Genesim piszący mówi: Ipse simulat se captum, ut te capiat, se vinctum, ut te vincat etc. Co Z. Rafał Archanioł mógł dokazać, Asmodeusza czarta na puszczy przywiązawszy imperiô ut vinculô, bo tu moc Boska była i rozkaz. O Maleficjum albo o Czarach co mogą?
Miewają Czarownicy, czartów familiares alias poufałych, konfidentów, służących sobie w interesach, w reportowaniu nowin, w objawieniu rzeczy sekretnych; których trzymają w kontach domowych, albo niby w pierścieniu, alias inkluzów, deklarując im duszę swoją, albo obiecując Mszy świętej niesłuchać, nigdy prawdy niemowić. Do takiej usługi nie może być czart sprowadzony, tylko per pactum explicitum
Genesim piszący mowi: Ipse simulat se captum, ut te capiat, se vinctum, ut te vincat etc. Co S. Rafał Archanioł mogł dokázać, Asmodeusza czarta ná puszczy przywiązawszy imperiô ut vinculô, bo tu moc Boska była y rozkaz. O Maleficium albo o Czarach co mogą?
Miewaią Czarownicy, czartow familiares alias poufałych, konfidentow, służących sobie w interessach, w reportowániu nowin, w obiáwieniu rzeczy sekretnych; ktorych trzymaią w kontách domowych, albo niby w pierścieniu, alias inkluzow, deklaruiąc im duszę swoią, albo obiecuiąc Mszy swiętey niesłuchać, nigdy prawdy niemowić. Do takiey usługi nie może bydź czart zprowadzony, tylko per pactum explicitum
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 238
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
substancją i krwią własną służył, gdyby tego potrzeba była, co aby wszystko ochotnie czynił, jeżeli chce nad sobą widzieć boskie błogosławieństwo, czego ja mu życzę i wlewam na niego ojcowskim afektem te szczęsliwość; żegnam wszystkich IJ. M. PP. krewnych moich; IJ. M. PP. bracią i siostry; żegnam poufałych przyjaciół, dziękując Ichmościom za dotrzymanie braterskiej miłości i wyświadczenie przyjaźni. Żegnam wszystkich ludzi rycerskich, którzykolwiek krew własną i substantię swoję na zaszczyt chwały bożej, na obronę wspólnej miłej ojczyzny pod znakami sławy mojej ochotnie odważali, szwanki w okazjach, więzienia pogańskie mile przyjmując i ponosząc. Żegnam wszystkich wiernych, życzliwych, poufałych domowych przyjaciół
substantią i krwią własną służył, gdyby tego potrzeba była, co aby wszystko ochotnie czynił, jeżeli chce nad sobą widzieć boskie błogosławieństwo, czego ja mu życzę i wlewam na niego ojcowskim affektem te szczęsliwość; żegnam wszystkich JJ. MM. PP. krewnych moich; JJ. MM. PP. bracią i siostry; żegnam poufałych przyjaciół, dziękując Ichmościom za dotrzymanie braterskiej miłości i wyświadczenie przyjaźni. Żegnam wszystkich ludzi rycerskich, którzykolwiek krew własną i substantię swoję na zaszczyt chwały bożej, na obronę wspólnej miłej ojczyzny pod znakami sławy mojej ochotnie odważali, szwanki w okazyach, więzienia pogańskie mile przyjmując i ponosząc. Żegnam wszystkich wiernych, życzliwych, poufałych domowych przyjaciół
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 388
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
; żegnam poufałych przyjaciół, dziękując Ichmościom za dotrzymanie braterskiej miłości i wyświadczenie przyjaźni. Żegnam wszystkich ludzi rycerskich, którzykolwiek krew własną i substantię swoję na zaszczyt chwały bożej, na obronę wspólnej miłej ojczyzny pod znakami sławy mojej ochotnie odważali, szwanki w okazjach, więzienia pogańskie mile przyjmując i ponosząc. Żegnam wszystkich wiernych, życzliwych, poufałych domowych przyjaciół moich, którzy mię we wszystkich interweniecjach moich wojennych, prawnych, publicznych i prywatnych, pomocą, radą, ochotnem staraniem i pracą życzliwie wspierali. A żeby mię ci ludzie z miłości, której zawsze po nich doznawałem, po zejściu mojem przed majestatem boskim nieprzepominali. Kończąc już tedy tę ostatnią wolę moję
; żegnam poufałych przyjaciół, dziękując Ichmościom za dotrzymanie braterskiej miłości i wyświadczenie przyjaźni. Żegnam wszystkich ludzi rycerskich, którzykolwiek krew własną i substantię swoję na zaszczyt chwały bożej, na obronę wspólnej miłej ojczyzny pod znakami sławy mojej ochotnie odważali, szwanki w okazyach, więzienia pogańskie mile przyjmując i ponosząc. Żegnam wszystkich wiernych, życzliwych, poufałych domowych przyjaciół moich, którzy mię we wszystkich interweniecyach moich wojennych, prawnych, publicznych i prywatnych, pomocą, radą, ochotnem staraniem i pracą życzliwie wspierali. A żeby mię ci ludzie z miłości, której zawsze po nich doznawałem, po zejściu mojem przed majestatem boskim nieprzepominali. Kończąc już tedy tę ostatnią wolę moję
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 388
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
dotrzymanie Braterskiej miłości, uniżenie prosząc, aby jako pierwszy opiekun i brat, raczył zawsze supplere consilio et authoritate w potrzebach najmilszą żonę moją, któremu także longam seriem annorum i wszelkich pociech, wespół z Jej Mcią M. M. Panią życzę. Żegnam wszytkich Ichmciów Panów krewnych moich, Mości Panów Bracią i Siostry. Żegnam poufałych Przyjaciół za dotrzymanie mi braterskiego afektu dziękuję. Żegnam Im. Pana Lenarta Koniecpolskiego, Kasztelanicza Bracławskiego, jako własnego syna mego, chcąc to mieć po nim, aby się Pana Boga bał, Ojczyźnie, Królom Panom, przykładem świątobliwym Antecesorów moich i moim, radą, substancją i krwią własną służył, Co aby wszytko ochotnie czynił
dotrzymanie Braterskiej miłości, uniżenie prosząc, aby iako pierwszy opiekun y brat, raczył zawsze supplere consilio et authoritate w potrzebach naymilszą żonę moię, któremu także longam seriem annorum y wszelkich pociech, wespoł z Jey Mćią M. M. Panią życzę. Żegnam wszytkich Jchmćiów Panów krewnych moich, Mości Panów Bracią y Siostry. Żegnam poufałych Przyjaciół za dotrzymanie mi braterskiego affektu dziekuię. Żegnam Jm. Pana Lenarta Koniecpolskiego, Kasztellanicza Bracławskiego, iako własnego syna mego, chcąc to mieć po nim, aby się Pana Boga bał, Oyczyznie, Królom Panom, przykładem świątobliwym Antecessorów moich y moim, radą, substantią y krwią własną służył, Co aby wszytko ochotnie czynił
Skrót tekstu: KoniecJATestRak
Strona: 406
Tytuł:
Testament... w Rakołupach
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
wszytko ochotnie czynił, jeżeli chce nad sobą widzieć boskie błogosławieństwo, czego ja mu życzę i wlewam na niego ojcowskim afektem i życzliwością. Żegnam wszytkich ludzi Rycerskich, którzykolwiek krew własną, i substantię swoją, na zaszczyt chwały Bożej, na obronę spolnej miłej ojczyzny, pod znakiem sławy mojej, ochotnie odważali. Żegnam wszytkich życzliwych poufałych domowych przyjaciół moich, którzy mię we wszytkich intervenientiach moich życzliwie wspierali. Aże przypadł mi na pamięć osobliwy afekt i braterska uprzeyma miłość Imci Pana Stanisława na Rozdole Rzewuskiego, Krayczego Koronnego, M. M. Pana i kochanego
Brata, in recompensam tej braterskiej miłości, dobra Dunaygrodzkie, klucz Kaluski, klucz Minski, klucz Horodnicki
wszytko ochotnie czynił, ieżeli chce nad sobą widzieć boskie błogosławieństwo, czego ia mu życzę y wlewam na niego oycowskim affektem y życzliwością. Żegnam wszytkich ludzi Rycerskich, którzykolwiek krew własną, y substantię swoią, na zaszczyt chwały Bożey, na obronę spolney miłey oyczyzny, pod znakiem sławy moiey, ochotnie odważali. Żegnam wszytkich życzliwych poufałych domowych przyiaciół moich, którzy mię we wszytkich intervenientiach moich życzliwie wspierali. Aże przypadł mi na pamięć osobliwy affekt y braterska uprzeyma miłość Jmći Pana Stanisława na Rozdole Rzewuskiego, Krayczego Koronnego, M. M. Pana y kochanego
Brata, in recompensam tey braterskiey miłości, dobra Dunaygrodzkie, klucz Kaluski, klucz Minski, klucz Horodnicki
Skrót tekstu: KoniecJATestRak
Strona: 406
Tytuł:
Testament... w Rakołupach
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
