by zaraz w trzech leciech dzieci chodziły, nie tak na naukę, jako dla nabycia skromności, układności, i modestyj, niebyliby tak dzicy ludzie, aniby po całej Polsce szukali sobie lepszego nad to, w którym się porodzili miejsca. Potym aby wszystkie wsie, do paszenia wszystkiego rodzaju bydła, chowali umyślnego Pastuchę, bo paszące dzieci, przy trzodach, wszelkich, wspołeczności nabywają niecnot, których w Kazaniach najzarliwsi Kaznodzieje, wykorzenić niepotrafią (toć to paszenie bydła, nie jednego na stos ognia wprowadziło. Do tego ze gdy paszący bydło swoję zapłatę brać będzie: Chałup we wsi i kondycyj przybędzie, i umniejszy się owych od wsi
by záraz w trzech leciech dzieci chodziły, nie ták ná náukę, iáko dla nábycia skromności, układności, y modestyi, niebyliby ták dzicy ludzie, aniby po całey Polszcze szukali sobie lepszego nád to, w ktorym się porodzili mieysca. Potym áby wszystkie wsie, do paszenia wszystkiego rodzaiu bydła, chowáli umyślnego Pástuchę, bo paszące dzieci, przy trzodach, wszelkich, wspołeczności nabywaią niecnot, ktorych w Kazaniach nayzarliwsi Kaznodzieie, wykorzenić niepotrafią (toc to paszenie bydła, nie iednego na stos ognia wprowadziło. Do tego ze gdy paszący bydło swoię zapłatę brac będzie: Chałup we wsi y kondycyi przybędzie, y umnieyszy sie owych od wsi
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 110
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
gdy Anioł rzekomo w dom jego chciał wniść, on wyrwawszy się począł im szpetnie łajać: a jużże włóczęgowie się włóczycie? mam ja teraz co inszego czynić, nie z wami się bawić, i począł już był psy zwoływać, aby je był poszczwał. Tedy oni poszli precz, a odszedłszy mało dalej, potkali pastuchę a on bydło pedzi, i spytał go Anioł, czyje by to było bydło? powiedział: iż tu z tego dwora bliskiego. Zatym Anioł wyjąwszy on kubek, co go był wziął dobremu Czło-
wiekowi, dał onemu pastuchowi powiedając: oddaj to bracie Panu swemu, bośmy to przed wroty znależli musiały podobno dzieci
gdy Anioł rzekomo w dom iego chciał wniść, on wyrwawszy się począł im szpetnie łaiać: a iużże włoczęgowie się włoczycie? mam ia teraz co inszego czynić, nie z wami się bawić, y począł iuż był psy zwoływać, aby ie był poszczwał. Tedy oni poszli precz, á odszedłszy mało daley, potkali pastuchę á on bydło pedzi, y spytał go Anioł, czyie by to było bydło? powiedział: iż tu z tego dwora bliskiego. Zatym Anioł wyiąwszy on kubek, co go był wziął dobremu Czło-
wiekowi, dał onemu pastuchowi powiedaiąc: odday to bracie Panu swemu, bośmy to przed wroty znależli musiały podobno dżieci
Skrót tekstu: ChesMinFilozof
Strona: 71
Tytuł:
Filozof indyjski
Autor:
Philip Dormer Stanhope Chesterfield
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767
tory w progi kościelne. Arachny Meonianki kunszt Jupiter w Wołu. Tenże w Orła. w Labęcia. w Satyra. tenże w Amfitruona, w złoto, wrogiem. w pastucha, w węża. Neptun w Byka. Neptun w źrzebca do Cererym tymże d Medusy. tenże w Delfina. Faebus w pastuchę, w jastrząba, we lwa. Tenże w pastucha. Bachus w jagodę. Saturn w konia. Księga Szósta. Arachne w pająka. Niobe Amfiona Króla Tebańskiego żona. Manto prorokuje. Przeobrażenia Nioby hardy postępek. Latonę znieważa. Księga Szósta. Latony skarga przed Faebem i Dianą. Ci do pomsty chutni
tory w progi kośćielne. Aráchny Meonianki kunszt Iuppiter w Wołu. Tenże w Orłá. w Labęćiá. w Sátyra. tenże w Amphitruoná, w złoto, wrogiem. w pastuchá, w wężá. Neptun w Byká. Neptun w źrzebcá do Cererym tymze d Medusy. tenże w Delphiná. Phaebus w pástuchę, w iástrząbá, we lwá. Tenże w pástucha. Bachus w iágodę. Sáturn w koniá. Kśięgá Szósta. Aráchne w páiąká. Niobe Amphioná Krolá Tebanskiego żoná. Mánto prorokuie. Przeobráżenia Nioby hárdy postępek. Látonę znieważa. Kśięgá Szosta. Latony skárgá przed Phaebem y Diáną. Ci do pomsty chutni
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 159
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
