niesłusznego rozwodu: JANA Głowa poszła na Tacę, że non tacuit, mówiąc prawdę Herodowi. Nie mają się KONSYLIARZE uwodzić podchlebstwem, bo błandus Adulator Rerum Certissima pestis, mówi Ovenus Podchlebcę ma Plutarchus za Okrutną Bestię, a Kurciusz mówi: Regum opis, saepius asentatio quam Hostis avertit. Kapitolinus ma RZĄDCÓW zą nieszczęśliwych, którzy Podchlebcom uszy nadstawiają: Miserum ese Imperatorem, apud quem vera retincentur: Perpetuum malum Regum, adulatio, mówi nie kurczący języka na prawdę Curtius: Nie milczy Tacitus: Adulatores, vetus in Republica malum. Być Ulisesem uszy zatykającym dla tych Syren, należy Monarchom, według Wiersza,
Vincit Adulator, blando sermone Syrenes: Aures
niesłusznego rozwodu: IANA Głowa poszła na Tacę, że non tacuit, mowiąc prawdę Herodowi. Nie maią się KONSYLIARZE uwodzić podchlebstwem, bo błandus Adulator Rerum Certissima pestis, mowi Ovenus Podchlebcę ma Plutarchus za Okrutną Bestyę, a Kurciusz mowi: Regum opis, saepius asentatio quam Hostis avertit. Capitolinus ma RZĄDCOW zą nieszczęśliwych, ktorzy Podchlebcom uszy nadstawiaią: Miserum ese Imperatorem, apud quem vera retincentur: Perpetuum malum Regum, adulatio, mowi nie kurczączy ięzyka na prawdę Curtius: Nie milczy Tacitus: Adulatores, vetus in Republica malum. Bydź Ulysesem uszy zatykaiącym dla tych Syren, należy Monarchom, według Wiersza,
Vincit Adulator, blando sermone Syrenes: Aures
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 368
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
król pruski wtenczas bez poprawki całe wojsko francuskie zrujnował. A tak przecie do tego generała francuskiego niedobitki księcia de Soubise i sam książę de Soubise retyrował się.
Była we Francji wielka niesforność i zamięszanie, bo Pompadur, metresa króla francuskiego, białogłowa pełna ambicji, a dobrego rozeznania próżna, wszystkim rządziła. Generałów dobrych oddalała, podchlebcom i faworytom swoim komendy otrzymywała. Przybrała i ministerium takież według swego rozeznania. Z parlamentami się kłóciła, dosyć, że wszystko złe robiła. Powiedają na resztę, że od króla pruskiego, który niezmierne sumy od Anglii brał, przekupiona była i tak co miała familią Brogliów, których głowa książę Broglio w batalii poległ,
król pruski wtenczas bez poprawki całe wojsko francuskie zrujnował. A tak przecie do tego generała francuskiego niedobitki księcia de Soubise i sam książę de Soubise retyrował się.
Była we Francji wielka niesforność i zamięszanie, bo Pompadur, metresa króla francuskiego, białogłowa pełna ambicji, a dobrego rozeznania próżna, wszystkim rządziła. Generałów dobrych oddalała, podchlebcom i faworytom swoim komendy otrzymywała. Przybrała i ministerium takież według swego rozeznania. Z parlamentami się kłóciła, dosyć, że wszystko złe robiła. Powiedają na resztę, że od króla pruskiego, który niezmierne sumy od Anglii brał, przekupiona była i tak co miała familią Brogliów, których głowa książę Broglio w batalii poległ,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 853
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, którzy aliquo suo merito praesumebant łaskę jego, konferował, wpadłby był w podobieństwo, że non eodem omnes prosequitur affectu; dałby dissensioni okazją inter cives. Wolał się zaraz explicare in primordiis panowania swego, że mu nie trzeba parare necessitudines, że nie chce być nikomu ni za co obligates, żeby wszytkim podchlebcom i zausznikom dał po uchu, ale kto czego godzien, kto się zasłuży ojczyźnie, ten się niechaj spodziewa. Nie umiał się w tym Stefan Batory rozgarnąć, ale Zborowskim, którzy go byli primario na tron wsadzili polski, jawnie acceptum referebat beneficium, zapomniawszy, że omnis virtus ale też i gratitudo requirit modum, i
, którzy aliquo suo merito praesumebant łaskę jego, konferował, wpadłby był w podobieństwo, że non eodem omnes prosequitur affectu; dałby dissensioni okazyją inter cives. Wolał się zaraz explicare in primordiis panowania swego, że mu nie trzeba parare necessitudines, że nie chce być nikomu ni za co obligates, żeby wszytkim podchlebcom i zausznikom dał po uchu, ale kto czego godzien, kto się zasłuży ojczyźnie, ten się niechaj spodziewa. Nie umiał się w tym Stefan Batory rozgarnąć, ale Zborowskim, którzy go byli primario na tron wsadzili polski, jawnie acceptum referebat beneficium, zapomniawszy, że omnis virtus ale też i gratitudo requirit modum, i
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 366
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
