/ a Duch ś. pochodził: ale z Osoby Ojcowskiej. Co gdy piszę/ znowu bluźnić majestat Boga mego/ Boga słowa i Ducha jego Z. zdam się/ że te sprosne bluźnierstwa powtarzam: które Boskiemu ich majestatowi w Boskiej istności/ którą oni mają z Ojca/ ów przez rodzenie się/ a ów przez pochodzenie/ Heretycko ujmują. A czynię to dla tego/ abym tobie Przezacny narodzie Ruski jawnie okazał/ jakie to bluźnierskie absurda/ i Bogu mierzjone Herezje Ortolog/ przez lamentowy swój script i sam popadł/ i nas popaść podał. Kto bowiem z nas łaską Bożą oświecony łatwiuchno tego obaczyć nie może/ że wszytkie te przełożone
/ á Duch ś. pochodźił: ále z Osoby Oycowskiey. Co gdy piszę/ znowu bluźnić máiestat Bogá mego/ Bogá słowá y Duchá iego S. zdam sie/ że te sprosne bluźnierstwa powtarzam: ktore Boskiemu ich máyestatowi w Boskiey istnośći/ ktorą oni máią z Oycá/ ow przez rodzenie sie/ á ow przez pochodzenie/ Heretycko vymuią. A czynię to dla tego/ ábym tobie Przezacny narodźie Ruski iáwnie okazał/ iákie to bluźnierskie ábsurdá/ y Bogu mierźione Haerezye Ortolog/ przez lámentowy swoy script y sam popadł/ y nas popáść podał. Kto bowiem z nas łaską Bożą oświecony łátwiuchno tego obacżyć nie może/ że wszytkie te przełożone
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 71
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
za czasów niezbożnego Ariusza. Drugie/ za przeklętego Nestoriusza. Trzecie/ za Boga bluźniącego Eutychesa. Czwarte/ za szkaradego Macedoniusza. Piąte/ za czasów Grzegorza I. Papieża Rzymskiego dla Tytułu. Szoste/ czasu nieczystych Monotelitów. Siódme i Ośme/ za bezbożnych Iconomachów. Dziewiąte/ za czasów Fociusza Konstantynopolskiego Patriarchy/ którzy pochodzenie Ducha świętego i od Syna/ herezim być sądził. Dziesiąte/ za panowania Konstantyna Cesarza/ za którego poświęceni tajemnej Wieczerzy Pańskiej w Przaśniku za herezyją uznano. Jedenaste/ za panowania Andronika Cesarza syna Michaela Paleologa znowu o pochodzeniu Ducha świętego i od Syna. Dwunaste/ po Florenckim Synodzie/ aż po dzień dzisiejszy. Przeto (
zá cżásow niezbożnego Ariuszá. Drugie/ zá przeklętego Nestoriuszá. Trzećie/ zá Bogá bluźniącego Eutychesá. Cżwarte/ zá szkárádego Mácedoniuszá. Piąte/ zá czásow Grzegorzá I. Papieża Rzymskiego dla Tytułu. Sżoste/ cżásu niecżystych Monothelitow. Siodme y Osme/ zá bezbożnych Iconomáchow. Dźiewiąte/ zá cżásow Phociuszá Konstántinopolskiego Pátryárchy/ ktorzy pochodzenie Duchá świętego y od Syná/ haerezim być sądźił. Dźieśiąte/ zá pánowánia Konstántiná Cesárźá/ zá ktorego poświąceni táiemney Wiecżerzy Páńskiey w Przásniku zá herezyią vznano. Iedenaste/ zá pánowánia Andronika Cesárzá syná Micháelá Páleologá znowu o pochodzeniu Duchá świętego y od Syná. Dwánaste/ po Florentskim Synodźie/ áż po dźień dziśieyszy. Przeto (
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 84
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
ojcowskiej przed sąd trybunału głównego W. Ks. Lit. stawiłem,
to jest IMPana Michała Matuszewica, cześnikowicza mińskiego, stryja mego rodzonego, mającego lat wieku swego osimdziesiąt i dwa, deducendo jego od Jana Kazimierza, cześnika mińskiego, ojca jego a dziada mego rodzonego, per authentica documenta procedencją wywodząc... jego pochodzenie przez autentyczne dokumenty. Stawiłem dwóch wnuków jego rodzonych a moich stryjecznych synowców, IchMciów Panów Józefa i Wojciecha Matuszewiców, z Jerzego Matuszewica już zmarłego i Teresy Suszyńskiej małżonków prokreowanych, dziedziczną dziadowską posesją, dobra Jaroszówkę nazwane, w województwie mińskim leżące, dotychczas mających. Stawiłem także WYMP. Antoniego Matuszewica, cześnika mozyrskiego,
ojcowskiej przed sąd trybunału głównego W. Ks. Lit. stawiłem,
to jest JMPana Michała Matuszewica, cześnikowicza mińskiego, stryja mego rodzonego, mającego lat wieku swego osimdziesiąt i dwa, deducendo jego od Jana Kazimierza, cześnika mińskiego, ojca jego a dziada mego rodzonego, per authentica documenta procedencją wywodząc... jego pochodzenie przez autentyczne dokumenty. Stawiłem dwóch wnuków jego rodzonych a moich stryjecznych synowców, IchMciów Panów Józefa i Wojciecha Matuszewiców, z Jerzego Matuszewica już zmarłego i Teresy Suszyńskiej małżonków prokreowanych, dziedziczną dziadowską posesją, dobra Jaroszówkę nazwane, w województwie mińskim leżące, dotychczas mających. Stawiłem także WJMP. Antoniego Matuszewica, cześnika mozyrskiego,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 793
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zakazuje ufności pokładać w człowieku/ a na tamtym miejscu rozkazuje szanować Syna: Osculamini filium, przydając to/ beti qui confidunt in eo, toć już nie o synu człowieczym/ ani o Salomonie synu Dawidowym/ ale o Synu Bożym. Czego poświadcza Gramatyka Łacińska/ gdzie ta proposycja Ab, która znaczy Ojca/ wyraża pochodzenie od Ojca/ab eo, scilicet à Patre, od niego/ to jest/ od Ojca. Nie od rzeczy i Jan ś. lubo to Nowego testamentu pisarz/ nazwał Syna przedwiecznego Verbum, Mówiąc: In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Na początku było Słowo/
zákázuie vfnosći pokłádáć w człowieku/ á ná támtym mieyscu roskázuie szanowáć Syná: Osculamini filium, przydáiąc to/ beti qui confidunt in eo, toć iuż nie o synu człowieczym/ áni o Sálomonie synu Dawidowym/ ále o Synu Bożym. Czego poświadcza Gramátyká Láćińska/ gdźie tá propositia Ab, ktora znáczy Oycá/ wyraża pochodzenie od Oycá/ab eo, scilicet à Patre, od niego/ to iest/ od Oycá. Nie od rzeczy y Ian ś. lubo to Nowe^o^ testámentu pisarz/ názwał Syná przedwiecznego Verbum, Mowiąc: In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Ná początku było Słowo/
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 25
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
świętego/ kędy czytamy: In principioBeresit, w których literach najdują się trzy Osoby Boskie: Beth, co wyraża Ben, Syna: Reś, wyraża/ Ruach, Ducha: Aleph, wyraża Ojca jako pierwsza litera Sit, znaczy factum est, iże te Osoby w jednej naturze Boskiej nierozdzielnej być mogą od siebie przez pochodzenie tylko dzielące się/ z naturą jednak Boską łączące się. To jednak uważenia godno/ jakim sposobem miałoby być rodzenie Syna/ i pochodzenie Ducha świętego/ proszę/ chciej się zemną w tym rozmówić. Rabina z Teologiem. TEOLÓG.
DLa snadniejszego poznania/ maż wiedzieć/ że intellecto, rozumienie nasze/ które przez rozum
świętego/ kędy czytamy: In principioBeresit, w ktorych literách náyduią się trzy Osoby Boskie: Beth, co wyraża Ben, Syná: Reś, wyraża/ Ruach, Duchá: Aleph, wyraża Oycá iáko pierwsza literá Sit, znáczy factum est, iże te Osoby w iedney náturze Boskiey nierozdźielney bydź mogą od śiebie przez pochodzenie tylko dźielące się/ z náturą iednák Boską łączące się. To iednák vważenia godno/ iákim sposobem miáłoby bydź rodzenie Syná/ y pochodzenie Duchá świętego/ proszę/ chćiey się zemną w tym rozmowić. Rábiná z Theologiem. THEOLOG.
DLa snádnieyszego poznánia/ maż wiedźieć/ że intellecto, rozumienie násze/ ktore przez rozum
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 40
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Ojcem. M. Iż jest początkiem rodzenia przedwiecznego. V. Czemu wtóra Osoba mianuje się Synem? M. Iż się rodzi z Ojca w Naturze/ ex vi suae processionis podobnym/ jako uczą w Szkołach. V. Czemu trzecią Osobę mieniemy Duchem świętym. M. Iż od Boga Ojca i Syna pochodzi/ które pochodzenie zową tchnieniem/ i ma jednęż naturę z Ojcem i Synem; bywa też nazwany Miłością/ iż początek jego jest Wola/ jako Syna/ Rozum Boga Ojca wiecznego/ a stąd dochodzić możesz czemu Duch święty/ Synem się nie zowie/ lub od Ojca jako i Syn pochodzi. Iż ex vi suae processionis, et principio
Oycem. M. Iż iest początkiem rodzenia przedwiecznego. V. Czemu wtora Osobá miánuie się Synem? M. Iż się rodźi z Oycá w Náturze/ ex vi suae processionis podobnym/ iáko vczą w Szkołách. V. Czemu trzećią Osobę mieniemy Duchem świętym. M. Iż od Boga Oycá y Syná pochodźi/ ktore pochodzenie zową tchnieniem/ y ma iednęż náturę z Oycem y Synem; bywa też názwány Miłośćią/ iż początek iego iest Wola/ iáko Syná/ Rozum Bogá Oycá wiecznego/ á ztąd dochodźić możesz czemu Duch święty/ Synem się nie zowie/ lub od Oycá iáko y Syn pochodźi. Iż ex vi suae processionis, et principio
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 2
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
