Biorę tarcz, com już siedzić miała cicha; I ledwie kończę bramy miejskie, zaraz Z ludźmi wypadać muszę jako na raz. Tysiącem mogę Amoratów liczyć, Co mię w małżeństwo sobie chcieli życzyć; Pytając, prosząc, kogobym przybrała, I za spolnego z nich małżonka chciała. Nie uwiodły mię Getulskiego Jarby Króla pogróżki, więzy, ani skarby; A czego wielcy mieć nie mogli Króle, Tyś to jedyny zahołdował pole, Mam i rodaka, który Sycheusza Zgładziwszy, o mnie toż sobie potusza; Ze gdy szwagrowi dopomógł ze świata, Po jego śmierci, zemną się poswata. Lecz i ty połóż Bogi twe domowe, Których
Biorę tarcz, com iuż śiedźić miáłá ćicha; Y ledwie kończę brámy mieyskie, záraz Z ludźmi wypádáć muszę iáko ná raz. Tyśiącem mogę Amorátow liczyć, Co mię w małżeństwo sobie chćieli życzyć; Pytáiąc, prosząc, kogobym przybráłá, Y zá spolnego z nich małżonká chćiáłá. Nie uwiodły mię Getulskiego Iárby Krolá pogrożki, więzy, áni skárby; A czego wielcy mieć nie mogli Krole, Tyś to iedyny záhołdował pole, Mam y rodaka, ktory Sycheuszá Zgłádźiwszy, o mnie toż sobie potusza; Ze gdy szwágrowi dopomogł ze świátá, Po iego śmierći, zemną się poswáta. Lecz y ty położ Bogi twe domowe, Ktorych
Skrót tekstu: OvChrośRoz
Strona: 94
Tytuł:
Rozmowy listowne
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Wojciech Stanisław Chrościński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
postawić/ chorągiew przynamniej ze wstydem swym pogromiony zostawił. Papież za to zwycięstwo wielce chwaląc Pana Boga/ w Hiszpanii Święto uchwalił Festum triumphi Sanctae Crucis/ abo Święto triumfalne Krzyża świętego. Wiek 13. Rok P. 1212. Innocen III. 15. Ottona IV. 4. Henryka 7. 6. Króla Saracenów dumne pogróżki. 7. W Hiszpanij Święto triumfu Świętego Krzyża.
W Anglii trwał w złych przeciw Kościołowi postępkach Jan Król. Zjawił się tam jeden Pustelnik/ który mu groził utraceniem Królestwa/ którego Król pojmać i więzić kazał/ śmiercią mu grożąc za to proroctwo/ ale tym czasem Anglikowie się nań sprzysięgli/ i Królestwo poddali Królowi
postáwić/ chorągiew przynamniey ze wstydem swym pogromiony zostáwił. Pápież zá to zwyćięstwo wielce chwaląc Páná Bogá/ w Hiszpánii Swięto uchwalił Festum triumphi Sanctae Crucis/ ábo Swięto tryumphálne Krzyżá świętego. Wiek 13. Rok P. 1212. Innocen III. 15. Ottona IV. 4. Henryka 7. 6. Krola Sáracenow dumne pogrożki. 7. W Hiszpánij Swięto tryumfu Swiętego Krzyzá.
W Anglii trwáł w złych przećiw Kośćiołowi postępkách Ian Krol. Ziáwił się tám ieden Pustelnik/ ktory mu groźił utráceniem Krolestwá/ ktorego Krol poimáć i więźić kazał/ śmierćią mu grożąc zá to proroctwo/ ále tym czásem Anglikowie się nań sprzyśięgli/ i Krolestwo poddáli Krolowi
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 28
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
Arausiae z rozkazania Papieskiego miał uderzyć. Ze zaś w wojsku Albigensów prócz Komesa Fukseńskiego i Konwenów był Rajmund Syn Tolossańskiego Rajmunda; Pogroził mu Papież/ jeśliby się nie upamiętał/ odebraniem tego/ co trzymał z łaski Stolice Apostołskiej/ i że miał być tak z Tolossy wyzuty/ jako jego Ródzić. Ze tedy mu te pogróżki nie pomogły/ Poseł Papieski wszytkę mu władzą odiąl/ co i Honoriusz potwierdził. 7. Honoriusz rozsyła Zakonnych ludzi do różnych narodów.
Zapalony zaś żądzą rozkrzewienia Wiary Katolickiej Honoriusz/ wszytkim w Europie Biskupom rozkazał/ aby z każdej Prowincyj i Państw/ po dwu albo czterech wybrawszy mądrych i pobożnych ludzi/ do Rzymu ich stawili
Arausiae z roskazánia Papieskiego miał uderzyć. Ze záś w woysku Albigensow procz Komesa Fuxenskiego i Konwenow był Ráymund Syn Tolossáńskiego Ráymundá; Pogroźił mu Papież/ ieśliby się nie upamiętał/ odebrániem tego/ co trzymał z łáski Stolice Apostolskiey/ i że miał bydź ták z Tolossy wyzuty/ iáko iego Rodźić. Ze tedy mu te pogrożki nie pomogły/ Poseł Papieski wszytkę mu włádzą odiąl/ co i Honoryusz potwierdźił. 7. Honoryusz rozsyła Zakonnych ludźi do rożnych narodow.
Zápalony záś żądzą rozkrzewienia Wiáry Kátolickiey Honoryusz/ wszytkim w Europie Biskupom roskazał/ áby z każdey Prowincyi i Państw/ po dwu álbo czterech wybrawszy mądrych i pobożnych ludźi/ do Rzymu ich stáwili
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 49
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
gnuśność, siłę i zdrowie stracisz. Dni twoje bez sławy się skrócą a przykrości się pomnożą, które politowania u nikogo nie znajdą. CZĘSC DRUGA O Namiętnościach. ROZDZIAŁ I. O Nadziei i Bojaźni.
To co nadzieja obiecuje, daleko rzecz milsza niżeli roża ukryta w pęczu; i tuszy coś więcej nad oczekiwanie, ale pogróżki bojażni przerażają strachem.
Ani jednak nadzieja ani bojażn niech ci nie przeszkadza iść prostą drogą, tym sposobem gotów zawsze będziesz na wszelkie przygody z umysłem jednakim.
Postrachy śmierci nie trwożą sprawiedliwego: ten co nic złego nie broi, nie ma się ich czego lękać.
We wszelkich przedsiewziętych zamysłach miej ufność roztropną; jeśli rozpaczasz o
gnuśność, siłę y zdrowie stracisz. Dni twoie bez sławy się skrocą á przykrości się pomnożą, ktore politowania u nikogo nie znaydą. CZĘSC DRUGA O Namiętnościach. ROZDZIAŁ I. O Nadziei y Boiaźni.
To co nadzieia obiecuie, daleko rzecz milsza niżeli roża ukryta w pęczu; y tuszy coś więcey nad oczekiwanie, ale pogrożki boiażni przerażaią strachem.
Ani iednak nadzieia ani boiażn niech ci nie przeszkadza iść prostą drogą, tym sposobem gotow zawsze będżiesz na wszelkie przygody z umysłem iednakim.
Postrachy śmierci nie trwożą sprawiedliwego: ten co nic złego nie broi, nie ma się ich czego lękać.
We wszelkich przedsiewziętych zamysłach miey ufność rostropną; ieżli rozpaczasz o
Skrót tekstu: ChesMinFilozof
Strona: 20
Tytuł:
Filozof indyjski
Autor:
Philip Dormer Stanhope Chesterfield
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767
więtszą pewność mając o tym co na nie dla grzechów ich przyść miało/ gniewu Pańskiego pokutując snadniej uchodzić mogli. Tak Noemu przed potopem/ korab w oczach wszytkich ludzi budować rozkazał/ aby ono tak wymyślne/ tak sztuczne/ i tak foremne na zachowanie zwierza wszelakiego sposobione budowanie widząc/ tak u siebie zawierali/ iż słowne pogróżki Noego płonne nie były/ ponieważ żaden mądry okrętu chyba dla pływania po wodzie nie zwykł budować. Uważa to Chryzostom ś. temi słowy: Rozkazuje Bóg sprawiedliwemu, aby korab budował. Chciał bowiem onych wszytkich, co ciężko byli przewinili, budowaniem korabia upomnieć, aby się w sprawach swoich poczuwali, a upamiętawszy się, zagniewania
więtszą pewność máiąc o tym co ná nie dla grzechow ich przyść miáło/ gniewu Páńskiego pokutuiąc snádniey vchodźić mogli. Ták Noemu przed potopem/ korab w oczách wszytkich ludźi budowáć roskazał/ áby ono ták wymyślne/ ták sztuczne/ y ták foremne ná záchowánie źwierzá wszelákiego sposobione budowánie widząc/ ták v śiebie záwieráli/ iż słowne pogrożki Noego płonne nie były/ ponieważ żaden mądry okrętu chybá dla pływánia po wodźie nie zwykł budowáć. Vważa to Chryzostom ś. temi słowy: Rozkázuie Bog spráwiedliwemu, áby korab budował. Chćiał bowiem onych wszytkich, co ćięszko byli przewinili, budowániem korabia vpomnieć, áby się w spráwách swoich poczuwáli, á vpámiętawszy się, zágniewánia
Skrót tekstu: BemKom
Strona: 5.
Tytuł:
Kometa to jest pogróżka z nieba na postrach, przestrogę i upomnienie ludzkie
Autor:
Mateusz Bembus
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
. A jako się nie wstydzić/ jako nie zapałać/ kiedy widzę/ że ani najwyższa godność/ ani największa dobroć/ ani najgórętsza ku mnie miłość twoja/ ani przykład/ ani nauka o miłości śmiercią/ i męką haniebną jedynego syna twego oświadczona/ i stwierdzona/ ani niezliczone dobrodziejstwa/ ani przyobiecane zapłaty wieczne/ ani pogróżki karania piekielnego jeszcze do tąd niewymogły na mnie doskonałej Boga mego miłości. Część wtóra/ Ćwicz: 16.
4. O najmiłościwszy/ a wszelkiej czci i miłości najgodniejszy Bożę/ przyłóż proszę do łaskawości twojej nade mną ten też upominek/ abyś odpuściwszy przeszłą wszytkę oziębłość/ i w-miłowaniu ciebie chudość moję/ zapalił mię
. A iáko się nie wstydźić/ iáko nie zápałáć/ kiedy widzę/ że áni naywyższá godność/ áni náywiększa dobroć/ áni naygorętsza ku mnie miłość twoiá/ ani przykład/ áni náuká o miłośći śmierćią/ i męką hániebną iedynego syná twego oświádczona/ i ztwierdzona/ áni niezliczone dobrodźieystwá/ áni przyobiecáne zapłáty wieczne/ áni pogrożki karánia piekielnego iescze do tąd niewymogły ná mnie doskonáłey Bogá mego miłośći. Część wtora/ Cwicz: 16.
4. O naymiłośćiwszy/ á wszelkiey czći i miłośći naygodnieyszy Bożę/ przyłoż proszę do łáskáwośći twoiey náde mną ten też vpominek/ ábyś odpuśćiwszy przeszłą wszytkę oźiębłość/ i w-miłowániu ćiebie chudość moię/ zápalił mię
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 173
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665