nieźmiernie tęskliwym Szkodliwą wilgoć wypędzając razem/ Z mokrego Ciała/ Ogniem i Żelazem. Ale cóż czynić przez ognie przez miecze Nabywaj zdrowia mizerny człowiecze/ Przez srogie Syttes scylle i Charybdy/ Aześ go stracił nie opłaczesz nigdy. Już do dalekiej Zeglowałbyś Tule/ I do ostatniej wyzął się koszule/ Bo co mi Floty co plony Hiarby Co i bez zdrowiaKraezusowe skarby. Wszakże jeżeli dekret ferowany By tu mój osnów życia był zerwany/ Na ciebie Marsie wszytkę kładę winę/ Ze twą Wenera ciemięzy drużynę. I śpiewąm sobie przy ostatnim zgonie/ Kształtem łabęci mnogich na strymoine/ Które witając śmierć/ snadź wdzięcznie nocą/ Czując żywota ze się im dni
nieźmiernie tęskliwym Szkodliwą wilgoć wypędzáiąc rázęm/ Z mokrego Ciáłá/ Ogniem y Zelázem. Ale coż czynić przez ognie przez miecze Nábyway zdrowia mizerny człowiecze/ Przez srogie Syttes scylle y Chárybdy/ Aześ go stráćił nie opłaczesz nigdy. Iuż do dálekiey Zeglowałbyś Thule/ Y do ostátniey wyzął się koszule/ Bo co mi Flotty co plony Hiárby Co y bez zdrowiaKraezusowe skárby. Wszákże ieżeli dekret ferowány By tu moy osnow żyćia był zerwány/ Ná ćiebie Marśie wszytkę kłádę winę/ Ze twą Wenerá ćięmięzy druzynę. Y spiewąm sobie przy ostátnim zgonie/ Kształtem łábęći mnogich ná strymoine/ Ktore witáiąc śmierć/ snádź wdźięcznie nocą/ Czuiąc żywotá ze się im dni
Skrót tekstu: KochProżnLir
Strona: 212.
Tytuł:
Liryka polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
zastęp on ogromny, (Wierzyćli temu będzie wiek potomny) I dotrzymałeś, poprawiwszy znowu, Ciężkiego łowu. lo trynmfie, po bojach i po tych Zwycięstwach, czemu wozów mieszkasz złotych Czekają słonie, czekają cię nowe Wieńce palmowe. Weźmiem cię, weżmiem na swoje ramiona, Damyć nie złoto, ani Geriona, Bogate plony Apulii żyznej, Ojcze ojczyzny. Ale swe serca, których ty użyjesz. Gdy się w pogańskich Milonach okryjesz, Tu zdrzymieszli się, bezpiecznie na łonie Złożysz swe skronie.
Nie straż około Medei Kolchidów, Ni tarcze srebrne i Argiraspidów, Nie Neronowa faro, ani owe Dardy Tullowe. Miłość poddanych nad kamienne Lidy,
zastęp on ogromny, (Wierzyćli temu będzie wiek potomny) I dotrzymałeś, poprawiwszy znowu, Ciężkiego łowu. lo trynmfie, po bojach i po tych Zwycięstwach, czemu wozów mieszkasz złotych Czekają słonie, czekają cię nowe Wieńce palmowe. Weźmiem cię, weżmiem na swoje ramiona, Damyć nie złoto, ani Geryona, Bogate plony Apulii żyznej, Ojcze ojczyzny. Ale swe serca, których ty użyjesz. Gdy się w pogańskich Milonach okryjesz, Tu zdrzymieszli się, bezpiecznie na łonie Złożysz swe skronie.
Nie straż około Medei Kolchidów, Ni tarcze srebrne i Argiraspidów, Nie Neronowa faro, ani owe Dardy Tullowe. Miłość poddanych nad kamienne Lidy,
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 32
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
: poniesie nieprawość jej. 17. Teć są ustawy które przykazał PAN Mojżeszowi miedzy mężem a żoną jego: miedzy Ojcem/ a córką jego w młodości jej/ póki jest w domu Ojca swego. Rozdział XXXI. VVojna przeciw Madianitom: w której 7. 17. pobito wszystkich. 18. oprócz Panien. 23. Plony zaś oczyszczone. 27. rozdzielono. 48. i dary z nich do świątnice oddane. 1.
POtym rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 2. Pomści się krzywdy Synów Izraelskich/ nad Madianitami/ potym przyłączon będziesz do ludu twego. 3. Tedy rzekł Mojżesz do ludu/ mówiąc: wyprawcie z pośrzodku siebie męże
: ponieśie niepráwość jey. 17. Teć są ustáwy ktore przykazał PAN Mojzeszowi miedzy mężem á żoną jego: miedzy Ojcem/ á corką jego w młodośći jey/ poki jest w domu Ojcá swego. ROZDZIAL XXXI. VVojná przećiw Mádiánitom: w ktorey 7. 17. pobito wszystkich. 18. oprocz Pánien. 23. Plony záś ocżyśćione. 27. rozdźielono. 48. y dary z nich do świątnice oddane. 1.
POtym rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 2. Pomśći śię krzywdy Synow Izráelskich/ nád Mádiánitámi/ potym przyłącżon będźiesz do ludu twego. 3. Tedy rzekł Mojzesz do ludu/ mowiąc: wyprawćie z pośrzodku śiebie męże
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 175
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
znaczniejsza światu Twa chwała i wielmożność twego majestatu. Wzięli wszyscy zapłatę swej niepobożności I stali się na przykład twej sprawiedliwości. Poznał tyran zamorski, gdy w pół zwycięstw prawie Umiera, że mu już nic po państwach i sławie; Nie pomogły mu wojska i armaty możne, Nie pomogły fortece i przestrogi rożne: Obciążywszy nieszczęsną wydartymi plony, Niesie duszę na on sąd straszny naznaczony. Poznał drugi, którego bódł wczas, pokój, mienie, Że Bóg przy sprawiedliwej, że choć czasem wienie Wiatr po rzeczach człowieczych, ali w tymże razie Pędzi na hak okropny ku ostatniej skazie; Bodaj swego nie pożył, kto pragnie cudzego: Nierychło się, Węgrzynie
znaczniejsza światu Twa chwała i wielmożność twego majestatu. Wzięli wszyscy zapłatę swej niepobożności I stali się na przykład twej sprawiedliwości. Poznał tyran zamorski, gdy w pół zwycięstw prawie Umiera, że mu już nic po państwach i sławie; Nie pomogły mu wojska i armaty możne, Nie pomogły fortece i przestrogi rożne: Obciążywszy nieszczęsną wydartymi plony, Niesie duszę na on sąd straszny naznaczony. Poznał drugi, którego bódł wczas, pokój, mienie, Że Bóg przy sprawiedliwej, że choć czasem wienie Wiatr po rzeczach człowieczych, ali w tymże razie Pędzi na hak okropny ku ostatniej skazie; Bodaj swego nie pożył, kto pragnie cudzego: Nierychło się, Węgrzynie
Skrót tekstu: PotPieśRKuk_I
Strona: 479
Tytuł:
Pieśni różne
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1669 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
