w jednymże z Kurowickim aktoracie byli wyrażeni, pozwy nie były podane. Stało się to przez niedbalstwo, czyli też przez unikanie kosztu, aby więcej rozwożąc, każdemu nie trzeba było generałowi płacić, brata mego. Do tego zaś naszego aktoratu miał być aktorat nasz z księciem kanclerzem łączony.
Byli przesłani do tej sprawy plenipotenci księcia kanclerza, a najpryncypalniej Frąckiewicz, podstarości grodzki piński, który pierwej do Rygi jeździł i stamtąd suplementu dla księcia kanclerza przywiózł sześć tysięcy czerw. zł. Albowiem książę kanclerz tak przed Moskwą udawał, że ja od jego nieprzyjaciela Mniszcha, marszałka nadwornego koronnego, byłem subordynowany na weksę jego i na podanie go w publiczną
w jednymże z Kurowickim aktoracie byli wyrażeni, pozwy nie były podane. Stało się to przez niedbalstwo, czyli też przez unikanie kosztu, aby więcej rozwożąc, każdemu nie trzeba było generałowi płacić, brata mego. Do tego zaś naszego aktoratu miał być aktorat nasz z księciem kanclerzem łączony.
Byli przesłani do tej sprawy plenipotenci księcia kanclerza, a najpryncypalniej Frąckiewicz, podstarości grodzki piński, który pierwej do Rygi jeździł i stamtąd suplementu dla księcia kanclerza przywiózł sześć tysięcy czerw. zł. Albowiem książę kanclerz tak przed Moskwą udawał, że ja od jego nieprzyjaciela Mniszcha, marszałka nadwornego koronnego, byłem subordynowany na weksę jego i na podanie go w publiczną
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 557
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
do Ręki swojej/ wziął oraz Pióro do Ręki swojej i Poseł Ottomański/ i razem się też obadwaj podpisali; Toż też właśnie znowu i Poseł wtóry Cesarski i Poseł drugi Turecki także uczynieli/ a potym i Wenecki etc. etc. Co gdy się już stało/ obłapiali się wszyscy Ich M. P. P. Plenipotenci wzajemnie/ przed wszytkimi/ już po przyacielsku/ i pocałowali jedni drugich/ pocałowaniem Pokoju. Dano zatym Znak z Namiotu/ za którym zaraż tak z Cesarskiej jako i z Tureckiej strony/ przytomni Żołnierze/ po trzykroć wokoło powtarzając dawali Salwę etc. Już było około wtórej po Południu/ jako się to odprawieło/ że
do Ręki swoiey/ wźiął oraz Pioro do Ręki swoiey y Poseł Ottomáński/ y rázem się tesz obádwáy podpisáli; Tosz tesz własńie znowu y Poseł wtory Cesárski y Poseł drugi Turecki tákze ucżyńieli/ á potym y Wenecki etc. etc. Co gdy śię iusz stáło/ obłápiáli śię wszyscy Ich M. P. P. Plenipotenći wzaiemńie/ przed wszytkimi/ iusz po przyáćielsku/ y pocáłowáli iedni drugich/ pocáłowáńiem Pokoiu. Dano zátym Znák z Namiotu/ zá ktorym záraż ták z Cesárskiey iáko y z Tureckiey strony/ przytomni Zołnierze/ po trzykroć wokoło powtarzáiąc dawáli Sálwę etc. Iusz było około wtorey po Połudńiu/ iáko śię to odpráwieło/ że
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 21
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
