się uczyniła, została głęboka na 30 stop, szeroka na 160 prętów, długa na 400, cały ten Powiat zawierający 26 pułtanów, albo 33[...] 80 stop był wywrócony, i zniszczony zupełnie. Skały ruszając się popychały przed sobą ziemię, i tym sposobem wysypały górę wysokości 24 prętów. Ruszanie się i postępowanie ziemi trwało od piątku, aż do poniedziałku w wieczor.
19 Lutego, miedzy 8 i 9 godziną z rana gwałtowne trzęsienie w Bazylei, rozciągnęło się po całej Alsacyj.
Rok był żyzny, zima tęga, lato gorące.
12,13, 14, 15 Marca zorza północa.
Trzęsienie ziemi w Toskanie, w Lombardyj, Serrarz miasto prawie
się uczyniła, została głęboka na 30 stop, szeroka na 160 prętow, długa na 400, cały ten Powiat zawieraiący 26 pułtanow, albo 33[...] 80 stop był wywrocony, y zniszczony zupełnie. Skały ruszaiąc się popychały przed sobą ziemię, y tym sposobem wysypały górę wysokości 24 prętow. Ruszanie się y postępowanie ziemi trwało od piątku, aż do poniedziałku w wieczor.
19 Lutego, miedzy 8 y 9 godziną z rana gwałtowne trzęsienie w Bazylei, rozciągnęło się po całey Alsacyi.
Rok był żyzny, zima tęga, lato gorące.
12,13, 14, 15 Marca zorza pułnocna.
Trzęsienie ziemi w Toskanie, w Lombardyi, Serrarz miasto prawie
Skrót tekstu: BohJProg_II
Strona: 87
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki, traktaty
Tematyka:
astronomia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
masło święcą) Zamordowany Roku 261. Ciału Z. Stefana z Jeruzalem przywiezionemu, ustąpił miejsca, alias usunął się; stąd Politykiem nazwany; Urbanus Hispanus Laurentius. Laurentius zwany, iż pod laurem drżewem w Hiszpanii dziecięciem znaleziony. Jest Patronem Dusz w Czyśćcu przytrzymanych, za wycierpiany ból ciężki w ogniu; które on wybawia każdego Piątku do czyśćca z stępując, mówi Z. Grzegorz Turoński∙ Ciało jego leży w Rzymie w Kościele swoim, tamże i krata albo Ruszt. Ręka jego z ramieniem w Kościele jest Lateraneńskim w Rzymie. Głowa jego jest w Krakowie w Kościele Bożego Ciała, u Kanoników Z. Augustyna Pruszcz. Ramie w Kościele SSS. TROJ- O
masło święcą) Zamordowany Roku 261. Ciału S. Stefana z Ieruzalem przywiezionemu, ustąpił mieysca, alias usunął się; ztąd Politykiem nazwany; Urbanus Hispanus Laurentius. Laurentius zwany, iż pod laurem drżewem w Hiszpanii dziecięciem znaleziony. Iest Patronem Dusz w Czyscu przytrzymanych, za wycierpiany bol cięszki w ogniu; ktore on wybawia każdego Piątku do czysca z stępuiąc, mowi S. Grzegorz Turoński∙ Ciało iego leży w Rzymie w Kościele swoim, tamże y kráta albo Ruszt. Ręka iego z ramieniem w Kościele iest Lateranenskim w Rzymie. Głowa iego iest w Krakowie w Kościele Bożego Ciała, u Kanonikòw S. Augustyna Pruszcz. Ramie w Kościele SSS. TROY- O
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 198
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
bo wrzkomo króla czeskiego w Frankentalu (samym już natenczas za Renem niewiernym, i przez onę niewierność do Kafaranum bardzo podobnym) ozdrowiał, a to przez onę nową na rozjezdnem przyjaźń z Elearami, bo go właśnie w tę godzinę febra strachu, .którą przedtem w Frankentalu miewał, opuściła. Zaraz też z tej niedziele około piątku poczęto wojsku żołd odliczać. Który skoro odliczono, pochwaliła Ewangelia cesarza j. m., iż nie zatrzymał onej krwawej wysługi Elearski ej, bo zaraz nazajutrz to jest 9 dnia października przypadła, jako podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który się rachował z sługami swemi etc. A hetman książęcia bawarskiego zrozumiawszy iż już Elearowie
bo wrzkomo króla czeskiego w Frankentalu (samym już natenczas za Renem niewiernym, i przez onę niewierność do Kafaranum bardzo podobnym) ozdrowiał, a to przez onę nową na rozjezdnem przyjaźń z Elearami, bo go właśnie w tę godzinę febra strachu, .którą przedtem w Frankentalu miewał, opuściła. Zaraz też z tej niedziele około piątku poczęto wojsku żołd odliczać. Który skoro odliczono, pochwaliła Ewangielia cesarza j. m., iż nie zatrzymał onej krwawej wysługi Elearski ej, bo zaraz nazajutrz to jest 9 dnia października przypadła, jako podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który się rachował z sługami swemi etc. A hetman książęcia bawarskiego zrozumiawszy iż już Elearowie
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 112
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
tu u nas najświeższa; Ze przeszłej Niedziele/ wbardzo pilnych Ekspedytiach I. M. Pan Graf Harraszy stąd do Salcburku odchiechał. Cesarz I. M. oddiechałbył także stąd do Orty/ pocztą/ gdzie pobliżu ucieszywszy się nieco łowami/ znowu nazad tegoż dnia ku wieczorowi powrócił. z Raby pisano/ ze tam przeszłego Piątku/ na 300. Domów z gruntu pogorzało: A z Pasarowicza/ ze d. 10. wielka między wszytkiemi tam będącemi Posłami odprawowała się Konferentia/ która trwała/ począwszy od godziny porannej Ósmy/ aż do godziny odwieczornej piątej. Ma być jeszcze i druga/ nad tę większa/ na którą się gotując I. M
tu u nas nayświeższa; Zé przeszłey Niedźiele/ wbárdzo pilnych Expeditiách I. M. Pan Graf Hárrászy ztąd do Sáltzburku odchiechał. Cesárz I. M. oddiechałbył tákze ztąd do Orthy/ pocżtą/ gdźie pobliżu ucieszywszy się nieco łowámi/ znowu názad tegoż dńiá ku wiéczorowi powrocił. z Ráby pisano/ ze tám przeszłego Piątku/ na 300. Domow z gruntu pogorzáło: A z Pássárowicżá/ ze d. 10. wielka między wszytkiemi tám będącemi Posłámi odpráwowáłá się Conferentia/ ktora trwáłá/ poćząwszy od godźiny poránney Osmy/ ász do godźiny odwieczorney piątey. Ma być ieszćze y druga/ nád tę wieksza/ ná ktorą śię gotuiąc I. M
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 2
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
ma mieć wyraźny Order/ gdzie bykolwiek mógł należć Hiszpanów/ ataquować ich wszytką swoją mocą; Lubo zaś drudzy rozumieją/ że będzie musiał ztym wszytkim jeszcze nie co poczekać/ na to/ jako się nada Negotiatia I M. Pana Posła Angelskiego w Madrydzie. Poseł Hiszpański Książę I. M. Cellemare/ miał przeszłego Piątku Audiencją tajemną/ i dosyć długą/ u Ksiącia I. M. Retenta. Opatadu Bois wyglądamy tu wtych Dniach z Anglii/ gdzie podobno już nie będzie powracał/ ponieważ się na to miejsce Marquis d’ Alegre gotuje/ aby tam jako Poseł Ekstraodrynaryjny Królewski był w krótce wyprawiony. Ze Obóz dwojaki/ to
ma mieć wyráźny Order/ gdźie bykolwiek mogł náleźć Hiszpánow/ áttaquowáć ich wszytką swoią mocą; Lubo záś drudzy rozumieią/ że będźie muśiał ztym wszytkim ieszcże nie co pocżekáć/ ná to/ iáko śię náda Negotiatia I M. Páná Posłá Angelskiego w Madrydźie. Poseł Hiszpáński Kśiąze I. M. Cellemáre/ miáł przeszłego Piątku Audientią táiemną/ y dosyc długą/ u Xiącia I. M. Retentá. Opátadu Bois wyglądamy tu wtych Dńiách z Angliey/ gdzie podobno iusz nie będźie powracał/ pońiewasz śie ná to mieysce Marquis d’ Allegre gotuie/ áby tám iáko Poseł Extraordinariiny Krolewski był w krotce wypráwiony. Ze Oboz dwoiáki/ to
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 32
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
facultates Christianorum sibi vendicare, aut etiam eos? vita tollere. Talmud Iud. ord. 1. tract. 1. distinct. q. apud Sixtum Senen. lib. 2. ex operum specie clarescunt intima cordis. Tartarorum et Iudeorum aktus scelerati. b. Azoara 9. et 12. Periuri. Przyczyny święcenia Piątku. Inuasores et exspoliatores. Iudaei falsarii monetae. Mercatura Scytharum. Petro Abbas Cluniacem. li. 2. contra Judaeos cap. 6. Lex Machom.[...] paradiso voluptates admittit: quas nec Solonnec Lycut. permisit in terra. Dla czego Tatarowie piątek święcą? § 35. Veneris Deętutelarys ergò.
Mówiliśmy do tych czasów
facultates Christianorum sibi vendicare, aut etiam eos? vita tollere. Talmud Iud. ord. 1. tract. 1. distinct. q. apud Sixtum Senen. lib. 2. ex operum specie clarescunt intima cordis. Tartarorum et Iudeorum actus scelerati. b. Azoara 9. et 12. Periuri. Przycżyny święcenia Piątku. Inuasores et exspoliatores. Iudaei falsarii monetae. Mercatura Scytharum. Petro Abbas Cluniacem. li. 2. contra Iudaeos cap. 6. Lex Machõ.[...] paradiso voluptates admittit: quas nec Solõnec Lycut. permisit in terra. Dla cże^o^ Tatárowie piątek święcą? § 35. Veneris Deętutelaris ergò.
Mowilismy do tych cżásow
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 72
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
.[...] paradiso voluptates admittit: quas nec Solonnec Lycut. permisit in terra. Dla czego Tatarowie piątek święcą? § 35. Veneris Deętutelarys ergò.
Mówiliśmy do tych czasów o ekscesach Tatarskich/ i o naprawie ich: teraz też już mówmy na końcu o Duchowieńswtie i nieco o Zakonie ich: A napierwej przyczyny kładźmy święcenia Piątku przez Tatary/ rozmaicie bowiem Tatarowie bają gdy ich pytasz: jedni mówią/ iż dla różności Chrześcijan od Żydów: drudzy/ iż tego dnia jeździł Mahomet na kobyle do nieba/ i przywiozł go. inszy/ iż tego dnia się urodził i królem został/ a drudzy/ iż dla tego święcą Piątek/ mając praktykę iż
.[...] paradiso voluptates admittit: quas nec Solõnec Lycut. permisit in terra. Dla cże^o^ Tatárowie piątek święcą? § 35. Veneris Deętutelaris ergò.
Mowilismy do tych cżásow o excesách Tátárskich/ y o nápráwie ich: teraz też iuż mowmy ná końcu o Duchowieńswtie y nieco o Zakonie ich: A napierwey przycżyny kładźmy święcenia Piątku przez Tátáry/ rozmáićie bowiem Tátárowie báią gdy ich pytász: iedni mowią/ iż dla roznośći Chrześcian od Zydow: drudzy/ iż tego dniá iezdźił Máchomet ná kobyle do niebá/ y przywiozł go. inszy/ iż tego dniá się vrodźił y krolem został/ á drudzy/ iż dla tego święcą Piątek/ máiąc práktykę iż
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 72
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
od Żydów: drudzy/ iż tego dnia jeździł Mahomet na kobyle do nieba/ i przywiozł go. inszy/ iż tego dnia się urodził i królem został/ a drudzy/ iż dla tego święcą Piątek/ mając praktykę iż tego dnia upaść ma państwo Tatarskie i Tureckie. Ale te racje opuściwszy/ rozumiem być przyczynę święcenia piątku przez Mahometa przykazanego/ nie inszą tylko tę. Abowiem pogaństwo mieli zawżdy Bogi swoje/ których ojczystymi abo obronicielmi Bogami nazywali. Ci którzy się naukami bawili/ mieli za Boga Apollina/ Minerwę i Muzy. Ci zaś którzy lekarstwem abo Medyciną Esclapiusa Żołnierze/ Marsa/ Palladę i Bellonę. Krzywoprzysięscy/ impostorowie i złodzieje/ Merkuriusza
od Zydow: drudzy/ iż tego dniá iezdźił Máchomet ná kobyle do niebá/ y przywiozł go. inszy/ iż tego dniá się vrodźił y krolem został/ á drudzy/ iż dla tego święcą Piątek/ máiąc práktykę iż tego dniá vpáść ma páństwo Tátárskie y Tureckie. Ale te rácye opuśćiwszy/ rozumiem być przycżynę święcenia piątku przez Máchometá przykázánego/ nie inszą tylko tę. Abowiem pogáństwo mieli záwżdy Bogi swoie/ ktorych oycżystymi ábo obronićielmi Bogámi názywáli. Ci ktorzy się náukámi báwili/ mieli zá Bogá Apolliná/ Minerwę y Muzy. Ci záś ktorzy lekárstwem ábo Medyciną Aesclapiusá Zolnierze/ Mársá/ Pálládę y Bellonę. Krzywoprzyśięscy/ impostorowie y złodźieie/ Merkuriuszá
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 72
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
białogłowskich/ nietylko za żywota/ ale i po śmierci/ tak iż słusznie wszytek zakon Mahometów i artykuły wnim opisane nazywam/ Articuli Veneris jako u nas Articuli fidei. Które to Artykuły Veneris skąd się wzięły/ przeczytaj/ Plotą. Ostultas hominum mentes[...] , et pectora ece. Patrii et tutelares Dii. Przyczyny święcenia Piątku. Scytharum Dea tutelaris Venus. b Pius 2. in epist. adprincipemTuracarum circa finem. Jako Mahomet Obdułowicz jeździł na kobyle po Alkoran i Alfurkan do nieba? § 36. Mahometes sonnia vendit Tartaris
TAtarowie tak powiadają/ co i ludzie uczeni piszą: iż Mahomet sam tylko jeźdżył (bo żony z sobą nie brał)
biáłogłowskich/ nietylko zá żywotá/ ále y po śmierći/ ták iż słusznie wszytek zakon Máchometow y ártykuły wnim opisáne názywam/ Articuli Veneris iáko v nas Articuli fidei. Ktore to Artykuły Veneris skąd się wźięły/ przecżytay/ Plotą. Ostultas hominum mentes[...] , et pectora aece. Patrii et tutelares Dii. Przycżyny święcenia Piątku. Scytharum Dea tutelaris Venus. b Pius 2. in epist. adprincipemTuracarum circa finem. Iako Máchomet Obdułowicż iezdził ná kobyle po Alkoran y Alfurkan do niebá? § 36. Mahometes sõnia vendit Tartaris
TAtárowie ták powiádáią/ co y ludźie vcżeni piszą: iż Máchomet sam tylko ieźdżił (bo żony z sobą nie brał)
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 73
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
tak twardo i cunctanter, jako pierwsza deklaratia pójdzie, nierozumiem aby tych wszystkich rzeczy pożądany skutek mógł się otrzymać. Z obozu co sam mamy nowego krótko wypisuję, iż impreza Jego Mści P. Hetmana przez P. Czarnieckiego, którego był w sześciset czło-
wieka pod Brodnicę posłał, przeszłej nocy; to jest: z piątku na sobotę, nieźle była poszła, i wielką przewagą nasi przeprawiwszy się powoli przez rzekę, ductore niejakiego P. Bukowieckiego, (który i przedtem singularem suam dexteritatem, w dodaniu prochów temuż miejscu był oświadczył) przedmieście brodnickie opanowali, szańc nieprzyjacielski i bramę wysiekszy, i straż ubieżawszy; już były nieźle rzeczy poszły o
tak twardo i cunctanter, jako pierwsza deklaratia pójdzie, nierozumiem aby tych wszystkich rzeczy pożądany skutek mógł się otrzymać. Z obozu co sam mamy nowego krótko wypisuję, iż impreza Jego Mści P. Hetmana przez P. Czarnieckiego, którego był w sześciset czło-
wieka pod Brodnicę posłał, przeszłéj nocy; to jest: z piątku na sobotę, nieźle była poszła, i wielką przewagą nasi przeprawiwszy się powoli przez rzekę, ductore niejakiego P. Bukowieckiego, (który i przedtém singularem suam dexteritatem, w dodaniu prochów temuż miejscu był oświadczył) przedmieście brodnickie opanowali, szańc nieprzyjacielski i bramę wysiekszy, i straż ubieżawszy; już były nieźle rzeczy poszły o
Skrót tekstu: FredJŻaKoniec
Strona: 146
Tytuł:
List do J. Żadzika
Autor:
Jakub Maksymilian Fredro
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
