i Węgierskiego (nie Weneckiego) jak omylnie na karcie 53. położono) co wżyął za podarki? za Spisz co dał? dla Litwy i Żmudzi co uczynił? o co Książę Litewski Witold rozgniewany zaczął myślić o Koronie? Podole jak od Litwy odpadło? Wołosza jak się zachowała? Gdzie umarł Jagiełło, z której Zony Potomstwo zostawił? 2.Władysław III. Warneński na wiele lat pokój z Turczynem zawarł, jak zerwał i pod Warną przegrał? jaką śmiercią umarł? 3.Kazimierz IV. z jakiego Domu wziął Zonę, wiele Potomstwa? Co z Prusakami uczynił? jak Elekcja Biskupów w Polsce ustała? Gdzie Król umarł? 4.Jan
i Węgierskiego (nie Weneckiego) jak omylnie na karćie 53. położono) co wżiął za podarki? za Spisz co dał? dla Litwy i Zmudźi co uczynił? o co Xiąże Litewski Witold rozgniewany zaczął myślić o Koronie? Podole jak od Litwy odpadło? Wołosza jak się zachowała? Gdźie umarł Jagiełło, z którey Zony Potomstwo zostawił? 2.Władysław III. Warneński na wiele lat pokóy z Turczynem zawarł, jak zerwał i pod Warną przegrał? jaką śmierćią umarł? 3.Kaźimierz IV. z jakiego Domu wźiął Zonę, wiele Potomstwa? Co z Prusakami uczynił? jak Elekcya Biskupów w Polszcze ustała? Gdźie Król umarł? 4.Jan
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 109v
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
? Podymne kiedy ustanowiono? Powietrze jeśli plądrowało? Król jakie miał Zony i Synów, kiedy umarł? 11.Król Władysław jakie Księstwa Moskwie odebrał, a jakie Miasta Szwedom zawojowane przez nich Polsce? Bunty Kozackie o co poszły? za co Jan Kazimierz Królewic siedział w areszcie? które miał Zony Władysław, i jeżeli zostawił potomstwo? 12.Jan Kazimierz jakim szczęściem z Tatarami, Kozakami, Szwedami, Rakocym, Prusami, i Moskwą wojował? Co za Konfederacja Tyszowiecka? z jakim szczęściem wojny zakończone? z Lubomirskim o co Dwór miał sprawę? kogo Król miał za Zonę? co za okoliczności abdykacyj Królestwa? do MICHAŁA KORYBUTA. POLSKA. CZĘSC
? Podymne kiedy ustanowiono? Powietrze jeśli plądrowało? Król jakie miał Zony i Synów, kiedy umarł? 11.Krôl Władysław jakie Xięstwa Moskwie odebrał, á jakie Miasta Szwedom zawojowane przez nich Polszcze? Bunty Kozackie o co poszły? za co Jan Kaźimierz Królewic siedźiał w areszćie? które miał Zony Władysław, i jeżeli zostawił potomstwo? 12.Jan Kaźimierz jakim szczęśćiem z Tatarami, Kozakami, Szwedami, Rakocym, Prusami, i Moskwą wojował? Co za Konfederacya Tyszowiecka? z jakim szczęśćiem woyny zakończone? z Lubomirskim o co Dwór miał sprawę? kogo Król miał za Zonę? co za okolicznośći abdykacyi Królestwa? do MICHAŁA KORYBUTA. POLSKA. CZĘSC
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 109y
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
, staroście wasilkowskiemu; ale niezdarzone raczej w epitafium obrócone niżej. Dary bogów w imieniu
.
Jowisz z Minerwą darowalić głowę, Apollo swój łuk i strzały gotowe. Neptun da trydent, gdy będziesz na wodzie, Mars serce, Wulkan broń pewną w przygodzie. Juno cię sama w stan małżeński swaci, Erycyna cię w potomstwo zbogaci. Rączy Merkury rzeźwość w tobie wznieca, Złoty Kupido białej płci zaleca.
Eolus wiatryć posyła szczęśliwe, Najady wszytkie tobie są chętliwe. Sybilla też tak prorokuje, że cię Król skarbów Pluton zbogaci na świecie. I jeszczeby się więcej napisało, Ale już imię i pióro ustało. Bankiet bogów.
Tam kędy bramy
, staroście wasilkowskiemu; ale niezdarzone raczej w epitafium obrocone niżej. Dary bogow w imieniu
.
Jowisz z Minerwą darowalić głowę, Apollo swoj łuk i strzały gotowe. Neptun da trydent, gdy będziesz na wodzie, Mars serce, Wulkan broń pewną w przygodzie. Juno cię sama w stan małżeński swaci, Erycyna cię w potomstwo zbogaci. Rączy Merkury rzeźwość w tobie wznieca, Złoty Kupido białej płci zaleca.
Eolus wiatryć posyła szczęśliwe, Najady wszytkie tobie są chętliwe. Sybilla też tak prorokuje, że cię Krol skarbow Pluton zbogaci na świecie. I jeszczeby się więcej napisało, Ale już imię i pioro ustało. Bankiet bogow.
Tam kędy bramy
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 459
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
Traktatu wtórego CVD XVII. ROKV PO NARÓDZENIV PAŃSKIM, 1619. Aug: 8.
W tył głowy krzywiącą się gdy twarz Bóg prostuje. Patrzcie jak dziatki Ociec swe miły piastuje. WInnica/ było kiedyś dobre Miasto/ i teraz jeszcze Sądy się tam odprawują. W tym Białagłowa/ imieniem Teodora Lutiana Kusznierza małżonka/ spłodziwszy potomstwo płci białogłowskiej/ imieniem Agapią/ z onej kilka lat od narodzenia dobrze zdrowej ucieszała się; potym gdy wpadła w taką chorobę/ iż się jej zawsze twarz w tył głowy obracając wywracała/ i krzywiła; nędzna matka smęciła się: ta zaś mało nie na każdy dzień straszna i dziwna choroba odnawiała się/ wszystkich tej tragaediej
Tráctatu wtorego CVD XVII. ROKV PO NARODZENIV PANSKIM, 1619. Aug: 8.
W tył głowy krzywiącą się gdy twarz Bog prostuie. Pátrzćie iák dźiatki Oćiec swe miły piástuie. WInnicá/ było kiedyś dobre Miásto/ y teraz ieszcze Sądy się tám odpráwuią. W tym Białagłowá/ imieniem Theodorá Lutianá Kusznierzá małżonká/ spłodźiwszy potomstwo płći białogłowskiey/ imieniem Agápią/ z oney kilká lat od národzenia dobrze zdrowey vćieszáłá się; potym gdy wpádłá w táką chorobę/ iż się iey záwsze twarz w tył głowy obrácáiąc wywracáłá/ y krzywiłá; nędzna mátká smęćiłá się: tá záś máło nie ná káżdy dźień strászna y dźiwna chorobá odnawiáłá się/ wszystkich tey trágaediey
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 144
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
ta Pani Bajbuzina Polanki/ i Roksolanki/ tak na sądzie Pańskim/ jako Saba Królowa tych o których Ewangelista spomina/ Żydów/ jako Niniwitscy mieszczanie tychże; iż wy które mieć potomstwa nie możecie/ do Boga o nie; jako niepłodne przedtym matki/ po tym gdy śluby swe ku Panu uczyniły od niego otrzymały osobliwe potomstwo/ Sara Izaaka/ Rebeka Jakoba/ Anna Samuela/ matka Samsonowa Samsona/ Elżbieta ś^o^ Jana Krzciciela/ Święta Anna Pannę Naświętszą powiła: do tych wedle Nabożeństwa przyłóż i dzisiejszą; ale przez baby do diabła uciekacie się/ zawstydzi; mało by to gdyby stał ona tym/ snadź i potempi. Was zaś które macie dziatki
tá Páni Báybuźina Polánki/ y Roxolánki/ ták ná sądźie Páńskim/ iáko Sábá Krolowa tych o ktorych Ewángelistá spomina/ Zydow/ iáko Niniwitscy mieszczánie tychże; iż wy ktore mieć potomstwá nie możećie/ do Bogá o nie; iáko niepłodne przedtym mátki/ po tym gdy śluby swe ku Pánu vczyniły od niego otrzymáły osobliwe potomstwo/ Sará Izááká/ Rebeká Iákobá/ Anná Sámuelá/ mátká Sámsonowá Sámsoná/ Helżbieta ś^o^ Ianá Krzćićielá/ Swięta Anná Pánnę Naświętszą powiłá: do tych wedle Nábożeństwá przyłoż y dźiśieyszą; ále przez báby do diabłá vćiekacie się/ záwstydźi; máło by to gdyby sstáł oná tym/ snadź y potempi. Was záś ktore macie dźiatki
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 160.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
tego, abyś utrapioną Ojczyznę z tego upadku, w który w padła, i z tego JarZma, w które się dla nie cnoty Zapamiętałych Synów swoich Zaprzęgła, wyrwał, i do pierwszej przywrócił wolności. Niechże P. Bóg wszytkiemi pociechami płaci Wm. M. M. Panu, i jak najobfitsze jako na Potomstwo, tak i wszytek Dom Wm. M. M. Pana wlewa błogosławieństwa, cZego i ja przy moim podziękowaniu uprZejmie życzę Wm. M. M. Panu. Już tedy JEGO KrólEWSKA mość etc. etc. Powtarzam moje podziękowanie, powtarZam vota Za szczęśliwe imprezy i progresy, a da P. Bóg Wybawiciela Ojczyzny imię
tego, ábyś vtrapioną Oyczyznę z tego vpadku, w ktory w pádła, y z tego IárZmá, w ktore się dla nie cnoty Zápámiętáłych Synow swoich Záprzęgłá, wyrwał, y do pierwszey przywrocił wolności. Niechże P. Bog wszytkiemi poćiechámi płáci Wm. M. M. Pánu, y iák nayobfitsze iáko ná Potomstwo, ták y wszytek Dom Wm. M. M. Páná wlewa błogosłáwieństwá, cZego y ia przy moim podźiękowániu vprZeymie życzę Wm. M. M. Pánu. Iuż tedy IEGO KROLEWSKA mość etc. etc. Powtarzam moie podźiękowánie, powtarZam vota Zá szczęśliwe imprezy y progressy, á da P. Bog Wybáwicielá Oyczyzny imię
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 13
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
w Rzeczypospolitej mieszaniny. W którym P. Marszałka per tertiam Perfonam hortatur. Aby Konfederacji Stanów na umorzenie Elekcji nie pobudzał. Daje różne Machiawelskie przyczyny. Manifest Jawnej Niewinności Chyba żeby Konfederacja ta na to była, żeby Elekcją w znowić. Inaczej będzie to ogień podpopiołem. Recrudescent mala na samego P. Marszałka, Dom Potomstwo, Przyjacioły, Sługi, i na całą Rzeczposp.
Co potym robiono zemną na Komisiej, z tej okazji, niżej się pokaże z podziwieniem świata. Teraz co tylko do Elekcji należy, krótko kończę, aby każdemu jawna była cnota moja, a przeciwnie fałsz i potwarz złośliwa. ROZDZIAŁ VI. Różne od różnych ludzi Zacnych
w Rzeczypospolitey mieszániny. W ktorym P. Márszałká per tertiam Perfonam hortatur. Aby Confoederácyey Stanow ná vmorzenie Elekcyey nie pobudzał. Dáie rożne Máchiawelskie przyczyny. Mánifest Iáwney Niewinnośći Chybá żeby Confoederácya tá ná to byłá, żeby Elekcyą w znowić. Ináczey będźie to ogien podpopiołem. Recrudescent mala ná sámego P. Márszałká, Dom Potomstwo, Przyiaćioły, Sługi, y ná cáłą Rzeczposp.
Co potym robiono zemną ná Commissiey, z tey okázyey, niżey się pokaże z podźiwieniem świátá. Teraz co tylko do Elekcyey należy, krotko kończę, áby káżdemu iáwna byłá cnotá moiá, á przećiwnie fałsz y potwarz złośliwa. ROZDZIAŁ VI. Rożne od rożnych ludźi Zacnych
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 36
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
wszechmocnym. Ale to mowie wedle błędu Pogańskiego: bo Jupiter był człowiek słaby i śmiertelny. C I wytraćuł Pelion. Pelios i Ossa, są nazwiska gór w Tessaliej, które Olbrzymowie na kupę byli poznosili, aby po nich nieba siągali. D Krwią swych synów zwilgotniała ziemia. Gdy Poeta pisze, że ziemia znowu zrodziła potomstwo niespokojne i niezbożne, ze krwie Olbrzymów zsobą pomieszanej, i zagrzanej słońcem: Tym daje znać, że od złych Ojców źli synowie pochodzą. Podobieństwo złości onych potomków Olbrzymskich, znalazło się w Likaonie Królu Arkadyjskim, o którym niżej będzie rzecz. Księgi Pierwsze. Argument Powieści Siódmej.
GDy tak z Olbrzymskiej krwie, nastało
wszechmocnym. Ale to mowie wedle błędu Pogáńskiego: bo Iupiter był człowiek słaby y śmiertelny. C Y wytraćuł Pelion. Pelios y Ossa, są nazwiská gor w Thessáliey, ktore Olbrzymowie ná kupę byli poznośili, aby po nich niebá śiągáli. D Krwią swych synow zwilgotniáłá źiemiá. Gdy Poètá pisze, że źiemiá znowu zrodźiłá potomstwo niespokoyne y niezbożne, ze krwie Olbrzymow zsobą pomieszaney, y zágrzaney słońcem: Tym dáie znáć, że od złych Oycow źli synowie pochodzą. Podobieństwo złośći onych potomkow Olbrzymskich, ználázło się w Lykáonie Krolu Arkádiyskim, o ktorym niżey będźie rzecz. Kśięgi Pierwsze. Argument Powieśći Siodmey.
GDy ták z Olbrzymskiey krwie, nástáło
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 12
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
więc na słowa moje/ Nie odpowiedzi/ ale ryki dajesz swoje. N A jam nędznik łożnicę gotował dla ciebie/ I pochodnie służące weselnej potrzebie. Nadzieja pierwsza zięcia mnie była po tobie/ Druga wnuków/ którem z was obiecował sobie: Podzisz/ ty teraz z stada męża będziesz miała/ Z stada już i potomstwo mieć będziesz musiała. To nacięższa/ iże się i skończyć godzi Śmiercią żałości; O A mnie i Bogiem być szkodzi: P Bo iże mi do śmierci przeszcie jest zamknione/ Muszę płacz swój na wieki przewlec nieskończone. Te rzeczy mówiącemu/ przyszedszy gdzieś z strony/ Z gniewem wyrwał z rąk córkę/ Q Argus
więc ná słowá moie/ Nie odpowiedźi/ ále ryki dáiesz swoie. N A iam nędznik łożnicę gotował dla ćiebie/ Y pochodnie służące weselney potrzebie. Nádźieiá pierwsza źięćiá mnie byłá po tobie/ Druga wnukow/ ktorem z was obiecował sobie: Podźisz/ ty teraz z stádá mężá będźiesz miałá/ Z stádá iuż y potomstwo mieć będźiesz muśiáłá. To naćięższa/ iże się y skończyć godźi Smierćią żáłośći; O A mnie y Bogiem bydź szkodźi: P Bo iże mi do śmierći przeszćie iest zámknione/ Muszę płácz swoy ná wieki przewlec nieskończone. Te rzeczy mowiącemu/ przyszedszy gdźieś z strony/ Z gniewem wyrwał z rąk corkę/ Q Argus
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 38
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
dobrowolnie wystawilismy (która nas bez miary szpeci) przywiódł. O turpem humano generifraudis et nequitiae publicae confessionem! In quid isti viri ornati adhibiti sunt? in quid imprimunt signa? Nempe ne ille neget, accepisse se quod acepit. Z Ojców tedy naszych/ jako z żywych obrazów wzór bierzmy/ aby nas za prawdziwe potomstwo miano/ boć jabłko od drzewa nie ma daleko paść/ a jeżeli/ tedy szypka ku niemu obraca się. Nie urodził nigdy Sokół Sowy/ abo Czerepachy Orzeł. Chcemyli prawdziwymi Polakami być/ prawdziwemi Synami Koronnemi/ miejmy veritatem, Bo jeżeli kędy w legaciej Ojczyzna pośle/ zastąpi/ jako nie raz Demostenesowi Amor
dobrowolnie wystáwilismy (ktora nas bez miáry szpeći) przywiodł. O turpem humano generifraudis et nequitiae publicae confessionem! In quid isti viri ornati adhibiti sunt? in quid imprimunt signa? Nempe ne ille neget, accepisse se quod acepit. Z Oycow tedy nászych/ iáko z żywych obrázow wzor bierzmy/ áby nas zá prawdziwe potomstwo miano/ boć iábłko od drzewá nie ma dáleko páść/ á ieżeli/ tedy szypka ku niemu obraca się. Nie vrodził nigdy Sokoł Sowy/ ábo Czerepáchy Orzeł. Chcemyli prawdźiwymi Polakámi bydz/ prawdziwemi Synámi Koronnemi/ mieymy veritatem, Bo ieżeli kędy w legáciey Oyczyzná posle/ zástąpi/ iáko nie raz Demosthenesowi Amor
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: D4
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
