chaos. Wtym Edoward Sejmerus Woj młodego Pana, Komes Hertfodyiski, wkrótce Książę Somersety, od jednych impediowany, do drugich poduszczany, sam się uczyaił Króla opiekunem, i obrońcą, a był Kalwinem: i czemu Henryk przepuścił. jako to Kościołom po wsiach, i Miasteczkach, sreber ich nietykając, on wszystkim Biskupom i Plebanom w całej Anglii zakazał Nabożeństwa Katolickiego, i Kazań; a Kalwińskim i Luterskim Ministrom zlecił ka- O Schizmie Angielskiej
zac wszędzie: Obrazy Pana JEZUSA, Maryj, Świętych palić, a na ich miejsce Herb Króla Angielskiego łokować, tojest 3. Lampartów, 3. Lilie, z jednej strony wąż, zdrugiej pies łapami Rerb
chaos. Wtym Edoward Seymerus Woy młodego Pana, Komes Hertfodyiski, wkrotce Xiąze Somersety, od iednych impediowany, do drugich poduszczany, sam się uczyaił Krola opiekunem, y obrońcą, á był Kalwinem: y czemu Henryk przepuścił. iako to Kościołom po wsiach, y Miasteczkach, sreber ich nietykaiąc, on wszystkim Biskupom y Plebanom w całey Anglii zakazał Nabożeństwa Katolickiego, y Kazań; á Kalwińskim y Luterskim Ministrom zlecił ka- O Schizmie Angielskiey
zac wszędzie: Obrázy Pana IEZUSA, Maryi, Swiętych palić, á na ich mieysce Herb Krola Angielskiego łokować, toiest 3. Lampartow, 3. Lilie, z iedney strony wąż, zdrugiey pies łapami Rerb
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 102
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Sukcesyją naturales excludendo successores sine ulla distinctione, tak i po plebanach etiam plebeiae conditionis executores ab officio spirituali pieniądze ex suo beneficio zebrane i wszystko zabierają nic nie zostawiwszy własnym kościołom, także per incuriam tychże plebanów upadłych na kolatorów tyle i posesorów waląc molem reparacji.
12. Propinationes wszelkie w dobrach szlacheckich inhibeantur ichm. panom plebanom iuxta decretum pontificium inhibitionesque et decretum z miastem Poznaniem i innymi miastami polskimi i W.Ks Litewskiego - -
15. Kiedy tot calamitatibus pressa Rzplta z dóbr wszystkich zdezolowanych ani połowy nie partycypuje intraty, res iustitiae, aby przynajmniej do 10 lat ichm. duchowieństwo od sum wyderkafowych per medium tylko census annualis partycypowali i do płacenia
sukcessyją naturales excludendo successores sine ulla distinctione, tak i po plebanach etiam plebeiae conditionis executores ab officio spirituali pieniądze ex suo beneficio zebrane i wszystko zabierają nic nie zostawiwszy własnym kościołom, także per incuriam tychże plebanów upadłych na kollatorów tyle i posesorów waląc molem reparacyi.
12. Propinationes wszelkie w dobrach szlacheckich inhibeantur ichm. panom plebanom iuxta decretum pontificium inhibitionesque et decretum z miastem Poznaniem i innymi miastami polskimi i W.Ks Litewskiego - -
15. Kiedy tot calamitatibus pressa Rzplta z dóbr wszystkich zdezolowanych ani połowy nie partycypuje intraty, res iustitiae, aby przynajmniej do 10 lat ichm. duchowieństwo od sum wyderkaffowych per medium tylko census annualis partycypowali i do płacenia
Skrót tekstu: PunktaDuchRzecz
Strona: 274
Tytuł:
Punkta z instrukcyi województw, ziem i powiatów ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
teksty sejmowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1720
Data wydania (nie wcześniej niż):
1720
Data wydania (nie później niż):
1720
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
d. jakoby ci zdrajcy rąk swoich na nas nie podnieśli/ a dziwna/ iż my ich jeszcze do wojny przyuczamy. Słyszałem od Szlachcica wiary godnego/ pod czasem Konfederaciej/ który z ust Smolskiego Tatarzyna przechwalającego się słyszał/ (w ten czas gdy Tatarowie po dziesiąci kop stacji z włoki wydzierali/ i gdy sobie Plebanom i inszym Duchownym Inwentarze kościelne i dóbr swoich ukazować rozkazowali) który tak mówił. Iż naszych Tatarów z Litwy/ jeśli nas Konfederaci zaciągać będą przeciwko Królowi I. M. może stanąć do potrzeby godnych do dziesiątka tysięcy/ i więcej. Wiele rozsądnych temu wiarę daje/ patrząc na liczbę i na rozrodzenie ich barzo wielkie/
d. iákoby ći zdraycy rąk swoich ná nas nie podnieśli/ á dźiwna/ iż my ich ieszcże do woyny przyucżamy. Słyszałem od Szlachćica wiáry godnego/ pod cżásem Confederaciey/ ktory z vst Smolskiego Tátárzyná przechwaláiącego się słyszał/ (w ten cżás gdy Tátárowie po dźieśiąći kop stáciy z włoki wydźieráli/ y gdy sobie Plebanom y inszym Duchownym Inwentarze kośćielne y dobr swoich vkázowáć roskázowáli) ktory ták mowił. Iż nászych Tátárow z Litwy/ iesli nas Confederaći záćiągáć będą przećiwko Krolowi I. M. może stánąć do potrzeby godnych do dźieśiątká tyśięcy/ y więcey. Wiele rozsądnych temu wiárę dáie/ pátrząc ná licżbę y ná rozrodzenie ich bárzo wielkie/
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 51
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
spowiedzi Parafianów swoich; a Akademici szkół w Parysu otwierać; i tymże argumentem szli na nie/ pokazując że Priuilegia i prawa Plebańskie od zwierzchności kościelnej nadane/ broniły tego/ aby się kto miał komu innemu spowiadać abo od kogo innego komunią świętą brać/ okrom swego własnego pasterza/ abo bez jego do- zwolenia. Pomagali plebanom tego argumentu popierać/ przeciwko tymże Zakonom/ wyżej pomienieni Mistrzowie Akademii Paryskiej/ śmieciec twierdzić/ że ani Biskupi/ ani sam Papiesz zakonnikom pozwolić tego może/ Nituntur ostendere mówi S Tho. c. 4. quod nec ex commissione Episcoporum, nec priuilegio Apostolicae sedis, possunt praedicare aut confessiones audyre, et si Papa
spowiedzi Páráfianow swoich; á Akádemici szkoł w Páryzu otwierać; y tymże argumentem szli na nie/ pokázuiąc że Priuilegia y práwá Plebáńskie od zwierzchnosći kośćielney nádáne/ broniły tego/ áby sie kto miáł komu innemu spowiadáć ábo od kogo innego kommunią swiętą bráć/ okrom swego własnego pásterzá/ ábo bez iego do- zwolenia. Pomagáli plebanom tego argumentu popieráć/ przećiwko tymże Zakonom/ wyszey pomienieni Mistrzowie Akádemiey Páryskiey/ smieciec twierdzić/ że áni Biskupi/ áni sam Papiesz zakonnikom pozwolić tego może/ Nituntur ostendere mowi S Tho. c. 4. quod nec ex commissione Episcoporum, nec priuilegio Apostolicae sedis, possunt praedicare aut confessiones audire, et si Papa
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 4
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Papiesz zakonnikom pozwolić tego może/ Nituntur ostendere mówi S Tho. c. 4. quod nec ex commissione Episcoporum, nec priuilegio Apostolicae sedis, possunt praedicare aut confessiones audyre, et si Papa datalicui hoc Priuilegium, errare conuincitur. toż i dozwoleniu zakonnikom otworzenia szkół twierdżąc jako niżej wnetże pokaże się: tak był Plebanom ten argument/ według ich zdania barzo potężny/ głowy pomieszał/ że prywilegia swe rozciągając/ dziwnie nad zakonnikami przewodzić chcieli/ zabronić usiłując aby wolności i prouilegia nowszych/ od tejże stolice Apostołskiej zakonnikom nadanych zażywać ciż zakonnicy nie mogli. Diabolus, mówi Trithemius Abbas lib. de ord. Carmel. Quod per se
Papiesz zakonnikom pozwolić tego może/ Nituntur ostendere mowi S Tho. c. 4. quod nec ex commissione Episcoporum, nec priuilegio Apostolicae sedis, possunt praedicare aut confessiones audire, et si Papa datalicui hoc Priuilegium, errare conuincitur. tosz y dozwoleniu zakonnikom otworzenia szkoł twierdżąc iáko niżey wnetże pokaze sie: ták był Plebanom ten argument/ według ich zdániá bárzo potężny/ głowy pomieszał/ że priuilegia swe rosćiągáiąc/ dziwnie nad zakonnikámi przewodzić chćieli/ zábronić vsiłuiąc áby wolnosći y prouilegia nowszych/ od teyże stolice Apostolskiey zakonnikom nádánych zázywáć ćiż zakonnicy nie mogli. Diabolus, mowi Trithemius Abbas lib. de ord. Carmel. Quod per se
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 4
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
oni promowują; i Ich MKs. biskupi do nich o przyczyny (o quae indignitas!) chodzić się nie wstydzą. Jednak cokolwiek u dworu zjednają komukolwiek, dać im zawsze abo sumę niemałą abo wioskę musisz. Już tłumaczmi i młynarzmi się być nie wstydzą, już i dziesięciny kapitułom fortelnie wydzierać się ważą, nawet i plebanom ubogim, a sami z nabytych dóbr nie dawają dziesięcin sługom Bożym. Ci zaś usarscy Jezuitowie, cokolwiek zbiorą majętności, im zapisują, darują, aby się nie znaczyło, że za ich pieniądze jezuickie kupione, ale za jałmużnę darowane trzymają — owa miasto nabożeństwa pilnowanie praktyk koło rządów, królestw, królów, senatorów, sejmów
oni promowują; i Ich MKs. biskupi do nich o przyczyny (o quae indignitas!) chodzić się nie wstydzą. Jednak cokolwiek u dworu zjednają komukolwiek, dać im zawsze abo sumę niemałą abo wioskę musisz. Już tłumaczmi i młynarzmi się być nie wstydzą, już i dziesięciny kapitułom fortelnie wydzierać się ważą, nawet i plebanom ubogim, a sami z nabytych dóbr nie dawają dziesięcin sługom Bożym. Ci zaś usarscy Jezuitowie, cokolwiek zbiorą majętności, im zapisują, darują, aby się nie znaczyło, że za ich pieniądze jezuickie kupione, ale za jałmużnę darowane trzymają — owa miasto nabożeństwa pilnowanie praktyk koło rządów, królestw, królów, senatorów, sejmów
Skrót tekstu: PismoPotwarzCz_II
Strona: 48
Tytuł:
Na pismo potwarzające ludzie cnotliwe pod tytułem »Otóż tobie rokosz«, wydane na ohydę rycerstwa na rokoszu będącego, prawdziwa i krótka odpowiedź.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
sobie, żeby wszyscy Panowie Świeccy, jeżeli nie civiliuis, to przynajmni zarówno, i tak jako Akatoloków, tejże kondycyj swych Poddanych Katolików, traktowali. Ze zaś jest wielka różnica jakom Paragr. 17. już dostatecznie pokazał, dla tego vigore Jurisdictionis suae, Ichmość XX. Biskupi mogą bezpiecznie per processum rozkazać wszystkim Plebanom, aby ujmowali się o znaczną krzywdę poddanych Pańskich, a Owieczek swoich, ażeby Panowie im, jeżeli nie więcej, to przynamniej dzień, w tydzień zaciągu opuścili, motiva w tym dając te, i tym podobne, że dla oddalenia się ich na targi w Święta i Niedziele, Pleban ledwie ich zna, do tego
sobie, żeby wszyscy Pánowie Swieccy, ieżeli nie civiliuis, to przynaymni zárowno, y ták iáko Akátolokow, teyże kondycyi swych Poddanych Kátolikow, tráktowáli. Ze zaś iest wielka rożnica iákom Paragr. 17. iuż dostátecznie pokázał, dla tego vigore Jurisdictionis suae, Jchmość XX. Biskupi mogą bespiecznie per processum rozkazać wszystkim Plebanom, áby uymowali sie o znáczną krzywdę poddanych Pańskich, á Owieczek swoich, ażeby Pánowie im, ieżeli nie więcey, to przynamni dzień, w tydzień záciągu opuścili, motiva w tym daiąc te, y tym podobne, że dla oddalenia się ich ná targi w Swięta y Niedziele, Pleban ledwie ich zna, do tego
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 187
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
katechizm i kazania jest żywność sumnienia parochowianów) ale na to sa aby sprowentów owej plebanyj swoje tylko zycie utrzymywali, ale proch dolor że się praktykuje, bo jako scientia sine pietate inflat, tak wzajem pietas sine scientia inutilis est, i ponieważ takich niema unas gdzie podziec. Więc nato łatwe remedium aby Plebanom takim, Vicarios Cultiores, lub z pobliższych Klasztorów Zakonników sposobnych Dziekani wizytatorowie lub Oficjum, obmyślili, i przydali ad vitae ich tempora, infuturum zaś aby podobne nie święcili, ani ad curam animarum aplikowali subjecta że zaś niektóre Procesa Plebani doskutku nieprzywodzą, stąd pochodzi, że indagatio a Consistorio nulla, et renitentia impune
katechizm y kazania iest zywność sumnienia parochowianow) ale na to sa aby zprowentow owey plebanyi swoie tylko zycie utrzymywali, ale proch dolor że się praktykuie, bo iako scientia sine pietate inflat, tak wzaiem pietas sine scientia inutilis est, y poniewasz takich niema unas gdzie podziec. Więc nato łatwe remedium aby Plebanom takim, Vicarios Cultiores, lub z pobliższych Klásztorow Zákonnikow sposobnych Dziekani wizytatorowie lub Officium, obmyślili, y przydali ad vitae ich tempora, infuturum zaś áby podobne nie święcili, áni ad curam animarum aplikowali subjecta że zaś niektore Processa Plebani doskutku nieprzywodzą, ztąd pochodzi, że indagatio a Consistorio nulla, et renitentia impune
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 198
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
żartami się zabawiwszy/ odszedł od stołu pierścień zostawiwszy. Kruk domowy przyleciawszy/ tak iż żaden nie obaczył/ porwał pierścień/ i do gniazda swego zaniósł. Opat obaczywszy szkodę/ sługi strofując z niedbalstwa/ kazałgo z wielką pilnością szukać: ale gdy się nie najdował/ Opat tak goście jako i sługi podejrzane mając. rozkazał Plebanom miasta swego/ które tudzież pod Klasztorem leży/ żeby jako nasroższą ekscomunikacią na tego kto wziął ten pierścień/ wydali. Skoro się tak stało/ złodziej on nie grzeszny zachorzał/ i z lekka wszytko pierze z niego opadło. widząc domownicy Opaci tak cudowną w tym ptaku odmianę/ rzecz tak niezwyczajna nie zdała się być nadaremna
żártámi sie zabáwiwszy/ odszedł od stołu piersćień zostáwiwszy. Kruk domowy przylećiawszy/ ták iż żaden nie obaczył/ porwał piersćień/ y do gniazdá swego zániosł. Opát obaczywszy szkodę/ sługi strofuiąc z niedbalstwá/ kazałgo z wielką pilnosćią szukáć: ale gdy sie nie náydował/ Opát tak gośćie iako y sługi podeyrzáne maiąc. roskazał Plebanom miástá swego/ ktore tudziesz pod Klasztorem leży/ żeby iáko nasroższą excomunikacią na tego kto wźiął ten pierścień/ wydáli. Skoro sie ták sstáło/ złodźiey on nie grzeszny záchorzał/ y z lekká wszytko pierze z niego opadło. widząc domownicy Opáci ták cudowną w tym ptaku odmiánę/ rzecz ták niezwyczáyna nie zdáłá sie bydź nádáremna
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 369
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
, co z drugiej strony od miast pruskich przełożono? Bo azaż różnymi suplikacjami, których exempla na sejmie passim miedzy ludźmi latały, aequitatem et legitimitatem postępku i obeścia się z Jezuitami szeroce nie justyfìkowano ? Azaż tego, iż Jezuitowie, jako do kościołów, tak do szkół miast pruskich najmniejszego prawa nie mają, ale to plebanom i inszym duchownym religii katolickiej, a mianowicie w Toruniu księdzu Błażkowskiemu, vigore iuris patronatus legitime podanemu i przez króla IM. samego aprobowanemu, mere należy, nie dedukowano? Azaż, sztucznemi jakimi sposoby nakształt owego Ezopowego lisa do miast się insynuowali, nie odkryto? Azaż dostatecznie, jakie sedycje pod pretekstem szkolnego ćwiczenia wszczynali
, co z drugiej strony od miast pruskich przełożono? Bo azaż różnymi suplikacyami, których exempla na sejmie passim miedzy ludźmi latały, aequitatem et legitimitatem postępku i obeścia się z Jezuitami szeroce nie justyfìkowano ? Azaż tego, iż Jezuitowie, jako do kościołów, tak do szkół miast pruskich najmniejszego prawa nie mają, ale to plebanom i inszym duchownym religiej katolickiej, a mianowicie w Toruniu księdzu Błażkowskiemu, vigore iuris patronatus legitime podanemu i przez króla JM. samego aprobowanemu, mere należy, nie dedukowano? Azaż, sztucznemi jakiemi sposoby nakształt owego Ezopowego lisa do miast się insynuowali, nie odkryto? Azaż dostatecznie, jakie sedycye pod pretekstem szkolnego ćwiczenia wszczynali
Skrót tekstu: UważKonstCz_III
Strona: 301
Tytuł:
Krótkie uważenie konstytucyej nowotniej o Jezuitach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1618
