Wielkorządca Krakowski z Oficjalistami wolni są od wsiadania na koń. Szlachta są wolni którzy Synów na swoim miejscu posyłają 1621. Wdowy, chorujący, w Szkołach będący są także wolni, ale poczty wyprawić powinni 1563. Mający Posessye w różnych Województwach Poczty powinni wyprawić. Szlachta ubodzy, którzy nie mają się czym oporządzić, Bracia Niedzielni Pocztów powinni wyprawić abo z miedzy siebie Brata, chyba że wszyscy Dobra trzymają, o czym 1621. Starzy 60. lat mający są wolni, ale poczet powinni wyprawić, tak jako Duchowni Dobra Ziemskie trzymający. RZĄD POLSKI.
Pruskie i Litewskie Prowincje mają swoje ekscepcje, które wolno widzieć w Ładowsk[...] m.
Król w Wiciach na
Wielkorządca Krakowski z Officyalistami wolni są od wśiadania na koń. Szlachta są wolni którzy Synów na swoim mieyscu posyłają 1621. Wdowy, chorujący, w Szkołach będący są także wolni, ale poczty wyprawić powinni 1563. Mający Possessye w różnych Województwach Poczty powinni wyprawić. Szlachta ubodzy, ktôrzy nie mają śię czym oporządźić, Braćia Niedźielni Pocztów powinni wyprawić abo z miedzy śiebie Brata, chyba że wszyscy Dobra trzymają, o czym 1621. Starzy 60. lat mający są wolni, ale poczet powinni wyprawić, tak jako Duchowni Dobra Ziemskie trzymający. RZĄD POLSKI.
Pruskie i Litewskie Prowincye mają swoje excepcye, które wolno widźieć w Ładowsk[...] m.
Król w Wićiach na
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 246
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
w domach ich stanowisk sobie nieczynili.
9. Pieniężnych statiy, których zawsze Artykuły Wojskowe surowo broniły, żadnym wymyślnym sposobem niewymagać, żywności nieprzedawać, wiedząc to, że za jednę kopę każdy taki gadłem być karany musi.
10. Nakoniec deklaruję Ich Mciom PP. Rotmistrzom, aby pod chorągwiami swemi większych pocztów nad trzy konie niemieli, które gdyby się od tej ćwierci nalazły, upewniam i
przestrzegam, że na takowe skarb K. J. M. pieniędzy dawać nie będzie. Stanisław Koniecpolski Kasztelan Krak. H. W. K.
w domach ich stanowisk sobie nieczynili.
9. Pieniężnych statiy, których zawsze Artykuły Woiskowe surowo broniły, żadnym wymyślnym sposobem niewymagać, żywności nieprzedawać, wiedząc to, że za iednę kopę każdy taki gadłem być karany musi.
10. Nakoniec deklaruię Ich Mćiom PP. Rotmistrzom, aby pod chorągwiami swemi większych pocztów nad trzy konie niemieli, które gdyby się od tey ćwierci nalazły, upewniam y
przestrzegam, że na takowe skarb K. J. M. pieniędzy dawać nie bendzie. Stanisław Koniecpolski Kasztelan Krak. H. W. K.
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 284
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
niepokoje, Do tejże swego Amurata zwady Budził, na srogie zaciągając boje I ogniem niszcząc podolskie posady, Kto czasu tych trwóg, kto ratował Polski, Kto dał i odpór? hetman Koniecpolski.
Sześćdziesiąt tysiąc z narodu różnego, Turków, Tatarów, Wołoszy, Multanów, Miał nieprzyjaciel wojska zebranego, Wielki zaś hetman z pocztów ruskich panów
Nie więcej nad ośm tysięcy, a swego Nad trzy tysiące zwłaszcza kwarcjanów I coś Niżowców, śmiele jednak stanie, W najwyższym panu swe kładąc ufanie.
Więc cudzoziemskich najpierwej sprobuje Sposobów, obóz skrytemi poniki I dużym wkoło okopem waruje, Aby pogaństwo myliło swe szyki, Gdy się zwyczajnym pochopem wparuje W te samołówki i
niepokoje, Do tejże swego Amurata zwady Budził, na srogie zaciągając boje I ogniem niszcząc podolskie posady, Kto czasu tych trwóg, kto ratował Polski, Kto dał i odpór? hetman Koniecpolski.
Sześćdziesiąt tysiąc z narodu różnego, Turków, Tatarów, Wołoszy, Multanów, Miał nieprzyjaciel wojska zebranego, Wielki zaś hetman z pocztów ruskich panów
Nie więcej nad ośm tysięcy, a swego Nad trzy tysiące zwłaszcza kwarcyanów I coś Niżowców, śmiele jednak stanie, W najwyższym panu swe kładąc ufanie.
Więc cudzoziemskich najpierwej sprobuje Sposobów, obóz skrytemi poniki I dużym wkoło okopem waruje, Aby pogaństwo myliło swe szyki, Gdy się zwyczajnym pochopem wparuje W te samołówki i
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 332
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
wszytkiego senatu, liczbę posłom deputackim koni 200, picowanie tylko w tył stanowisk każdego pocztu. Na co w senacie taka deklaracja stanęła, że i na liczbę deputatów pozwolili, miejsce albo Iwaniska albo Pokrzywnicę mianowali z tej przyczyny, że IKM. będąc w drodze, zabawiać się niegdzie nie może, jedno w dzierżawach swych; pocztów też mianowanych nie przeczyli. Gdy o asekuracji mówić przyszło, pokazowali, że neque iuris neque consuetudinis est dawać asekuracji takich królom, którym tylko salvos conductus prawo dawać pozwala. Do tego gwoli tej asekuracji musiałaby też być reciproca od nich, jakiej ani senat ani rycerstwo, przy panu będące, nie potrzebuje, bo sprawa
wszytkiego senatu, liczbę posłom deputackim koni 200, picowanie tylko w tył stanowisk każdego pocztu. Na co w senacie taka deklaracya stanęła, że i na liczbę deputatów pozwolili, miejsce albo Iwaniska albo Pokrzywnicę mianowali z tej przyczyny, że JKM. będąc w drodze, zabawiać się niegdzie nie może, jedno w dzierżawach swych; pocztów też mianowanych nie przeczyli. Gdy o asekuracyej mówić przyszło, pokazowali, że neque iuris neque consuetudinis est dawać asekuracyej takich królom, którym tylko salvos conductus prawo dawać pozwala. Do tego gwoli tej asekuracyej musiałaby też być reciproca od nich, jakiej ani senat ani rycerstwo, przy panu będące, nie potrzebuje, bo sprawa
Skrót tekstu: OpisDostCz_III
Strona: 157
Tytuł:
Opisanie prawdziwe i dostateczne rozwiedzienia rokoszu pod Janowcem
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
: przecie troje Województwa się ruszyły, radząc Panu, aby sam poszedł in persona sua, na co Pan, jako dobrotliwy i wojenny, chcąc bene mereri apud Rempublicam, przyspadł i ruszył się w dzień S. Jana z Warszawy. Przyjechawszy potem do Lublina, oczekiwał tamże Król J. Mść obiecanych od P. Kanclerza pocztów, w których większe robur collocavit, niż w Pospolitem Ruszeniu, które, gdy omyliły, że się ich Król J. M. doczekać niemógł, oprócz J. M. Pana Podkanclerzego W. X. Litew., który jako wielki miłośnik ojczyzny ludzi kilkanaście set stawił. Ruszył się król J. Mość do
: przecie troje Województwa się ruszyły, radząc Panu, aby sam poszedł in persona sua, na co Pan, jako dobrotliwy i wojenny, chcąc bene mereri apud Rempublicam, przyspadł i ruszył się w dzień S. Jana z Warszawy. Przyjechawszy potém do Lublina, oczekiwał tamże Król J. Mść obiecanych od P. Kanclerza pocztów, w których większe robur collocavit, niż w Pospolitém Ruszeniu, które, gdy omyliły, że się ich Król J. M. doczekać niemógł, oprócz J. M. Pana Podkanclerzego W. X. Litew., który jako wielki miłośnik ojczyzny ludzi kilkanaście set stawił. Ruszył się król J. Mość do
Skrót tekstu: ComConOssKoniec
Strona: 425
Tytuł:
Kompendium consiliorum pana Jerzego Ossolińskiego
Autor:
Jerzy Ossoliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
kujawski Drohojowski, biskup płocki Noskowski, biskup alsperski Hozjus, pan z Tarnowa kasztelan, Kmita z Wiśnicza wojewoda, krakowscy, ten marszałek a on hetman koronny; wojewoda wileński Mikołaj Radziwił, książę na Ołyce i Nieświeżu; wojewodów inszych i kasztelanów było dosyć i urzędników tak, iż wszytek poczet przechodził pięć tysięcy ludzi, okrom pocztów książąt pruskiego i pomorskiego, którzy potym przyjachali. Tam we Gdańsku będąc, rychło po przyjachaniu, trefiło się jednej nocy, iż się pacholikowie niektórych dworzan ze strażą miejską powadzili, w której zwadzie zabito dwu, a niektóre do turmy posadzono. Nazajutrz dwór tym obrażony uczynił do króla skargę; pozwano radę miejską, która dała
kujawski Drohojowski, biskup płocki Noskowski, biskup alsperski Hozyus, pan z Tarnowa kasztelan, Kmita z Wiśnicza wojewoda, krakowscy, ten marszałek a on hetman koronny; wojewoda wileński Mikołaj Radziwił, książę na Ołyce i Nieświeżu; wojewodów inszych i kasztelanów było dosyć i urzędników tak, iż wszytek poczet przechodził pięć tysięcy ludzi, okrom pocztów książąt pruskiego i pomorskiego, którzy potym przyjachali. Tam we Gdańsku będąc, rychło po przyjachaniu, trefiło się jednej nocy, iż się pacholikowie niektórych dworzan ze strażą miejską powadzili, w której zwadzie zabito dwu, a niektóre do turmy posadzono. Nazajutrz dwór tym obrażony uczynił do króla skargę; pozwano radę miejską, która dała
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 171
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
którego poszedł dom Sefonitów. Aggi/ od którego dom Aggitów. Suni/ od którego dom Sunitów. 16. Ozni/ od którego dom Oznitów. Hery od którego dom Herytów. 17. Aród/ od którego dom Arodytów. Ariel/ od którego dom Arielitów. 18. Teć są domy Synów Gadowych/ według pocztów ich czterdzieści tysięcy/ i pięć set. 19. Synowie Judowi/ Her/ i Onan: ale pomarli Her i Onan/ w ziemi Chananejskiej. 20. I byli Synowie Judowi/ wedle domów swych. Sela/ od którego poszedł dom Selaitów. Fares/ od którego dom Faresitów. Zare/ od którego dom
ktorego poszedł dom Sefonitow. Aggi/ od ktorego dom Aggitow. Suni/ od ktorego dom Sunitow. 16. Ozni/ od ktorego dom Oznitow. Heri od ktorego dom Heritow. 17. Arod/ od ktorego dom Aroditow. Ariel/ od ktorego dom Arielitow. 18. Teć są domy Synow Gádowych/ według pocżtow jch cżterdźieśći tyśięcy/ y pięć set. 19. Synowie Iudowi/ Her/ y Onán: ále pomárli Her y Onán/ w źiemi Chánánejskiey. 20. Y byli Synowie Iudowi/ wedle domow swych. Selá/ od ktorego poszedł dom Seláitow. Fáres/ od ktorego dom Fáresitow. Záre/ od ktorego dom
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 169
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
byli Synowie Judowi/ wedle domów swych. Sela/ od którego poszedł dom Selaitów. Fares/ od którego dom Faresitów. Zare/ od którego dom Zarejczyków. 21. Byli też Synowie Faresowi. Hesron/ od którego dom Hesronitów. Hamuel/ od którego dom Hamuelitów. 22. Teć są domy Juda/ według pocztów ich: siedmdziesiąt tysięcy i sześć i pięć set. 23. Synowie Isascharowi/ według domów swych: Tola/ od którego dom Tolaitów. Fua/ od którego dom Fuaitów. 24. Jasub/ od którego dom Jasubitów. Semram/ od którego dom Semramitów. 25. Te są domy Isascharowe/ wedle pocztów ich/
byli Synowie Iudowi/ wedle domow swych. Selá/ od ktorego poszedł dom Seláitow. Fáres/ od ktorego dom Fáresitow. Záre/ od ktorego dom Zárejcżykow. 21. Byli też Synowie Fáresowi. Hesron/ od ktorego dom Hesronitow. Hámuel/ od ktorego dom Hámuelitow. 22. Teć są domy Iudá/ według pocztow jch: śiedmdźieśiąt tyśięcy y sześć y pięć set. 23. Synowie Isáschárowi/ według domow swych: Tolá/ od ktorego dom Toláitow. Fuá/ od ktorego dom Fuáitow. 24. Iásub/ od ktorego dom Iásubitow. Semrám/ od ktorego dom Semrámitow. 25. Te są domy Isáschárowe/ wedle pocżtow jch/
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 169
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ według pocztów ich: siedmdziesiąt tysięcy i sześć i pięć set. 23. Synowie Isascharowi/ według domów swych: Tola/ od którego dom Tolaitów. Fua/ od którego dom Fuaitów. 24. Jasub/ od którego dom Jasubitów. Semram/ od którego dom Semramitów. 25. Te są domy Isascharowe/ wedle pocztów ich/ sześćdziesiąt tysięcy i cztery/ i trzy sta. 26. Synowie Zabulonowi/ według domów swych/ Zared od którego dom Zaredczyków. Elon/ od którego dom Elonitów. Jaleel/ od którego dom Jaleelitów. 27. A teć są domy Zabulonitów/ według pocztu ich: sześćdziesiąt tysięcy/ i pięć set. 28
/ według pocztow jch: śiedmdźieśiąt tyśięcy y sześć y pięć set. 23. Synowie Isáschárowi/ według domow swych: Tolá/ od ktorego dom Toláitow. Fuá/ od ktorego dom Fuáitow. 24. Iásub/ od ktorego dom Iásubitow. Semrám/ od ktorego dom Semrámitow. 25. Te są domy Isáschárowe/ wedle pocżtow jch/ sześćdźieśiąt tyśięcy y cżtery/ y trzy stá. 26. Synowie Zábulonowi/ według domow swych/ Záred od ktorego dom Záredczykow. Elon/ od ktorego dom Elonitow. Iáleel/ od ktorego dom Iáleelitow. 27. A teć są domy Zábulonitow/ według pocżtu jch: sześćdźieśiąt tyśięcy/ y pięć set. 28
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 169
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
tysiące/ i siedm set. 35. Synowie zaś Efraimowi/ według domów swych. Sutala/ od którego dom Sutalitów. Becher/ od którego Becherytów. Techen/ od którego dom Techenitów. 36. A ci są Synowie Sutalego. Heran/ od którego dom Heranitów. 37. Teć są domy Synów Efraimowych/ według pocztów ich/ trzydzieści tysięcy i dwa/ i pięć set. Ci są Synowie Józefowi/ według domów swych. 38. A Synowie Beniaminowi/ według domów swych/ ci są: Bela/ od którego dom Belitów. Asbel/ od którego dom Asbelitów. Achiram/ od którego dom Achiramitów. 39. Sufam/ od którego
tyśiące/ y śiedm set. 35. Synowie záś Efrájimowi/ według domow swych. Sutálá/ od ktorego dom Sutálitow. Becher/ od ktorego Becheritow. Techen/ od ktorego dom Techenitow. 36. A ći są Synowie Sutálego. Herán/ od ktorego dom Heránitow. 37. Teć są domy Synow Efrájimowych/ według pocztow jch/ trzydźieśći tyśięcy y dwá/ y pięć set. Ci są Synowie Iozefowi/ według domow swych. 38. A Synowie Beniáminowi/ według domow swych/ ći są: Belá/ od ktorego dom Belitow. Asbel/ od ktorego dom Asbelitow. Achirám/ od ktorego dom Achirámitow. 39. Sufám/ od ktorego
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 170
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
