nigdy miłości swej zawsze kwitnacej nietraci/ a jako niechęci w oczach ludźkich brzydkie są/ tak chęć i serdeczna miłość wdzieczna zawsze jest w oczach ludzkich etc: Według tych przednich Kamieni, insze mogąbyć przyrównane według rozsądku tego, który rzecz odprawuje, także według różności czasów i Osób według zdania miejsca każdego. Jaspisz.
NIe pośledniej cnoty jest Jaspisz miedz yKamieńmi drogimi zieloną Barwą przyozdobiony/ a na wejrzeniu wdzieczny. Ten bowiem i żołądkowi słąbemu/ ale też i serdecznej boleści/ wielką i znaczną pomoc przynosi/ i Melancholią odpędza/ przeciwko ślakowi jest pewnym lekarstwem/ jako o nim Natura listowie pisze. Nadto jest prośba szczęścia i nieszczęścia ludźkiego kiedy kogo jakie
nigdy miłośći swey záwsze kwitnacey nietráći/ á iáko niechęci w oczách ludźkich brzydkie są/ ták chęć y serdeczna miłość wdźiecżna záwsze iest w ocżách ludzkich etc: Według tych przednich Kámieni, insze mogąbydź przyrownáne według rozsądku tego, ktory rzecz odpráwuie, tákże według rożnośći czásow y Osob według zdánia mieyscá káżdego. Iáspisz.
NIe pośledniey cnoty iest Iáspisz miedz yKámieńmi drogimi źieloną Bárwą przyozdobiony/ á ná weyrzeniu wdźiecżny. Ten bowiem y zołądkowi słąbemu/ ále też y serdecżney boleśći/ wielką y znáczną pomoc przynośi/ y Melánkolią odpądza/ przećiwko ślakowi iest pewnym lekárstwem/ iáko o nim Náturá listowie pisze. Nádto iest prośbá szcżęśćia y nieszcżęśćia ludźkiego kiedy kogo iákie
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: E2v
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
. 28. Książę Kardynał kontynując objeżdżanie Województw wszędzie generalną zgodę słyszał na Książęcia Elektora Saskiego przeciw nadziei swojej, tak w Scysyj nominował Książęcia Burbońskiego de Konti. Ale Dąbski Biskup Kujawski z daleko większą kwotą Województw nominował. AUGUSTA II. Elektora Saskiego, Kardynał uprzedził z Te Deum laudamus do Z. Jana, Biskup Kujawski zaś pośledniej, ale w większej daleko liczbie, który tegoż dnia ogłosił Elekcją, i na koronacją dzień 15. Września naznaczył. Prymas zaś poparcie Elekcyj na dzień 26. Sierpnia, protestacje z obydwóch stron nastąpiły. 26. Augusta zjechały się niektóre Województwa do Warszawy, gdzie przeciw Partyj Króla Augusta Rokosz zaklejony, pod dyrekcją Humieckiego
. 28. Xiąże Kardynał kontynując objeżdżanie Województw wszędźie generalną zgodę słyszał na Xiążęćia Elektora Saskiego przećiw nadźiei swojey, tak w Scyssyi nominował Xiążęćia Burbońskiego de Conti. Ale Dąbski Biskup Kujawski z daleko większą kwotą Wojewodztw nominował. AUGUSTA II. Elektora Saskiego, Kardynał uprzedźił z Te Deum laudamus do S. Jana, Biskup Kujawski zaś pośledniey, ale w większey daleko liczbie, który tegoż dnia ogłośił Elekcyą, i na koronacyą dźień 15. Września naznaczył. Prymas zaś poparćie Elekcyi na dźień 26. Sierpnia, protestacye z obódwóch stron nastąpiły. 26. Augusta zjechały śię niektóre Województwa do Warszawy, gdźie przećiw Partyi Króla Augusta Rokosz zaklejony, pod dyrekcyą Humieckiego
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 120
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
nie apetytowi/ robakom/ boleści głowy/ kolce/ boleniu boków/ pleurze/ etc. Osobliwie przeciw powietrzu/ i w ten czas/ choć się już morowki na kim pokazą. W tym razie lub dobrze/ wziąć co driakwi na pot/ otoli przedewszytkim/ zażyćby naprzód tego Antymonium. Któremu nie pośledniej umiejętności Doktorowie/ więcej prawie dufają/ niżeli Bezuarom/ i Jednorożcom/ albo tym podobnym. Brać go jednak nie ma ten/ co już blisko skonania/ i sił barzo słabych. To na zalecenie jego namieniwszy/ do sposobu zażywania jego/ który może być dwojaki/ przystępuje. Sposób 1. przez infuzją i nalanie na
nie áppetytowi/ robákom/ boleśći głowy/ kolce/ boleniu bokow/ pleurze/ etc. Osobliwie przećiw powietrzu/ i w ten czás/ choć się iuz morowki ná kim pokázą. W tym rázie lub dobrze/ wźiąć co dryakwi ná pot/ otoli przedewszytkim/ záżyćby náprzod tego Antimonium. Ktoremu nie pośledniey umieiętnośći Doktorowie/ więcey práwie dufaią/ niżeli Bezuárom/ i Iednorożcom/ álbo tym podobnym. Brać go iednak nie má ten/ co iuż blisko skonánia/ i śił bárzo słábych. To ná zálecenie iego námieniwszy/ do sposobu zázywániá iego/ ktory może bydź dwoiáki/ przystępuie. Sposob 1. przez infuzyą i nálanie na
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 267
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
, z czarnuszką, spleciony, Który się naszemu równa, Białemu ledwie nie zrówna; A zaś biały jest podobny, Jako śnieg, i tak ozdobny, Smaczny: gdy go w usta włożysz, Ledwie językiem przełożysz, Rozpłynieć się, jako woda; Takiegoby jeść nie szkoda! Odpowiedź.
O, dobryż tobie z pośledniej Mąki, chłopku! A nie z przedniej. Mówisz: mały — według korca; Wszystkim rządzi Pan i Stwórca! Na oraczów narzekajcie, A piekarzów zaniechajcie. Kościół Ojców Jezuitów.
Są tam i jezuitowie, Godni pochwały ojcowie; Mają kościół, choć niewielki, U nich jest porządek wszelki; Ołtarze tam z drogich rzeczy
, z czarnuszką, spleciony, Który się naszemu równa, Białemu ledwie nie zrówna; A zaś biały jest podobny, Jako śnieg, i tak ozdobny, Smaczny: gdy go w usta włożysz, Ledwie językiem przełożysz, Rozpłynieć się, jako woda; Takiegoby jeść nie szkoda! Odpowiedź.
O, dobryż tobie z pośledniej Mąki, chłopku! A nie z przedniej. Mówisz: mały — według korca; Wszystkim rządzi Pan i Stwórca! Na oraczów narzekajcie, A piekarzów zaniechajcie. Kościół Ojców Jezuitów.
Są tam i jezuitowie, Godni pochwały ojcowie; Mają kościół, choć niewielki, U nich jest porządek wszelki; Ołtarze tam z drogich rzeczy
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 24
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
ziela pod ten czas kopanego/ gdyby Słońce i Miesiąc w Strzelcu Niebieskim był/ co się pospolicie trafia około dnia wtórego/ czwartego szóstego/ albo dziesiątego/ tegoż Miesiąca/ na troje wzdłuż jako Marchew/ albo Rzepa poprzekrawany. W skalną bankę szeroką u spodku/ a uwierzchu z wąskim nosem włożyć/ i ocet pośledniej dystylowany nań wlać/ zatkać dobrze. A one cztery kwarty naprzód z dystylowania odjęte/ wlać na one ostatki octu w Alembiku pozostałe/ znowu więtszym ogniem/ niżli Ocet/ przeciągniony/ do onegoż pierwszego/ co już w bańce jest z korzeniem. Pilnując tego/ żeby się do czysta nie wydystyllowało z Alembika
źiela pod ten czás kopáne^o^/ gdyby Słońce y Mieśiąc w Strzelcu Niebieskim był/ co sie pospolićie tráfia około dniá wtoreg^o^/ czwarte^o^ szostego/ álbo dźieśiątego/ tegoż Mieśiącá/ ná troie wzdłuż iáko Márchew/ álbo Rzepá poprzekrawány. W skálną bankę szyroką v spodku/ á vwierzchu z wąskim nosem włożyć/ y ocet pośledniey dystyllowány nań wlać/ zátkáć dobrze. A one cztery kwárty naprzod z dystylowánia odięte/ wlać ná one ostátki octu w Alembiku pozostáłe/ znowu więtszym ogniem/ niżli Ocet/ przećiągniony/ do onegoż pierwszego/ co iuż w báńce iest z korzeniem. Pilnuiąc tego/ żeby sie do czystá nie wydystyllowáło z Alembiká
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 156
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Stanisławskich: których P. Bóg dzielnemi cnotami/ zacnymi uczynkami/ przesławnymi rycerskimi cnotami/ zacnymi uczynkami przesławnymi rycerskimi sprawami/ pożytecznie zdrowemi Rzeczypo/ radami/ i nie nawątloną przeciwko wierze świętej powszechnej miłością/ hojnie uraczył/ poccił/ i ozdobił.
Abowiem ku tak zacnie szlachetnym darom/ któremi dom ich od dawna kwitnął/ nie pośledniej przez potomków/ qui omnibus plané bellići muneris virtutibus absoluti fuerant, równie podobne sprawy/ w sławę niezagasła/ jako słusz domowi tak Wielmożnemu potężnie się zdobywając/ jako świadczą Kroniki/ uczony przykład ku przystojnej ozdobie/ i przymnożeniu zacności nieśmiertelnością miarkowanej/ z siebie dawali.
Miedzy któremi Kasper Stanisławski Stolnik Sędomierski/ Dziad W.
Stánisłáwskich: ktorych P. Bog dźielnemi cnotámi/ zacnymi vczynkámi/ przesławnymi rycerskimi cnotámi/ zacnymi vczynkámi przesławnymi rycerskimi spráwámi/ pożytecznie zdrowemi Rzeczypo/ rádámi/ y nie nawątloną przećiwko wierze świętey powszechney miłośćią/ hoynie vraczył/ pocćił/ y ozdobił.
Abowiem ku ták zacnie śláchetnym dárom/ ktoremi dom ich od dawná kwitnął/ nie pośledniey przez potomkow/ qui omnibus plané bellići muneris virtutibus absoluti fuerant, rownie podobne spráwy/ w sławę niezágásła/ iáko słusz domowi ták Wielmożnemu potężnie sie zdobywáiąc/ iáko świadczą Kroniki/ vczony przykład ku przystoyney ozdobie/ y przymnożeniu zacnośći nieśmiertelnośćią miárkowáney/ z śiebie dawáli.
Miedzy ktoremi Kásper Stánisłáwski Stolnik Sędomierski/ Dźiad W.
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: B4
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
ludzi (bo także jak pod Gołębiem dwa czyli trzy pułki, królewski i hetmański przy Czarnieckim były), armaty nie czekając, sporzej na wojsko uderzyli i nierównie w większej potędze zostając, prędko go zmieszali i na przeprawę bardzo błotnistą napędzili i pewnie by byli w ludziach przy Czarnieckim będących szkodę uczynili, gdyby ich insze pułki pośledniej przychodzące, z tyłu napadłszy nie strwożyły i do odwrotu nie przywiodły. Dosyć jednak mając na tym, że Szwedom wstręt uczynili, sami się też co prędzej przeprawowali i za Czarnieckim już za przeprawą będącym spieszyli.
Noc zatym nastąpiła, która marsowej robocie oboje wojska zatamowała. Wojsko polskie na całą noc poszedszy, świtem pod
ludzi (bo także jak pod Gołębiem dwa czyli trzy pułki, królewski i hetmański przy Czarnieckim były), armaty nie czekając, sporzej na wojsko uderzyli i nierównie w większej potędze zostając, pretko go zmieszali i na przeprawę bardzo błotnistą napędzili i pewnie by byli w ludziach przy Czarnieckim będących szkodę uczynili, gdyby ich insze pułki pośledniej przychodzące, z tyłu napadłszy nie strwożyły i do odwrotu nie przywiodły. Dosyć jednak mając na tym, że Szwedom wstręt uczynili, sami się też co prędzej przeprawowali i za Czarnieckim już za przeprawą będącym spieszyli.
Noc zatym nastąpiła, która marsowej robocie oboje wojska zatamowała. Wojsko polskie na całą noc poszedszy, świtem pod
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 203
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
pokątnych tumulcików nie przychodzić. Ale on gdy skończenia sejmu czekając, wojsko w obozie próżnujące trzyma, tymczasem wsczęły się nieco pewne w wojsku nowiny, że Chmielnicki Jurko znowu hetman, z Samczenkiem umohorczywszy, sposobem batohowskim na wojsko ma uderzyć. Za tymi tedy rumorami ruszył się Wilczkowski regimentarz aż pod Zasław.
Gdzie gdy posłowie pośledniej od wojska wyprawieni przyjeżdżają, a nic pewnego, ani o hibernie, ani o zasługach nie przynoszą, wnet się na większe bunty we wszystkim wojsku zaniesło. Tak dalece, ze Wilczkowskiemu regimentarzowi posłuszeństwo wypowiedziawszy, a Samuela Świderskiego, porucznika chorągwi Stadnickiego rotmistrza, obrawszy i onemu 12 konsyliarzów z wojska całego przydawszy i przysięgą się związ¬
pokątnych tumulcików nie przychodzić. Ale on gdy skończenia sejmu czekając, wojsko w obozie próżnujące trzyma, tymczasem wsczęły się nieco pewne w wojsku nowiny, że Chmielnicki Jurko znowu hetman, z Samczenkiem umohorczywszy, sposobem batohowskim na wojsko ma uderzyć. Za tymi tedy rumorami ruszył się Wilczkowski regimentarz aż pod Zasław.
Gdzie gdy posłowie pośledniej od wojska wyprawieni przyjeżdżają, a nic pewnego, ani o hibernie, ani o zasługach nie przynoszą, wnet się na większe bunty we wszystkim wojsku zaniesło. Tak dalece, ze Wilczkowskiemu regimentarzowi posłuszeństwo wypowiedziawszy, a Samuela Świderskiego, porucznika chorągwi Stadnickiego rotmistrza, obrawszy i onemu 12 konsyliarzów z wojska całego przydawszy i przysięgą się związ¬
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 310
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
synów Sejtes, Agatyrsus i Gelonus. Z których ostatniego liniej/ beł Gędymin Wielkie X. Litewskie/ z cudzoziemska od Rzymian Litewskich tak miasto Gełomin przezwany. Bo (jako uczą Pomp. Mela lib. 1. et 2. i Virgil. lib. 9.) jednisz to beli Gelones co i Gete abo Gędowie pośledniej tak nazwani. Zaczym jednoż to jest lubo z Słowieńska Gełomin abo z cudziemska Gedymin, jakoby Gelonici vel Getici nominis. Czego potwierdza imię syna i sukcesora jego Olgerdo Rzymskiem Litwy dowcipem per anagramma z Gełoród, jakoby Gełonowego rodu uczynione. Stądże Jan Geło abo Jagielo wnuk Gełominów abo Gedyminów a syn Gełorodów abo Olgerdów/
synow Seythes, Agathyrsus y Gelonus. Z ktorych ostátniego liniey/ beł Gędymin Wielkie X. Litewskie/ z cudzoźiemská od Rzymian Litewskich ták miásto Gełomin przezwány. Bo (iáko vczą Pomp. Mela lib. 1. et 2. y Virgil. lib. 9.) iednisz to beli Gelones co y Gethe ábo Gędowie pośledniey ták názwáni. Záczym iednoż to iest lubo z Słowieńská Gełomin ábo z cudźiemská Gedymin, iákoby Gelonici vel Gethici nominis. Czego potwierdza imię syná y successorá iego Olgerdo Rzymskiem Litwy dowćipem per anagramma z Gełorod, iákoby Gełonowego rodu vczynione. Ztądże Ian Geło ábo Iágielo wnuk Gełominow ábo Gedyminow á syn Gełorodow ábo Olgerdow/
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 86
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Cynamonowa chłodząca serdeczna.
WEźmi wodek Rożanej, Konwaliowej, Lipowej, Fiołkowej, Borakowej, Poziomkowej, z kwiecia Lipowego, każdej po kwarcie, zmieszaj, namocz w nich Cynamonu przedniego z gruba przetłuczonego, pół funta, lubo trzy ćwierci, włóż Cytryn parę świerzych pokrajanych, mocz przez noc, nazajutrz przepal, odbierz przednią od pośledniej, i pilnie zawiązawszy schowaj, też ma skutki co i pierwsza, ale mocniejsze. Wodka Cynamonowa serdeczna z winem zagrzewająca.
WEźmi wodki z kwiecia Konwaliowego, albo Różowej przedniej kwartę, Wina dobrego garniec, Cynamonu przetłuczonego pół funta, Hanyżu łyżkę, skorek Cytrynowych, i Pomorańczowych po dwa łoty, namocz przez noc i przepal
Cynámonowa chłodząca serdeczna.
WEźmi wodek Rożáney, Konwaliowey, Lipowey, Fijałkowey, Borákowey, Poźiomkowey, z kwiećia Lipowego, káżdey po kwarćie, zmieszay, námocz w nich Cynámonu przedniego z grubá przetłuczonego, puł funtá, lubo trzy ćwierći, włoż Cytryn parę świerzych pokráiánych, mocz przez noc, názáiutrz przepal, odbierz przednią od pośledniey, y pilnie zawiązawszy schoway, tesz ma skutki co y pierwsza, ále mocnieysze. Wodká Cynámonowa serdeczná z winem zagrzewáiąca.
WEźmi wodki z kwiećia Konwaliowego, álbo Rożowey przedniey kwártę, Winá dobrego garniec, Cynámonu przetłuczonego puł funtá, Hányżu łyszkę, skorek Cytrynowych, y Pomoráńczowych po dwá łoty, námocz przez noc y przepal
Skrót tekstu: PromMed
Strona: 200
Tytuł:
Promptuarium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1716
Data wydania (nie wcześniej niż):
1716
Data wydania (nie później niż):
1716
