Gdzie głośnem złotem podskarbi szafuje.
Komu w wysokich niestateczne płuży Szczęście honorach, temu wszystko służy. Jako potęga ustanie z skarbami, Wszyscy się z ciebie nakarmią żartami. DODATEK.
Aby dać ile możności jak najdokładniejsze wyobrażenie o poezji Samuela z Skrzypny Twardowskiego a jednakże nie wyjść po za granicę naszego przedsięwzięcia, dołączamy zbiór drobnych poezyj tegoż, między któremi najwięcej jest okolicznościowych, do poprzednio wydanej Legacji Krzysztofa Zbaraskiego. Zbiór ten wyszedł podług Bentkowskiego tom, I, str. 571 w Wilnie, w drukarni Jezuitów, 1771, in 8vo, 151 str. ściśle drukowanych. My mamy go pod ręką z tym samym tytułem, jaki Bentkowski przytacza,
Gdzie głośnem złotem podskarbi szafuje.
Komu w wysokich niestateczne płuży Szczęście honorach, temu wszystko służy. Jako potęga ustanie z skarbami, Wszyscy się z ciebie nakarmią żartami. DODATEK.
Aby dać ile możności jak najdokładniejsze wyobrażenie o poezyi Samuela z Skrzypny Twardowskiego a jednakże nie wyjść po za granicę naszego przedsięwzięcia, dołączamy zbiór drobnych poezyj tegoż, między któremi najwięcej jest okolicznościowych, do poprzednio wydanej Legacyi Krzysztofa Zbaraskiego. Zbiór ten wyszedł podług Bentkowskiego tom, I, str. 571 w Wilnie, w drukarni Jezuitów, 1771, in 8vo, 151 str. ściśle drukowanych. My mamy go pod ręką z tym samym tytułem, jaki Bentkowski przytacza,
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 165
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
tibiest, si nudus es; in immortalitate tibi vestis est, etc.
Oraculum o BOGU, Serapis Bożek Egipski pod figurą woła czczony takowe wydał, spytany od Tulidesa Króla Egipskiego teste Majolo.
Principio DEUS est: hinc Verhum et Flaminis aura, Unum Numen idem tribus est Naturaq; Concors
Co Ja lichy Poeta takowym Polskiej Poezyj wykładam wierszem:
Z Początku BÓG, z tąd SŁOWO i DUCHA powianie, Jedna moc we trzech, jedne w Naturze zgadzanie.
Thales Milesius jeden z siedmiu Mędrców Greckich spytany co jest BÓG? odpowiedział: Quod principio et fine caret, jako świadczy Làértius o nim.
Cicero Krasomowca Rzymski nigdy cultiùs niemowił nad słowa o P
tibiest, si nudus es; in immortalitate tibi vestis est, etc.
Oraculum o BOGU, Serapis Bożek Egypski pod figurą woła czczony takowe wydał, spytany od Tulidesa Krola Egyptskiego teste Majolo.
Principio DEUS est: hinc Verhum et Flaminis aura, Unum Numen idem tribus est Naturaq; Concors
Co Ja lichy Pòeta takowym Polskiey Poezyi wykładam wierszem:
Z Początku BOG, z tąd SŁOWO y DUCHA powianie, Jedna moc we trzech, iedne w Naturze zgadzanie.
Thales Milesius ieden z śiedmiu Mędrcow Greckich spytany co iest BOG? odpowiedział: Quod principio et fine caret, iako świadczy Làértius o nim.
Cicero Krasomowca Rzymski nigdy cultiùs niemowił nad słowa o P
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 4
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
a Astrologów konfutując, w Zakonie Z: Dominika BOGU się poświęcił, i w Florencyj termin życia i grób znalazł Roku 1494; pochowany u Z: Marka z nadgrobkiem takim
D. M. Z. Ioannes iacet hic Mirandula: caetere norunt, Et Thagus et Ganges, forsan et Antipodes .
PINDARUS Tebajski, wierszopis Lirycznej Poezyj Princeps u Greków, Eschyla Poety rowiennik, o którym mówi Horatius, iż nemini imitabilis. Napisał językiem Doryckim Olympia, Pythia, Nemea, Isthmia, Bacchica, Threnos, Fabulas Tragicas. Od Ojca nauczył się na trąbie, od Hermiona na skrzypcach grać i przy nich versus decantare, a stąd Lyrica Pòèsis nazwana. Tebom
á Astrologow konfutuiąc, w Zakonie S: Dominika BOGU się poświęcił, y w Florencyi termin życia y grob znalazł Roku 1494; pochowany u S: Marka z nadgrobkiem takim
D. M. S. Ioannes iacet hic Mirandula: caetere norunt, Et Thagus et Ganges, forsan et Antipodes .
PINDARUS Tebayski, wierszopis Lyryczney Poezyi Princeps u Grekow, Eschyla Poety rowiennik, o ktorym mowi Horatius, iż nemini imitabilis. Napisał ięzykiem Doryckim Olympia, Pythia, Nemea, Isthmia, Bacchica, Threnos, Fabulas Tragicas. Od Oyca nauczył się na trąbie, od Hermiona na skrzypcach grać y przy nich versus decantare, a ztąd Lyrica Pòèsis nazwana. Thebom
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 671
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, jąko mówi Kircher: Graeci tam Sapientes, nihil reliquerunt, quod non Divino Apotheoseos honore, nõ cohonestarent. Plato cenzorując ich letkost, powiedział: Graeci semper Pueri, nunquam senes.
Oni to owe Kastylijskie Światu pokopali acumine ingenii źrzodła: Oni Parnaskie sublimitate ingenii posypali Góry: Cokolwiek energii w stylu, bajecznych erudycyj w Poezyj, Greckiemu to przypisać konceptowi. Zgoła Muzów uczonych sedes, były Głowy uczonych Greków. Podziśdzień byliby nieoszacowani w świecie, tylko im jednego nie dostaje klejnotu Unii Świętej z Rzymem, do szacunku; bez której pereunt felicia regna. Solenne przysięgi,czy raz sponte czynione, a nigdy nie dotrzymane, a przy tym odium
, iąko mowi Kircher: Graeci tam Sapientes, nihil reliquerunt, quod non Divino Apotheoseos honore, nõ cohonestarent. Plato censoruiąc ich letkost, powiedział: Graeci semper Pueri, nunquam senes.
Oni to owe Kastyliyskie Swiatu pokopali acumine ingenii źrzodła: Oni Parnáskie sublimitate ingenii posypali Gory: Cokolwiek energii w stylu, baiecznych erudicyi w Pòézyi, Greckiemu to przypisać konceptowi. Zgoła Muzow uczonych sedes, były Głowy uczonych Grekow. Podziśdzień byliby nieoszácowani w świecie, tylko im iednego nie dostaie kleynotu Unii Swiętey z Rzymem, do szacunku; bez ktorey pereunt felicia regna. Solenne przysięgi,czy raz sponte czynione, á nigdy nie dotrzymáne, á przy tym odium
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 688
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Poetycznym, i na fundamencie oczywistej w ludzkich sprawach podobności. A co się tycze pisanych bez równego spadku wierszów naszych; to z tąd pochodzi: że w Polskim języku używany często równy słów spadek, zdaje się oczywiście ujmować przyrodzonej osobom tragicznym powagi. Stej też samej zda mi się przyczyny, toż uczynił niegdyś sławny z Polskich Poezyj Kochanowski w swoich dwóch Tragediach z których jedna pod nazwiskiem: Odprawa Posłów Greckich. części się na oko nawija. Cokolwiek zaś w słów braku niezdawać się będzie: wybaczy łatwo obojętny Czytelnik, jeżeli mieć na to wzgląd będzie, że i w słowach swoich szczero -Polskich przyuboższy już został język nasz Ojczysty; i że prócz
Pòétycznym, i ná fundámencie oczywistey w ludzkich spráwách podobności. A co się tycze pisánych bez równego spadku wierszów naszych; to z tąd pochodzi: że w Polskim ięzyku używány często równy słów spadek, zdáie się oczywiście uymowáć przyrodzoney osobom trágicznym powagi. Ztey też sámey zda mi się przyczyny, toż uczynił niegdyś sławny z Polskich Pòézyi Kochánowski w swoich dwoch Trágedyách z których iedná pod názwiskiem: Odpráwá Posłow Greckich. części się ná oko náwiia. Cokolwiek zaś w słów bráku niezdawáć się będzie: wybaczy łátwo oboiętny Czytelnik, ieżeli mieć ná to wzgląd będzie, że i w słowách swoich szczero -Polskich przyuboższy iuż został ięzyk nász Oyczysty; i że prócz
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 8nlb
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
z druku Polszczyzną Tragedyj, których by naśladować rzecz godna była, a zatym prawie pierwszy lód łamać nam przyszło. Dopieroż tym bardzi wybaczy, jeżeli na koniec to roztropnie żważy; że przedsięwzięta Tragedyj tej materia i ułożenie, same z siebie zdają się zabraniać nietylko pozornego bajecznych imion zażywania, ale nawet i zbytnie górnej Poezyj. Resztę zaś postrzeżonych w tej Tragedyj niedostatków, wolno będzie albo łaskawością pokryć, albo na nieudolność Poety złożyć: wszak że jemu stanie praca za wiele; gdy za sobą pociągnie zacnych innych Poetów, których szczęśliwsza w tej mierze doskonałość, przysłuży się wkrótce (jako już słyszemy) przez podobną Drukarskiej prasy materią, i ciekawym
z druku Polszczyzną Trágedyi, których by náśládowáć rzecz godna byłá, á zátym práwie pierwszy lód łámáć nam przyszło. Dopieroż tym bárdzi wybaczy, ieżeli ná koniec to rostropnie żważy; że przedsięwzięta Trágedyi tey máterya i ułożenie, sáme z siebie zdáią się zábraniáć nietylko pozornego baiecznych imion záżywánia, ále náwet i zbytnie górney Pòézyi. Resztę záś postrzeżonych w tey Trágedyi niedostátków, wolno będzie álbo łáskáwością pokryć, álbo ná nieudolność Pòéty złożyć: wszák że iemu stanie pracá zá wiele; gdy zá sobą pociągnie zacnych innych Pòétow, których szczęśliwsza w tey mierze doskonałość, przysłuży się wkrótce (iáko iuż słyszemy) przez podobną Drukárskiey prasy máteryą, i ciekáwym
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 8nlb
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
kiedy zaś Arab pojmie Pannę jaką za żonę, to każe zabić Wielbłąda, albo 2. i daje jej w dyspozycją, jeżeli zaś który z krewnych nie jest przytomny, i nie aprobuje Małżeństwa, to oddawszy Mężowi wszystkie ekspensy, odbiera żonę jego chociaż po łożnicy. Arabowie jednak mają rozum piękny i subtelny, osobliwie do Poezyj, której zwyczaj i Naukę Europie komunikowali na ten czas, kiedy Hiszpanią byli odebrali, z Hiszpanii potym przeniesła się ta Poezja do Toskany, o czym pisze Huetiana Roku 1722. Przytym są sposobni do Matematyki i w niej mocno biegli, i onym przypisują, że pierwsi wynaleźli cyfry Matematyczne zwane Arabskie. ARABIA jest w
kiedy záś Aráb poymie Pánnę iáką zá żonę, to każe zábić Wielbłądá, álbo 2. y dáie iey w dyspozycyą, ieżeli záś ktory z krewnych nie iest przytomny, y nie approbuie Máłżeństwá, to oddáwszy Mężowi wszystkie expensy, odbiera żonę iego chociaż po łożnicy. Arábowie iednák máią rozum piękny y subtelny, osobliwie do Poèzyi, ktorey zwyczáy y Náukę Europie kommunikowáli ná ten czáś, kiedy Hiszpánią byli odebráli, z Hiszpánii potym przeniesłá się tá Poezyá do Toskány, o czym pisze Huetiana Roku 1722. Przytym są sposobni do Mátemátyki y w niey mocno biegli, y onym przypisuią, że pierwsi wynálezli cyfry Matemátyczne zwáne Arábskie. ARABIA iest w
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 554
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
, za największy sobie poczytali pożytek. (a) Niczego. (a) Melius esset si natus non fuisset.
Nie zarówno jest przednie jak w wierszu tak w prózie, jak w Greczyznie tak w Łacinie, jak w Francuskiej tak w Angielskiej mowie, zgoła na koniec w każdym języku. Cóż piękniejszego na przykład w Poezyj Greckiej, nad Iliadę Homera? Nic zaiste, bądź co chcą, niech mówią wytworni naszego wieku mędrkowie: w Poezyj Łacińskiej nad Eklogi czyli wybory, nad Georgica albo Księgi Ziemiaństwa Wirgiliusza? Nic. Cóż wymowniejszego w prózie nad mowy Demostenesa, nad oracje Cycerona? Nic. Cóż mamy określonego lepiej w Francuzczyznie nad Listy Imść
, za naywiększy sobie poczytali pożytek. (a) Niczego. (a) Melius esset si natus non fuisset.
Nie zarowno iest przednie iak w wierszu tak w prozie, iak w Greczyznie tak w Łacinie, iak w Francuskiey tak w Angielskiey mowie, zgoła na koniec w każdym ięzyku. Coż pięknieyszego na przykład w Poezyi Greckiey, nad Iliadę Homera? Nic zaiste, bądź co chcą, niech mowią wytworni naszego wieku mędrkowie: w Poezyi Łacińskiey nad Eklogi czyli wybory, nad Georgica albo Xięgi Ziemiaństwa Wirgiliusza? Nic. Coż wymownieyszego w prozie nad mowy Demosthenesa, nad oracye Cycerona? Nic. Coż mamy określonego lepiey w Francuzczyznie nad Listy Imść
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: A5
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
Nie zarówno jest przednie jak w wierszu tak w prózie, jak w Greczyznie tak w Łacinie, jak w Francuskiej tak w Angielskiej mowie, zgoła na koniec w każdym języku. Cóż piękniejszego na przykład w Poezyj Greckiej, nad Iliadę Homera? Nic zaiste, bądź co chcą, niech mówią wytworni naszego wieku mędrkowie: w Poezyj Łacińskiej nad Eklogi czyli wybory, nad Georgica albo Księgi Ziemiaństwa Wirgiliusza? Nic. Cóż wymowniejszego w prózie nad mowy Demostenesa, nad oracje Cycerona? Nic. Cóż mamy określonego lepiej w Francuzczyznie nad Listy Imść Pani de Sevigne, nad Bajki de la Fontaine, nad Telemacha Imć X. Fenelona. Nic. Co mamy ucieszniejszego
Nie zarowno iest przednie iak w wierszu tak w prozie, iak w Greczyznie tak w Łacinie, iak w Francuskiey tak w Angielskiey mowie, zgoła na koniec w każdym ięzyku. Coż pięknieyszego na przykład w Poezyi Greckiey, nad Iliadę Homera? Nic zaiste, bądź co chcą, niech mowią wytworni naszego wieku mędrkowie: w Poezyi Łacińskiey nad Eklogi czyli wybory, nad Georgica albo Xięgi Ziemiaństwa Wirgiliusza? Nic. Coż wymownieyszego w prozie nad mowy Demosthenesa, nad oracye Cycerona? Nic. Coż mamy określonego lepiey w Francuzczyznie nad Listy Imść Pani de Sevignè, nad Bayki de la Fontaine, nad Telemacha Imć X. Fenelona. Nic. Co mamy uciesznieyszego
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: A5
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769