i ta jest najczęstsza in usu Architektów komensuracja.
W DRZEWIANYCH zaś STRUKTURACH KOŚCIOŁÓW, jakie albo Fortuny i ochoty defectus, albo kamiennego Materiału niedostatek eryguje, ARCHITEKTURA doskonała zawsze jak najwięcej zażywa węgłów, ściany krótkie radzi dawać, gdyż długie często się przekantowawszy na którą stronę, minantur ruinam. Najdoświadczeńsza Świątnic drzewianych forma Krzyżowa z Kaplicami pobocznemi, koło niej dla mocy erygowanemi: gdyż taka Struktura namieniona w Węgłach gęstych i częstych mając Ligamina przeciw ruinie, większe bierze wzmocznienie. Łatwiej też takowe balkować Podsiębitką i dachem zakonkludować, kiedy niezbytnia długość, jednostajna, i szerokość proporcjonalna.
PAŁACÓW ŚWIECKICH. DWORÓW SZLACHECKICH PLANTA ma być takowa. Senatorskich Pałaców Romane Gentis wspaniałe były
y ta iest nayczęstsza in usu Architektow kommensuracya.
W DRZEWIANYCH záś STRUKTURACH KOSCIOŁOW, iakie albo Fortuny y ochoty defectus, albo kamiennego Materyału niedostatek eryguie, ARCHITEKTURA doskonała zawsze iak naywięcey zażywa węgłow, ściany krotkie radzi dawać, gdyż długie często się przekantowawszy na ktorą stronę, minantur ruinam. Naydoświadczeńsza Swiątnic drzewianych forma Krzyżowa z Kaplicami pobocznemi, koło niey dla mocy erygowanemi: gdyż taka Struktura namieniona w Węgłach gęstych y częstych maiąc Ligamina przeciw ruinie, większe bierze wzmocznienie. Łatwiey też takowe balkować Podsiębitką y dachem zakonkludować, kiedy niezbytnia długość, iednostayna, y szerokość proporcyonálna.
PAŁACOW SWIECKICH. DWOROW SZLACHECKICH PLANTA ma bydź takowa. Senatorskich Pałacow Romanae Gentis wspaniałe były
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 231
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
GRECY zaś Rzymianów aemuli, odmienniejsze trochę mieli PAŁACÓW swoich formas, i dyspozycię, uktórych przy pierwszym do Pałacu weściu, pojednej sttonie były wspaniałe stajnie z Rumakami, któremi się Grecy delektowali: zdrugiej strony Izby, z wielu drzwiami. Zatemi szły izby Gościne oboma stronami Gmachu, izby Stołowe dla Gości, z pobocznemi wy- o ARCHITEKTURZE
ściami z każdej izby tak sporządzonemi aby do generalnego nie trudząc się ingresu i egresu, mógł sobie każdy mieć wolne przeście. Potym szły dwoje Perystylia, alias Dziedzince, mniejszy i większy, Kolumnami opasane, koło nich izby Stołowe, Sale, Talami albo Pokoje, codziennego mieszkania, Biblioteki, Łaznie, Gyneonitides
GRECY zaś Rzymianow aemuli, odmiennieysze troche mieli PAŁACOW swoich formas, y dyspozycię, uktorych przy pierwszym do Pałacu weściu, poiedney sttonie były wspaniałe staynie z Rumakami, ktoremi się Grecy delektowali: zdrugiey strony Izby, z wielu drzwiami. Zatemi szły izby Gościne oboma stronami Gmachu, izby Stołowe dla Gości, z pobocznemi wy- o ARCHITEKTURZE
ściami z każdey izby tak sporządzonemi aby do generalnego nie trudząc się ingresu y egresu, mogł sobie każdy mieć wolne przeście. Potym szły dwoie Peristylia, alias Dziedzince, mnieyszy y większy, Kolumnami opasane, koło nich izby Stołowe, Sale, Thalami albo Pokoie, codziennego mieszkania, Biblioteki, Łaznie, Gyneonitides
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 231
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
nie wybierali, i ludzi nieaggrawowali, sub paena Fisci ex delatione Urodzonego Instygatora koronnego,reassumujemy przytym dawne Konstytucje, osobliwie Anni 1589. o bezpieczeństwie dróg Kupieckich, i Prawa o drogach, któremi Furmani z Towarami jeździć mają, deklarując aby gościńców zwyczajnych i traktów trzymali się.
A ktoby lasami, manowcami, i pobocznemi drogami Komory pograniczne mijał tedy Towar jego ma być konfiskowany, a nawet wozy i konie Furmańskie (ponieważ cisz sami częstokroć Kupców do Przemyt stymulują) zabierane, ażeby i w tym nie był oszukany Skarb Naszej Rzeczypospolitej, deklarujemy, aby gdy Towary Cudzoziemskie na Komory pograniczne przyidą, lubo tamże odprawę, i rewizją,
nie wybieráli, y ludźi nieaggrawowáli, sub paena Fisci ex delatione Vrodzonego Instygatorá koronnego,reássumuiemy przytym dawne Konstytucye, osobliwie Anni 1589. o beśpieczeństwie drog Kupieckich, y Práwá o drogách, ktoremi Furmáni z Towárámi jezdźić máią, deklaruiąc áby gościncow zwyczaynych y tráktow trzymáli się.
A ktoby lasámi, mánowcámi, y pobocznemi drogámi Komory pográniczne miiał tedy Towar iego ma bydź konfiskowány, á nawet wozy y konie Furmánskie (ponieważ ćisz sámi częstokroć Kupcow do Przemyt stymuluią) zabieráne, áżeby y w tym nie był oszukány Skarb Nászey Rzeczypospolitey, deklaruiemy, áby gdy Towary Cudzoźiemskie ná Komory pográniczne przyidą, lubo támże odpráwę, y rewizyą,
Skrót tekstu: InsCel
Strona: A2v
Tytuł:
Instruktarz celny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1704
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1704
prosta/ z nakrzywioną czanką/ podnosi głowę/ językowi subtelnemu pożyteczna/ należy koniom młodym zarazem po odjęciu Kanona/ i smaczno leży w gębie. Księgi Trzecie.
Skacja otworzysta/ z kotczą nogą/ załamuje/ wolność daje językowi/ i dzierżenie powolne czyni/ należy koniom dobrej gęby. Księgi Trzecie.
Skacja otworzysta z łancuszkami pobocznemi/ z igrzyszczem w pośrzodku/ daje wolność językowi/ załamuje/ lekkie dzierżenie czyni/ nie pozwala gębą przekrzywiać/ należy koniowi dobrej ale głębokiej gęby. Księgi Trzecie.
Skacja prosta/ z gałkami dwiema w pośrzodku/ i ze czterma kołkami/ otwiera wargi/ dziąsła karze/ głowę wznosi/ lekkie dzierżenie czyni/ należy koniowi
prosta/ z nákrzywioną czánką/ podnośi głowę/ ięzykowi subtelnemu pożyteczna/ należy koniom młodym zárázem po odięćiu Kanoná/ y smáczno leży w gębie. Kśięgi Trzećie.
Skácya otworzysta/ z kotczą nogą/ záłámuie/ wolność dáie ięzykowi/ y dzierżenie powolne czyni/ należy koniom dobrey gęby. Kśięgi Trzećie.
Skácya otworzysta z łáncuszkámi pobocznemi/ z igrzyszczem w pośrzodku/ dáie wolność ięzykowi/ záłámuie/ lekkie dzierżenie czyni/ nie pozwala gębą przekrzywiáć/ należy koniowi dobrey ále głębokiey gęby. Kśięgi Trzećie.
Skácya prosta/ z gałkámi dwiemá w pośrzodku/ y ze cztermá kołkámi/ otwiera wárgi/ dziąsłá karze/ głowę wznośi/ lekkie dzierżenie czyni/ należy koniowi
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Dij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
każdego konia gęby dobrej. Księgi Trzecie.
Wędzidło całozupełne/ z prętów kolczastych/ na pułotwarte/ wolność daje językowi/ otwiera wargi mięsiste/ załamuje/ pianę mnoży w gębie/ a przekrzywiać onej nie dopuszcza/ i lekkie dzierżenie sprawuje/ koniom złej gęby suchej.
Wędzidło dęte opaczne obracające się/ z kurzą stopą/ z pobocznemi łancuszkami kolczastemi/ dziąsła karze/ język wyzwala/ ale gębę rozdziera/ prze co nie barzo ozdobne.
Skacja cała na kształt munsztuka Cesarskiego/ z prętami kolczastemi/ z wiązaniem w pośrzodku/ w którym jedno śrzednie kółko nasiekane/ a z obu stron onego po dwu mniejszych. Otwiera wargi/ wolność acz daje językowi/ wszakoż
káżdego koniá gęby dobrey. Kśięgi Trzećie.
Wędzidło cáłozupełne/ z prętow kolczástych/ ná pułotwárte/ wolność dáie ięzykowi/ otwiera wárgi mięśiste/ záłámuie/ piánę mnoży w gębie/ á przekrzywiáć oney nie dopuszcza/ y lekkie dzierżenie spráwuie/ koniom złey gęby suchey.
Wędzidło dęte opáczne obracáiące się/ z kurzą stopą/ z pobocznemi łáncuszkámi kolczástemi/ dziąsłá karze/ ięzyk wyzwala/ ále gębę rozdziera/ prze co nie bárzo ozdobne.
Skácya cáłá ná kształt munsztuká Cesárskiego/ z prętámi kolczástemi/ z wiązániem w pośrzodku/ w ktorym iedno śrzednie kołko náśiekáne/ á z obu stron onego po dwu mnieyszych. Otwiera wárgi/ wolność ácz dáie ięzykowi/ wszákoż
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: K
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
służącej/ i pola abo miejsc/ pośrzednich w tymże porządku. Na Opaszce Ksemsu wielkiego była bogata listwa przeplatana/ abo rykomowana złotem/ i jadamaszkami zielonemi karmazynowemi. Nawa zaś Kościelna na filarach obita była jadamaszkami karmazynowemi; wszytkie do jednej barwy ze strzępkami/ i frandzlą złotą. Z chórów które są nad Kaplicami nad drzwiami pobocznemi/ wisiały drogie szpalery/ mieszane miedzy niemi w proporcji pięknej jadamaszki/ wiązało się wszytko jedno z drugim obicie porządnie. Dwie zaś Kaplice Z. Ignacego/ i Z. Ksawiera/ z filarami Kupuły aż do Trybuny/ świeciły się kosztownemi/ oponami jedwabnemi złotem przerabianemi/ porządnie/ i kształtnie rozłożonemi. W Trybunie zaś widzieć
służącey/ y polá ábo mieysc/ pośrzednich w tymże porządku. Na Opaszce Xemsu wielkiego byłá bogáta listwá przeplatána/ abo rykomowána złotem/ y iádámászkámi źielonemi kármázynowemi. Nawa záś Kośćielna ná filarách obita była iádámászkámi kármázynowemi; wszytkie do iedney bárwy ze strzępkámi/ y frándzlą złotą. Z chorow ktore są nád Káplicámi nád drzwiámi pobocznemi/ wiśiáły drogie szpalery/ mieszáne miedzy niemi w proporcyey piękney iádámászki/ wiązáło się wszytko iedno z drugim obićie porządnie. Dwie záś Káplice S. Ignácego/ y S. Xáwierá/ z filarámi Kupuły áż do Trybuny/ świećiły się kosztownemi/ oponámi iedwábnemi złotem przerabiánemi/ porządnie/ y kształtnie rozłożonemi. W Trybunie záś widźieć
Skrót tekstu: RelBar
Strona: C4v
Tytuł:
Relacja abo opisanie zacnego festu, który odprawował [...] kardynał Antoni Barberyn
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
