, I te dwie drzewa, w które gospodarz i z żoną Zmienieni, nie zginąwszy ze wsią zatopioną, I to drzewo tu zabierz, które z ichże chaty Ode mnie obrócone jest w kościół bogaty, I Febus niech cyprysu doda zielonego, W który kochany chłopiec obrócon od niego; Na koniec, jeśli będzie na poszycie trzeba Trzciny, możesz narzezać mocą daną z nieba Tej, w którą przemieniona Syrynga, brzydkiego Satyra schraniając się i zalotów jego, Albo tej, którą balwierz szczepił oraz z słowy I co bydlęcy pańskiej strój wydala głowy.
Jeślibyś zaś kamienny grób myślił wystawić I materyją wolał trwalszą się zabawić, Nabierz kamieni, które ma
, I te dwie drzewa, w które gospodarz i z żoną Zmienieni, nie zginąwszy ze wsią zatopioną, I to drzewo tu zabierz, które z ichże chaty Ode mnie obrócone jest w kościół bogaty, I Febus niech cyprysu doda zielonego, W który kochany chłopiec obrócon od niego; Na koniec, jeśli będzie na poszycie trzeba Trzciny, możesz narzezać mocą daną z nieba Tej, w którą przemieniona Syrynga, brzydkiego Satyra schraniając się i zalotów jego, Albo tej, którą balwierz szczepił oraz z słowy I co bydlęcy pańskiej strój wydala głowy.
Jeślibyś zaś kamienny grób myślił wystawić I materyją wolał trwalszą się zabawić, Nabierz kamieni, które ma
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 132
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
miedzy sobą domowe miewają. Potym spytano urzędu, jeżeliby dobrze i slusnie oddał rug; odpowiedział urząd, ze dobrze i slusnie. (I. 258)
3216. (546) Pierwsza sprawa. — Kazano wystąpić Błażejowi Kuczoniowi i spytany, czemu by chałupę spustoszył, odpowiedział, ze niespustoszył chałupy, tylko oddarł poszycie na pastwę bydłu. (I. 259)
3217. (547) Wtora sprawa. — Kazano wystąpić Simonowi Putowi i spytano go, czemuby chałupę spustoszył; na którego potym powiedziano, ze z dozwoleniem gromady miał przedać komorę, którą de facto przedał za osm złotych, za które pieniądze miał poprawic chałupy,
miedzy sobą domowe miewaią. Potÿm spÿtano urzędu, iezeliby dobrze y slusnie oddał rug; odpowiedział urząd, ze dobrze y slusnie. (I. 258)
3216. (546) Pierwsza sprawa. — Kazano wystąpic Blazeiowi Kuczoniowi y spytanÿ, czemu bÿ chalupe spustoszył, odpowiedział, ze niespustoszył chalupy, tylko oddarł poszycie na pastwę bydłu. (I. 259)
3217. (547) Wtora sprawa. — Kazano wystąpic Simonowi Putowi y spytano go, czemuby chalupę spustoszył; na ktorego potym powiedziano, ze z dozwoleniem gromady miał przedac komorę, ktorą de facto przedał za osm złotych, za ktore pieniądze miał poprawic chalupy,
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 337
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
wszytkiego; strony krowy, co ma najemną Stanisław Swider, tedy Piotr lob powinien od niej czynsz zapłacić komornicy swojej, dla tego, ze ciele wziął od tej krowy i przedał, a to ciele należało Swidrowi.
3334. (664) Sprawa Sebastiana Chrostka s Tomasem lobem. — Sobestijan Chrustek pożyczył pięci snopów słomy na poszycie budynku Tomasowi lobowi. Nakazało prawo, żeby lob oddał Chrostkowi za dwie niedzieli groszy piętnaście za słomę, jakosie i sam podjał dobrowolnie.
3335. (665) Sprawa lana Lacha i Pietra loba. — Jan Lach pożyczył zyta miarę Pietrowi lobowi; także Lulek Jakob skarżył na tegoż Pietra loba o gunkę chłopcu
wszytkiego; strony krowy, co ma naięmną Stanisław Swider, tedy Piotr lob powinięn od niey czynsz zapłacic komornicy swoiey, dla tego, ze ciele wziął od tey krowy y przedał, a to ciele nalezało Swidrowi.
3334. (664) Sprawa Sobestiana Chrostka s Thomasęm lobęm. — Sobestyian Chrustek pozyczył pięci snopow słomy na poszycie budynku Thomasowi lobowi. Nakazało prawo, zeby lob oddał Chrostkowi za dwie niedzieli groszy piętnascie za słomę, iakosie y sam podiał dobrowolnie.
3335. (665) Sprawa lana Lacha y Pietra loba. — Ian Lach pozyczył zyta miarę Pietrowi lobowi; takze Lulek Iakob skarzył na tegosz Pietra loba o gunkę chłopcu
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 353
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
jadę ale z kim Inszym nie pojadę. Pojechalismy tedy przyjedziemy pod Miasto nic niesłychac wiedziemy w Miasto nic tylko znowu psi się podraznili, co już byli trochę umilkli do Domów szukać Ludzi i Człowieka nie masz co żywo w Lassach. Wyjechalismy znowu z Miasta stanęlismy między Folwarkami cicho już tez oswitło. Az Chłop wyirzał stodoły przez poszycie snopka podniósłszy do stodoły owej wołać go szukać żadnym sposobem znaleźć go nie mogli bo pełna stodoła Zboża az dopiro pocznę wołać chłopię atóz ty swojej zguby pragniesz i co się kryjesz przed Tatarami od Chrześcijanów zginiesz bo mnie tu nic więcej nietrzeba tylko wypytac się co się dzieje bom ja od króla, a tu nie mogę
iadę ale z kim Inszym nie poiadę. Poiechalismy tedy przyiedzięmy pod Miasto nic niesłychac wiedzięmy w Miasto nic tylko znowu psi się podraznili, co iuż byli trochę umilkli do Domow szukać Ludzi y Człowieka nie masz co zywo w Lassach. Wyiechalismy znowu z Miasta stanęlismy między Folwarkami cicho iuz tez oswitło. Az Chłop wyirzał ztodoły przez poszycie snopka podnioszszy do stodoły owey wołac go szukac zadnym sposobęm znaleść go nie mogli bo pełna stodoła Zboza az dopiro pocznę wołać chłopię atoz ty swoiey zguby pragniesz y co się kryiesz przed Tatarami od Chrzescijanow zginiesz bo mnie tu nic więcey nietrzeba tylko wypytac się co się dzieie bom ia od krola, a tu nie mogę
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 237
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
kucharz mając chałupę z sienią, nie bardzo dobrą, izdebkę z oknem, piecem i kominkiem i niby komórką bez odrzwia. stodołą niezupełnie dobrą i sadek ogrodzono.
Mateusz Bonik półrolnik mając chałupę z wejścia, sieni, izby kumory dobre, z 2 oknami, piecem i kominem. Stodołę dobrą z przystawianemi chlewami 2. Poszycie zupełne. Sadkiem circiter ogrodzono.
Krzysztów Meger ogrodnik; z wejścia jego chałupy sień, izba, kumora i okno, piec, kumin utcunque quo ad statum jego. Stodoła nowa, chlewy przy chałupie przybudowane, z poszyciem dobrym. Ogródek szczupły.
Wawrzeniec Nam budnik. Chałupa jego z wejściem, sienią, izbą
kucharz mając chałupę z sienią, nie bardzo dobrą, izbedkę z oknem, piecem i kominkiem i niby komórką bez odrzwia. stodołą niezupełnie dobrą i sadek ogrodzono.
Mateusz Bonik półrolnik mając chałupę z wejścia, sieni, izby kumory dobre, z 2 oknami, piecem i kominem. Stodołę dobrą z przystawianemi chlewami 2. Poszycie zupełne. Sadkiem circiter ogrodzono.
Krysztow Meger ogrodnik; z wejścia jego chałupy sień, izba, kumora i okno, piec, kumin utcunque quo ad statum jego. Stodoła nowa, chlewy przy chałupie przybudowane, z poszyciem dobrym. Ogródek szczupły.
Wawrzeniec Nam budnik. Chałupa jego z wejściem, sienią, izbą
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 10
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
okno jedno dobre. Kuźnia nowa, niezbyt wielka. Pańskich statków ma: najprzód kowadło, młotów 2, jeden wielki, drugi mały, miech do dymania i szparog.
Ad ultimum oddaje się gościniec za brodem z daleka ode wsi, jeszcze niezły, ze stajnią wjezną, pod snopkami, kalonki nie masz na nim i poszycie miejscami powydzierane. Chałupa o jednej izbie, sień i komora dobra. Drzwi na biegunach drewnianych w niej, drzwi pięcioro. U stajni wrót dwoje, żłoby dla koni z obóch stron stajni. Przy tym gościńcu stodółkę nową ma tenże Ignacy gościnny, co tam mieszka. Ten nie ma nic pańskiego.
Regestr rzeczy ruchomych
okno jedno dobre. Kuźnia nowa, niezbyt wielka. Pańskich statków ma: najprzód kowadło, młotów 2, jeden wielki, drugi mały, miech do dymania i szparog.
Ad ultimum oddaje się gościniec za brodem z daleka ode wsi, jeszcze niezły, ze stajnią wjezną, pod snopkami, kalonki nie masz na nim i poszycie miejscami powydzierane. Chałupa o jednej izbie, sień i komora dobra. Drzwi na biegunach drewnianych w niej, drzwi pięcioro. U stajni wrót dwoje, żłoby dla koni z obóch stron stajni. Przy tym gościńcu stodółkę nową ma tenże Ignacy gościnny, co tam mieszka. Ten nie ma nic pańskiego.
Regestr rzeczy ruchomych
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 44
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
przegród 3; drzwi troje, u jednych jest skobel żelazny; koryto jedno długie.
Stodoła pańska z bali rżniętych, sosnowych, o jednym bojowisku. Do której wchodząc wrota z wrzeciądzem żelaznym, drugie zaś wrota z kulką tylko drewnianą. Sochy i przyciesi pougniwały, kalonki prawie nie masz i w kilku miejscach mocno ciecze przez poszycie.
Spichlerz na przyciesiach dębowych, ściany z bali sosnowych rżniętych z wystawką, u której słupa narożnego brakuje, bale jeszcze dobre, tylko po jednej stronie 2 mocno zbutwiały. U drzwi wrzecądz żelazny, podłoga i posowa z tarcic. Na górę schodki, dach z szkudeł dębowych stary; wszędzie jak bez rzeszoto ciecze i przejrzyć
przegród 3; drzwi troje, u jednych jest skobel żelazny; koryto jedno długie.
Stodoła pańska z bali rżniętych, sosnowych, o jednym bojewisku. Do której wchodząc wrota z wrzeciądzem żelaznym, drugie zaś wrota z kulką tylko drewnianą. Sochy i przyciesi pougniwały, kalonki prawie nie masz i w kilku miejscach mocno ciecze przez poszycie.
Spichlerz na przyciesiach dębowych, ściany z bali sosnowych rżniętych z wystawką, u której słupa narożnego brakuje, bale jeszcze dobre, tylko po jednej stronie 2 mocno zbutwiały. U drzwi wrzecądz żelazny, podłoga i posowa z tarcic. Na górę schodki, dach z szkudeł dębowych stary; wszędzie jak bez rzeszoto ciecze i przejrzyć
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 103
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
pług, i wszystkie żalaza gospodarskie ma swoje. Roli ma w każde
pole po 2 składy pięciorgiem staj i przydatków dwojgiem staj także po 2 składy. Robi w tydzień po jednemu dni 6. Poddany z żoną i dziećmi, których ma 6.
2) Kuba Mikołajczyk chałupę ma in summo pustą, złą, także i poszycie na niej złe, wewnątrz zaś piec i komin, i okna złe, wszystko reparacji potrzebuje. Chlew ma jeden, także zły. Ogród przy chałupie i stodółka niewielka, zła. To wszystko ma jak sprzęty gospodarskie, tak i role w polu jako i pierwszy. Poddany z żoną i dziećmi, których ma 6.
pług, i wszystkie żalaza gospodarskie ma swoje. Roli ma w każde
pole po 2 składy pięciorgiem staj i przydatków dwojgiem staj także po 2 składy. Robi w tydzień po jednemu dni 6. Poddany z żoną i dziećmi, których ma 6.
2) Kuba Mikołajczyk chałupę ma in summo pustą, złą, także i poszycie na niej złe, wewnątrz zaś piec i komin, i okna złe, wszystko reparacyi potrzebuje. Chlew ma jeden, także zły. Ogród przy chałupie i stodółka niewielka, zła. To wszystko ma jak sprzęty gospodarskie, tak i role w polu jako i pierwszy. Poddany z żoną i dziećmi, których ma 6.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 314
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
, koni parę, wóz, pług, radło, kosę do trawy, siekierę, rydel i sierp.
Wojciech Piechota ma chałupę starą, stodółkę reperacji potrzebującą, obórkę pustą. Wołów parę, koni parę, krowę, świnię, wóz, pług, radło, siekierę, kosę do trawy.
Walek ma chałupę starą, poszycie nadrujnowane. Wołów parę, koni parę, świnię, wóz, pług, radło, siekierę, kosę trawna, sierp.
Jan Wawrzyniak ma chałupę starą, która reperacji potrzebuje, stodołę, sołek i chlew w deliki. Wołów parę, konia jednego, świnię, wóz, pług, radło, siekierę, kosę trawną,
, koni parę, wóz, pług, radło, kosę do trawy, siekierę, rydel i sierp.
Wojciech Piechota ma chałupę starą, stodółkę reperacyi potrzebującą, obórkę pustą. Wołów parę, koni parę, krowę, świnię, wóz, pług, radło, siekierę, kosę do trawy.
Walek ma chałupę starą, poszycie nadrujnowane. Wołów parę, koni parę, świnię, wóz, pług, radło, siekierę, kosę trawna, sierp.
Jan Wawrzyniak ma chałupę starą, która reperacyi potrzebuje, stodołę, sołek i chlew w deliki. Wołów parę, konia jednego, świnię, wóz, pług, radło, siekierę, kosę trawną,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 337
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
Łukowa stara. Ten chłop kumorne robi.
9) Chałupa Joskowa stara, ale jeszcze dobra. Ten chłop półrolek robi i osadzony dobrze.
10) Chałupa kowalska; w tej mięszka Jędrzyj kowalczyk z matką; robi kumorne, ale rolą chałupniczą sieje.
11) Gościniec z stajnią wjezną niedawny, ale dobrze nadrujnowany przez złe poszycie; okna złe, powybijane. W stajni żadnego porządku nie masz, żłobów nie masz, wrota złe, poszycie z gruntu złe, regle, bunty, związania powybijane, popalone. W tym gościńcu szynkowała piwo Stachowa wdowa po zabitym mężu; tę wydał wym. ks. Grabiński imp. Czyżewskiemu do Biniewa, a bardziej
Łukowa stara. Ten chłop kumorne robi.
9) Chałupa Joskowa stara, ale jeszcze dobra. Ten chłop półrolek robi i osadzony dobrze.
10) Chałupa kowalska; w tej mięszka Jędrzyj kowalczyk z matką; robi kumorne, ale rolą chałupniczą sieje.
11) Gościniec z stajnią wjezną niedawny, ale dobrze nadrujnowany przez złe poszycie; okna złe, powybijane. W stajni żadnego porządku nie masz, żłobów nie masz, wrota złe, poszycie z gruntu złe, regle, bunty, związania powybijane, popalone. W tym gościńcu szynkowała piwo Stachowa wdowa po zabitym mężu; tę wydał wjm. ks. Grabiński jmp. Czyżewskiemu do Biniewa, a bardziej
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 352
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
