kanclerza w. ks. lit., półtory niedzieli odpoczywaliśmy, nie bez znacznej pieczętarskich dóbr ruiny. Licencją dano wielką wojsku w tych dobrach, postępować ad libitum. Ten bowiem książę był sprawcą fomentum mali zamieszania. Bydła z folwarków i chłopskie z włości zabrane, zboża folwarkowe pozabierane, stawy pospuszczane, zwierz w zwierzyńcu pobity, w pałacu też i w pokojach wszędzie abominatio desolationis; wsi niektóre popalone przez szwedów, Różanka p. Pocieja spalona.
27 Septembris u ip. Sapiehy wojewody mińskiego byliśmy w Wisznicy.
28^go^ szliśmy na Różankę, Włodawę, Chełm. We Włodawie ip. hetman darował mi konia pięknego tarantowatego ogiera, w Tykocinie
kanclerza w. ks. lit., półtory niedzieli odpoczywaliśmy, nie bez znacznéj pieczętarskich dóbr ruiny. Licencyą dano wielką wojsku w tych dobrach, postępować ad libitum. Ten bowiem książę był sprawcą fomentum mali zamieszania. Bydła z folwarków i chłopskie z włości zabrane, zboża folwarkowe pozabierane, stawy pospuszczane, zwierz w zwierzyńcu pobity, w pałacu téż i w pokojach wszędzie abominatio desolationis; wsi niektóre popalone przez szwedów, Różanka p. Pocieja spalona.
27 Septembris u jp. Sapiehy wojewody mińskiego byliśmy w Wisznicy.
28^go^ szliśmy na Różankę, Włodawę, Chełm. We Włodawie jp. hetman darował mi konia pięknego tarantowatego ogiera, w Tykocinie
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 109
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
dach pod dachówką polewaną.
Wały, — Bastilion, — Szopa. — Wszedłszy na wały, po lewej ręce bastilion w trianguł od ogrodu i pola podmurowany. Na tym bastilionie szopa drewniana, nowa, o jednych wrotach, na biegunach żelaznych, szpongi gwoźdźmi żelaznemi przybijane, z wrzeciądzem i skoblami dwiema żelaznemi. Dach gontami pobity.
Baszta. — Idąc dalej wałem, baszta murowana, dachówką polewaną pokryta, do której drzwi na zawiasach i hakach żelaznych, z zamkiem żelaznym. W tejże baszcie prochu beczka jedna pełna i ćwierć antała.
Bastilion, — baszta. — Idąc dalej naokół wałem, bastilion, przy wale nisko naokół podmurowany. Idąc
dach pod dachówką polewaną.
Wały, — Bastilion, — Szopa. — Wszedłszy na wały, po lewej ręce bastilion w trianguł od ogrodu i pola podmurowany. Na tym bastilionie szopa drewniana, nowa, o jednych wrotach, na biegunach żelaznych, szpongi gwoźdźmi żelaznemi przybijane, z wrzeciądzem i skoblami dwiema żelaznemi. Dach gontami pobity.
Baszta. — Idąc dalej wałem, baszta murowana, dachówką polewaną pokryta, do której drzwi na zawiasach i hakach żelaznych, z zamkiem żelaznym. W tejże baszcie prochu beczka jedna pełna i ćwierć antała.
Bastilion, — baszta. — Idąc dalej naokół wałem, bastilion, przy wale nisko naokół podmurowany. Idąc
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 29
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, zracyj każdemu wiadomej precedencyj mu nie wzieła. Tego Wojewodzowa Stolica i całego Królestwa Polskiego, jest KRAKÓW Miasto Wielkie nad Wisłą które lubom obszernie opisał w Części II Aten, jeszcze mi haec occurrunt exaranda Czytelnikowi. Ze Zamek tutejszy równa się Miastu, który reparował Wacław Król Polski Roku 1289 potym Zygmunt I. Był pobity miedzianą blachą, a po obdarciu per hostilitatem, dana jest na nim dachówka. Wnim jest Katedra Z. Wacława od Mieczysława I. założona, Kaplicami 20 z obustron wspaniałem przyozdobiona, z których Zygmontowska z dachem pozłocistym i Ołtarzem Srebnym. Druga Kazimirzowska; gdzie iborium najwspanialsze. Wpośrodku Kościoła jest Grób Z. Stanisława
, zracyi każdemu wiadomey precedencyi mu nie wzieła. Tego Woiewodzowa Stolica y całego Krolestwa Polskiego, iest KRAKOW Miasto Wielkie nad Wisłą ktore lubom obszernie opisał w Częsci II Aten, ieszcze mi haec occurrunt exaranda Cżytelnikowi. Ze Zamek tuteyszy rowna się Miastu, ktory reparował Wacław Krol Polski Roku 1289 potym Zygmunt I. Był pobity miedzianą blachą, a po obdarciu per hostilitatem, dana iest na nim dachowka. Wnim iest Katedra S. Wacława od Miecżysława I. zàłożona, Kaplicami 20 z obustron wspaniałem przyozdobiona, z ktorych Zygmontowska z dachem pozłocistym y Ołtarzem Srebnym. Druga Kazimirzowska; gdzie iborium naywspanialsze. Wposrodku Kościoła iest Grob S. Stanisława
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 327
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
życzliwy/ Tę nagrodem odebrał/ że mię rozmaitą Dręczy ustawnie męką/ i nie pospolitą Trapi karą. Właśnie mię ma za zabitego/ I traktuje mię jako chłystka w zgardzonego/ Którego trafia kijem kat zjadły po grzbiecie: Tak ja mam grzbiet pobity/ i ledwie po świecie Chodzę/ będąc od grzechów mych pokołatany/ Pobity/ poraniony/ i poturbowany/ Tak że po ziemi czołgam obciążon słabością/ A byt mój napełnion jest żołcią/ i gorzkością. Grzech okrucieństwo. Lamentu dzień trzeci
O z pojszrzód leśnych zwierząt dzika nieludzkości! Czyli więcej nie trzeba mieć w tym cierpliwości/ Czyli tego niezniesie dusza ma ciężaru? Czy się lepszego z Nieba
życżliwy/ Tę nagrodęm odebrał/ że mię rozmaitą Dręcży ustáwnie męką/ y nie pospolitą Trapi karą. Własnie mię ma zá zabitego/ Y traktuie mię iako chłystká w zgardzonego/ Ktorego tráfiá kiiem kát ziádły po grzbiećie: Ták iá mám grzbiet ṕobity/ y ledwie po świećie Chodzę/ będąc od grzechow mych pokołátány/ Pobity/ porániony/ y poturbowány/ Ták że po źiemi cżołgám obćiążon słábośćią/ A byt moy nápełnion iest żołćią/ y gorzkośćią. Grzech okrućienstwo. Lámentu dźień trzeći
O z poyszrzod leśnych zwierząt dźiká nieludzkośći! Czyli więcey nie trzebá mieć w tym ćierpliwośći/ Czyli tego niezniesie duszá má ćiężáru? Czy się lepszego z Nieba
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 87
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
, trafienia, ze Antenor Wódz zakładając te Miasto ptaka tam zastrzelił; ale wprzód od jego imienia Antenorea zwało się, a Obywatele Antenoridae. Są, którzy piszą, że jeszcze przed Narodzeniem Pańskim 1118. latami założone to Miasto. Ratusz tu jest wspaniały na 119. Kroków długi, a szeroki na 40. cały cynową pobity blachą. W nim są Mausolaea wielkich Ludży, jako to Tytusa Liwiusza tam w ołowianej Urnie znalezionego, sławnego Rzymskiego Historyka, Alberti Theologi, Valerii Flacci Wierszopisa, etc. Nad Izbą Sądową te słowa napisane: Excute manus ab omni munere, patienter partes audi, benignè responde, iuste iudica. Ubłogosławiło Padwę morze bliskie i
, tráfienia, ze Antenor Wodz zákładaiąc te Miasto ptaka tam zástrzelił; ale wprzod od iego imienia Antenorea zwało się, á Obywátele Antenoridae. Są, ktorzy piszą, że ieszcze przed Narodzeniem Pańskim 1118. latami założone to Miasto. Rátusz tu iest wspaniały ná 119. Krokow długi, á szeroki ná 40. cały cynową pobity blachą. W nim są Mausolaea wielkich Ludżi, iáko to Tytusa Liwiusza tam w ołowianey Urnie ználeźionego, sławnego Rzymskiego Historyka, Alberti Theologi, Valerii Flacci Wierszopisa, etc. Nad Izbą Sądową te słowá napisane: Excute manus ab omni munere, patienter partes audi, benignè responde, iuste iudica. Ubłogosławiło Padwę morze bliskie y
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 192
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, gdzie CHRYSTUS Ukrzyżowany, miejsce GROBU, gdzie był pochowany i zmartwychwstał, DOLINĘ TRUPIĄ, gdzie Krzyż był wrzucony, jeden w sobie zawiera potężny Kościół z Kaplicami, sto tysięcy Ludu objąć mogący, z kwadratowego kamienia mocno na krzyż fundowany, 73. Kolumnami Marmurowemi, z złocistemi kapitelami wsparty, kamieniem kwadratowym zasklepiony, blachą pobity. Według jednych zaczął go fundować około Roku 326. Konstantyn Wielki Cesarz, i skończył w łat 11. według drugich, co jest pewniej, że HELENA Święta Matka jego z Poganki Żydowka, potym Chrześcijanka Królowa Adiabenów, (Królestwo te było w Azyj,) od Chrześcijan za czasem osobliwie od Godefrida Bulloniusza Króla Jerozolimskiego,
, gdzie CHRYSTUS Ukrzyżowány, mieysce GROBU, gdzie był pochowány y zmártwychwstał, DOLINĘ TRUPIĄ, gdźie Krzyż był wrzucony, ieden w sobie záwiera potężny Kościoł z Káplicami, sto tysięcy Ludu obiąć mogący, z kwádratowego kámienia mocno ná krzyż fundowány, 73. Kolumnámi Marmurowemi, z złocistemi kápitelami wspárty, kamieniem kwádratowym zásklepiony, bláchą pobity. Według iednych záczął go fundowáć około Roku 326. Konstantyn Wielki Cesarz, y skończył w łát 11. według drugich, co iest pewniey, że HELENA Swięta Mátka iego z Poganki Zydowka, potym Chrześcianka Krolowá Adiabenow, (Krolestwo te było w Azyi,) od Chrześcian zá czasem osobliwie od Godefrida Bulloniusza Krola Ierozolimskiego,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 565
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
prawa tutecznego Demko i Jurko Żydziacy, leśni rychwalscy, na Breniaków z Unowice, że przejachawszy za granice rychwalską potłukł Jurka Żydaka pomieniony Breniak sinemi a razami. Zaczym prawo widząc taką niesłuszność przykazało, aby Breniacy ugodnym sposobem za te razy dali Zydakowi złotych 4; i przeprosić go przy sądzie zaraz mają. A jeśli się Żydak pobity tymi 4 złotymi kontentować nie zechce, tedy po 15 plag Breniakom dać nakazuje prawo tylko, gdyż też i Breniacy szkodę ponieśli, iż im koła niesłusznie porąbał Żydak Jurko. 1138.
Dnia 5 februarii 5 II. – Żalił się przed sądem tutecznym uczciwy Jaśko sołtys klimkowski, że mu kilkoro bydła i koń tymi czasy zdechł
prawa tutecznego Demko i Jurko Żydziacy, leśni rychwalscy, na Breniaków z Unowice, że przejachawszy za granice rychwalską potłukł Jurka Żydaka pomieniony Breniak sinemi a razami. Zaczym prawo widząc taką niesłuszność przykazało, aby Breniacy ugodnym sposobem za te razy dali Zydakowi złotych 4; i przeprosić go przy sądzie zaraz mają. A jeśli się Żydak pobity tymi 4 złotymi kontentować nie zechce, tedy po 15 plag Breniakom dać nakazuje prawo tylko, gdyż też i Breniacy szkodę ponieśli, iż im koła niesłusznie porąbał Żydak Jurko. 1138.
Dnia 5 februarii 5 II. – Żalił sie przed sądem tutecznym ućciwy Jaśko sołtys klimkowski, że mu kilkoro bydła i koń tymi czasy zdechł
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 343
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
z królestwa w roku 1523. mieszkał długi czas w Niższych Niemcach/ pod obroną Karła V. Cesarza szwagra swego. Zebrawszy potym w roku 1532. armatę niemałą/ ruszył się na dostawanie Daniej. Lecz naprzód go niepogoda sroga potkała na morzu/ która mu potłukła i potopiła niemało statków i ludzi; a potym porażony i pobity od nie przyjaciół/ przyszedł w ręce Chrystierna swego następce/ i tam umarł w więzieniu. Ten drugi Chrystiernus Duński król/ spowinowaciwszy się i związawszy z Gostawem królem Szwedzkim (bo wzięli byli dwie siostrze Jana książęcia Saskiego/ obrońce Lutrowego) udał się na zupełne zepsowanie wiary ś. w swoich królestwach. Czego łacno dokazał posadzawszy
z krolestwá w roku 1523. mieszkał długi czás w Niższych Niemcách/ pod obroną Kárłá V. Cesárzá szwágrá swego. Zebrawszy potym w roku 1532. ármatę niemáłą/ ruszył się ná dostawánie Dániey. Lecz naprzod go niepogodá sroga potkáła ná morzu/ ktora mu potłukłá y potopiłá niemáło státkow y ludźi; á potym poráżony y pobity od nie przyiaćioł/ przyszedł w ręce Christierná swego następce/ y tám vmárł w więźieniu. Ten drugi Christiernus Duński krol/ zpowinowáćiwszy się y związawszy z Gostáwem krolem Szwedzkim (bo wźięli byli dwie śiestrze Ianá kśiążęćiá Sáskiego/ obrońce Lutrowego) vdał się ná zupełne zepsowánie wiáry ś. w swoich krolestwách. Czego łácno dokazał posadzawszy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 72
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
przeszłego, posłany był do Księstwa Mekelburskiego, aby to wojsko zebrawszy, do Prus zaprowadził.
2. Pułkownik Kiedryc, który usłyszawszy, że J. M. P. Hetman Koronny z wojskiem ciągnie, uciekł z Amerstyna, wziąwszy z sobą żołnierstwa sto i kilkadziesiąt, sam od Książęcia Pomorskiego pojmany jest a lud jego częścią pobity, częścią rozproszony. Chorągiew zostawił adamaszkową żółtą, na której było haftowane złotem i jedwabiem czerwonym serce, a z niego roszczki ruty zielonej wychodzące, napis około serca, Herz ohn Giet, to jest, Serce bez trucizny. Przypisany rok pański 1627. Na drugiej stronie ręka była uzbrojona, srebrem haftowana aż po ramie miecz
przeszłego, posłany był do Xięstwa Mekelburskiego, aby to woysko zebrawszy, do Prus zaprowadził.
2. Pułkownik Kiedryc, który usłyszawszy, że J. M. P. Hetman Koronny z woyskiem ciągnie, uciekł z Amerstyna, wziąwszy z sobą żołnierstwa sto y kilkadziesiąt, sam od Xiążęcia Pomorskiego poimany iest a lud iego częścią pobity, częścią rosproszony. Chorągiew zostawił adamaszkową żółtą, na którey było haftowane złotem y iedwabiem czerwonym serce, a z niego roszczki ruty zieloney wychodzące, napis około serca, Herz ohn Giet, to iest, Serce bez trucizny. Przypisany rok pański 1627. Na drugiey stronie ręka była uzbroiona, srebrem haftowana aż po ramie miecz
Skrót tekstu: KoniecSSud
Strona: 247
Tytuł:
Rozprawa... Stanisława z Koniecpola Koniecpolskiego,
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
1724 wystawiony, izba w nim w szachulec, sień i ozdownia w wiązarek dobry, gęsty, na śtendarach dębowych, cwele kamieniami z gliną podmurowane. Sklep do piwa także nowo wydylowany szachulcem, tak ściany jako i posowa, drzwi dwoje na zawiasach żelaznych z skoblem i wrzeciądzem; trepy i dach nad trepami nowy, tarcicami pobity. Browar sam dachówką pokryty i kalkiem porzonnie podrzucony, poddaszki gliną wylepione wkoło, posowa z tarcic dwucalowych, gwoźdźmi dobrymi, żelaznymi nad sienią przybita, a nad izbą dla niedoschłych tarcic nie przybita; ale teraz już dosychają, przybić je cale trzeba, uchodząc szkody we zbożu. Drzwi dwoje na górze na zawiasach żelaznych,
1724 wystawiony, izba w nim w szachulec, sień i ozdownia w wiązarek dobry, gęsty, na śtendarach dębowych, cwele kamieniami z gliną podmurowane. Sklep do piwa także nowo wydylowany szachulcem, tak ściany jako i posowa, drzwi dwoje na zawiasach żelaznych z skoblem i wrzeciądzem; trepy i dach nad trepami nowy, tarcicami pobity. Browar sam dachówką pokryty i kalkiem porzonnie podrzucony, poddaszki gliną wylepione wkoło, posowa z tarcic dwucalowych, gwoźdźmi dobrymi, żelaznymi nad sienią przybita, a nad izbą dla niedoschłych tarcic nie przybita; ale teraz już dosychają, przybić je cale trzeba, uchodząc szkody we zbożu. Drzwi dwoje na górze na zawiasach żelaznych,
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 13
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956