/ i swe motał nogi/ I naostatek runął/ z wantuchem czczym/ srogi. Ani Cylare ciebie warowała szkody Uroda; pozwolemlić przyródnej urody. Broda mu się puszczała/ maść złocistą miała: Złocista z ramion kosa po biodrach wisiała: Oblicze cery pięknej/ szyja z ramionami/ Ręce/ piersi/ z stucznemi przeczą posągami. To w ten kres póki mężem: lecz ani szpetniejsza Postawa pod nim końska/ ni męskiej podlejsza. Daj z głową szyję/ tak się pod Kastora żydzie. Tak grzbiet siadalny/ tak wzwyż pierś buchami idzie. Jak smoła wszytek wrony/ namniej się nie mieni/ Ogon sam białowłosy/ a przy tym goleni.
/ y swe motał nogi/ Y naostátek runął/ z wantuchem czczym/ srogi. Ani Cylare ciebie wárowáłá szkody Vrodá; pozwolemlić przyrodney vrody. Brodá mu się puszczáłá/ máść złoćistą miáłá: Złoćista z rámion kosa po biodrách wiśiałá: Oblicze cery piękney/ szyia z rámionámi/ Ręce/ pierśi/ z stucznemi przeczą posągámi. To w ten kres poki męzem: lecz áni szpetnieysza Postáwá pod nim końska/ ni męskiey podleysza. Day z głową szyię/ ták się pod Kastorá zydźie. Tak grzbiet śiadálny/ ták wzwyż pierś buchámi idźie. Iák smołá wszytek wrony/ namniey się nie mieni/ Ogon sam białowłosy/ á przy tym goleni.
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 306
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
