. — Łóżko kotarowe z półmory zielonej, stare, galonkiem szychowym białym szamerowane. — Stolik między oknami z kamienia ciosanego, marmuryzowany, No 1. — Kanap jedna z szufladami, z materacem niebieskim krzyżowej roboty. — Druga z poręcami, takąż robotą wybita na tyle i na sedesie; do tych kanap wezgłowia z pisi granatowej No 2. — Krzeseł z poręczami, jedno czarne skórzane, z materacem skórzanym czerwonym; drugie aksamitem bardzo złym wybite; trzecie skórą gdańską wyzłacaną, No 3. — Taboret krzyżową robotą wybity, stary, zły, No 1. — Stołków drewnianych, w sedesie wyścilanych, z pokrowcami z sukienka zielonego, starych
. — Łóżko kotarowe z półmory zielonej, stare, galonkiem szychowym białym szamerowane. — Stolik między oknami z kamienia ciosanego, marmuryzowany, No 1. — Kanap jedna z szufladami, z materacem niebieskim krzyżowej roboty. — Druga z poręcami, takąż robotą wybita na tyle i na sedesie; do tych kanap wezgłowia z pisi granatowej No 2. — Krzeseł z poręczami, jedno czarne skórzane, z materacem skórzanym czerwonym; drugie aksamitem bardzo złym wybite; trzecie skórą gdańską wyzłacaną, No 3. — Taboret krzyżową robotą wybity, stary, zły, No 1. — Stołków drewnianych, w sedesie wyścilanych, z pokrowcami z sukienka zielonego, starych
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 42
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
drzwiami sztukaterie. Posadzka dębowa, w kostkę czarnym dębem wybijana. Obicie takie jak i w pierwszym Pokoju.
Lustro szklane, we środku wiszące. — Stolików mozaikowych, jeden okrągły, drugi czworograniasty, No 2. — Stołków, skórą szarą obitych, No 20. — Kanapa krzyżową robotą wybita, z wezgłowiami dwiema z pisi granatowej, pod pokrowcem z płótna drukowanego. — Firanek u okien, z płótna ciężkiego lnianego, na prętach żelaznych, No 6. — W kominie blacha zapuszczana; wilków żelaznych, z balasikami mosiężnemi, No 2; łopatka, szczepce i pogrzebacz żelazne. — Osóbek z gipsu rzniętych, na kominie, No 2.
drzwiami sztukaterie. Posadzka dębowa, w kostkę czarnym dębem wybijana. Obicie takie jak i w pierwszym Pokoju.
Lustro szklane, we środku wiszące. — Stolików mozaikowych, jeden okrągły, drugi czworograniasty, No 2. — Stołków, skórą szarą obitych, No 20. — Kanapa krzyżową robotą wybita, z wezgłowiami dwiema z pisi granatowej, pod pokrowcem z płótna drukowanego. — Firanek u okien, z płótna ciężkiego lnianego, na prętach żelaznych, No 6. — W kominie blacha zapuszczana; wilków żelaznych, z balasikami mosiężnemi, No 2; łopatka, szczepce i pogrzebacz żelazne. — Osóbek z gipsu rzniętych, na kominie, No 2.
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 78
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
. Posadzka dębowa, także z czarnego dębu, sztukami wysadzana.
Lustro szklane, we środku wiszące. — Obicie takie jak i w Pierwszym. — Zwierciadło wielkie, w ramach okrągłych, wyzłacanych, snecerską robotą. — Stolik mozaikowy na nogach drewnianych No 1. — Kanap, jedna wielka, z wezgłowiami dwiema, z pisi granatowej, druga mała, krzyżową robotą wybitych, pod pokrowcami z płótna drukowanego, No 2. — Stołków w kratkę z włóczki ceglastej, z materacykami półsukienkowemi zielonemi, No 14. — W kominie blacha żelazna, zapuszczana; wilków żelaznych, z balasikami mosiężnemi, No 2. Szczypce i pogrzebacz żelazny. — Firanek,
. Posadzka dębowa, także z czarnego dębu, sztukami wysadzana.
Lustro szklane, we środku wiszące. — Obicie takie jak i w Pierwszym. — Zwierciadło wielkie, w ramach okrągłych, wyzłacanych, snecerską robotą. — Stolik mozaikowy na nogach drewnianych No 1. — Kanap, jedna wielka, z wezgłowiami dwiema, z pisi granatowej, druga mała, krzyżową robotą wybitych, pod pokrowcami z płótna drukowanego, No 2. — Stołków w kratkę z włóczki ceglastej, z materacykami półsukienkowemi zielonemi, No 14. — W kominie blacha żelazna, zapuszczana; wilków żelaznych, z balasikami mosiężnemi, No 2. Szczypce i pogrzebacz żelazny. — Firanek,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 78
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
/ Patrona Florenckiego/ w którym troje z Piżowych Drzwi/ na wierzchu których kosztowne figury/ i Historyje/ odlewany roboty/ mianowicie/ cały stary Testament. (udają za pewne) że go z Jeruzalem dostać miano. Przed Kościołem/ są dwie Columnie albo słupy/ żelażnemi do kupy opasane obręczami/ które z Jeruzalem do Pisi, a z tamtąd do Florencyjej przywieziono. Powraczając się/ ku Gospodzie swojej pod koronę/ tam niedaleko jest Kościół Wawrzyńca świętego/ gdzie Johanna z Rakusz/ Cesarza Maksymiliana Córka/ przesłego Książęcia Cośmo małżonka/ oraz z potomstwem swoim jest położona/ także i kosztowne Epithaphium, albo Nagrobek: po który śmierci/ wszyscy ubodzy
/ Pátroná Florenckiego/ w ktorym troie z Piżowych Drzwi/ ná wierzchu ktorych kosztowne figury/ y Hystoryie/ odlewány roboty/ miánowićie/ cáły stáry Testáment. (vdáią zá pewne) że go z Ieruzalem dostáć miano. Przed Kośćiołem/ są dwie Columnie álbo słupy/ żeláżnemi do kupy opasáne obręczámi/ ktore z Ieruzalem do Pisi, á z támtąd do Florencyiey przywieźiono. Powraczáiąc się/ ku Gospodźie swoiey pod koronę/ tám niedáleko iest Kośćioł Wáwrzyńcá świętego/ gdźie Iohánná z Rákusz/ Cesárzá Máximilianá Corká/ przesłego Xiążęćiá Cosmo małżonká/ oraz z potomstwem swoim iest położoná/ tákże y kosztowne Epithaphium, álbo Nágrobek: po ktory śmierći/ wszyscy vbodzy
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 77
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
staną dobrą obronę/ dla Incursiej i Inuasiej Nieprzyjacielskich/ co często przytrafiać się zwykło/ że wpadając/ ubogich chłopów/ wniwecz obracano/ paląc i plądrując. Delicje Ziemie Włoskiej MALTA. Delicje Ziemie Włoskiej Droga z Malty nazad.
RAdziłbym teraz z Malty/ znowu nazad do Neapolim jechać/ a stamtąd dopiero/ do Pisi/ do Luki/ Genuji/ Majlandu/ i Wenecji: którą drogę niżej masz opisaną/ aby jednej rzeczy dwa razy niewidzieć/ przez co siłaby się strawiło czasu. Skoro cię Pan Bóg/ nazad do Neapolim zaprowadzi/ udaj się prostą i bliską do Capuj drogą/ jest jedno piękne/ lubo starożytne Miasto/
stáną dobrą obronę/ dla Incursiey y Inuásiey Nieprzyiaćielskich/ co często przytráfiáć się zwykło/ że wpadáiąc/ vbogich chłopow/ wniwecz obrácano/ paląc y plądruiąc. Delicye Ziemie Włoskiey MALTA. Delicye Ziemie Włoskiey Drogá z Málty názad.
RAdźiłbym teraz z Málty/ znowu názad do Neápolim iecháć/ á ztámtąd dopiero/ do Pisi/ do Luki/ Genuii/ Máylándu/ y Wenecyey: ktorą drogę niżey masz opisáną/ áby iedney rzeczy dwá rázy niewidźieć/ przez co śiłáby się strawiło czásu. Skoro ćię Pan Bog/ názad do Neápolim záprowádźi/ vday się prostą y bliską do Cápuy drogą/ iest iedno piękne/ lubo stárożytne Miásto/
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 223
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
. mil odległe od Neapolim. Z Capuj do Cangliano Gospody/ gdzie jednę przebędziesz wodę/ masz 9. mil. A tu już staniesz/ na zwyczajnym/ własnym i prawdziwy Gościńcu/ nic zdrogi niemając/ aż po sam Rzym/ i Sienę. W Sienie/ wziąwszy i viednawszy konia/ puść się do Pisi Miasta/ stąd masz 30. mil. Do Pisi jadąc/ podczas Lata/ jest niezmiernie wesoła droga i jazda/ że się zda jakbyś przez szczerne jechał ogrody/ pełne wdzięcznego i ślicznego kwiecia/ względem wesołych Pol/ wsi/ Zamków/ i Miasteczek/ owo zgoła jak jeden Raj. Z Sieny do Pisi jadąc
. mil odległe od Neápolim. Z Cápuy do Cangliano Gospody/ gdźie iednę przebędźiesz wodę/ masz 9. mil. A tu iusz stániesz/ ná zwyczáynym/ własnym y prawdźiwy Gośćińcu/ nic zdrogi niemáiąc/ áż po sam Rzym/ y Sienę. W Sienie/ wźiąwszy y viednawszy koniá/ puść się do Pisi Miástá/ ztąd masz 30. mil. Do Pisi iádąc/ podczás Látá/ iest niezmiernie wesoła drogá y iázdá/ że się zda iákbyś przez szczerne iechał ogrody/ pełne wdźięcznego y ślicznego kwiećia/ względem wesołych Pol/ wśi/ Zamkow/ y Miasteczek/ owo zgołá iák ieden Ray. Z Sieny do Pisi iádąc
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 224
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
Gospody/ gdzie jednę przebędziesz wodę/ masz 9. mil. A tu już staniesz/ na zwyczajnym/ własnym i prawdziwy Gościńcu/ nic zdrogi niemając/ aż po sam Rzym/ i Sienę. W Sienie/ wziąwszy i viednawszy konia/ puść się do Pisi Miasta/ stąd masz 30. mil. Do Pisi jadąc/ podczas Lata/ jest niezmiernie wesoła droga i jazda/ że się zda jakbyś przez szczerne jechał ogrody/ pełne wdzięcznego i ślicznego kwiecia/ względem wesołych Pol/ wsi/ Zamków/ i Miasteczek/ owo zgoła jak jeden Raj. Z Sieny do Pisi jadąc/ podrodze/ leży jedno wesołe Miasteczko/ w
Gospody/ gdźie iednę przebędźiesz wodę/ masz 9. mil. A tu iusz stániesz/ ná zwyczáynym/ własnym y prawdźiwy Gośćińcu/ nic zdrogi niemáiąc/ áż po sam Rzym/ y Sienę. W Sienie/ wźiąwszy y viednawszy koniá/ puść się do Pisi Miástá/ ztąd masz 30. mil. Do Pisi iádąc/ podczás Látá/ iest niezmiernie wesoła drogá y iázdá/ że się zda iákbyś przez szczerne iechał ogrody/ pełne wdźięcznego y ślicznego kwiećia/ względem wesołych Pol/ wśi/ Zamkow/ y Miasteczek/ owo zgołá iák ieden Ray. Z Sieny do Pisi iádąc/ podrodze/ leży iedno wesołe Miásteczko/ w
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 224
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
do Pisi Miasta/ stąd masz 30. mil. Do Pisi jadąc/ podczas Lata/ jest niezmiernie wesoła droga i jazda/ że się zda jakbyś przez szczerne jechał ogrody/ pełne wdzięcznego i ślicznego kwiecia/ względem wesołych Pol/ wsi/ Zamków/ i Miasteczek/ owo zgoła jak jeden Raj. Z Sieny do Pisi jadąc/ podrodze/ leży jedno wesołe Miasteczko/ w którym nawięcej Doktorów Iuris albo Prawa/ i Aduocatów mieszkańców. Tam Cawalerowie i szlachta Niemiecka pod czas lata/ najradniej rezydować zwykli/ gdyż też od jednego jest/ założona Niemca/ zaczym też od niego swoje wzięło nazwisko/ Z. Martin al Todesco. MALTA.
do Pisi Miástá/ ztąd masz 30. mil. Do Pisi iádąc/ podczás Látá/ iest niezmiernie wesoła drogá y iázdá/ że się zda iákbyś przez szczerne iechał ogrody/ pełne wdźięcznego y ślicznego kwiećia/ względem wesołych Pol/ wśi/ Zamkow/ y Miasteczek/ owo zgołá iák ieden Ray. Z Sieny do Pisi iádąc/ podrodze/ leży iedno wesołe Miásteczko/ w ktorym nawięcey Doktorow Iuris álbo Práwá/ y Aduocatow mieszkáńcow. Tám Cáwálerowie y szláchtá Niemiecka pod czás látá/ nayrádniey residowáć zwykli/ gdyż też od iednego iest/ záłożona Niemcá/ záczym też od niego swoie wźięło názwisko/ S. Martin al Todesco. MALTA.
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 224
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
Prus droga bita, Zwłaszcza gdy z Litwy wędruje Stąd się zaraz informuje. Naprzod kiedy w Grodnie będzie, Niemen na promie przebędzie; Tam prosto do Augustowa, Przez puszczą droga gotowa. Stamtąd już pruska granica, Gdzie naj pierwej Pisanica Za nią Łek Arsz Rein leży A gościniec prosty bieży Przez Lezięta do Drygały Do samej Pisi niemałej. Z boku zaś będą Kurzątki Orzyc, Koty i Muszątki, Dupki, Osranki i Ruda Skąd na Piś droga się uda. Tu dawne granice mieli Starzy, bo Orzyc Piś dzieli Mazury z Prusy napoły, Tam więc sobie grabią woły. To też sobie warowali, Wtenczas gdy kopce sypali, Że im przejechawszy
Prus droga bita, Zwłaszcza gdy z Litwy wędruje Ztąd się zaraz informuje. Naprzod kiedy w Grodnie będzie, Niemen na promie przebędzie; Tam prosto do Augustowa, Przez puszczą droga gotowa. Ztamtąd już pruska granica, Gdzie naj pierwej Pisanica Za nią Łek Arsz Rein leży A gościniec prosty bieży Przez Lezięta do Drygały Do samej Pisi niemałej. Z boku zaś będą Kurzątki Orzyc, Koty i Muszątki, Dupki, Osranki i Ruda Zkąd na Piś droga się uda. Tu dawne granice mieli Starzy, bo Orzyc Piś dzieli Mazury z Prusy napoły, Tam więc sobie grabią woły. To też sobie warowali, Wtenczas gdy kopce sypali, Że im przejechawszy
Skrót tekstu: NaborWierWir_I
Strona: 325
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Daniel Naborowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1620 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
zaś będą Kurzątki Orzyc, Koty i Muszątki, Dupki, Osranki i Ruda Skąd na Piś droga się uda. Tu dawne granice mieli Starzy, bo Orzyc Piś dzieli Mazury z Prusy napoły, Tam więc sobie grabią woły. To też sobie warowali, Wtenczas gdy kopce sypali, Że im przejechawszy Kolno Przez puszczą do Pisi wolno. Z Pisi Tartak przy jeziorze, Kędy się łowią Węgorze A zwyż jadąc przez bor Pupy Gdzie na gorze dwie chałupy A w dole wodny młyn miele, Skąd do Szczytna tor się ściele. Z Szczytna musi być w Holsztynie Stamtąd Zalfeldu nie minie. Do samej prawie Żuławy To Gdański gościniec prawy, Który jeśli kto
zaś będą Kurzątki Orzyc, Koty i Muszątki, Dupki, Osranki i Ruda Zkąd na Piś droga się uda. Tu dawne granice mieli Starzy, bo Orzyc Piś dzieli Mazury z Prusy napoły, Tam więc sobie grabią woły. To też sobie warowali, Wtenczas gdy kopce sypali, Że im przejechawszy Kolno Przez puszczą do Pisi wolno. Z Pisi Tartak przy jeziorze, Kędy się łowią Węgorze A zwyż jadąc przez bor Pupy Gdzie na gorze dwie chałupy A w dole wodny młyn miele, Zkąd do Szczytna tor się ściele. Z Szczytna musi być w Holsztynie Ztamtąd Zalfeldu nie minie. Do samej prawie Żuławy To Gdański gościniec prawy, Ktory jeśli kto
Skrót tekstu: NaborWierWir_I
Strona: 325
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Daniel Naborowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1620 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
