Arce siedzi/ tańcuje i skacze. Poczuła Matka/ wesele synaczka swego/ i mówi: Rozradowało się niemowlątko w żywocie moim. Sromaj się bezecny i nieczysty świecie/ ato żeś nieumiał Pana twego przywitać/ nieumiałeś się na przyszcie jego chędożej ubrać; mówi o tobie Augustyn ś. Nigdy świat plugawszy nie był/ jako na ten czas/ gdy Słowo ciałem się stało. Pisze o tobie Jan ś. W Ewangeliej: Na świecie był, a świat go nie poznał; do własnej przyszedł, swoiż go nie przyjęli: powinni jego/ krew jego/ i ta go nie znała/ zaprzany był od wszystkich;
Arce śiedźi/ táńcuie y skacze. Poczułá Mátká/ wesele synaczká swego/ y mowi: Rozrádowáło się niemowlątko w żywoćie moim. Sromay się bezecny y nieczysty świećie/ áto żeś nieumiał Páná twego przywitáć/ nieumiałeś się ná przyszćie iego chędożey vbráć; mowi o tobie Augustyn ś. Nigdy świát plugáwszy nie był/ iáko ná ten czás/ gdy Słowo ćiáłem się sstáło. Pisze o tobie Jan ś. W Ewángeliey: Ná świećie był, á świát go nie poznał; do własney przyszedł, swoiż go nie przyięli: powinni iego/ krew iego/ y tá go nie znáłá/ záprzany był od wszystkich;
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 5
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
tego nie czynił: bom jest społsługa twój i braci twojej Proroków/ i tych co chowają słowa ksiąg tych Bogu się kłaniaj. 10. Potym mi rzekł; Nie pieczętuj słów Proroctwa Księgi tych: Abowiem czas blisko jest. 11. Kto szkodzi/ niech jeszcze szkodzi: a kto jest plugawy/ niech jeszcze będzie plugawszy: a kto jest sprawiedliwy/ niech się jeszcze usprawiedliwi: a kto święty/ niech jeszcze będzie poświęcony. 12. A oto przychodzę rychło: a zapłata moja jest zemną/ abym oddał każdemu według uczynków jego. 13. Jam jest Alfa i Omega; początek i koniec/ pierwszy i ostateczny. 14.
tego nie cżynił: bom jest społsługá twoj y bráći twojey Prorokow/ y tych co chowáją słowá kśiąg tych Bogu śię kłaniaj. 10. Potym mi rzekł; Nie piecżętuj słow Proroctwá Kśięgi tych: Abowiem cżás blisko jest. 11. Kto szkodźi/ niech jeszcże szkodźi: á kto jest plugáwy/ niech jeszcże będźie plugáwszy: á kto jest spráwiedliwy/ niech śię jeszcże uspráwiedliwi: á kto święty/ niech jeszcże będźie poświęcony. 12. A oto przychodzę rychło: á zapłátá mojá jest zemną/ ábym oddał káżdemu według ucżynkow jego. 13. Jam jest Alfá y Omegá; pocżątek y koniec/ pierwszy y ostátecżny. 14.
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 283
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
