przykazanie, Wziąwszy je w ich bożnicy. Potem ćwierci jego W siedm odnóg wrzucił morskich do Nilu bystrego. To Żydzi wykładają, że nie godzien w ziemi Leżeć, który z mandaty walczy niebieskiemi. Bo jest w Piśmie o Jeftym, sędziu izraelskim, Który gromem od Boga bił nieprzyjacielskim. We wszytkich mieściech swoich ten był pogrzebiony, Nie, żeby też jak Tytus był tak rozdzielony, Ale chciał Bóg, by wszędy sława jego brzmiała, Za męstwa, ręka jego co dokazowała. Przepuścił był chorobę Bóg nań niezwyczajną, Czyniąc to niepojętą radą, ludziom tajną, Że mu barwierze członek w każdym mieście jego Urznęli i tak grzebli bohatyra swego.
przykazanie, Wziąwszy je w ich bożnicy. Potem ćwierci jego W siedm odnóg wrzucił morskich do Nilu bystrego. To Żydzi wykładają, że nie godzien w ziemi Leżeć, który z mandaty walczy niebieskiemi. Bo jest w Piśmie o Jeftym, sędziu izraelskim, Który gromem od Boga bił nieprzyjacielskim. We wszytkich mieściech swoich ten był pogrzebiony, Nie, żeby też jak Tytus był tak rozdzielony, Ale chciał Bóg, by wszędy sława jego brzmiała, Za męstwa, ręka jego co dokazowała. Przepuścił był chorobę Bóg nań niezwyczajną, Czyniąc to niepojętą radą, ludziom tajną, Że mu barwierze członek w każdym mieście jego Urznęli i tak grzebli bohatyra swego.
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 358
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
. ITEM
Stodoła się rozigrała, sarnę ułowiła, Co stępa obaczywszy oknem wyskoczyła. ITEM
Siekiera się rozbujała, Wisłę przepłynęła, Kobiałka się przeciwiąc z pierzem utonęła. ITEM
Kożuch poszedł do łasa i ułowił śledzia, Pomiotło zaś pływając zabiło niedźwiedzia. NAGROBEK KOSTYRZE
Kostyra tu spoczywa, nago urodzony, Nago z karczmy przychadzał, nago pogrzebiony. Nago na sąd powstanie i tak bez odzienia Będzie w piekle ogrzewał zadek u płomienia. WIZERUNEK SŁUGI WIERNEGO
Widzę, że się dziwujesz mej trefnej postawie. Jam to jest sługa wierny, wymalowan prawie. Pysk mam świni, dlatego by jadł, co pan daje; Uszy ośle, bym cierpiał, choć mi
. ITEM
Stodoła się rozigrała, sarnę ułowiła, Co stępa obaczywszy oknem wyskoczyła. ITEM
Siekiera się rozbujała, Wisłę przepłynęła, Kobiałka się przeciwiąc z pierzem utonęła. ITEM
Kożuch poszedł do łasa i ułowił śledzia, Pomiotło zaś pływając zabiło niedźwiedzia. NAGROBEK KOSTYRZE
Kostyra tu spoczywa, nago urodzony, Nago z karczmy przychadzał, nago pogrzebiony. Nago na sąd powstanie i tak bez odzienia Będzie w piekle ogrzewał zadek u płomienia. WIZERUNEK SŁUGI WIERNEGO
Widzę, że się dziwujesz mej trefnej postawie. Jam to jest sługa wierny, wymalowan prawie. Pysk mam świni, dlatego by jadł, co pan daje; Uszy ośle, bym cierpiał, choć mi
Skrót tekstu: ZbierDrużBar_II
Strona: 596
Tytuł:
Wiersze zbieranej drużyny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
koj. 5. Zakładam pytanie, czemu to Aniołowie, przy Narodzeniu Pańskim śpiewali Gloria in excelsis Śpiewali, bo życie, i męka Chrystusowa, jest to Msza jego: uklęka Kapłan, na końcu Mszy, skłania głowę Chrystus, Et inclinatio Capite tradidit Spiritum: przyjmuje Kapłan Ciało Pańskie i Krew Pańską, Chrystus też był pogrzebiony: dzieli Kapłan Hostyją, oddzieliła się i Dusza Chrystusowa od Ciała: Elewacja znaczy podniesienie Chrystusa Pana na Krzyżu: Ewangelia i Epistoła, znaczy naukę Pańską: Introit było jego Narodzenie. Do tej Mszy, trzeba było Gloria in excelsis i pax vobis; i dla tego to oboje Aniołowie, dla tej, i na tej
koy. 5. Zákładam pytánie, czemu to Aniołowie, przy Národzeniu Páńskim spiewáli Gloria in excelsis Spiewáli, bo żyćie, i męká Chrystusowá, iest to Msza iego: vklęka Kápłan, ná końcu Mszy, skłánia głowę Christus, Et inclinatio Capite tradidit Spiritum: przyimuie Kápłan Ciáło Páńskie i Krew Páńską, Christus też był pogrzebiony: dźieli Kápłan Hostyią, oddźieliłá się i Duszá Chrystusowá od Ciáłá: Elewácyia znáczy podnieśięnie Chrystusá Páná ná Krzyżu: Ewángelyia i Epistołá, znáczy náukę Páńską: Introit było iego Národzenie. Do tey Mszy, trzebá było Gloria in excelsis i pax vobis; i dla tego to oboie Aniołowie, dla tey, i ná tey
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 12
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Enochu, tu go pogrzebiono, umarł: i wiedzcie, że taż śmierć nas waszych Rodziców, i was wszystkich czeka: i wszystkich innych po was, aż do z-kończenia świata. I tak tam chodzili ludzie, jako na Cud, upominając się: Dusza jedna! Śmierć czeka! Między nami, nie jeden Abel pogrzebiony, Człowieka między wami nie masz, któryby między wami nie znał tego który już umarł, w-tym samym Domu Bożym stoicie, siedzicie nad umarłemi, i tu trup, i tu trup, i tu trup, a głosy wnętrzne do was dochodzą, Dusza jedna! Śmierć czeka! 4. Wtóra ponęta i
Enochu, tu go pogrzebiono, vmárł: i wiedzćie, że táż śmierć nas wászych Rodźicow, i was wszystkich czeka: i wszystkich innych po was, áż do z-kończenia świátá. I ták tám chodźili ludźie, iáko ná Cud, vpomináiąc się: Duszá iedná! Smierć czeka! Między námi, nie ieden Abel pogrzebiony, Człowieká między wámi nie mász, ktoryby między wámi nie znał tego ktory iuż vmárł, w-tym sámym Domu Bożym stoićie, śiedźićie nád vmárłemi, i tu trup, i tu trup, i tu trup, á głosy wnętrzne do was dochodzą, Duszá iedná! Smierć czeka! 4. Wtora ponętá i
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 21
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
ż opieka P. Boga naszego? czy blisko przyszłych lat mówić nie będziecie, lepsze dawne lata, bośmy były w-niebe- śpieczęństwach, w-pokoju jednak zostawione, a teraz nas niezbożnie wykopują. A nasze Ciała jaki też odpoczynek będą miały! Nie chrześcijańskie to słowo: gdzie leżał tam leżał. Tam życz sobie być pogrzebiony, gdzie najwięcej się odprawuje ofiar Pańskich, uczynków dobrych, bo i tobie się z-tego by i po śmierci okroi, i na tym też jest Communio Sanctorum Uczestnictwo Świętych. A jeżeli Pan Bóg inaczej sporządzi, ofiaruj się na to z-cierpliwością. 4. Moi najmilsi wspomnicie i wy na przeszłe lata:
ż opieká P. Bogá nászego? czy blisko przyszłych lat mowić nie będźiećie, lepsze dawne látá, bosmy były w-niebe- śpieczęństwách, w-pokoiu iednák zostáwione, á teraz nas niezbożnie wykopuią. A násze Ciáłá iáki też odpoczynek będą miáły! Nie chrześćiáńskie to słowo: gdźie leżał tám leżał. Tám życz sobie bydź pogrzebiony, gdźie naywięcey się odpráwuie ofiar Páńskich, vczynkow dobrych, bo i tobie się z-tego by i po śmierći okroi, i ná tym też iest Communio Sanctorum Uczestnictwo Swiętych. A ieżeli Pan Bog ináczey sporządźi, ofiáruy się ná to z-ćierpliwośćią. 4. Moi naymilśi wspomnićie i wy ná przeszłe látá:
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 44
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
. Boga swojego czcił i temu służąc zbawiony był. Wbijcie sobie w-pamięć, a w-pamięć wieczną koniec, dla którego was, Bóg stworzył, a odmienna światowość, smakować wam nie będzie. Precz grzechu, precz świecie, nie tyś koniec i cel stworzenia mojego. Zostańże z-przemienieniem twoim pogrzebiony świecie, a ty Panie wieczny daj nam tu i na wieki służyć sobie, Amen. KAZANIE II. KAZANIE II. Na Niedzielę trzecią po Wielkiej Nocy.
Modicum et iam non videbitis me. Maluczko a już nie obaczycie mię. Ioan: 16. Świata tego zawody i szczęścia przemijają. 6. DZiś rok,
. Bogá swoiego czćił i tęmu służąc zbáwiony był. Wbiyćie sobie w-pámięć, á w-pámięć wieczną koniec, dla ktorego was, Bog ztworzył, á odmienna świátowość, smákowáć wam nie będźie. Precz grzechu, precz świećie, nie tyś koniec i cel ztworzenia moiego. Zostańże z-przemięnieniem twoim pogrzebiony świećie, á ty Pánie wieczny day nam tu i ná wieki służyć sobie, Amen. KAZANIE II. KAZANIE II. Ná Niedźielę trzećią po Wielkiey Nocy.
Modicum et iam non videbitis me. Máluczko á iuż nie obaczyćie mię. Ioan: 16. Swiátá tego zawody i szczęśćia przemiiáią. 6. DZiś rok,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 76
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
aleć podobno, nie tak trzeba obchodzić rocznicę pogrzebienia świata, jako raczej znowu go grześć. Jest to stworzenie co się zda że umarło, rzekłbyś: już ci po świecie u tego, aliści świat zmartwychwstanie. Et resurrexit, i powstał. Więc wroćmy się grześć, ten świat, a jeżeli komu cale pogrzebiony, odprawmy rocznicę pogrżebu, pokazując że świata tego żawody, i szczęścia, przemijają, że o onych mówić się może: Et jam non videbitis me, i już mię nie oglądacie. Ad maiorem Dei gloriam, Na większą chwałę P. Boga naszego. NA III. NIEDZ: PO WIELKIEJ NOCY. PIERWSZA CZĘSC.
áleć podobno, nie ták trzebá obchodźić rocznicę pogrzebienia świátá, iáko ráczey znowu go grześć. Iest to ztworzęnie co się zda że vmárło, rzekłbyś: iuż ći po świećie u tego, áliśći świát zmartwychwstánie. Et resurrexit, i powstał. Więc wroćmy się grześć, ten świát, á ieżeli komu cále pogrzebiony, odprawmy rocznicę pogrżebu, pokázuiąc że świátá tego żawody, i szczęśćia, przemiiáią, że o onych mowić się może: Et jam non videbitis me, i iuż mię nie oglądaćie. Ad maiorem Dei gloriam, Ná większą chwałę P. Boga nászego. NA III. NIEDZ: PO WIELKIEY NOCY. PIERWSZA CZĘSC.
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 76
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
-pola nie zjeżdżając Król na koniu sejmuje. Co czynić w tym razie? Widząc tego Hultaja ku wszytkiego skazie I głowy swej ruinie tak z-zuchwalonego, W pierzu i tej potedze? że policzonego Z Hordą Wojska, po trzykroć miał tu sto tysięcy, Oprócz Chłopst wa i onych bowadów co więcej: Ciężko rozpierający ów tam pogrzebiony Obóz nasz pod Zbarażem. A zaś z drugiej strony, Było to przed oczyma jeżliby i temu, (Na co się już zaniosło) Wojsku tu drugiemu Przyszło do obleżenia, ani miejsca, ani Podobieństwa żadnego, (kiedy tam Hetmani, Tu Król wszytek zamkniony z-pierwszymi Wodzami) Do obrony nie było. Nawet
-pola nie ziezdzaiąc Krol na koniu seymuie. Co czynić w tym raźie? Widząc tego Hultaia ku wszytkiego skázie I głowy swey ruinie ták z-zuchwalonego, W pierzu i tey potedze? że policzonego Z Hordą Woyská, po trzykroć miał tu sto tysiecy, Oprocz Chlopst wá i onych bowádow co wiecy: Cieszko rozpieraiący ow tam pogrzebiony Oboz nász pod Zbáráżem. A zaś z drugiey strony, Bylo to przed oczyma ieżliby i temu, (Na co sie iuż zániosło) Woysku tu drugiemu Przyszło do obleżenia, áni mieysca, áni Podobieństwá żadnego, (kiedy tam Hetmani, Tu Krol wszytek zámkniony z-pierwszymi Wodzámi) Do obrony nie było. Náwet
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 87
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Montefiascon są 3. mile. Delicyje Ziemie Włoskiej MONTEFIASCON
MONTEFIASCON, jest na jedni założone Gorze/ coś na kształt Flasze budowane/ stąd też swoje wzięło nazwisko. Tam lepsza/ niż winszych Włoskiej ziemi miej- scach/rodzi się Muskatella/ dla który przed laty/ jeden Prałat/ o śmierć przyprawił się/ i tamże pogrzebiony został/ gdzie skamienia jego własna wyryta osoba stoi/ znapisem za Epitafium takim/ Propter est, est, Dominus meus mortuus est: które Epitafium jego własny mu wystawił sługa. Albowiem zawsze przed Pralatem przodkiem jeździł/ a gdzie tylko dobrą zastał muszkatellę/ tam na Drzwiach napisał Est, Est, które słowa skoro Pralat
Montefiascon są 3. mile. Delicyie Ziemie Włoskiey MONTEFIASCON
MONTEFIASCON, iest ná iedny záłożone Gorze/ coś ná kształt Flásze budowáne/ ztąd też swoie wzięło názwisko. Tám lepsza/ niż winszych Włoskiey źiemi miey- scách/rodźi się Muskátellá/ dla ktory przed láty/ ieden Práłat/ o śmierć przypráwił się/ y támże pogrzebiony został/ gdżie zkámieniá iego własna wyryta osobá stoi/ znapisem zá Epithaphium tákim/ Propter est, est, Dominus meus mortuus est: ktore Epithaphium iego własny mu wystáwił sługa. Albowiem záwsze przed Pralatem przodkiem ieźdźił/ á gdźie tylko dobrą zastał muszkátellę/ tám ná Drzwiách nápisał Est, Est, ktore słowá skoro Pralat
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 87
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
a ta dla prędszego i wygodniejszego przejazdu jest przekopana. będąc cale ciemna/ wzdłuż o tysiącu krokach/ a wszyrz/ tej co dwa wozy mogą przejść szerokości/ w pojśrzodku której/ jest Ołtarz/ na którym ustawicznie świeca góre/ tę przeszedszy/ obaczysz pozad jeden wmurowany w ścianę kamień/ albo Grób Virgiliusza pod którym pogrzebiony leży/ znapisem takim: Qui Cinere[...] tumuli haec vestigia condidit olim. Ille qui hoc cecinit, Pascua Rura, Duces. ROMA. Delicje Ziemie Włoskiej ROMA. Delicje Ziemie Włoskiej Nie APOLIM. NEAPOLIM.
NEAPOLIM zacne/ i daleko słynące Miasto/ między Morzem/ zjednej a Gury Pausylipe naźwiskiem / z drugiej położone
á tá dla prętszego y wygodnieyszego przeiázdu iest przekopána. będąc cále ćiemna/ wzdłusz o tyśiącu krokách/ á wszyrz/ tey co dwá wozy mogą przeyść szerokośći/ w poyśrzodku ktorey/ iest Ołtarz/ ná ktorym vstáwicznie świecá gore/ tę przeszedszy/ obaczysz pozad ieden wmurowány w śćiánę kámień/ álbo Grob Virgiliuszá pod ktorym pogrzebiony leży/ znapisem tákim: Qui Cinere[...] tumuli haec vestigia condidit olim. Ille qui hoc cecinit, Pascua Rura, Duces. ROMA. Delicye Ziemie Włoskiey ROMA. Delicye Ziemie Włoskiey NE APOLIM. NEAPOLIM.
NEAPOLIM zacne/ y dáleko słynące Miásto/ między Morzem/ ziedney á Gury Pausylipe náźwiskiem / z drugiey położone
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 199
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
