I od nieprzyjaciela królewic ściśniony, I inszy cni rycerze zewsząd się zbiegają I aby konia dosiadł, pomoc mu dawają.
LXV.
Ariodant miecz straszny kręcił wielkiem kołem, O czem umie Artalik powiedzieć z Mirkołem, Ale jeszcze Kazimierz lepiej i Arbali Siłę jego i rękę potężną poznali: Pierwszy dwa żywo uszli z ranami wielkiemi, Pośledniejszy zabici, zostali na ziemi. Niemniej mężnie Lurkani z mieczem się uwija, Siecze, rąbie, obala i na śmierć zabija.
LXVI.
Ale nie wierzcie, aby bój między polami Mniejszy beł, niż nad rzeką z nieprzyjaciołami; Nie mniemajcie, aby te wojska próżnowały, Co pod sprawą książęcia z Linkastru zostały. Te
I od nieprzyjaciela królewic ściśniony, I inszy cni rycerze zewsząd się zbiegają I aby konia dosiadł, pomoc mu dawają.
LXV.
Aryodant miecz straszny kręcił wielkiem kołem, O czem umie Artalik powiedzieć z Mirkołem, Ale jeszcze Kazimierz lepiej i Arbali Siłę jego i rękę potężną poznali: Pierwszy dwa żywo uszli z ranami wielkiemi, Pośledniejszy zabici, zostali na ziemi. Niemniej mężnie Lurkani z mieczem się uwija, Siecze, rąbie, obala i na śmierć zabija.
LXVI.
Ale nie wierzcie, aby bój między polami Mniejszy beł, niż nad rzeką z nieprzyjaciołami; Nie mniemajcie, aby te wojska próżnowały, Co pod sprawą książęcia z Linkastru zostały. Te
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_I
Strona: 373
Tytuł:
Orland Szalony, cz. 1
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
wiedząc to, że impium esset taić, procurare sceleratum, trzeba tedy IMP. Wojewodzie tak się deklarować, aby więcej in animis auditorum nie zostawało albo nadzieje albo wątpliwości. Nie samemu KiMci tego potrzeba, nie in privata audientia: wszytkiej Koronie, frequenti senatui; gdzieby się to in conclavi odkrywało, byłby pośledniejszy błąd gorszy, niźli pierwszy, rodziłyby się opinie, mnożyłyby się suspicje«.
Mało drudzy IM. nad to przydawali; zaczym, gdy przyszło na IM. p. wojewodę krakowskiego, tak mowę swoję zaczął:
»Na tak wiele punktów odpowiedzieć mając, wątpię, abym czego przebaczyć nie miał; jednak
wiedząc to, że impium esset taić, procurare sceleratum, trzeba tedy JMP. Wojewodzie tak się deklarować, aby więcej in animis auditorum nie zostawało albo nadzieje albo wątpliwości. Nie samemu KJMci tego potrzeba, nie in privata audientia: wszytkiej Koronie, frequenti senatui; gdzieby się to in conclavi odkrywało, byłby pośledniejszy błąd gorszy, niźli pierwszy, rodziłyby się opinie, mnożyłyby się suspicye«.
Mało drudzy JM. nad to przydawali; zaczym, gdy przyszło na JM. p. wojewodę krakowskiego, tak mowę swoję zaczął:
»Na tak wiele punktów odpowiedzieć mając, wątpię, abym czego przebaczyć nie miał; jednak
Skrót tekstu: OpisDostCz_III
Strona: 175
Tytuł:
Opisanie prawdziwe i dostateczne rozwiedzienia rokoszu pod Janowcem
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
: bo pójdą w niewolą. 42. Wszystkie drzewa twoje/ i owoc ziemie/ szarańcza późrze. 43. Cudzoziemiec który mieszka w pośrzodku ciebie/ uroście nad cię znacznie/ ale ty wielce poniżonym będziesz. 44. On będzie pożyczał tobie/ a ty mu nie będziesz pożyczał: on będzie przedniejszy/ a ty będziesz pośledniejszy. 45. I przydą na cię wszystkie te przeklęctwa/ i będą cię goniły/ i ogarną cię/ aż zniszczejesz: ponieważeś nie był posłuszny głosowi PAna Boga twego/ aniś chował przykazania jego/ i ustaw jego któreć przykazał. 46. A będą te plagi na tobie/ za znak i za cud/
: bo pojdą w niewolą. 42. Wszystkie drzewá twoje/ y owoc źiemie/ szaráńcża poźrze. 43. Cudzoźiemiec ktory mieszka w pośrzodku ćiebie/ urośćie nád ćię znácżnie/ ále ty wielce poniżonym będźiesz. 44. On będźie pożycżał tobie/ á ty mu nie będźiesz pożycżał: on będźie przednieyszy/ á ty będźiesz pośledniejszy. 45. Y przydą ná ćię wszystkie te przeklęctwá/ y będą ćię goniły/ y ogárną ćię/ áż zniszcżejesz: ponieważeś nie był posłuszny głosowi PAná Bogá twego/ ániś chował przykazánia jego/ y ustaw jego ktoreć przykazał. 46. A będą te plagi ná tobie/ zá znák y zá cud/
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 215
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
wszelakiej truciźnie i jadu/ jest niewymownym użytkiem i lekarstwem/ z przynależącemi lekarstwy jej używając. (Tabe:) Rozsądek.
Najdują się inne Kozłki w cudzych stronach/ jako w Grecji Greckim nazwany. Także Kozłek Czerwony/ który chcą niektórzy być Condurdum Pliniusowe/ ale że nam starodawni Ziołopisowie o nich nic nie podali: a pośledniejszy tylko mnimaniem/ a nie skutkami/ być je Kozłkami dochodzą. Nam też w tych krainach naszych/ iż nie są znajome/ rozumielismy próżno co o nich pisać. Kozłków Slad/ Rozdział 15 Carpesium. Zielnik D. Simona Syrenniusa/
GALENUS pisząc o Kozłku/ przyrównywa mu ziele nieakie/ które Carpesium zowią/ a iż
wszelákiey trućiźnie y iádu/ iest niewymownym vżytkiem y lekárstwem/ z przynależącemi lekárstwy iey vżywáiąc. (Tabe:) Rozsądek.
Náyduią sie ine Kozłki w cudzych stronách/ iáko w Grecyey Greckim názwány. Tákże Kozłek Czerwony/ który chcą niektorzy być Condurdum Pliniusowe/ ále że nam stárodawni Ziołopisowie o nich nic nie podáli: á poślednieyszy tylko mnimániem/ á nie skutkámi/ być ie Kozłkámi dochodzą. Nam też w tych kráinách nászych/ iż nie są znáiome/ rozumielismy prozno co o nich pisáć. Kozłkow Slad/ Rozdźiał 15 Carpesium. Zielnik D. Simoná Syrenniusá/
GALENVS pisząc o Kozłku/ przyrownywa mu źiele nieákie/ ktore Carpesium zowią/ á iż
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 55
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
i udają. Bo i dawnych wieków Pisarze/ o ziołach piszący/ nie zwali go tym imieniem Tordylium, ale Seseli Creticum. Które iż nie w każdej krainie (jako wiele i innych ziół) roście/ w małej im też znajomości/ tak z strony wyobrażenia i kształtu/ jako przyrodzenia i skutków było. A iż pośledniejszy wiek/ jest w ludzie we wszelakich naukach obfitszy i zamożystszy/ niżli on dawny. Tedy też za pilnym wywiadowaniem/ i ustawnym ćwiczeniem/ do czegoś skuteczniejszego przychodzą. (acz snadź jeszcze nie do istotnego kresu) Paracelfistowie/ i z swym Mistrzem/ za ten Jeleni Korzeń Kreteński/ który Grekowie i Łacinnicy Tordilium, a
y vdáią. Bo y dawnych wiekow Pisarze/ o źiołách piszący/ nie zwáli go tym imieniem Tordylium, ále Seseli Creticum. Ktore iż nie w káżdey kráinie (iáko wiele y inych źioł) rośćie/ w máłey im też znáiomośći/ ták z strony wyobráżenia y kształtu/ iáko przyrodzenia y skutkow było. A iż poślednieyszy wiek/ iest w ludźie we wszelákich náukách obfitszy y zámożystszy/ niżli on dawny. Tedy też zá pilnym wywiádowániem/ y vstáwnym ćwiczeniem/ do czegoś skutecznieyszego przychodzą. (ácz snadź iescze nie do istotnego kresu) Párácelfistowie/ y z swym Mistrzem/ zá ten Ieleni Korzeń Kreteński/ ktory Grekowie y Láćinnicy Tordilium, á
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 143
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
) Paracelfistowie/ i z swym Mistrzem/ za ten Jeleni Korzeń Kreteński/ który Grekowie i Łacinnicy Tordilium, a starszy Seseli mianowali/ biorą wtóry rodzaj tegoż ziela/ jeno nie we wszystkim jego opisaniu z Dioszkorydem się zgadzają/ tylko w samym liściu. O czym się szerzej wnet powie/ o zielu postawnym. Wiek pośledniejszy w ludzie uczone obfitszj i zamożystszy. Postawne Ziele/ Rozdział 41. Korzeń.
POstawne ziele/ korzenia jest miąższego/ długiego/ i twardego: zwierzchu czarne/ we wnątrz z żółta blade/ albo białe. Soku pełne pachniącego: Jeden Pręt z siebie wysoko puszczając/ miąszkości Zapaliczki: Poniekąd czczy/ mocny/ prosty
) Párácelfistowie/ y z swym Mistrzem/ zá ten Ieleni Korzeń Kreteński/ ktory Grekowie y Láćinnicy Tordilium, á stárszy Seseli miánowáli/ biorą wtory rodzay tegoż źiela/ ieno nie we wszystkim iego opisániu z Dioszkorydem sie zgadzáią/ tylko w sámym liśćiu. O czym śię szerzey wnet powie/ o źielu postáwnym. Wiek poślednieyszy w ludźie vczone obfitszj y zámożystszy. Postáwne Ziele/ Rozdźiał 41. Korzeń.
POstáwne źiele/ korzeniá iest miąższego/ długiego/ y twárdego: zwierzchu czarne/ we wnątrz z żołtá bláde/ álbo białe. Soku pełne pachniącego: Ieden Pręt z śiebie wysoko pusczáiąc/ miąszkośći Zápalicżki: Poniekąd czczy/ mocny/ prosty
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 143
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Dioscorydowym/ jednak okolicznościami zwierzchnimi/ są barzo od siebie różne/ Liściem/ Kwiatem/ i wzrostem. 4.
Jest czwarty Opich Jeleni we wtrojm miejscu od Teofrasta położony/ który Niepłodnym/ albo Loczygowym zowie/ przeto że jest Liścia szerokiego/ a Locydze płonnej podobny. O tego zielu skutkach/ że nam starzy Ziołopisowie i pośledniejszy nic nie zostawili. My go też dla tegoż miedzy Leśne łoczygi włożyli. Godzi się to na tym miejscu przypomnieć dla Czytelnika/ że te Opichy Jelenie/ które Ziołopisowie pośledniejszy/ Ceruarias zowią/ inego kształtu od wyższej opisanych Ceruaryj i Jelenich korzeni są. Rozmaryn nasz pospolity wieńczyty/ Rozdz: 50.
Rozmarinum Coronarium.
Dioscoridowym/ iednák okolicznośćiámi zwierzchnimi/ są bárzo od śiebie rozne/ Liśćiem/ Kwiátem/ y wzrostem. 4.
Iest czwarty Opich Ieleni we wtroym mieyscu od Theophrástá położony/ ktory Niepłodnym/ álbo Loczygowym zowie/ przeto że iest Liśćia szyrokiego/ á Locydze płonney podobny. O tego źielu skutkách/ że nam stárzy Ziołopisowie y poslednieyszy nic nie zostáwili. My go też dla tegoż miedzy Leśne łoczygi włożyli. Godźi sie to ná tym mieyscu przypomnieć dla Czytelniká/ że te Opichy Ielenie/ ktore Ziołopisowie poslednieyszy/ Ceruarias zowią/ inego kształtu od wyższey opisánych Ceruarij y Ielenich korzeni są. Rozmáryn nász pospolity wieńcżyty/ Rozdz: 50.
Rozmarinum Coronarium.
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 167
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Niepłodnym/ albo Loczygowym zowie/ przeto że jest Liścia szerokiego/ a Locydze płonnej podobny. O tego zielu skutkach/ że nam starzy Ziołopisowie i pośledniejszy nic nie zostawili. My go też dla tegoż miedzy Leśne łoczygi włożyli. Godzi się to na tym miejscu przypomnieć dla Czytelnika/ że te Opichy Jelenie/ które Ziołopisowie pośledniejszy/ Ceruarias zowią/ inego kształtu od wyższej opisanych Ceruaryj i Jelenich korzeni są. Rozmaryn nasz pospolity wieńczyty/ Rozdz: 50.
Rozmarinum Coronarium. Libanotis Coronaria. Rozmarein. Gałązki
ROzmaryn nasz pospolity ogródny/ z którego wience wiją/ jest ziele krzakowate/ mając gałązki cienkie/ mało nie łokietne/ około których listeczków pełno podługowatych
Niepłodnym/ álbo Loczygowym zowie/ przeto że iest Liśćia szyrokiego/ á Locydze płonney podobny. O tego źielu skutkách/ że nam stárzy Ziołopisowie y poslednieyszy nic nie zostáwili. My go też dla tegoż miedzy Leśne łoczygi włożyli. Godźi sie to ná tym mieyscu przypomnieć dla Czytelniká/ że te Opichy Ielenie/ ktore Ziołopisowie poslednieyszy/ Ceruarias zowią/ inego kształtu od wyższey opisánych Ceruarij y Ielenich korzeni są. Rozmáryn nász pospolity wieńcżyty/ Rozdz: 50.
Rozmarinum Coronarium. Libanotis Coronaria. Rozmarein. Gáłąski
ROzmáryn nász pospolity ogrodny/ z ktorego wience wiią/ iest źiele krzakowáte/ máiąc gáłąski ćienkie/ máło nie łokietne/ około ktorych listeczkow pełno podługowátych
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 167
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Rozmaite są mnienania pośledniejszych Ziołopisów o własnym nazwisku tego Ziela/ zwłaszcza u Łacinników/ jedni go Ligusticum właśnie/ albo Leuisticum (bo to jedno) zowią. Drudzy Lafer, albo Laserpitium Gemanicum. Drudzy Sylphium albo Laserpitium Theophrasti. Inni Sylphium Europeum, i Laserpitium Gallicum, a drudzy Leuisticum vulgare, vel adulterium. A ci pośledniejszy/ zdadzą mi się nawłaśniej go mianować. Naszy też Polscy od tegoż słowa Łacińskiego nazwisko mu dali/ niektóre tylko litery odmieniwszy/ Lubczyk. Albo od Lubości/ do której cielesność wzbudza. Także i Niemcy Lebstockel. y ini Narodowie. To dáleko rozne iest od onego/ któreś my przedtym Rozdziałem opisali Lakotnego ziela
Rozmáite są mnienánia poslednieyszych Ziołopisow o własnym názwisku tego Ziela/ zwłasczá v Lácinnikow/ iedni go Ligusticum właśnie/ álbo Leuisticum (bo to iedno) zowią. Drudzy Lafer, álbo Laserpitium Gemanicum. Drudzy Sylphium albo Laserpitium Theophrasti. Ini Sylphium Europeum, y Laserpitium Gallicum, á drudzy Leuisticum vulgare, vel adulterium. A ći poślednieyszy/ zdádzą mi sie nawłaśniey go miánowáć. Nászy też Polscy od tegoż słowá Láćińskiego názwisko mu dáli/ niektore tylko litery odmięniwszy/ Lubsczyk. Albo od Lubośći/ do ktorey ćielesność wzbudza. Tákże y Niemcy Lebstockel. y ini Narodowie. To dáleko rozne iest od onego/ ktoreś my przedtym Rozdźiałem opisáli Lákotnego źiela
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 245
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
do której cielesność wzbudza. Także i Niemcy Lebstockel. y ini Narodowie. To dáleko rozne iest od onego/ któreś my przedtym Rozdziałem opisali Lakotnego ziela/ Ligusticum verum ac genuinum. Księgi Pierwsze. O Zanklach/ Rozdział 71.
Sanicula, et Sanaria. Diapensia. Sanickel. Sennikel.
ZAnkel własny/ który Ziołopisowie pośledniejszy zgodnie opisują/ jest dwojaki/ samiec i samica. Nawłaśniejszy Zankiel jest samiec. Korzenia cienkiego/ włosienkowatego/ rozpierzchłego/ czarnego /właśnie jako u Ciemierzyce/ we wnątrz białego/ smaku gorzkiego. Liścia podobnego Opichowemu/ albo Winnemu/ abo Liściu Nosków bocianich/ z korzenia gęsto na długich stopkach rumiennych pochodzącego/ na pięcioro rozdzielonego
do ktorey ćielesność wzbudza. Tákże y Niemcy Lebstockel. y ini Narodowie. To dáleko rozne iest od onego/ ktoreś my przedtym Rozdźiałem opisáli Lákotnego źiela/ Ligusticum verum ac genuinum. Kśięgi Pierwsze. O Zánklách/ Rozdźiał 71.
Sanicula, et Sanaria. Diapensia. Sanickel. Sennikel.
ZAnkel własny/ ktory Ziołopisowie poślednieyszy zgodnie opisuią/ iest dwoiáki/ sámiec y sámicá. Nawłaśnieyszy Zánkiel iest sámiec. Korzeniá ćienkiego/ włośienkowátego/ rozpierzchłego/ czarnego /właśnie iáko v Ciemierzyce/ we wnątrz białego/ smáku gorzkiego. Liśćia podobnego Opichowemu/ álbo Winnemu/ ábo Liśćiu Noskow bocianich/ z korzeniá gęsto ná długich stopkách rumiennych pochodzącego/ ná pięćioro rozdźielonego
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 246
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
