Według których wymiar podany jest w Informacjach, Architektonicznej pospolitej i wojennej, Polemiczney,Taktycznej. A są te.
1. Cal, zamyka w sobie szerokość wielkiego palca, a cztery grana, to jest ziarna jęczmienne, w poprzek przy sobie ułożone. 2. Dłoń, zawiera w sobie 4. cale. 3. Piędź, rachuje w sobie 3. dłoni, a 12. cali. 4. Stopa, rachuje w sobie 4. dłoni, a 16. cali. 5. Łokieć, rachuje w sobie 2. piędzi, a dłoni 6. a cali 24. 6. Krok, liczy w sobie stop 5. 7.
Według ktorych wymiar podany iest w Jnformacyach, Architektoniczney pospolitey y woienney, Polemiczney,Táktyczney. A są te.
1. Cal, zámyka w sobie szerokość wielkiego palca, á cztery grana, to iest ziarna ieczmienne, w poprzek przy sobie ułożone. 2. Dłoń, záwiera w sobie 4. cale. 3. Piędź, ráchuie w sobie 3. dłoni, á 12. cali. 4. Stopa, ráchuie w sobie 4. dłoni, á 16. cali. 5. Łokieć, ráchuie w sobie 2. piędzi, á dłoni 6. á cali 24. 6. Krok, liczy w sobie stop 5. 7.
Skrót tekstu: BystrzInfRóżn
Strona: Z
Tytuł:
Informacja różnych ciekawych kwestii
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
ekonomia, fizyka, matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
miąższość rzeczy. Toż rozumieć o innych miarach Geometrycznych. O miarach pospolitych.
XXV. Pospolite w używaniu ludzkim u kupców tak są różne od siebie miary, że nie tylko co krai, ale i w jednymże państwie ledwie nieco miasto, to insza miara, jedna nad drugą mniejsza lub większa.
1. Piędź oprócz Geometrycznej jest przyrodzona: jaka jest, kiedy ręki palec wielki i mały rozciągamy. Który wymiar u słusznej osoby równa się połtory ćwierci łokcia Krakowskiego. A ten ma być pospolity w koronie według prawa, krom Lwowa i Gdańska. Ze zaś do proporcyj osoby u jednego dłuższe, u drugiego krótsze są palce, z tąd
miąższość rzeczy. Toż rozumieć o innych miarach Geometrycznych. O miarach pospolitych.
XXV. Pospolite w używaniu ludzkim u kupcow ták są rożne od siebie miary, że nie tylko co krai, ále y w iednymże państwie ledwie nieco miásto, to insza miara, iedna nad drugą mnieysza lub większa.
1. Piędź oprocz Geometryczney iest przyrodzona: iaka iest, kiedy ręki palec wielki y mały rozciągamy. Ktory wymiar u słuszney osoby rowna się połtory cwierci łokcia Krákowskiego. A ten ma bydź pospolity w koronie według prawa, krom Lwowa y Gdańska. Ze zaś do proporcyi osoby u iednego dłuższe, u drugiego krotsze są palce, z tąd
Skrót tekstu: BystrzInfRóżn
Strona: Zv
Tytuł:
Informacja różnych ciekawych kwestii
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
ekonomia, fizyka, matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
jest przyrodzona: jaka jest, kiedy ręki palec wielki i mały rozciągamy. Który wymiar u słusznej osoby równa się połtory ćwierci łokcia Krakowskiego. A ten ma być pospolity w koronie według prawa, krom Lwowa i Gdańska. Ze zaś do proporcyj osoby u jednego dłuższe, u drugiego krótsze są palce, z tąd pochodzi że piędź miara, różna jest według różności Państw, mniejsza lub większa, publiczną determinowana akceptacją.
2. Stopa oprócz Geometrycznej jest przyrodzona półłokciowa. Gdyż rzadka się osoba trafi, któraby stopą swoją pół łokcia Krakowskiego przeszła. Jako piędzi tak i stopy wymiar jest także różny, według różności kraju. J tak Hiszpańskich 117. zamyka
iest przyrodzona: iaka iest, kiedy ręki palec wielki y mały rozciągamy. Ktory wymiar u słuszney osoby rowna się połtory cwierci łokcia Krákowskiego. A ten ma bydź pospolity w koronie według prawa, krom Lwowa y Gdańska. Ze zaś do proporcyi osoby u iednego dłuższe, u drugiego krotsze są palce, z tąd pochodzi że piędź miara, rożna iest według rożności Państw, mnieysza lub większa, publiczną determinowana acceptacyą.
2. Stopa oprocz Geometryczney iest przyrodzona połłokciowa. Gdyż rzadka się osoba trafi, ktoraby stopą swoią poł łokcia Krakowskiego przeszła. Jáko piędzi ták y stopy wymiar iest także rożny, według rożności kraiu. J ták Hiszpańskich 117. zamyka
Skrót tekstu: BystrzInfRóżn
Strona: Zv
Tytuł:
Informacja różnych ciekawych kwestii
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
ekonomia, fizyka, matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Rozdział V. ROZDZIAŁ V. o Wydzieleniu Gruntów na Łany, Połłanki, i Ćwierci.
ZE przed wydziałem gruntu na Łany, potrzeba wprzód wiedzieć wielkość miar od prawa namienionych, następuje. Nauka XXXII. O Miarach służących do wydziału Gruntów naŁany i Włoki. DO wymiaru i podziału Gruntów na Łany, służą temiary: Piędź, którą Łacinnicy zowią Pálmus: Stopa, u Łacinników Pes: Łokieć: Krok, Pręt, Miara, Sznur, Staje, Morg. Miara, Piędź. Ta jest dwojaka. Pieerwsza: Przyrodzona, jaka jest, kiedy ręki palec wielki i mały rozciągami wolno, która się u słusznej osoby równa półtorej ćwierci łokcia Krakowskiego
Rozdźiał V. ROZDZIAŁ V. o Wydżielęniu Gruntow ná Łany, Połłanki, y Cwierći.
ZE przed wydźiałem gruntu ná Łany, potrzebá wprzod wiedźieć wielkość miar od práwá námięnionych, nástępuie. NAVKA XXXII. O Miárách służących do wydźiału Gruntow náŁany y Włoki. DO wymiáru y podżiału Gruntow ná Łany, służą temiáry: Piędź, ktorą Łáćinnicy zowią Pálmus: Stopá, v Łáćinnikow Pes: Łokieć: Krok, Pręt, Miárá, Sznur, Stáie, Morg. Miárá, Piędź. Tá iest dwoiáka. Pieerwsza: Przyrodzona, iáka iest, kiedy ręki pálec wielki y máły rośćiągámi wolno, ktora się v słuszney osoby rowna połtorey ćwierći łokćiá Krákowskiego
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 144
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
od prawa namienionych, następuje. Nauka XXXII. O Miarach służących do wydziału Gruntów naŁany i Włoki. DO wymiaru i podziału Gruntów na Łany, służą temiary: Piędź, którą Łacinnicy zowią Pálmus: Stopa, u Łacinników Pes: Łokieć: Krok, Pręt, Miara, Sznur, Staje, Morg. Miara, Piędź. Ta jest dwojaka. Pieerwsza: Przyrodzona, jaka jest, kiedy ręki palec wielki i mały rozciągami wolno, która się u słusznej osoby równa półtorej ćwierci łokcia Krakowskiego. Który ma być posplity wKoronie, krom Lwowa i Gdańska, według prawa. Druga Piędź jest: której używają Geometrowie; i rachują wniej trzy
od práwá námięnionych, nástępuie. NAVKA XXXII. O Miárách służących do wydźiału Gruntow náŁany y Włoki. DO wymiáru y podżiału Gruntow ná Łany, służą temiáry: Piędź, ktorą Łáćinnicy zowią Pálmus: Stopá, v Łáćinnikow Pes: Łokieć: Krok, Pręt, Miárá, Sznur, Stáie, Morg. Miárá, Piędź. Tá iest dwoiáka. Pieerwsza: Przyrodzona, iáka iest, kiedy ręki pálec wielki y máły rośćiągámi wolno, ktora się v słuszney osoby rowna połtorey ćwierći łokćiá Krákowskiego. Ktory ma bydż posplity wKoronie, krom Lwowá y Gdańska, według práwá. Druga Piędź iest: ktorey vżywáią Geometrowie; y ráchuią wniey trzy
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 144
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
, Miara, Sznur, Staje, Morg. Miara, Piędź. Ta jest dwojaka. Pieerwsza: Przyrodzona, jaka jest, kiedy ręki palec wielki i mały rozciągami wolno, która się u słusznej osoby równa półtorej ćwierci łokcia Krakowskiego. Który ma być posplity wKoronie, krom Lwowa i Gdańska, według prawa. Druga Piędź jest: której używają Geometrowie; i rachują wniej trzy dłoni, a wdłoni cztery palce. Palec zaś ma wyrownać calowi jednemu, jakich łokieć Krakowski liczy 24. Zaczym Piędży Geometrycznej wystarczy półłokcia Krakowskiego. Gdy Statut Polski, wKsiędze czwartej skarbowej, wczęści 2. wtytule 4. na karcie 390.
, Miárá, Sznur, Stáie, Morg. Miárá, Piędź. Tá iest dwoiáka. Pieerwsza: Przyrodzona, iáka iest, kiedy ręki pálec wielki y máły rośćiągámi wolno, ktora się v słuszney osoby rowna połtorey ćwierći łokćiá Krákowskiego. Ktory ma bydż posplity wKoronie, krom Lwowá y Gdańska, według práwá. Druga Piędź iest: ktorey vżywáią Geometrowie; y ráchuią wniey trzy dłoni, á wdłoni cztery pálce. Pálec záś ma wyrownáć calowi iednemu, iákich łokieć Krákowski liczy 24. Záczym Piędżi Geometryczney wystárczy połłokćiá Krákowskiego. Gdy Státut Polski, wKśiędze czwartey skárbowey, wczęśći 2. wtytule 4. ná kárćie 390.
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 144
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Statut Polski, wKsiędze czwartej skarbowej, wczęści 2. wtytule 4. na karcie 390. pzydawa do 14. Łokci, Piędź jednę, stanowiąc miarę, jakich Łan Frankoński wzdłuż powinien mieć 270: zostawił wątpliwość, której się Piędzi mamy trzymac, czyli przyrodzonej w półtorej ćwierci? czyli Geometrycznej półłokciowej? Piędź półłokciowa ma po sobie naprzód zwyczaj wszytkich Geometrów, którzy takiej używają: Potym, łatwość większą do wyrachowania. Nakoniec: Axioma pospolite: In dubiis benignious interpretandum. Dla których przyczyn w tablicach następujących Łanów, i Włok, Piędź za półłokcia krakowskiego rachuję. II. Miara Stopa. Stoa wtóra miara z małych, jest
Státut Polski, wKśiędze czwartey skárbowey, wczęśći 2. wtytule 4. ná kárćie 390. pzydawa do 14. Łokći, Piędź iednę, stánowiąc miárę, iákich Łan Fránkoński wzdłuż powinien mieć 270: zostáwił wątpliwość, ktorey się Piędźi mamy trzymác, czyli przyrodzoney w połtorey ćwierći? czyli Geometryczney połłokćiowey? Piędź połłokćiowa ma po sobie naprzod zẃyczay wszytkich Geometrow, ktorzy tákiey vżywáią: Potym, łátwość większą do wyráchowánia. Nákoniec: Axioma pospolite: In dubiis benignious interpretandum. Dla ktorych przyczyn w tablicách nástępuiących Łanow, y Włok, Piędź zá połłokćiá krákowskiego ráchuię. II. Miárá Stopa. Stoá wtora miárá z máłych, iest
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 144
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
której się Piędzi mamy trzymac, czyli przyrodzonej w półtorej ćwierci? czyli Geometrycznej półłokciowej? Piędź półłokciowa ma po sobie naprzód zwyczaj wszytkich Geometrów, którzy takiej używają: Potym, łatwość większą do wyrachowania. Nakoniec: Axioma pospolite: In dubiis benignious interpretandum. Dla których przyczyn w tablicach następujących Łanów, i Włok, Piędź za półłokcia krakowskiego rachuję. II. Miara Stopa. Stoa wtóra miara z małych, jest także dwojaka: Jedna przyrodzona półłokciowa: gdyż tych czasów zrzadka się znajydzie osoba, któraby stopą swoją półłokcia Krakowskiego przeszła. Druga stopa jest Geometryczna, która ma w sobie calów 16. jednego łokcia Krakowskiego: tak iż trzy
ktorey się Piędźi mamy trzymác, czyli przyrodzoney w połtorey ćwierći? czyli Geometryczney połłokćiowey? Piędź połłokćiowa ma po sobie naprzod zẃyczay wszytkich Geometrow, ktorzy tákiey vżywáią: Potym, łátwość większą do wyráchowánia. Nákoniec: Axioma pospolite: In dubiis benignious interpretandum. Dla ktorych przyczyn w tablicách nástępuiących Łanow, y Włok, Piędź zá połłokćiá krákowskiego ráchuię. II. Miárá Stopa. Stoá wtora miárá z máłych, iest tákże dwoiáka: Iedná przyrodzona połłokćiowa: gdyż tych czásow zrzadká się znayydżie osobá, ktoraby stopą swoią połłokćia Krákowskiego przeszłá. Druga stopá iest Geometryczna, ktora ma w sobie calow 16. iednego łokćiá Krákowskiego: ták iż trzy
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 144
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Łan Frankoński, według prawdziwego wymiaru, ma być tak mierzony, i dzielony. Naprzód ma być miara we czternaście łokci i na piędź jednę. A takowych miar, Dwieście siedmdziesiąt wzdłuż: a dwanaście wszerz odmierzonych, wystawią prawdziwy Łan Frankoński. PRZESTROGA. Łokieć ma się rozumieć Krakowski, według Punktu 3. Nauki poprzedzającej; Piędź za półłokcia; z Punktu 1. Miarę tego Łanu wzdłuż wszerz i na kwadrat tak w miarach jako i w łokciach tablica pokazuje, dla prędszego wydziału gruntu: jako się na swoim miejscu dołoży, wNauce 34. 35. 36. Ściana tego łanu, gdyby był wymierzony w doskonały kwadrat, miałaby łokci długich
Łan Fránkoński, ẃedług prawdźiwego wymiáru, ma bydź ták mierzony, y dźielony. Naprzod ma bydź miárá we czternaśćie łokći y ná piędź iednę. A tákowych miar, Dwieśćie śiedmdźieśiąt wzdłuż: á dwánaście wszerz odmierzonych, wystáwią prawdźiwy Łan Fránkoński. PRZESTROGA. Łokieć ma sie rozumiec Krákowski, według Punktu 3. Náuki poprzedzáiącey; Piędź zá połłokćiá; z Punktu 1. Miárę tego Łanu wzdłuż wszerz y ná kwádrat ták w miárách iáko y ẃ łokćiach tablicá pokázuie, dla prędszego wydźiału gruntu: iako się ná swoim mieyscu dołoży, wNáuce 34. 35. 36. Sćiáná tego łanu, gdyby był wymierzony w doskonáły kwádrat, miáłaby łokći długich
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 147
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Uncya zawiera w sobie calów 3.
Łokiec Rzymski i Grecki ma w sobie palców poprzek leżących albo calów - 24.
Łokieć Hebrajski ma calów 20.
Doras albo Palmus, ma w sobie calów - - - 4
Dichas, ma dłoni dwie, calów 8.
Orthodoron. ma calów - 11.
Spithama, to jest Piędź ma calów 12.
Pes, albo Stopa ma wsobie calów 16.
Sesquipes, ma w sobie dłoni 6.
Pygon, albo Pygme zawiera calów w sobie - - 20.
Łokieć Grecki stop pułtrzeci zawiera w sobie.
Łokiec zwyczajny z Schotta Autora pułtory stopy czyni.
Sążeń ma w sobie łokci. 4.
A
Uncya zawiera w sobie calow 3.
Łokiec Rzymski y Grecki ma w sobie pálcow poprzek leżących albo calow - 24.
Łokieć Hebrayski ma calow 20.
Doras albo Palmus, ma w sobie calow - - - 4
Dichas, ma dłoni dwie, calow 8.
Orthodoron. ma calow - 11.
Spithama, to iest Piędź ma calow 12.
Pes, albo Stopa ma wsobie calow 16.
Sesquipes, ma w sobie dłòni 6.
Pygon, álbo Pygme zawiera calow w sobie - - 20.
Łokieć Grecki stop pułtrzeci zawiera w sobie.
Łokiec zwyczayny z Schotta Autora pułtory stopy czyni.
Sążeń ma w sobie łokci. 4.
A
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 159
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
