzie krowy stoią niedał w kommęndę. Dobrze to w tobie upatrzył wielki y pierwszy w tey Rzpty senator IoMSC Pan kasztellan krakowski kiedy w Liscie swoim te do ciebie protulit słowa Trzeba by na WMMPana takiego Drewna ktorego by sutanna choc z naydłuszszym ogonom nie przykryła. Ale poniewaz
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 193v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
