Hezychiusza. Septimontium było Święto z óbchodzeniem, i czczeniem siedmiu Gór Rzymskich. Terminalia było Święto in Februario u Pogan, na uczczenie Bożka Termi- SCJENCJA
nus nazwanego, alias Końca albo Granic, który i samemu nie ustępuje Jowiszowi, według wiary Pogan.
Tuż kładę zabobonną Pogańską Ceremonią, Lustrationes, albo Expiátiones, niby to jakieś Poświęcenie, i Oczyszczenie, które Oczyszczenie pogańskie wzieło criginem od Izraelitów, Kipurym rzeczone u nich, od Boga postanowione w Księgach Levitici 16. na Oczyszczenie Izraelitów z grzechu w adorowaniu Cielca złotego popełnionych, co się działo dnia 10. Miesiąca siódmego, to jest Tizri albo Septembra naszego: w który czas tyko raz na rok,
Hezychiusza. Septimontium było Swięto z óbchodzeniem, y czczeniem siedmiu Gor Rzymskich. Tèrminalia było Swięto in Februario u Pogan, ná uczczenie Bożká Termi- SCYENCYA
nus názwánego, álias Końcá álbo Granic, ktory y samemu nie ustępuie Iowiszowi, według wiáry Pogan.
Tuż kłádę zabobonną Pogáńską Ceremonią, Lustrationes, álbo Expiátiones, niby to iákieś Poświęcenie, y Oczyszczenie, ktore Oczyszczenie pogáńskie wzieło criginem od Izraelitow, Kippurim rzeczone u nich, od Bogá postánowione w Księgách Levitici 16. ná Oczyszczenie Izraelitow z grzechu w ádorowániu Cielcá złotego popełnionych, co się działo dnia 10. Miesiącá siodmego, to iest Tizri álbo Septembra nászego: w ktory czas tyko raz ná rok,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 31
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Greckiemi
którym samemu tylko Ojcu Świętemu wolno Mszę Świętą mieć; jest nakształt skrzyni. Czemu by zaś w Ołtarzach kości Świętych zamykano? racja ta: iż Święty Jan słyszał głosy Świętych spód Ołtarza. Konsylium stąd Kartagineńskie V, Ołtarze bez Relikwii obalać każe.
Grecki Kościół Ołtarze z płótna non conformiter do starego Testamentu formuje, poświęcenie od Biskupa także z zaszyciem kości Świętych w rogach, wproch obróconych z woskiem zmieszanych, zowią takie Oltarze Antimensia, Antymis. Taki Ołtarz znaczy u Greków, to Prześcieradło Pana Chrystusa, w które był uwiniony do Grobu, to pieluszki, któremi Najświętsze Członki Narodzonego Pana JEZUSA maleńkiego Panna Najś: uwineła. Co nowy
Greckiemi
ktorym samemu tylko Oycu Swiętemu wolno Mszę Swiętą mieć; iest nakształt skrzyni. Czemu by zaś w Ołtarzach kości Swiętych zamykano? racya ta: iż Swięty Ian słyszał głosy Swiętych zpod Ołtarza. Koncilium ztąd Kartagineńskie V, Ołtarze bez Relikwii obalać każe.
Grecki Kościoł Ołtarze z płotna non conformiter do starego Testamentu formuie, poświęcenie od Biskupa także z zaszyciem kości Swiętych w rogach, wproch obroconych z woskiem zmieszanych, zowią takie Oltarze Antimensia, Antymis. Taki Ołtarz znaczy u Grekow, to Prześcieradło Pana Chrystusa, w ktore był uwiniony do Grobu, to pieluszki, ktoremi Nayświętsze Członki Narodzonego Pana IEZUSA maleńkiego Panna Nayś: uwineła. Co nowy
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 73
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
to powiadał. Iż dwie niewieście z owieczek jego jakoby niepoczesnie żyły. Biskup tedy z tego co słyszał wzruszony/ i obawiając się żeby i drugie takie nie były/ do Pana Boga przez modlitwę się udał/ prosząc aby w tym był upewniony/ jakoż zasłużył to: Abowiem gdy się już ono straszliwe i Boskie poświęcenie odprawiło/ do uczestnictwa świętych tajemnic wszyscy się garnęli. Po twarzy ich widział jakim grzecham dusze ich poddane były. Grzesznych tedy twarzy były czarne: drugich jakoby od upalenia słońca ogorzałe: oczy zasię ich ogniste i krwawe. Drugich zasię jasne twarzy a białe odzienie. Drudzy gdy brali ciało Pańskie/ paliło i niszczyło je;
to powiádał. Iż dwie niewieśćie z owieczek iego iákoby niepoczesnie żyły. Biskup tedy z tego co słyszał wzruszony/ y obawiáiąc sie żeby y drugie tákie nie były/ do Páná Bogá przez modlitwę sie vdał/ prosząc áby w tym był vpewniony/ iákoż zásłużył to: Abowiem gdy sie iuż ono strászliwe y Bozkie poświęcenie odpráwiło/ do vczestnictwá świętych táiemnic wszyscy sie gárnęli. Po twarzy ich widźiał iákim grzecham dusze ich poddáne były. Grzesznych tedy twarzy były czarne: drugich iákoby od vpalenia słońcá ogorzáłe: oczy záśię ich ogniste y krwáwe. Drugich záśię iásne twarzy á białe odźienie. Drudzy gdy bráli ciáło Páńskie/ paliło y nisczyło ie;
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 122
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
żadnej zgody niemasz między Chrystusem i Belia- lem. Przeto gdy ma być którakolwiek rzecz oddawana do służby Bożej/ wporzd bywa Egzorcizowana/ żeby wyswobodzona z mocy szatańskiej (której snadź ku szkodzie ludzkiej szatan mógł zażywać) Bogu była poświęcona. Co się pokazuje przy święceniu wody/ kościoła/ i rzeczy podobnych. Iż tedy pierwsze poświęcenie/ i oddanie Bogu człowieka/ dzieje się przy krzcie/ potrzeba żeby też człowiek wprzód był Egzorcizowany/ nierówno z więtszej przyczyny/ niż insze rzeczy. Abowiem sam człowiek ma w sobie przyczynę/ dla której szatan władzą swoą nad min rozciąga/ i nad inszymi rzeczami/ które są stworzone dla człowieka/ to jest grzech pierworódny
zadney zgody niemász między Chrystusem y Belia- lem. Przeto gdy ma bydź ktorakolwiek rzecż oddawána do służby Bożey/ wporzd bywa Exorcizowána/ żeby wyswobodzona z mocy szátáńskiey (ktorey snadź ku szkodźie ludzkiey szátan mogł záżywáć) Bogu byłá poświęcona. Co sie pokázuie przy święceniu wody/ kośćiołá/ y rzecży podobnych. Iż tedy pierwsze poświęcenie/ y oddánie Bogu cżłowieká/ dźieie sie przy krzćie/ potrzebá żeby też człowiek wprzod był Exorcizowány/ nierowno z więtszey przyczyny/ niż insze rzeczy. Abowiem sam człowiek ma w sobie przyczynę/ dla ktorey szátan władzą swoą nád min rośćiąga/ y nád inszymi rzeczámi/ ktore są stworzone dla cżłowieká/ to iest grzech pierworodny
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 337
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
do rzeczy ta Ceremonia/ a nie od rzeczy/ jako ty gdaczesz/ odprawuje się/ bo Kadzidła przy Ucztach pogrzebnych zażywają. O Antymisach zaś i Portatelach prawisz/ że jest wielka różnica Ruskiej Cerkwie/ od Kościoła Rzymskiego. ODPOWIADAM. JEśli Materia uważasz/ prawda to/ że różne jest płótno od kamienia/ ale jeśli poświęcenie? jednakiej jest wagi: Zaczym jak na kamieniu Msza/ tak na płótnie według zwyczaju porządnie poświęconym/ Służba Boża/ bez wszelkiego skrupułu przystojnie się odprawuje/ i odprawować może. A że powiadasz bez Relikwij Świętych Antymisy święcą. Odpo- Eucharystii Z. ODPOWIADAM. Którykolwiek z Episkopów to czynić waży się/ przeciwko postanowieniu Cerkiewnemu śmiertelnie
do rzeczy tá Ceremonia/ á nie od rzeczy/ iáko ty gdaczesz/ odpráwuie się/ bo Kádźidłá przy Vcztach pogrzebnych záżywáią. O Antimisách záś y Portatelách práwisz/ że iest wielka roznica Ruskiey Cerkwie/ od Kośćiołá Rzymskiego. ODPOWIADAM. IEsli Máteria vważasz/ prawdá to/ że rozne iest płotno od kámieniá/ ále iesli poświęcenie? iednákiey iest wagi: Záczym iák ná kámieniu Msza/ ták ná płotnie według zwyczáiu porządnie poświęconym/ Służbá Boża/ bez wszelkiego skrupułu przystoynie się odprawuie/ y odpráwowáć może. A że powiádasz bez Reliquiy Swiętych Antimisy święcą. Odpo- Eucháristiey S. ODPOWIADAM. Ktorykolwiek z Episkopow to czynić waży się/ przećiwko postánowieniu Cerkiewnemu śmiertelnie
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 126
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
