Monarchomachos, item Argenidę, pod jej imieniem wiele awantur i rewolucyj Europejskich politycznie krytykując; czego ten dociecze, kto klucz ma od haec arcana: którą to Argenidę piekną Łaciną napisaną, wytłumaczył wierszem Polskim (wiele własnych przydawszy dygresji) Wacław Potocki Herbu Szeliga Podczaszy Krakowski. Icon animorum także jest Opus Barklajusza, gdzie mores krytykuje pięciu Narodów, tojest Hiszpanów, Francuzów, Włochów, Niemców, Polaków. Za Polaków ujoł się Łukasz Opaliński Marszałek Nadworny Koronny, broniąc Narodu swego i wydał książkę titulo: Polonia defensa contra Barclaium.
Wenerabilis BEDA od świątobliwości życia jeszcze gdy był in vivis tak utytułowany. Rodem był Anglo-Sas; żył w Anglii w Powiecie Girwiceńskim,
Monarchomachos, item Argenidę, pod iey imieniem wiele awantur y rewolucyi Europeyskich politycznie krytykuiąc; czego ten dociecze, kto klucz ma od haec arcana: ktorą to Argenidę piekną Łaciną napisaną, wytłumaczył wierszem Polskim (wiele własnych przydawszy dygressii) Wacław Potocki Herbu Szeliga Podczászy Krakowski. Icon animorum także iest Opus Barklaiusza, gdzie mores krytykuie pięciu Narodow, toiest Hiszpanow, Francuzow, Włochow, Niemcow, Polakow. Za Polakow uioł się Łukasz Opaliński Marszałek Nadworny Koronny, broniąc Narodu swego y wydał ksiąszkę titulo: Polonia defensa contra Barclaium.
Venerabilis BEDA od swiątobliwości życia ieszcze gdy był in vivis tak utytułowany. Rodem był Anglo-Sas; żył w Anglii w Powiecie Girwiceńskim,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 601
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
czerwonych złotych, powykupował egzemplarze Heretyckiej Biblii, od Ojca swego wydrukowanej, i w pośród rynku Wileńskiego publicè na Stosie spalił. Idem ibidem. Jędrzej z Bnina Biskup Poznański, dowiedziawszy się, iż Abraham Zbąski Sędzia Poznański Husytańskiej Sekty siedm mistrzów, czyli Predykantów z Czech do Zboszyna w dziewięć set koni sprowadził, obległ Zboszyn, pięciu Hersztów schwytał, a dwóch uciekło, w Poznaniu popalił. Długosz pod Rokiem 1439. świeżej pamięci, bo Roku 1725. Polski zelus ucięciem głowy ukarał Toruńskiego Prezydenta Lutra, za despekt wiary katolickiej. Wtych czasach, gdy to piszę, dostałomi się szczęścia czytać Opus: dwa Miecze na Dysydentów I.W. Imci
czerwonych złotych, powykupował exemplarze Heretyckiey Biblii, od Oyca swego wydrukowaney, y w posrod rynku Wileńskiego publicè na Stosie spalił. Idem ibidem. Iędrzey z Bnina Biskup Poznański, dowiedziawszy się, iż Abraham Zbąski Sędzia Poznański Husytańskiey Sekty siedm mistrzow, czyli Predykantow z Czech do Zboszyna w dziewięć set koni sprowádził, obległ Zboszyn, pięciu Hersztow schwytał, a dwoch uciekło, w Poznaniu popalił. Długosz pod Rokiem 1439. swieżey pamięci, bo Roku 1725. Polski zelus ucięciem głowy ukarał Torunskiego Prezydenta Lutra, za despekt wiary katolickiey. Wtych czasach, gdy to piszę, dostałomi się szczęścia czytać Opus: dwa Miecze na Dissydentow I.W. Jmci
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 395
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
do lądu, Margrabia de Tale Don Ferdynandus Cortes Hiszpan Admirał, przeraził Króla, Senat, Pospólstwo, rezolwujących iż ten gość miał być on Dziad wielki Quecalkoal który według Meksykanów tradycyj i Proroctwa wyszedł z ich Krajów, dokądsiś daleko, ale miał powrócić ab Oriente jako wielki Monarcha. Co mając za rzecz do Wiary podobną, pięciu wysłali Posłów przeciw Hiszpanom, i Ferdynandowi Cortes z rekognicją i uznaniem go za owego, wielkiego spodziewanego ante saecula go- Geografia Generalna i partykularna
ścia, Metezumę Monarchę swego oddając mu za sługę, a to przez tłumacza. Posłów tych Margrabia ludzko traktował; udał, iż to on jest, ten sam prorokowany Gość. Na zajutrz
do lądu, Margrabia de Thale Don Ferdinandus Cortes Hiszpan Admirał, przeraził Krola, Senat, Pospólstwo, rezolwuiących iż ten gość miał bydź on Dziad wielki Quetzalkoal ktory według Mexikanow tradycyi y Proroctwa wyszedł z ich Kraiow, dokądsiś daleko, ale miał powrócić ab Oriente iako wielki Monarcha. Co maiąc za rzecz do Wiary podobną, pięciu wysłali Posłow przeciw Hiszpanom, y Ferdynandowi Cortes z rekognicyą y uznaniem go za owego, wielkiego spodziewánego ante saecula go- Geografia Generalna y partykularna
ścia, Metezumę Monarchę swego oddaiąc mu za sługę, a to przez tłumacza. Posłow tych Margrabia ludzko traktował; udał, iż to on iest, ten sam prorokowany Gość. Na zaiutrz
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 600
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Theutonici et Dux Prussiae, o którym kronika świadczy, że był Monarchus in templo, Leo in bello, który z Królami Polskiemi najtrwalsze zawarł przymierze. Trzebaby z Linii Macierzyńskiej ImciowPP. Baronów Elemburków od Króla Vitikienda idących wspomnieć koniunkcją, przez którą Grzegorzów Papiezów, Cesarzów, pięciu Henryków, Ottonów, Konradów, który postanowił pięciu Kursirstrzów, Królów Duńskich, bo i dzisiejszy tam panujący dość blisko tej się tyka krwi, Książąt Holsztyńskich, Grafów Oldemburskich, Książąt Sawojskich, Kursistrzów Brandenburskich wspomnieć, gdyby i pamięć mojaprzed kilka godzin oddaną kilka Arkuszową o nich zniosła Informacją, i dyskrecja na Majestaty Pańskie pozwoliła. Dosyć jest, że WMMPan w jednej odbierzesz ImciPanny
Theutonici et Dux Prussiae, o ktorym kronika swiadczy, że był Monarchus in templo, Leo in bello, ktory z Krolámi Polskiemi naytrwalsze záwarł przymierze. Trzebaby z Linii Macierzyńskiey ImciowPP. Baronow Elemburkow od Krola Vitikienda idących wspomnieć koniunkcyą, przez ktorą Grzegorzow Papiezow, Cesarzow, pięciu Henrykow, Ottonow, Konradow, ktory postanowił pięciu Kursirstrzow, Krolow Duńskich, bo y dzisieyszy tam panuiący dość blisko tey się tyka krwi, Xiążąt Holsztyńskich, Graffow Oldemburskich, Xiążąt Sawoyskich, Kursistrzow Brandeburskich wspomnieć, gdyby y pamięć moiaprzed kilka godzin oddaną kilka Arkuszową o nich zniosła Informacyą, y dyskrecya ná Maiestaty Pańskie pozwoliłá. Dosyć iest, że WMMPan w iedney odbierzesz ImciPanny
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 39
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
pobiwszy, ich Księstwo cum sede opanował, ale też i sam od Jarosława Brata wypędzony z Księstwa, lecz przez Bolesława Chrobrego Króla Polskiego proszonego o to, restitutus znowu Swetopełcus; jednakże Jarosław był Jednowładzcą Ruskim, ile przy dysimulacyj Kazimierza I. Króla Polskiego, Siostrę Jarosława mającego za sobą. Za Bolesława II. Śmiałego pięciu Braci o Samoderstwo Rusi kłucili się, Isasława Książęcia Kijowskiego wypędzili, a ten Bolesława Śmiałego znalazł. Protektora i Zwycięzcę Rusi, który sam Kijowa dobywając, w złotą Mieczem ciął bramę, który do tych czas w Skarbie jest Koronnym, Szczerbiec zwany. Zgoła wiele razy Ruś i Kijów zawojowany był Iuris Polonici, tandem po różnych
pobiwszy, ich Xięstwo cum sede opánowáł, ale też y sam od Iarosławá Bráta wypędzony z Xięstwa, lecz przez Bolesławá Chrobrego Krola Polskiego proszonego o to, restitutus znowu Swetopełcus; iednakże Iarosław był Iednowładzcą Ruskim, ile przy dissimulacyi Kazimierza I. Krola Polskiego, Siostrę Iarosławá maiącego zá sobą. Zá Bolesławá II. Smiałego pięciu Braci o Samoderstwo Rusi kłucili się, Isasłáwa Xiążęcia Kiiowskiego wypędźili, á ten Bolesławá Smiałego znalázł. Protektora y Zwycięzcę Rusi, ktory sam Kiiowa dobywaiąc, w złotą Mieczem ciął brámę, ktory do tych czas w Skarbie iest Koronnym, Szczerbiec zwány. Zgoła wiele rázy Ruś y Kiiow záwoiowány był Iuris Polonici, tandem po rożnych
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 310
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Zelisławowi Hetmanowi w okazji z Morawczykami, utraconą rękę, ze złota ulaną rękompensował ręką. Wuseborowi, czyli Wszebor skiemu, uciekającemu z bitwy Halickiej posłał prezent Symbolũ ignaviae kondziel i skórkę zajęczą. Skarbimirza Wojewodę Krakowskiego, Zaigniewa i innych rebelles wyłupieniem oczu ukarał, expost wyżej Kasztelana, Wojewodę niżej w Senacie sadowiąc Krakowskich. Synów mając pięciu, na czterech podzielił Państwo, piątemu na tych czterech kołach kazał się mieścić. EUROPA o Polskim Królestwie.
Na ostatek zdradą Rusi i Węgrów oszukany zginął w okazji, pochowany w Płocku Roku 1139. Pięknie to, kto mortem in Marte znajdzie. Zonę miał piękną ZBISŁAWĘ Stopełka Kijowskiego Książęcia Córkę, a drugą ADLEIDĘ Henryka Cesarza
Zelisławowi Hetmanowi w okazyi z Moráwczykami, utráconą rękę, ze złota ulaną rękompensował ręką. Wuseborowi, czyli Wszebor skiemu, uciekaiącemu z bitwy Halickiey posłał prezent Symbolũ ignaviae kondźiel y skorkę záięczą. Skarbimirza Woiewodę Krákowskiego, Záigniewa y innych rebelles wyłupieniem oczu ukaráł, expost wyzey Kasztelaná, Woiewodę niżey w Senácie sadowiąc Krákowskich. Synow maiąc pięciu, ná czterech podźielił Państwo, piątemu ná tych czterech kołach kazáł się mieścić. EUROPA o Polskim Krolestwie.
Ná ostatek zdrádą Rusi y Węgrow oszukany zginął w okázyi, pochowány w Płocku Roku 1139. Pięknie to, kto mortem in Marte znáydżie. Zonę miał piękną ZBISŁAWĘ Stopełka Kiiowskiego Xiążęcia Corkę, á drugą ADLEIDĘ Henryka Cesarza
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 341
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Mahometa II. ad instar Kościoła Z. Sofii, z porujnowanych Kościołów Chrześcijańskich erygowany, pod dachem ołowianym. 11. PALACÓW tu było przed czasami Justyniana pięć. Tego co był in Blachernis tylko są rudera; było i Capitolium. 12. Łaźń publicznych było ośm, prywatnych 153. Ulic było 323. każda ulica miała pięciu Vico Magistros, to jest Ulicznych Dozorców, od ognia, złodziejów, rozbojów, hałasów, przestrzegających. 13. Gradus było 117, to jest Domów chlebowych, gradusami nazwanych, iż do nich po gradusach marmurowych chodzono po chleb, dla ubogich z Fundacyj Konstantyna Wielkiego, krory co dnia po 80. tysięcy chleba głodnym rozdawać
Machometa II. ad instar Kościoła S. Sophii, z poruynowánych Kościołow Chrześciańskich erigowány, pod dachem ołowiánym. 11. PALACOW tu było przed czásami Iustynianá pięć. Tego co był in Blachernis tylko są rudera; było y Capitolium. 12. Łaźń publicznych było ośm, prywátnych 153. Ulic było 323. każda ulica miała pięciu Vico Magistros, to iest Ulicznych Dozorcow, od ognia, złodźieiow, rozboiow, háłasow, przestrzegaiących. 13. Grádus było 117, to iest Domow chlebowych, grádusami názwanych, iż do nich po grádusach marmurowych chodzono po chleb, dła ubogich z Fundacyi Konstantyná Wielkiego, krory co dnia po 80. tysięcy chleba głodnym rozdawać
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 464
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
obaliwszy. Jeszcze jednak Hiszpańscy Saraceni w Hiszpanii wiele dokazywali, bo Roku 1319. zebrawszy się z Królestwa Granateńskiego, bardzo Hiszpanów porazili. Ale też vicè versa roku 1331. przy benedykcyj Benedykta XII. i nadaniu Odpustów, idącym Krzyżakom na Saracenów, poszli Alfons IX. Kaszteli i Alfons IV. Lusytanii Królowie, i na pięciu Królów ich uderzyli, Wojsko ich daleko większe od swego, bo 4. kroć sto tysięcy Maurów mające wybili, w niewolę zabrali, swoich nie więcej nad 20. straciwszy Chrześcijan. Roku 1484. Ferdinandus Catholicus aliàs Hiszpański Król z Maurów, aliàs Saracenów Granateńskich, z Królestwa Granaty zniósł po wielkiej części: Roku potym 1492
obaliwszy. Ieszcze iednák Hiszpańscy Saráceni w Hiszpanii wiele dokázywáli, bo Roku 1319. zebráwszy się z Krolestwá Gránateńskiego, bardzo Hiszpánow porázili. Ale też vicè versa roku 1331. przy benedykcyi Benedykta XII. y nádaniu Odpustow, idącym Krzyżakom ná Sarácenow, poszli Alfons IX. Kastelli y Alfons IV. Lusytanii Krolowie, y ná pięciu Krolow ich uderzyli, Woysko ich daleko większe od swego, bo 4. kroć sto tysięcy Maurow maiące wybili, w niewolę zabráli, swoich nie wiecey nad 20. stráciwszy Chrześcian. Roku 1484. Ferdinandus Catholicus aliàs Hiszpański Krol z Maurow, aliàs Sarácenow Gránateńskich, z Krolestwá Gránaty zniosł po wielkiey części: Roku potym 1492
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 726
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
roboty, by Kapłany pobił.|
Doego Imieniem, myśląc gdy za jednę nogę Mam wisieć, czemuż wisieć za drugą niemogę. Nazbierawszy hultajów swojego rzemiosła, Ten do drąga, ów szuka kostura, ów wiosła. Wpadną do Miasta Nobe, drabskie Regimenty, Zabijają Kapłany, biorą drogie sprzenty. Ośmiudziesiąt i pięciu położyli trupem, Oprócz żon, dzieci, sami uciekają z łupem. Bezbożną zdobycz wiozą prowadzą szarpacze, Wszystek Ród Izraela na to patrząc płacze, Alboż i u nas takie niebyły przykłady, Gdy Biskup grzechy ganił, aż zabójstwo, zwady! Okropno czytać, że zła u Chrześcijan sprawa, Bolesław u Ołtarża,
roboty, by Kápłany pobił.|
Doego Imięniem, myśląc gdy zá iednę nogę Mam wisieć, czemuż wisieć zá drugą niemogę. Názbierawszy hultajow swoiego rzemiosła, Ten do drąga, ow szuka kostura, ow wiosła. Wpádną do Miásta Nobe, drabskie Regimenty, Zábijaią Kápłany, biorą drogie sprzenty. Ośmiudziesiąt y pięciu położyli trupem, Oprocz żon, dzieci, sami uciekaią z łupem. Bezbożną zdobycz wiozą prowadzą szárpacze, Wszystek Rod Jzráéla ná to pátrząc płacze, Alboż y u nas tákie niebyły przykłady, Gdy Biskup grzechy gánił, aż záboystwo, zwády! Okropno czytać, że zła u Chrześcian spráwa, Bolesław u Ołtárża,
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 29
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
zakłuli, a znalazłszy swoję chorągiew poszli precz. Był ten kapitan kilka czasów w areszcie politycznym, a potem podczas konfederacji uwolniony pod Grodnem. Ta akcja straszliwa uczyniła większą awersją do Sasów w wojsku rzeczypospolitej; wspomniono zaraz przy ciężkich grawaminach saskich i dawniejsze akcje, osobliwie zabicie Gębickiego, starosty nakielskiego, w wielkiej Polsce przed lat pięciu od Sasów zabitego. Ten na początku wojny szwedzkiej zabił był Egidego, pułkownika saskiego, w Poznaniu; więc też krewni jego będąc w służbie saskiej, powróciwszy do Polski, zabili tego Gębickiego. Eksagerowano i insze przeszłe dzieje zabójstwa, najazdy przez Sasów wyrabiane, które tem bardziej żal szerzą, im się być urażonym znowu czuje
zakłuli, a znalazłszy swoję chorągiew poszli precz. Był ten kapitan kilka czasów w areszcie politycznym, a potém podczas konfederacyi uwolniony pod Grodnem. Ta akcya straszliwa uczyniła większą awersyą do Sasów w wojsku rzeczypospolitéj; wspomniono zaraz przy ciężkich grawaminach saskich i dawniejsze akcje, osobliwie zabicie Gębickiego, starosty nakielskiego, w wielkiéj Polsce przed lat pięciu od Sasów zabitego. Ten na początku wojny szwedzkiéj zabił był Egidego, pułkownika saskiego, w Poznaniu; więc téż krewni jego będąc w służbie saskiéj, powróciwszy do Polski, zabili tego Gębickiego. Exagerowano i insze przeszłe dzieje zabójstwa, najazdy przez Sasów wyrabiane, które tém bardziéj żal szerzą, im się być urażonym znowu czuje
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 227
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849