środek: „Oczyma patrz na ludzi! z zadkiem na wychodek!” PELIKAN 151. PRYWATA SMUTNEGO OJCA Z Okazji PELIKANA
Nie wąż, ale zabiła troje mi śmierć dziatek, Pierwej dwoje, a teraz wzięła i ostatek. Nie pomogły lekarstwa i ziemskie apteki; Gdzieżby krew ojcowskiego serca takie leki Mogła mieć, jakie mają pelikani w swojem, Dziś by chętnie ręki swej umierał zabojem. Niech ciało, niech śmierć serce w drobne kęsy sieka, Żeby wskrzesić i dźwignąć grobowego wieka; Poganie to bezbożni w swojej kładli mocy: Cierpieć frasunek, cierpieć żal jako najkrócej. Nie wąż, ale grzech winien (dla ciała i świata, Ach, niepowetowana
środek: „Oczyma patrz na ludzi! z zadkiem na wychodek!” PELIKAN 151. PRYWATA SMUTNEGO OJCA Z OKAZJEJ PELIKANA
Nie wąż, ale zabiła troje mi śmierć dziatek, Pierwej dwoje, a teraz wzięła i ostatek. Nie pomogły lekarstwa i ziemskie apteki; Gdzieżby krew ojcowskiego serca takie leki Mogła mieć, jakie mają pelikani w swojem, Dziś by chętnie ręki swej umierał zabojem. Niech ciało, niech śmierć serce w drobne kęsy sieka, Żeby wskrzesić i dźwignąć grobowego wieka; Poganie to bezbożni w swojej kładli mocy: Cierpieć frasunek, cierpieć żal jako najkrócej. Nie wąż, ale grzech winien (dla ciała i świata, Ach, niepowetowana
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 463
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
