na Fortece, Budyki etc. przemierzysz miarą wymierzoną na 5. albo 10. łokci według Nauki 4. tej Zabawy 7. przystawiając ją do sznura wyciągnionego i przywiącanego na kołkach wziemię wbitych: a za każdym przystawieniem miary do sznuru, sznur ujmując ręki prawej wielkim palcem, i drugim po nim następującym tak, żeby paznogieć palca wielkiego plaskością swoją do końca miary przystawał: i gdy miarę odłożą od sznuru, przystawiając palca lewego paznogieć płaskością swoją do plaskości paznogcia, ręki prawej: ani pierwej wypuszczając sznur z ręki prawej, póki go dwiema palcami wprzód ręki lewej nie ściśniesz tak, żeby koniec miary przestawionej po sznurze doskonale przystał ddo płaskości paznogcia ręki
ná Fortece, Budyki etc. przemierzysz miárą wymierzoną ná 5. álbo 10. łokći według Náuki 4. tey Zábáwy 7. przystáwiáiąc ią do sznurá wyćiągnionego y przywiącánego ná kołkách wźięmię wbitych: á zá káżdym przystáwieniem miáry do sznuru, sznur vymuiąc ręki práwey wielkim pálcem, y drugim po nim nástępuiącym ták, żeby páznogieć pálcá wielkiego pláskośćią swoią do końcá miáry przystawał: y gdy miárę odłożą od sznuru, przystáwiáiąc pálcá lewego páznogieć płáskośćią swoią do pláskośći páznogćiá, ręki práwey: áni pierwey wypuszczáiąc sznur z ręki práwey, poki go dwiemá pálcámi wprzod ręki lewey nie śćiśniesz ták, żeby koniec miáry przestáwioney po sznurze doskonále przystał ddo płáskośći páznogćiá ręki
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 13
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
śmiertelnym podobny ludziom. Sap. 7. V. I.
O pokoro głęboka; Daj Boże! aby się ciebie wszyscy Panowie i Szlachcicy/ Chrześcijańscy rozmiłowali/ i nie naśladowali owych/ którzy głupie czynią/ kiedy hardzie każą na zacne Urodzenie swoje/ inszymi pogardzaja i mówią: Alem ja Szlachcic/ tyś psi paznogieć/ psia jucha/ Bamsik/ Cham etc. Sir. 10. V. 8. seq.
Ej nie tak! Pamiętaj na słowo Boże: Niechaj ci w uszach ustawicznie brzmi ono/ co powiedział Syrach: Czemu się pysznisz prochu i ziemio/ gdyż człowiek po śmierci stawa się pokarmem i strawą robakom/ Wężom i
śmiertelnym podobny ludźiom. Sap. 7. V. I.
O pokoro głęboka; Day Boże! áby śię ćiebie wszyscy Pánowie y Szláchćicy/ Chrześćiáńscy rozmiłowáli/ y nie nászládowáli owych/ ktorzy głupie czynią/ kiedy hárdźie każą ná zacne Urodzenie swoie/ inszymi pogardzáia y mowią: Alem ia Szláchćic/ tyś pśi páznogieć/ pśia iuchá/ Bamsik/ Chám etc. Sir. 10. V. 8. seq.
Ey nie ták! Pámiętay ná słowo Boże: Niechay ći w uszách ustáwicznie brzmi ono/ co powiedźiał Syrach: Czemu śię pysznisz prochu y źiemio/ gdyż człowiek po śmierci stawa śię pokármem y stráwą robakom/ Wężom y
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Fiiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
/ alić mi się przyłomił. Mam ustawiczną rymę/ dychawicę/ i ciężki kaszel. Mam febrę * ograżkę) * zimnicę) ograża mię. Mam ustawiczną gorączkę. Skora mię świerzbi. Ręce i nogi i wszystkie członki po wszystkim ciele mi drzą. Uczynił mi się wrzód po paznogciem * uczyniła mi się zanogcica) a paznogieć mi podobno zlezie. Kurcz mię łamie w palcach. Leży mi na piersiach/ i około serca/ że się mało nie zatchnę. Gryzie mię/ mam gryzienie wżywocie/ * w żołątku) w trzewach/ i około pępka. Żołądek mam mdły/ nie mogę nic przy sobie zatrzymać. Takie okrutne wracanie/ bez
/ álić mi śię przyłomił. Mam ustáwicżną rymę/ dycháwicę/ y ćięszki kászel. Mam febrę * ograżkę) * źimnicę) ograża mię. Mam ustáwicżną gorącżkę. Skorá mię świerzbi. Ręce y nogi y wszystkie cżłonki po wszystkim ćiele mi drzą. Vczynił mi śię wrzod po páznogćiem * uczyniłá mi śię zanogćicá) á páznogieć mi podobno zlezie. Kurcż mię łamie w pálcách. Leży mi ná pierśiách/ y około sercá/ że śię máło nie zátchnę. Gryźie mię/ mam gryźienie wżywoćie/ * w żołątku) w trzewách/ y około pępká. Zołądek mam mdły/ nie mogę nic przy sobie zátrzymáć. Tákie okrutne wrácánie/ bez
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 162v
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
