i według kondycji nagradzać jest gotowy/ i nagradza. i wasza wierność i praca nie mniejsza jest nad wierność i pracę Przodków waszych. Ale ten to tak sprawuje/ który w ręce swej serce Królewskie ma/ i jak wodę rozlewa je tam/ gdzie chce. Który mocarze zsadza z majestatów/ a bierze z gnoju i posadza z Książęty. Apologia Do Narodu Ruskiego Co za przyczyna poniżenia stanu Szlacheckiego Ruskiej Religii.
A jeśliście tego swego tak znacznego poniżenia nie postrzegli/ i co by tego była zaprzyczyna/ nie szukaliście/ (jakoż podobno tak jest. Bo gdybyście to swoje zaszkodne byli postrzegli/ i przyczynę jego naleźli i uważyli
y według kondyciey nágradzáć iest gotowy/ y nágradza. y wászá wierność y praca nie mnieysza iest nád wierność y pracę Przodkow wászych. Ale ten to ták spráwuie/ ktory w ręce swey serce Krolewskie ma/ y iák wodę rozlewa ie tám/ gdźie chce. Ktory mocarze zsadza z máyestatow/ á bierze z gnoiu y posadza z Xiążęty. Apologia Do Narodu Ruskiego Co zá przyczyná poniżenia stanu Szlácheckiego Ruskiey Religiey.
A ieśliśćie tego swego ták znácżnego poniżenia nie postrzegli/ y co by tego byłá záprzycżyná/ nie szukáliśćie/ (iákoż podobno ták iest. Bo gdybyśćie to swoie zászkodne byli postrzegli/ y przycżynę iego náleźli y vważyli
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 124
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
ma; co sam Chrystus Pan świadczyć raczy. Nadto unas to świeckich wszytka świątobliwość kiedy sam albo drugich widzimy że ledwo co jemy i pijemy: a ono i diabeł zawsze pości/ a przecie takim jest jako go zowią; i dla tegoż Apostoł ś. uczy: Który nie je niech tego który je nie posadza. A to dla tego iz podobno ten który według potrzeby je i pije/ więcej go trapi że dla słabości swojej pościćnie może/ albo daru tego od BOga nie ma/ abo tez ma takie cnoty gruntowne/ któremi i tysiąc postników przechodzi. Adam: Już ja widzę że się waszmości Zakonnikiem być podoba/ ale
ma; co sam Chrystus Pan świadczyć raczy. Nadto vnas to świeckich wszytká świątobliwość kiedy sám albo drugich widźimy że ledwo co iemy i piiemy: á ono y dyabeł zawsze pośći/ á przećie tákim iest iako go zowią; y dlá tegoż Apostoł ś. vczy: Ktory nie ie niech tego ktory ie nie posadza. A to dla tego iz podobno ten ktory według potrzeby ie y piie/ więcey go trápi że dlá słábośći swoiey pośćićnie może/ álbo dáru tego od BOgá nie má/ ábo tez má tákie cnoty gruntowne/ ktoremi y tyśiąc postnikow przechodźi. Adam: Iuż ia widzę że się wászmośći Zakonnikiem być podobá/ ále
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 54
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
chustki kto w co ma. Dragon zdrajca przyszedł złontem zapalonym bierze tez proch jakos iskra dopadła o Boże wszechmągący kiedy to huknie impet kiedy się mury poczną trzaskać kiedy owe marmury Alabastry latać a była tam wierza na samym rogu zamku nad morzem na której wierzchu dachu niebyło tylko płasko Cyną wszystka pokryta tak jako w izbie posadza rynny dla spływania wód mosięzne złociste a wokoło tego balassy i statuj także na rogach takież z Mosiądzu a grubo złociste miejscem tez osoby z białego Marmuru takie właśnie jakoby żywe bo lubom ich tam in integro zbliska niewidział ale po rozruceniu przypatrowalismy się i jednę wyrzuciły były prochy całą nienaruszoną na tę stronę ku wojsku
chustki kto w co ma. Dragon zdrayca przyszedł zlontem zapalonym bierze tez proch iakos iskra dopadła o Boże wszechmągący kiedy to huknie impet kiedy się mury poczną trzaskać kiedy owe marmury Alabastry latać a była tam wierza na samym rogu zamku nad morzęm na ktorey wierzchu dachu niebyło tylko płasko Cyną wszystka pokryta tak iako w izbie posadza rynny dla spływania wod mosięzne złociste a wokoło tego balassy y statuy takze na rogach takiesz z Mosiądzu a grubo złociste mieyscem tez osoby z białego Marmuru takie własnie iakoby zywe bo lubom ich tam in integro zbliska niewidział ale po rozruceniu przypatrowalismy się y iednę wyrzuciły były prochy całą nienaruszoną na tę stronę ku woysku
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 60
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
: toć młodziusieńka Ta nasza pani młoda i bardzo wspaniała, I nieżadna niewiasta, i na ciele biała. A ona się kokoszy, idący do domu, Lecz co się naużywa ode wszytkich sromu. Ślubuję, iże się jej zda wszytko nie grzeczy, Chociaj się owo ona idąc śmieje w rzeczy. To kiedy ja posadza podle pana swego, Już rozumie, ze nadeń nie masz grzeczniejszego I tak ochędożnego; a patrzy po oku, Jako sobie poczyna, tak w chodzie, jak w skoku. Cóż rozumiesz, jakie tam ma na sercu myśli, Prędzej mówi: — „Mój Boże, rychłoż wieczór przyśli, Iżebym już
: toć młodziusieńka Ta nasza pani młoda i bardzo wspaniała, I nieżadna niewiasta, i na ciele biała. A ona się kokoszy, idący do domu, Lecz co się naużywa ode wszytkich sromu. Ślubuję, iże się jej zda wszytko nie grzeczy, Chociaj się owo ona idąc śmieje w rzeczy. To kiedy ja posadza podle pana swego, Już rozumie, ze nadeń nie masz grzeczniejszego I tak ochędożnego; a patrzy po oku, Jako sobie poczyna, tak w chodzie, jak w skoku. Cóż rozumiesz, jakie tam ma na sercu myśli, Prędzej mówi: — „Mój Boże, rychłoż wieczór przyśli, Iżebym już
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 160
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
/ i Odszczepieńców niechcą znać za takiego. Znowu zaś między tych tak różną zwierzchnością jedna jest od Boga wzięta/ jako w Jadamie była/ i musi być w jego prawnych Sukcesorach abo Następcach/ według pomienionych słów Iob. 26. Deus Reges in Solio collocat, in perpetuum. to jest/ Bóg Rajniki na Majestacie posadza na wieki. Rajniki mówię nie Króle/ bo Królowie abo Karalowie/ Sędziami tylko niegdy bywali/ od Rajników nad krainami na karanie i czynienie sprawiedliwości postanowionemi. Druga zaś zwierzchność jest Królów abo Sędziów/ nie władzą Bożą/ ale abo własną siłą/ abo za zezwoleniem się poddanych/ postanowiona do czasu: o jakich mamy słowa
/ y Odsczepieńcow niechcą znáć zá tákiego. Znowu záś między tych ták rożną zwierzchnosćią iedná iest od Bogá wźięta/ iáko w Iádámie byłá/ y muśi bydź w iego práwnych Successorách ábo Następcách/ według pomienionych słow Iob. 26. Deus Reges in Solio collocat, in perpetuum. to iest/ Bog Rayniki na Maiestaćie posadza na wieki. Ráyniki mowię nie Krole/ bo Krolowie ábo Kárálowie/ Sędźiámi tylko niegdy bywáli/ od Ráynikow nád kráinámi ná karánie y czynienie spráwiedliwośći postánowionemi. Druga záś zwierzchność iest Krolow ábo Sędźiow/ nie władzą Bożą/ ále ábo własną śiłą/ ábo zá zezwoleniem się poddánych/ postánowiona do czásu: o iákich mamy słowá
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 30
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
