hostilis incursio pararetur. Zostawił tam różne dywizje, od Smoleńska ip. Chmarę pułkownika, dobrego żołnierza, który podjazdami znacznie nieprzyjacielowi naprzykrzał się; ten miał 25 chorągwi: ip. generała Domaradzkiego z rajtarii sześcią set, i siedmią tatarskich chorągwi od Połocka; ip. generała majora Sapiehę we trzydziestu chorągwi i czterechset rajtarii na granicach Podlasza; piechoty dwaregimenta w Kownie. A będąc w tak dobrej posturze nie dba o suspicję dworu i imposturę menażowania hetmanów koronnych, i owszem żartuje i ac fremit na praecocia consilia i tak niebezpieczne awansowanie.
W sprawie o zabicie ip. Sapiehy koniuszego wielkiego księstwa litewskiego w Olkienikach, dekretowano Siatyckiego herszta i ścięto. Slizień samoszóst odprzysiągł
hostilis incursio pararetur. Zostawił tam różne dywizye, od Smoleńska jp. Chmarę pułkownika, dobrego żołnierza, który podjazdami znacznie nieprzyjacielowi naprzykrzał się; ten miał 25 chorągwi: jp. generała Domaradzkiego z rajtaryi sześcią set, i siedmią tatarskich chorągwi od Połocka; jp. generała majora Sapiehę we trzydziestu chorągwi i czterechset rajtaryi na granicach Podlasza; piechoty dwaregimenta w Kownie. A będąc w tak dobréj posturze nie dba o suspicyę dworu i imposturę menażowania hetmanów koronnych, i owszem żartuje i ac fremit na praecocia consilia i tak niebezpieczne awansowanie.
W sprawie o zabicie jp. Sapiehy koniuszego wielkiego księstwa litewskiego w Olkienikach, dekretowano Siatyckiego herszta i ścięto. Slizień samoszóst odprzysiągł
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 266
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
em około tego mocno, ale wyperswadować nie mogłem, najprzód, że już po sejmiku gospodarskim ta materia propono-
wana była, druga, że się wielu nie zdawało, ażeby przez obranie komisarzów legitymować przechód Moskwy bez konsensu Rzpltej przez jej kraje, trzecia racja, że Moskwa marszem swoim tylko część województwa brzeskiego, brzegiem od Podlasza, przechodziła i wszystkich równie nie dotykała. Na samą tedy Wielkanoc ruską przechodząca Moskwa stanęła w Wysokiem, w Rasnej i w innych pobliższych miejscach.
Po przejściu Moskwy brat mój, pułkownik teraźniejszy, mając relacją o posażnej damie Zarankównie, podczaszance wołkowyskiej, w województwie mińskim przy ojcu wdowcu mieszkającej, która się z Łochowskiej rodziła,
em około tego mocno, ale wyperswadować nie mogłem, najprzód, że już po sejmiku gospodarskim ta materia propono-
wana była, druga, że się wielu nie zdawało, ażeby przez obranie komisarzów legitymować przechód Moskwy bez konsensu Rzpltej przez jej kraje, trzecia racja, że Moskwa marszem swoim tylko część województwa brzeskiego, brzegiem od Podlasza, przechodziła i wszystkich równie nie dotykała. Na samą tedy Wielkanoc ruską przechodząca Moskwa stanęła w Wysokiem, w Rasnej i w innych pobliższych miejscach.
Po przejściu Moskwy brat mój, pułkownik teraźniejszy, mając relacją o posażnej damie Zarankównie, podczaszance wołkowyskiej, w województwie mińskim przy ojcu wdowcu mieszkającej, która się z Łochowskiej rodziła,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 291
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
mego i różne przykrości w sąsiedztwie ojcu memu czynił. Potem ociec mój nabył od Malinowskich szlachty pretensją do Bychowszczyzny, gruntów w Wołkowyczach, które Koiszewski appropriavit sobie, nabył bowiem od Bychowca (który pierwej siostrom swoim, Malinowskiej i Przyłuskiej, donacją wieczności części swojej tychże dóbr uczynił) haereditatem tych gruntów. Malinowska potem z Podlasza przyjechała do Koiszewskiego, upominając się o grunta swoje. Koiszewski pod pretekstem przejrzenia dokumentów odebrał dokumenta od Malinowskiej i gwałtem ją wypędził z domu swego, a ona do ojca mego rekurs uczyniła i przedała ojcu memu te grunta. Ociec mój zaczął proceder z Koiszewskim starym i kondemnatę na nim otrzymał w grodzie brzeskim. A jako ociec
mego i różne przykrości w sąsiedztwie ojcu memu czynił. Potem ociec mój nabył od Malinowskich szlachty pretensją do Bychowszczyzny, gruntów w Wołkowyczach, które Koiszewski appropriavit sobie, nabył bowiem od Bychowca (który pierwej siostrom swoim, Malinowskiej i Przyłuskiej, donacją wieczności części swojej tychże dóbr uczynił) haereditatem tych gruntów. Malinowska potem z Podlasza przyjechała do Koiszewskiego, upominając się o grunta swoje. Koiszewski pod pretekstem przejrzenia dokumentów odebrał dokumenta od Malinowskiej i gwałtem ją wypędził z domu swego, a ona do ojca mego rekurs uczyniła i przedała ojcu memu te grunta. Ociec mój zaczął proceder z Koiszewskim starym i kondemnatę na nim otrzymał w grodzie brzeskim. A jako ociec
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 337
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
i oczywistą. Bo nie tylo im samym/ takowe bezecne instrukcyje podają/ ale i przykazują jako najwięcej drugie niemi zarażać/ i do usługi czartowskiej/ pogardziwszy Bogiem/ zaprawować. Zaczym/ qui facit per alium, per se facere videtur. Powiem przykład/ tej to wyraźnej z czarty umowy i niewyraźnej. Szlachcić jeden z Podlasza Ewangelik mając Synaczka/ niechciał go dać z Sąsieckiemi dziatkami do Kolegium Pułtowskiego/ ale mu z Niemiec kosztem niemałym zaciągnął Mistrza/ który ono Dziecię we trzynastu niemal leciech z polnie z Gramatyką potajemnie uczył Czarnoksięstwa/ i z nim w kole czartowskim często bywał. Raz już tylo ostatni miał być w niem na promocją i
y oczywistą. Bo nie tylo im samym/ tákowe bezecne instrukcyie podaią/ ále y przykazuią iako naiwięcey drugie niemi zarażáć/ y do vsługi czártowskiey/ pogárdźiwszy Bogiem/ záprawowáć. Záczym/ qui facit per alium, per se facere videtur. Powiem przykład/ tey to wyráźney z czárty vmowy y niewyráźney. Szláchćić ieden z Podlásza Ewángelik máiąc Synaczká/ niechćiał go dać z Sąśieckiemi dźiatkámi do Kolegium Pułtowskiego/ ále mu z Niemiec kosztem niemałym záćiągnął Mistrza/ ktory ono Dźiećię we trzynastu niemal lećiech z polnie z Grámmátyką potáiemnie vczył Czárnokśięstwá/ y z nim w kole czártowskim często bywał. Raz iuż tylo ostátni miał bydż w niem ná promocyą y
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 33
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
w kieszeni nie miał. Dogoniłem tedy Chorągwie i wszystko prawie jak w kapie było chorągiew od chorągwie bardzo gęsto Jakes my tedy weszli w Podlasze Moskwa ustąpili ku Mścibowu którzy z Trubeckiem, Horskim zabiegi czynili koło Śniatycz i koło Brześcia. Przyszedł tedy Ordynans od króla do Wojewody aby na Dni Wielkanocne tu Wojsko rozłozyć brzegiem Podlasza w dobrach szlacheckich i zyc za uproszeniem kto co da zdyskrecyjej. Bo już królewskie i Duchowne nie mogły sufficere zrojnowane od Nieprzyjaciela i od Wojska Litewskiego. Ponieważ tez i Wojska Dywizyjej Hetmańskich po stanowiskach daleko stali. Byle przecię tę ścianę od Warszawy zasłonić abydz pogotowiu do ruszenia zaraz po Wielkiej nocy. Dostało się tedy nam na
w kieszeni nie miał. Dogoniłęm tedy Chorągwie y wszystko prawie iak w kapie było chorągiew od chorągwie bardzo gęsto Iakes my tedy weszli w Podlasze Moskwa ustąpili ku Mscibowu ktorzy z Trubeckiem, Horskim zabiegi czynili koło Sniatycz y koło Brzescia. Przyszedł tedy Ordynans od krola do Woiewody aby na Dni Wielkanocne tu Woysko rozłozyć brzegięm Podlasza w dobrach szlacheckich y zyc za uproszeniem kto co da zdyskrecyiey. Bo iuz krolewskie y Duchowne nie mogły sufficere zroynowane od Nieprzyiaciela y od Woyska Litewskiego. Poniewaz tez y Woyska Dywizyiey Hetmanskich po stanowiskach daleko stali. Byle przecię tę scianę od Warszawy zasłonić abydz pogotowiu do ruszenia zaraz po Wielkiey nocy. Dostało się tedy nąm na
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 81
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
to król nasz krew nasza os de ossibus Dawnośmy się cieszyli królem swego Narodu. Niewielkie rzeczy rzekł Pisarz ziemie Bielskiej w kole Generalnym tylko to. kiedy starosta srzedzki Zelose mówił przeciwko Malkontentom A na ostatku probował pismem wyciąc to trzeba.
Ten Pisarz Ziemski Bielski człowiek biały jak gołąb Żołnierz quidem wielki Poseł na każdym sejmie z Podlasza. To tylko wyrzekł Pane starosto Nie zderzysz (: Bo tak był Deputatem jako i starosta :) O Boże kiedy to Wstanie Tumult. Jako Pogański synu nie Zderzyt ale my Zderzymo Nieodstąpiemy się choć by jeden na drugim upadł Podobnos to i ty ich Duch Wes bij Podajcie go nam sam za koło. Poślemy
to krol nasz krew nasza os de ossibus Dawnosmy się cieszyli krolem swego Narodu. Niewielkie rzeczy rzekł Pisarz ziemie Bielskiej w kole Generalnym tylko to. kiedy starosta srzedzki Zelose mowił przeciwko Malkontentom A na ostatku probował pismęm wyciąc to trzeba.
Ten Pisarz Zięmski Bielski człowiek biały iak gołąb Zołnierz quidem wielki Poseł na kozdym seymie z Podlasza. To tylko wyrzekł Pane starosto Ne zderzysz (: Bo tak był Deputatem iako y starosta :) O Boze kiedy to Wstanie Tumult. Iako Poganski synu ne Zderzyt ale my Zderzymo Nieodstąpiemy się choc by ieden na drugim upadł Podobnos to y ty ich Duch Wes bij Podaycie go nąm sam za koło. Poslęmy
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 243v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
Czarnocka i Strzalina Sebastian z Ossowskii Kasztelana Połanieckiego siostry, miał dwie córki, Pozowską i Mokrską, tyleż synów, to jest Jana i Pawła. Jan z Górskii spłodził syna Adama i córki dwie Kosnowską i Grodzicką. Pawłowi Komornicka powiła córkę Szydłowską. Balcera Dębińskiego trzech synów Wojciech, Samuel i Zygmunt. Erazm Chorąży Nadworny inkorporacją Podlasza i Wołynia do Korony podpisał. Dęb
Są i na krainie tegoż Domu i herbu Dębińscy, z tych Maciej Wojewodą Inflanckim umarł 1610. w zgrzybiałej starości, pochowany w Krakowie u Z. Trójcy, córka jego była w Fraucymerze królowy Konstancyj żony Zygmunta III. to Baran. jam go opuścił między Wojewodami Inflanckiemi:
Czarnocka y Strzalina Sebastyan z Ossowskii Kasztelána Połánieckiego siostry, miał dwie corki, Pozowską y Mokrską, tyleż synow, to iest Jáná y Páwłá. Jan z Gorskii zpłodźił syná Adámá y corki dwie Kosnowską y Grodźicką. Páwłowi Komornicka powiłá corkę Szydłowską. Bálcerá Dębińskiego trzech synow Woyciech, Sámuel y Zygmunt. Erazm Chorąży Nadworny inkorporácyą Podlasza y Wołynia do Korony podpisał. Dęb
Są y ná krainie tegoż Domu y herbu Dębińscy, z tych Máciey Woiewodą Inflantskim umárł 1610. w zgrzybiałey stárości, pochowány w Krákowie u S. Troycy, corka iego byłá w Fraucymerze krolowy Konstáncyi żony Zygmuntá III. to Baran. iam go opuścił między Woiewodámi Inflantskiemi:
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 28
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
z nich miał za sobą Katarzynę Baranowską herbu Rawicz, która potym poszła za Piotra Łagiewnickiego Baran.
DĘBOWSKI herbu Jelita, od Dębowskiej góry tego nazwiska nabyli w Wojewodtwie Łęczyckim. Z tych Jędrzej Dębowski u Zygmunta I, był dworzaninem i Starostą Rubieszowskim, wziął potym Kasztelanią Bełzką aż i Województwo Bełzkie, z którym tytułem podpisał restytucją Podlasza 1569. Konstyt: fol: 154. córka jego Zofia z Jędrzejem Tęczyńskim Wojewodą Krakowskim dożywotnie zmówiona. Drugi tegoż imienia Jędrzej Dębowski naprzód Kasztelan Brzeziński, z sejmu 1564. naznaczony do lustracyj dóbr królewskich w Mazoszu. Konstyt. fol. 40. był potym Kasztelanem Sieradzkim i Starostą Łęczyckim 1569. Konstytut: fol:
z nich miał za sobą Kátárzynę Báránowską herbu Rawicz, ktora potym poszłá zá Piotrá Łagiewnickiego Baran.
DĘBOWSKI herbu Jelita, od Dębowskiey gory tego nazwiská nábyli w Woiewodtwie Łęczyckim. Z tych Jędrzey Dębowski u Zygmuntá I, był dworzaninem y Stárostą Rubieszowskim, wziął potym Kásztelánią Bełzką aż y Woiewodztwo Bełzkie, z ktorym tytułem podpisał restytucyą Podlasza 1569. Constit: fol: 154. corká iego Zofia z Jędrzeiem Tęczyńskim Woiewodą Krákowskim dożywotnie zmowiona. Drugi tegoż imienia Jędrzey Dębowski náprzod Kásztelan Brzeźiński, z seymu 1564. naznaczony do lustrácyi dobr krolewskich w Mázoszu. Constit. fol. 40. był potym Kásztelánem Sieradzkim y Stárostą Łęczyckim 1569. Constitut: fol:
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 33
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
/ Polubiwszy sobie kraj/ toż i pacholicy Ichże po długi służbie/ jako to więc bywa/ Ujpraszali tam sobie trwałe posessye A za czasem prouisâ wprzód securitate Mogliby Cudzoziemcy być też zaciągnieni. Co zaś ad superfluam plebem, tej tu nie masz W Polsce/ oprócz ubogi Szlachty tak z Mazowsza Jako też i z Podlasza; i tymby wydzielać Grunty/ aby się krzepić jakokowiek mogli Co tu ubóstwem albo próżnowaniem giną. To o Obywatelach krótko powiedziawszy Mediterranea puścić prywatnym. Księgi Piątej II. Mieszkanców sposobić Do tego dwa srzodki jakie u Rzymianów były V nas zaś Niemców w służbie będących, tam by osadzać. Aleć i Polski Żołnierz zasmakował
/ Polubiwszy sobie kray/ toż y pacholicy Ichże po długi służbie/ iáko to więc bywa/ Vypraszali tam sobie trwałe possessye A zá czásem prouisâ wprzod securitate Mogliby Cudzoźiemcy bydź też záćiągnieni. Co záś ad superfluam plebem, tey tu nie masz W Polszcze/ oprocz vbogi Szlachty ták z Mazowsza Iáko też y z Podlasza; y tymby wydźieláć Grunty/ áby się krzepić iákokowiek mogli Co tu vbostwem álbo proznowániem giną. To o Obywátelách krotko powiedźiawszy Mediterranea puśćić prywatnym. Xięgi Piątey II. Mieszkancow sposobić Do tego dwa srzodki iákie v Rzymianow były V nas záś Niemcow w służbie będących, tam by osadzáć. Aleć y Polski Zołnierz zásmakował
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 164
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
