smutku przyjacielskiego/ za co nie tylko i dziękujemy zobopolnie/ ale i Pana Boga prosimy/ aby nic tak żałosnego na Domy i Osoby Wm. nie przywodził. Owszem błogosławieństwem opatrując i pociechami żądanemi obmyślawając żeby zdarzył/ abyśmy w pocieszniejszych potrzebach Wm. M. M. PP. te łaskę od sługować mogli. Aktach Pogrzebowych. Mowy przy Mowa przy Pogrzebie Wdowca.
NIewiem aby się kto znalazł wtym teraźniejszym żałosnym naszym zgromadzeniu M. M.PP. któryby/ patrząć na tę żałosnoą Procfessyą/ nie przyzwolił zemną wespół na te słowa. Cóż człowieka śmierci odkupić? cóż go z ostatniego razu podźwignąć może? jeśli zacnego Ni i zacność
smutku przyiaćielskiego/ zá co nie tylko y dźiękuiemy zobopolnie/ ále y Páná Bogá prośimy/ áby nic ták żáłosnego ná Domy y Osoby Wm. nie przywodźił. Owszem błogosłáwieństwem opátruiąc y poćiechámi żądánemi obmyślawáiąc żeby zdárzył/ ábysmy w poćiesznieyszych potrzebách Wm. M. M. PP. te łáskę od sługowáć mogli. Aktach Pogrzebowych. Mowy przy Mowá przy Pogrzebie Wdowcá.
NIewiem áby sie kto znalazł wtym teráźnieyszym záłosnym nászym zgromádzeniu M. M.PP. ktoryby/ pátrząć ná tę żáłosnoą Procfessyą/ nie przyzwolił zemną wespoł ná te słowá. Coż cżłowieka śmierći odkupić? coż go z ostátniego rázu podźwignąć może? ieśli zacnego Ni y zacność
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: Gv
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
nie w takiej potrzebie WM. służyć mogli. Niech zdarzy aby nic tak nieszczęsnego na WM. nie przychodziło/ ale jeśli co według ludzkiego przypadku przypadnie. Niech naostatek zdarzy aby każdy z Wm. takie miał leuamen ciężkości swojej jako dziś ten zmarły z łaski WM. M. M. PP. odnosił. Aktach Pogrzebowych Mowa przy Pogrzebie Wdowy.
WIele rzeczy uważają na tym świecie madrzy ludzie/ Moi Mciwi PP. porządniejszego i prawdziwszego nic upatrzyć nie mogli jako to że wszyscy skądeśmy poszli/ w też się obrócić musiemy. upatrowali to nie bez przyczyny abowiem widząc nieskazitelność nieba który za ustawicznością obrotów jego obaczyli/ uznawali to/ widząc sprzeciwka
nie w tákiey potrzebie WM. służyć mogli. Niech zdárzy aby nic ták nieszcżęsnego na WM. nie przychodźiło/ ále ieśli co według ludzkiego przypádku przypádnie. Niech náostátek zdárzy aby káżdy z Wm. tákie miał leuamen ćiężkośći swoiey iáko dźiś ten zmárły z łaski WM. M. M. PP. odnośił. Aktách Pogrzebowych Mowá przy Pogrzebie Wdowy.
WIele rzecży vważaią ná tym swiećie madrzy ludźie/ Moi Mćiwi PP. porządnieyszego y prawdźiwszego nic vpátrzyć nie mogli iáko to że wszyscy zkądeśmy poszli/ w też sie obroćić muśiemy. vpátrowáli to nie bez przycżyny ábowiem widząc nieskáźitelność niebá ktory zá vstáwicżnośćią obrotow iego obacżyli/ vznawáli to/ widząc sprzećiwká
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: G2
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
naszego niemałe uspokojenie/ gdy ochotęj uprzejmość Wmciów moich M. PP. w tym zacnym z gromadznieu gronie widziemy/ która niech Pan Bóg WM wszystkim pociechami nagradza w długim i szczęśliwym zdrowiu chowając. My zaś zapopolnie/ na żądanie i rozkazanie przyjacielskie. WM. bodaj w pociesznych sprawach/ obstągować gotowi jesteśmy. Mowa przy Aktach pogrzebowych Respons na Mowę Pogrzebową, do strony wezwanych.
JEst to ta nasza lichota śmiertelności/ co prędki a niespodziewany koniec na każdego przychodzi/ ma przecieaparencją swoję a w wielu swych scześliwościach ma siła rzeczy/ co jakąś pamięć nieśmiertelności rodzą/ ma urodzenie Chrześcijańskie ma ywchowanie bogobojne/ ma ćwiczenie pobożne/ zacność Domu zawołanie Familii/ ozdobę
nászego niemáłe vspokoienie/ gdy ochotęy vprzeymość Wmćiow moich M. PP. w tym zácnym z gromádznieu gronie widźiemy/ ktora niech Pan Bog WM wszystkim poćiechámi nágradza w długim y szcżeśliwym zdrowiu chowaiąc. My zás zapopolnie/ ná żądanie y roskazánie przyiaćielskie. WM. boday w poćiesznych spráwách/ obstągowáć gotowi iestesmy. Mowa przy Aktách pogrzebowych Respons ná Mowę Pogrzebową, do strony wezwánych.
IEst to tá nászá lichotá śmiertelnośći/ co prędki á niespodźiewány koniec ná káżdego przychodźi/ ma przećieáppárencyą swoię á w wielu swych scżeśliwośćiach ma śiłá rzecży/ co iákąś pámięć nieśmiertelnośći rodzą/ ma vrodzenie Chrześćiáńskie ma ywchowánie bogoboyne/ ma ćwicżenie pobożne/ zacność Domu záwołanie Fámiliey/ ozdobę
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: G3
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Próżno tedy lamentować/ próżno frasunkami zajzrzeć stawy jego ponieważ doskonałego doszedł szczęścia. My życzym tego wprzód aby Pan Bóg obfitemi pociechami otarł oczy Wm. a powtóre uprzejmość przyjaźni którąsmy żywemu i teraz nie bez zobopolnej kondolencjej /zmarłemu oświadczyli/ tak życzliwością/ i takąż ochotąWM. śłużyć zawsze gotowi jesteśmy. Mowy przy Aktach Pogrzebowych. Mowy przy Akt: Pogrzebowych Do Zazdrośnika cudze prace Szkalującego.
ZAzdrośniku/ co dawno ludzkie prace psujesz/ Jedne całkiem pożerasz/ drugie przekęsujesz. Kąsaj jak chcesz wszytkiego wiem pewnie niestrawisz/ Rychlej się kiedykolwiek zazdrością udawisz. Co gdy szczerzy obaczą/ to wszyscy przyznają/ Ze nigdy szkalownicy pociechy nie mają.
Prożno tedy lámentowáć/ prożno frásunkámi záyzrzeć stawy iego ponieważ doskonáłego doszedł szcżęśćia. My zycżym tego wprzod áby Pan Bog obfitemi poćiechami otárł oczy Wm. á powtore vprzeymość przyiáźni ktorąsmy żywemu y teraz nie bez zobopolney condolencyey /zmárłemu oświádcżyli/ ták życżliwośćią/ y tákąż ochotąWM. śłużyć záwsze gotowi iestesmy. Mowy przy Aktách Pogrzebowych. Mowy przy Akt: Pogrzebowych Do Zazdrośniká cudze prace Szkáluiącego.
ZAzdrośniku/ co dawno ludzkie prace psuiesz/ Iedne całkiem pożerasz/ drugie przekęsuiesz. Kąsay iák chcesz wszytkiego wiem pewnie niestrawisz/ Rychley się kiedykolwiek zazdrośćią vdawisz. Co gdy szczerzy obaczą/ to wszyscy przyznáią/ Ze nigdy szkálownicy poćiechy nie máią.
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: G4v
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
był usus Koni, a tak ab equo Equites nazwali się według Warrona. U tychże Rzymianów Nobilium Natalium znakiem były LARIA, to jest Antykamery, albo Przedpokoje ad[...] istar Kaplic; gdzie Bożkowie i Zacnych Antenatów Portrety chowane były, w dni Solenne wszystkim wystawiane i adornowane ad oculum, jako też i na Aktach Pogrzebowych Domesticorum prezentowane, według Polibiusza i innych. Zwały się Cere, iź z Wosku ulane były, i kolorem ufarbowane: były tylko te Portrety po ramiona. Którzy zaś byli za jaki kryminał kondemnowani, Honore Statuarum privabantur. Te Portrety częścią dla zacności, częścią dla naśladowania, ludzkim były wystawione oczom, jako świadczy Valerius Maksymus
był usus Koni, a tak ab equo Equites nazwali się według Warrona. U tychże Rzymianow Nobilium Natalium znakiem były LARIA, to iest Antykamery, albo Przedpokoie ad[...] istar Kaplic; gdzie Bożkowie y Zacnych Antenatow Portrety chowane były, w dni Solenne wszystkim wystawiane y adornowane ad oculum, iako też y na Aktach Pogrzebowych Domesticorum prezentowane, według Polibiusza y innych. Zwały się Cerae, iź z Wosku ulane były, y kolorem ufarbowane: były tylko te Portrety po ramiona. Ktorzy zaś byli za iaki kryminał kondemnowani, Honore Statuarum privabantur. Te Portrety częścią dla zacności, częścią dla naśladowania, ludzkim były wystawione oczom, iako świadczy Valerius Maximus
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 371
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
oka wiele par z sobą arte wycwiczonych, lub dekretowanych pojedynkowało. To Spectacu- o Machinach Wojennych Starożytnych Rzymianów
lum nazywało się Munus, że było niby prezentem i podarunkiem dla Ludu Rzymskiego, tudzież że ex Munere, tojest Officio, te igrzyska być były powinny od Aktórów na to deputowanych, MUNERATORES nazwanych. Czasów dawniejszych na Aktach Pogrzebowych ich zażywano, prywatnie zrazu, potym publicznie, pod tytułem jakiego Nabożeństwa, iż mniemała Starożytność, że Dusze Zmarłych na tamtym Świecie będące, krwie Ofiarą kontentują się i błagają jako Ofiarą najmilejszą; dla tego na Aktach pogrzebwwych z razu zabijano Niewolników, potym ci GLADIATORES od Hetrusków Oryginem mający, a w Rzymie od Juliusza Cesarza
oka wiele par z sobą arte wycwiczonych, lub dekretowanych poiedynkowało. To Spectacu- o Machinach Woiennych Starożytnych Rzymianow
lum nazywáło się Munus, że było niby prezentem y podarunkiem dla Ludu Rzymskiego, tudziesz że ex Munere, toiest Officio, te igrzyska bydź były powinny od Aktorow na to deputowanych, MUNERATORES nazwanych. Czasow dawnieyszych na Aktach Pogrzebowych ich zażywano, prywatnie zrazu, potym publicznie, pod tytułem iakiego Nabożeństwa, iż mniemała Starożytność, że Dusze Zmarłych na tamtym Swiecie będące, krwie Ofiarą kontentuią się y błagaią iako Ofiárą naymileyszą; dla tego na Aktach pogrzebwwych z razu zabiiano Niewolnikow, potym ci GLADIATORES od Hetruskow Originem maiący, á w Rzymie od Iuliusza Cesarza
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 465
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
dlatego mówią Łacinnicy, iż Wielkiemu Postowi, smutną Mękę Chrystusową rozpamiętywającemu, i że aktom płaczliwym, jakoto pogrzebowi, zda się niesłużyć, Grecy econtra powiadają, że i w smutku chwalić BOGA potrzeba; drugą rację dają, że u nich Alleluja jest znakiem smutku, kompunkcyj, Nabożeństwa, stąd w wesołych i smutnych pogrzebowych cyrkumstancjach wyspiewują solennie Alleluja. Co i Łacinnicy olim obserwowali, gdy na pogrzebie Fabioli wspomina Z. Hieronim, intonowane Alleluia: Sonabant Psalmi, et aurata tecta Templorum in sublimi quotiebat Alleluia.
Ołtarz, Altare, niby alia res, iż od ziemi ma być podniesione miejsce, służące Ofierze. Abel zda się być inwentorem Podobieństwo
dlatego mowią Łacinnicy, iż Wielkiemu Postowi, smutną Mękę Chrystusową rozpamiętywaiącemu, y że aktom płaczliwym, iakoto pogrzebowi, zda się niesłużyć, Grecy econtra powiadaią, że y w smutku chwalić BOGA potrzeba; drugą racyę daią, że u nich Alleluia iest znakiem smutku, kompunkcyi, Nabożeństwa, ztąd w wesołych y smutnych pogrzebowych cyrkumstancyach wyspiewuią solennie Alleluia. Co y Łacinnicy olim obserwowali, gdy na pogrzebie Fabioli wspomina S. Hieronim, intonowane Alleluia: Sonabant Psalmi, et aurata tecta Templorum in sublimi quotiebat Alleluia.
Ołtarz, Altare, niby alia res, iż od ziemi ma bydź podniesione mieysce, służące Ofierze. Abel zda się bydź inwentorem Podobieństwo
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 71
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
są trochę odmienną od Łacińskich ornatów formą, nakształ kap, tylko że nie otwartych pod szyją. Znaczą in utroq; Ritu szatę purpurową, w którą był ubrany Chrystus dla szyderstwa podczas Męki swojej. Kolor u nich biały w całym Roku jest in usu: Czerwony zaś albo purpurowy na wielki Post służy, i na Aktach pogrzebowych, lub pamiętnych. U Łacinników biały, czerwony, zielony, fiałkowy, czarny jest naznaczony. U Greków lewa strona jest poważniejsza, podobno iż serca; widać to w Cerkwiach, że Pan JEZUS zawsze malowany na lewej stronie, a Najś: Panna na prawej. Obrazy także Chramowe albo założenia, zawsze są na
są trochę odmienną od Łacińskich ornatow formą, nakształ kap, tylko że nie otwartych pod szyią. Znaczą in utroq; Ritu szatę purpurową, w ktorą był ubrany Chrystus dla szyderstwa podczas Męki swoiey. Kolor u nich biały w całym Roku iest in usu: Czerwony zaś albo purpurowy na wielki Post służy, y na Aktach pogrzebowych, lub pamiętnych. U Łacinnikow biały, czerwony, zielony, fiałkowy, czarny iest naznaczony. U Grekow lewa strona iest poważnieysza, podobno iż serca; widać to w Cerkwiach, że Pan IEZUS zawsze malowany na lewey stronie, á Nayś: Panna na prawey. Obrazy także Chramowe albo założenia, zawsze są na
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 73
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
zastarzałego zwyczaju. Niektórzy z przyjaciół abo z domowników Inghi i inszych panów/ iż nie byli brani ku pogrzebowi/ czynili niektóre doły na miejscach pewnych/ na które oni co pomarli/ kazali się częstokroć nosić/ rozumiejąc iż gdyby też tamtędy szli/ tedyby ich wzięli z sobą na drugi żywot ku swej posłudze. Przy pogrzebowych eksequjach Inghi ofiarowali niemowiątka/ a krwią ich mazali twarz umarłego/ prowadząc linią od jednego ucha do drugiego. Z ludźmi pospolitymi używali inszych niektórych ceremonij. kładli dostatek potraw na grób/ i srebro/ i złoto/ i insze rzeczy drogie w gębę/ w ręce i na łono umarłemu: ubierali go też w nowe szaty
zástárzáłego zwyczáiu. Niektorzy z przyiaćioł ábo z domownikow Inghi y inszych pánow/ iż nie byli bráni ku pogrzebowi/ czynili niektore doły ná mieyscách pewnych/ ná ktore oni co pomárli/ kazáli się częstokroć nośić/ rozumieiąc iż gdyby też támtędy szli/ tedyby ich wźięli z sobą ná drugi żywot ku swey posłudze. Przy pogrzebowych exequiách Inghi ofiárowáli niemowiątká/ á krwią ich mázáli twarz vmárłego/ prowádząc linią od iednego vchá do drugiego. Z ludźmi pospolitymi vżywáli inszych niektorych caeremoniy. kłádli dostátek potraw ná grob/ y srebro/ y złoto/ y insze rzeczy drogie w gębę/ w ręce y ná łono vmárłemu: vbieráli go też w nowe száty
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 5
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Łacina Polskiej in publico była zawsze okrasą od panowania u nas Stefana Batorego dobrego Łacinnika, który chcąc z Polskiego Senatu tollere ruditatem i do traktowania Łacińskich nauk negligentiam, obligował się żadnej nikomu nie konferować Godności, pókiby do niej per gradus Scientiae i Łaciny nie wstąpił. Jakoż w Mowach Sejmowych, Sejmikowych, Weselnych, Pogrzebowych, kto się zna na stylu Oratorskim i dobrej aplikacyj Fragmentów, i Sentencyj Łacińskich, było co zawsze admirować w Polsce. A gdybyś w też mowy, Francuskie, Niemieckie, Hiszpańskie rzucał Polaku terminy, risum non plausum odniósł byś, bo to jest novitas; consequenter i w dyskursach familiarnych, że często Cudzoziemskich
Łaciná Polskiey in publico była záwsze okrasą od panowánia u nás Stefáná Batorego dobrego Łacinnika, ktory chcąc z Polskiego Senatu tollere ruditatem y do tráktowánia Łacinskich nauk negligentiam, obligował się żadney nikomu nie konferować Godności, pokiby do niey per gradus Scientiae y Łaciny nie wstąpił. Iakoż w Mowach Seymowych, Seymikowych, Weselnych, Pogrzebowych, kto się zná na stylu Orátorskim y dobrey applikácyi Frágmentow, y Sentencyi Łacinskich, było co záwsze admirować w Polszcze. A gdybyś w też mowy, Fráncuskie, Niemieckie, Hiszpańskie rzucał Polaku terminy, risum non plausum odniosł byś, bo to iest novitas; consequenter y w dyskursach familiarnych, że często Cudzoźiemskich
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 759
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
