Mazur, wstawszy z materaca, Pyta, co mu za nocleg należy za płaca; I Włoch się też Mazura pilno pyta wzajem, Przecz się bawi dalekim od ojczyzny krajem. Słysząc, że szedł po rozum: „Kiedyś mnie ty — rzecze — Dziś odrwił, więcej ci go nie trzeba, człowiecze. Na co potrzebniejszego obrócisz te grosze; Po chwili będą Włoszy chodzić na Mazosze.” 245 (N). NIE SZLACHECKA RZECZ WINEM HANDLOWAĆ
Jeden szlachcic podgórski, że był Węgier bliskiem I miał w ręku pieniądze, chciał się wspomóc zyskiem: Wziął wina kilkanaście beczek w Bardyjowie. Czego skoro się sąsiad ograniczny dowie, Że oraz kilka
Mazur, wstawszy z materaca, Pyta, co mu za nocleg należy za płaca; I Włoch się też Mazura pilno pyta wzajem, Przecz się bawi dalekim od ojczyzny krajem. Słysząc, że szedł po rozum: „Kiedyś mnie ty — rzecze — Dziś odrwił, więcej ci go nie trzeba, człowiecze. Na co potrzebniejszego obrócisz te grosze; Po chwili będą Włoszy chodzić na Mazosze.” 245 (N). NIE SZLACHECKA RZECZ WINEM HANDLOWAĆ
Jeden szlachcic podgórski, że był Węgier bliskiem I miał w ręku pieniądze, chciał się wspomóc zyskiem: Wziął wina kilkanaście beczek w Bardyjowie. Czego skoro się sąsiad ograniczny dowie, Że oraz kilka
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 299
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
. Ten Sędziego zabija/ wszelki abowiem gniewliwy zle sądzi/ a sedatio animi et frigus decet imparentes. Niech nam przykładem będzie zacny on Szlachcic Ateński Focion/ Którego już umierającego gdy pytano. Num quid ad filium vellet? Odpowiedział. Maxime iubere me vt iniuriarum populi Atheniensis obliuiseatur. I ten mi tego poświadcza/ że nic potrzebniejszego Szlachcicowi nad Patiencją. Ale pójdę dalej/ czeka mię Liberalitas. Wielki on miłośnik Ojczyzny/ w Księgach swoich/ jakichby miał być Cnot Szlachcic/ skrycie ucząc/ mówi. Liberalitate nihil est naturae hominis accomodatius. Ta właśnie samemu Szlachcicowi służy/ bo i imię/ jako Etymon jej ukazuje/ ledwie nie od[...] samego szlachcica
. Ten Sędziego zábiia/ wszelki abowiem gniewliwy zle sądzi/ á sedatio animi et frigus decet imparentes. Niech nam przykładem będzie zacny on Szláchcic Atheński Phocion/ Ktorego iuż vmieráiącego gdy pytano. Num quid ad filium vellet? Odpowiedział. Maxime iubere me vt iniuriarum populi Atheniensis obliuiseatur. Y ten mi tego poświadcza/ że nic potrzebnieyszego Szláchćicowi nád Patientią. Ale poydę dáley/ czeka mię Liberalitas. Wielki on miłośnik Oyczyzny/ w Kśięgách swoich/ iákichby miał być Cnot Szláchćic/ skryćie vcząc/ mowi. Liberalitate nihil est naturae hominis accomodatius. Tá własnie sámemu Szláchćicowi służy/ bo y imię/ iáko Etymon iey vkázuie/ ledwie nie od[...] sámego szláchćicá
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: A3v
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Hom: Odiis. II Plut: de Tranq. Dci Vind Idem S. Hist. Sen: Oedij. Plut: in Brut. Ręka lewa Ad Gal. V. RĘKA LEWA.
JAko skoro człowięk na łonie Mądrości siedząc/ osądził to/ że na tym świecie zaraz po Bogu/ nad przyjaźń ludzką nic ani potrzebniejszego/ ani więtszego niemasz/ wnet Pisarz taki Dekret wydał. Amicus magis est quàm ignis et aqua necessarius. Fisici i wszytek ich zbor/ śmierć nam opisując/ powiadają/ że mors est caloris omni ex parte defectio. Zaś potym.Nutrimentum est caloris humor, skąd to znać/ że żywot ludzki/ nad
Hom: Odiis. II Plut: de Tranq. Dci Vind Idem S. Hist. Sen: Oedij. Plut: in Brut. Ręká lewa Ad Gal. V. RĘKA LEWA.
IAko skoro człowięk ná łonie Mądrośći śiedząc/ osądził to/ że ná tym świećie záráz po Bogu/ nád przyiazń ludzką nic áni potrzebnieyszego/ áni więtszego niemász/ wnet Pisarz táki Dekret wydał. Amicus magis est quàm ignis et aqua necessarius. Phisici y wszytek ich zbor/ śmierć nam opisuiąc/ powiádáią/ że mors est caloris omni ex parte defectio. Záś potym.Nutrimentum est caloris humor, zkąd to znáć/ że żywot ludzki/ nád
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: G2v
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
masz/ wnet Pisarz taki Dekret wydał. Amicus magis est quàm ignis et aqua necessarius. Fisici i wszytek ich zbor/ śmierć nam opisując/ powiadają/ że mors est caloris omni ex parte defectio. Zaś potym.Nutrimentum est caloris humor, skąd to znać/ że żywot ludzki/ nad ogień i wodę nic potrzebniejszego nie ma/ bo bez tego być nie może. A iż przyjaciel jeszcze nad to jest potrzebniejszy tedy bez niego żyć trudno. Zaprawdę trudno. bo Non sic excubiae, nec circumstantia tela Quàm tutatur amor. A miłość ludzka skąd płynie/ aza nie z zrzodła ludzkości/ z zrzodła łaskawości: Dla tego/ pilnie uważając
mász/ wnet Pisarz táki Dekret wydał. Amicus magis est quàm ignis et aqua necessarius. Phisici y wszytek ich zbor/ śmierć nam opisuiąc/ powiádáią/ że mors est caloris omni ex parte defectio. Záś potym.Nutrimentum est caloris humor, zkąd to znáć/ że żywot ludzki/ nád ogień y wodę nic potrzebnieyszego nie ma/ bo bez tego bydz nie może. A iż przyiáciel iescze nad to iest potrzebnieyszy tedy bez niego żyć trudno. Záprawdę trudno. bo Non sic excubiae, nec circumstantia tela Quàm tutatur amor. A miłość ludzka skąd płynie/ áza nie z zrzodłá ludzkośći/ z zrzodłá łaskáwośći: Dla tego/ pilnie vważáiąc
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: G3
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
poczęła w niej egzorbitować, Bóg na karę dał Jej Królów.
Zginęły Rzeczypospolite Rzymska, Kartagineńska, Ateńska, Lacedemońska przy swoich bałwochwalstwach; zginęłaby pewnie i nasza, jeżeli wszystka polityka w rządach królestwa, nie będzie żałożona in morali scientia Ewangelyj świętej, nad którą nie tylko nic zbawienniejszego, ale oraz nic rozumniejszego, i potrzebniejszego.
Czego, niech to, dowodem będzie nie omylnym! Bóg nam przykazuje szanować wszystkie Przełożeństwa, i Panów władzą nad nami mających, jako wyobrażenia swoje; przykazuje kochać bliźniego, i zaleca tę miłość, jako cnotę najdoskonalszą; zakazuje zaś krzywdy najmniejszemu nie czynić; Pytam się, jeżeli nie na takich trzech regułach wszystek rząd
poczęła w niey exorbitować, Bog na karę dał Iey Krolow.
Zginęły Rzeczypospolite Rzymska, Karthagineńska, Atheńska, Lacedemońska przy swoich bałwochwalstwach; zginęłaby pewnie y nasza, ieźeli wszystka polityka w rządach krolestwa, nie będźie załoźona in morali scientia Ewangelyi swiętey, nad ktorą nie tylko nic zbawiennieyszego, ale oraz nic rozumnieyszego, y potrzebnieyszego.
Czego, niech to, dowodem będźie nie omylnym! Bog nam przykazuie szanować wszystkie Przełoźeństwa, y Panow władzą nad nami maiących, iako wyobraźenia swoie; przykazuie kochać bliźńiego, y zaleca tę miłość, iako cnotę naydoskonalszą; zakázuie zaś krzywdy naymnieyszemu nie czynic; Pytam się, ieźeli nie na takich trzech regułach wszystek rząd
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 14
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
iż on będąc Bogiem, inszego sposobu odkupienia ludzkiego nie nalazł bez narażenia na się ludu swego wybranego Izraelskiego. Punkt pierwszy Rozmowy RABIN.
DZiwna i zdrowego uważenia godna takowa rzecz każda/ która i sumnienie zdobi/ i zbawienie Człowiekowi wiekuiste gotuje; w takowej sprawie nie widzę/ i w Piśmie świętym nie najduję/ coby potrzebniejszego było/ jako Wiara i Uczynki dobre: Zaczym nietylko u Żydów/ u Chrześcijan/ ale też u Pogan/ lubo i ci nie we wszytkim się zgadzają między sobą/ atoli jednak wszyscy usiłują/ jakoby na dobrych fundamentach Wiarę swoję ugruntowali. Dziwna tedy rzecz jest/ i uwagi godna/ patrząc na takową różnicę ich
iż on będąc Bogiem, inszego sposobu odkupienia ludzkiego nie nálazł bez náráżenia ná się ludu swego wybránego Izráelskiego. Punkt pierwszy Rozmowy RABIN.
DZiwna y zdrowego vważenia godna tákowa rzecz káżda/ ktora y sumnienie zdobi/ y zbáwienie Człowiekowi wiekuiste gotuie; w tákowey spráwie nie widzę/ y w Pismie świętym nie náyduię/ coby potrzebnieyszego było/ iáko Wiárá y Vczynki dobre: Záczym nietylko v Zydow/ v Chrześćian/ ále też v Pogan/ lubo y ći nie we wszytkim się zgadzáią między sobą/ átoli iednák wszyscy vśiłuią/ iákoby ná dobrych fundámentách Wiárę swoię vgruntowáli. Dźiwna tedy rzecz iest/ y vwagi godna/ pátrząc ná tákową rożnicę ich
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 2
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
do życia osobliwie samego człowieka. Jedno niechce mi się opuścić abych nie miał cokolwiek powiedzieć o biegu i o roześciu rzek po wszystkiem świecie/ także i o miejscu wody: do tego/ jeśliż więtsza jest ziemia czyli woda/ jeśliż i wyższa: o czym kilka słów napisawszy/ wrócę się do czego potrzebniejszego. Trzem rzeczom może się każdy zadziwić/ gdy pojźrzy na bieg wód rzecznych. Jedna/ iż takowy ich bieg/ jest barzo pożyteczny/ abowiem są dla pożytku tak drzew/ ziół/ jako też bydląt/ a daleko więcej ludzi/ co się już pokazało szeroko zaraz na przodku/ gdy się mówiło/ że niemasz
do żyćia osobliwie sámego cżłowieká. Iedno niechce mi sie opuśćić ábych nie miał cokolwiek powiedźieć o biegu y o roześćiu rzek po wszystkiem świećie/ tákże y o mieyscu wody: do tego/ iesliż więtsza iest źiemiá cżyli wodá/ iesliż y wyzsza: o cżym kilká słow nápisawszy/ wrocę się do cżego potrzebnieyszego. Trzem rzecżom może się káżdy zadźiwić/ gdy poyźrzy ná bieg wod rzecżnych. Iedná/ iż tákowy ich bieg/ iest bárzo pożytecżny/ ábowiem są dla pożytku ták drzew/ źioł/ iáko też bydląt/ á dáleko więcey ludźi/ co się iuż pokazáło szeroko záraz ná przodku/ gdy się mowiło/ że niemász
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 20.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Problem. Sect: 24. Cor: ult. Rozdział Siedmnasty. O Cieplicach Rozdział Ośmnasty. Miejsce które jest w którym się one wody rozgrzewają od onego ognia podziemnego.
PRzystałoby opisać teraz przyrodzenie siarki i kleju/ ponieważ te dwie rzeczy ustanowiły się za podpał i podżogę tego ognia podziemnego. Jedno iż jeszcze jest coś potrzebniejszego do wyrozumienia doskonałego tych wód cieplicznych: przeto odłożywszy na chwilę naukę o przyrodzeniu siarki i kleju/ zabawimy się króciuchno o tych dwóch rzeczach; które miejsce jest tego ognia podziemnego/ na którym gorając/ zagrzewa one wody/ czyli zaraz zmieszana jest ona materia z wodą/ i tamże zaraz i wodę czyni pomieszaną a miejscem/
Problem. Sect: 24. Cor: vlt. Rozdźiał Siedmnasty. O Cieplicách Rozdział Ośmnasty. Mieysce ktore iest w ktorym sie one wody rozgrzewáią od onego ogniá podźiemnego.
PRzystałoby opisáć teraz przyrodzenie śiárki y kliiu/ ponieważ te dwie rzecży vstánowiły się zá podpał y podżogę tego ogniá podźiemnego. Iedno iż ieszcże iest coś potrzebnieyszego do wyrozumienia doskonałego tych wod ćieplicżnych: przeto odłożywszy ná chwilę náukę o przyrodzeniu śiárki y kliiu/ zábáwimy się kroćiuchno o tych dwuch rzecżách; ktore mieysce iest tego ogniá podźiemnego/ ná ktorym goráiąc/ zágrzewa one wody/ cżyli záraz zmieszána iest oná máteria z wodą/ y támże záraz y wodę cżyni pomieszáną á mieyscem/
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 100
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Austriaczką. Tak i Michał Król multa flagella sustinuit, że się w tym niedołożył Rzeczypospolitej, choć tak siła koron Cesarskich wniósł z nią z koligacyj, O koligacją z Cesarzem przez Eleonorę też instituta majorii, należy Polakom mocno obserwować, i domagać się, zwłaszcza, jeżeli na ten czas niebędą mieli robić co inszego potrzebniejszego, jako to o Zony Królów swoich kłocic się. Kwestia Resolvitur 3tió: Za lepiej: aby Król Polski wziął Polkę za Zonę, iże to mniej słuszne prawo, aby się Król dokładał stanów Rzeczypospolitej , jaką Zonę ma wziąć.
1mo Aby Królowie Polscy z poddanemi swojemy POlkami żenili się, jest to w historyj naszej Polskiej
Austryaczką. Ták y Michał Krol multa flagella sustinuit, że się w tym niedołożył Rzeczypospolitey, choć ták śiła koron Cesarskich wniosł z nią z kolligacyi, O kolligacyą z Cesarzem przez Eleonorę też instituta majorii, náleży Polakom mocno obserwować, y domagać się, zwłaszcza, ieżeli ná ten czás niebędą mieli robić co inszego potrzebnieyszego, iáko to o Zony Krolow swoich kłoćic się. KWESTYA Resolvitur 3tió: Za lepiey: áby Krol Polski wźioł Polkę zá Zonę, iże to mniey słuszne prawo, áby się Krol dokładał stanow Rzeczypospolitey , iáką Zonę ma wźiąć.
1mó Aby Krolowie Polscy z poddánemi swoiemy POlkami żenili się, iest to w historyi nászey Polskiey
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 72
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
wielu miar niepożyteczne być J. K. M. baczy; acz zawżdy bo stąd tumulty, swowoleństwa, których trudno hamować a Pan Bóg się o nie gniewa i u ludzi bacznych są brzydkie, rosną. Stąd drogość wszytkich rzeczy, ale osobliwie teraz w podejrzanie powietrze niebezpieczne są te gromady i lepiej koszt ten na co potrzebniejszego zachować; napomina J. K. M., aby bez nich każdy przyjeżdżał.
Po napisaniu instrukcyjej na samej wyprawie komorników z listy sejmowemi, przyszła nowina do J. K. M. o wzięciu Białego Kamienia, zamku i wszelaką inszą obroną, i przyrodzeniem miejsca bardzo trudnego. Oto za łaską Bożą odjęty jest nieprzyjacielowi
wielu miar niepożyteczne być J. K. M. baczy; acz zawżdy bo stąd tumulty, swowoleństwa, których trudno hamować a Pan Bóg się o nie gniewa i u ludzi bacznych są brzydkie, rostą. Stąd drogość wszytkich rzeczy, ale osobliwie teraz w podejrzanie powietrze niebezpieczne są te gromady i lepiej koszt ten na co potrzebniejszego zachować; napomina J. K. M., aby bez nich każdy przyjeżdżał.
Po napisaniu instrukcyjej na samej wyprawie komorników z listy sejmowemi, przyszła nowina do J. K. M. o wzięciu Białego Kamienia, zamku i wszelaką inszą obroną, i przyrodzeniem miejsca bardzo trudnego. Oto za łaską Bożą odjęty jest nieprzyjacielowi
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 251
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957