trojaką polityką: pierwsza jest metu odebrania buławy, druga pociągnieniem do interesów swoich, trzecia pozwoleniem wolnej nad szlachtą i fortunami ich dyspozycji nie bez fundamentu, nie bez racji do wygodzenia dworskim interesom, bo takowym fortun szlacheckich traktamentem obmierziwszy się potem hetmani szlachcie i Rzpltej, snadno ich będzie można jako oddalonych od afektów civium złamać powagę i co chcieć uczynić z nimi, a potem zrujnowanej doduszać Rzpltej.
16. Izali to nie jest jawny kontempt w radach niemieckich narodu polskiego, kiedy już prawie w nich conclusum jest, że wojska Rzpltej obojga narodów za nic nie mają, ile póki w hetmańskiej zostają komendzie, i że jakoby hetmanów zważone mają subiekta i
trojaką polityką: pierwsza jest metu odebrania buławy, druga pociągnieniem do interesów swoich, trzecia pozwoleniem wolnej nad szlachtą i fortunami ich dyspozycyi nie bez fundamentu, nie bez racyi do wygodzenia dworskim interesom, bo takowym fortun szlacheckich traktamentem obmierziwszy się potem hetmani szlachcie i Rzpltej, snadno ich będzie można jako oddalonych od afektów civium złamać powagę i co chcieć uczynić z nimi, a potem zrujnowanej doduszać Rzpltej.
16. Izali to nie jest jawny kontempt w radach niemieckich narodu polskiego, kiedy już prawie w nich conclusum jest, że wojska Rzpltej obojga narodów za nic nie mają, ile póki w hetmańskiej zostają komendzie, i że jakoby hetmanów zważone mają subiekta i
Skrót tekstu: ZgubWolRzecz
Strona: 203
Tytuł:
Przestroga generalna stanów Rzpltej…
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1713 a 1714
Data wydania (nie wcześniej niż):
1713
Data wydania (nie później niż):
1714
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
wewnątrz wilczycą, wierzchem będzie dama. 208 (F). DO BRODY
Brodo moja, poczciwa, najmilejsza brodo, Żal ci mi, wierę, żem cię zapuścił tak młodo, Bo jeśli się co wyrzec gębie czasem przyda, Tobą ją konfunduje, tobą każdy wstyda. Twój statek jej na oczy wyrzucają i twą Powagę, że gdybym miał cyrulika z brzytwą, Nabrałabyś się czasem z swoim statkiem strachu, Podobno bym z przedniego odkrył piersi blachu. Cierpi gęba dla ciebie; przyjdzie czas bez mała, Że i ty będziesz kiedyś dla gęby cierpiała. 209 (F). MAŁABERT BARBACKI
Chciałbyś podobno, guzie
wewnątrz wilczycą, wierzchem będzie dama. 208 (F). DO BRODY
Brodo moja, poczciwa, najmilejsza brodo, Żal ci mi, wierę, żem cię zapuścił tak młodo, Bo jeśli się co wyrzec gębie czasem przyda, Tobą ją konfunduje, tobą każdy wstyda. Twój statek jej na oczy wyrzucają i twą Powagę, że gdybym miał cyrulika z brzytwą, Nabrałabyś się czasem z swoim statkiem strachu, Podobno bym z przedniego odkrył piersi blachu. Cierpi gęba dla ciebie; przyjdzie czas bez mała, Że i ty będziesz kiedyś dla gęby cierpiała. 209 (F). MAŁABERT BARBACKI
Chciałbyś podobno, guzie
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 97
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
fakcyj aż na Elekcyj. RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. KAPTURY.
Po denuncjacyj śmierci Królewskiej od Prymasa Trybunały i wszelkie sądy ustają, żeby jednak sprawiedliwość Z. nie próżnowała, każde Województwo lub Ziemia obierają Sędziów Kapturowych z każdego Powiatu dwóch według dawnych zwyczajów, ale teraz i więcej. Ciż Sędziowie Kapturowi mają równą Trybunałom powagę, i zjechawszy się do Grodowego Miasta przysięgają Rotą Trybunalską przed Sedziami Grodzkiemi, obierają z miedzy siebie Marszałka, i sądzą sprawy po śmierci Króla wzniecone, ale tylko Kryminalne, jako to: rozboje, gwałty, najazdy, zapalenia złośliwe, zajazdy Dóbr z znaczną szkodą Dziedziców, lub Posessorów, rabunki w Dobrach Duchownych i Ziemskich
fakcyi aż na Elekcyi. RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. KAPTURY.
Po denuncyacyi śmierći Królewskiey od Prymasa Trybunały i wszelkie sądy ustają, żeby jednak sprawiedliwość S. nie próżnowała, każde Województwo lub Ziemia obierają Sędźiów Kapturowych z każdego Powiatu dwóch według dawnych zwyczajów, ale teraz i więcey. Ciż Sędźiowie Kapturowi mają równą Trybunałom powagę, i zjechawszy śię do Grodowego Miasta przyśięgają Rotą Trybunalską przed Sedźiami Grodzkiemi, obierają z miedzy śiebie Marszałka, i sądzą sprawy po śmierći Króla wzniecone, ale tylko Kryminalne, jako to: rozboje, gwałty, najazdy, zapalenia złośliwe, zajazdy Dóbr z znaczną szkodą Dźiedźiców, lub Possessorów, rabunki w Dobrach Duchownych i Ziemskich
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 137
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
prosić Koronatora, i w Krakowie powinna być koronowana. Przysięgi żadnej nie czyni, ani nie odbiera od nikogo. Ministrów swoich mieć powinna, Marszałka, Kanclerza, Podskarbiego, Cześnika, Kuchmistrza, Stolnika, Podstolego, o czym Kromer de Republica. Król na ekspensy Królowej prowidować powinien, a po śmierci Króla, Królowa tęż powagę i ekspensy mieć powinna z własnych sobie zapisanych od Króla Dóbr za konsensem Sejmu, bo jeżeli nie zaszedł konsens, powinna odpadać od tych Dóbr. Wniosek Królowej zostaje zawsze na Starostwach nie Grodowych od Rzeczypospolitej naznaczonych, z której prowent jej idzie dotąd, pokąd się Królową Polską intytułuje. Po śmierci zaś jej wracają się Królewszczyzny do
prośić Koronatora, i w Krakowie powinna być koronowana. Przysięgi żadney nie czyni, ani nie odbiera od nikogo. Ministrów swoich mieć powinna, Marszałka, Kanclerza, Podskarbiego, Cześnika, Kuchmistrza, Stolnika, Podstolego, o czym Kromer de Republica. Król na expensy Królowey prowidować powinien, á po śmierći Króla, Królowa tęż powagę i expensy mieć powinna z własnych sobie zapisanych od Króla Dóbr za konsensem Seymu, bo jeżeli nie zaszedł konsens, powinna odpadać od tych Dóbr. Wniosek Królowey zostaje zawsze na Starostwach nie Grodowych od Rzeczypospolitey naznaczonych, z którey prowent jey idźie dotąd, pokąd śię Królową Polską intytułuje. Po śmierći zaś jey wracają śię Królewszczyzny do
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 148
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
by choroba ezkuzowała, abo racja fundamentalna, i to trzeba przysiąc na prawde na Sejmie. Do tej rezydencyj tylko w granicach Polskich i Litewskich obligowani są. Prócz Senatorów i Stan Rycerski na rezydencją do Króla z każdego Województwa jednego deputować powinien dla zupełniejszych obrad ile wojennych. Wolno przytym i innym Senatorom przyjeżdżać, którzy tęż powagę mają do wszelkich Rad, co i Rezydenci. Rezydencja ta zaczyna się od nowego Roku według Konstytucyj Roku 1641. Ruskim Biskupom, i Senatorom Świeckim Rzecz pospolita naznaczyła pensyj po złotych 500. Przy tych Senatorach Król Senatus-Consilia konwokuje, których resultata Kanclerzowie Konotują i na Sejmie przyszłym donoszą z Podpisem Rezydentów. Jeżeli zaś co przeciwnego Prawom
by choroba ezkuzowała, abo racya fundamentalna, i to trzeba przyśiądz na prawde na Seymie. Do tey rezydencyi tylko w granicach Polskich i Litewskich obligowani są. Prócz Senatorów i Stan Rycerski na rezydencyą do Króla z każdego Województwa jednego deputować powinien dla zupełnieyszych obrad ile wojennych. Wolno przytym i innym Senatorom przyjeżdżać, którzy tęż powagę mają do wszelkich Rad, co i Rezydenći. Rezydencya ta zaczyna śię od nowego Roku według Konstytucyi Roku 1641. Ruskim Biskupom, i Senatorom Swieckim Rzecz pospolita naznaczyła pensyi po złotych 500. Przy tych Senatorach Król Senatus-Consilia konwokuje, których resultata Kanclerzowie Konnotują i na Seymie przyszłym donoszą z Podpisem Rezydentów. Jeżeli zaś co przećiwnego Prawom
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 162
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Legati Nati, Henrykowi Kietliczowi Arcybiskupowi Gnieźnieńskiemu. Roku zaś 1416. Prymasostwo przydane Mikołajowi Trąbie Arcybiskupowi Gnieźnieńskiemu na Konsylium Konstancjeńskim, o czym Olsz: i Karn: de Primatu Arch: Gnesn: Roku 1515. Leo X. Papież na Konsylium Laterańskim Janowi Łaskiemu Arcyb: Gnieźnień: Posłowi wielkiemu od Zygmunta I. potwierdził tęż samę powagę Legati Nati i Prymacjalną, na co Bulla jest w Gnieźnie. Arcybiskup Gnieźnieński jako Legatus-Natus może wszystkich Biskupów Polskich Dekreta apelacjalne relaksować, aprobować i każdej Diecezyj sprawy sądzić może, ale z apelacją do Nuncjatury. Arcybiskup Gnieźnieński jest pierwszym Książęciem Korony Polskiej w Przywileju Kazimierza Wielkiego w Poznaniu danego mu Roku 1360. a od Zygmunta Augusta
Legati Nati, Henrykowi Kietliczowi Arcybiskupowi Gnieznieńskiemu. Roku zaś 1416. Prymasostwo przydane Mikołajowi Trąbie Arcybiskupowi Gnieznieńskiemu na Concilium Konstancyeńskim, o czym Olsz: i Karn: de Primatu Arch: Gnesn: Roku 1515. Leo X. Papież na Concilium Laterańskim Janowi Łaskiemu Arcyb: Gnieznień: Posłowi wielkiemu od Zygmunta I. potwierdźił tęż samę powagę Legati Nati i Prymacyalną, na co Bulla jest w Gnieznie. Arcybiskup Gnieznieński jako Legatus-Natus może wszystkich Biskupów Polskich Dekreta apellacyalne relaxować, approbować i każdey Dyecezyi sprawy sądźić może, ale z appellacyą do Nuncyatury. Arcybiskup Gnieznieński jest pierwszym Xiążęćiem Korony Polskiey w Przywileju Kaźimierza Wielkiego w Poznaniu danego mu Roku 1360. á od Zygmunta Augusta
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 165
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
. O BISKUPIE KRAKOWSKIM
MEtropolia Krakowska równo z Gnieźnieńską fundowana Roku 996. za Miecisława, i na tenczas dwóch Arcybiskupów miała Polska, ale po 7. Arcybiskupach Krakowski ósmy Lambert Zula zaniedbał po Palliusz do Rzymu posłać[...] Po nim też Z. Stanisław przy swojej Z. pokorze nie pretendował tego honoru, i tak Metropolia odmieniona w powagę Biskupią. Iwo Biskup Krakowski będąc w Rzymie u Grzegorza IX. Papieża odebrał Palliusz chcąc przywrócić Arcybiskupią powagę, ale powracając w drodze umarł. Kazimierz Łubieński miał także sobie przysłany Palliusz od Klemensa XI. Papieża, ale już był umarł w Kielcach 12. Maja Roku 1719. kiedy Palliusz w drodze był. Fulko jednak Biskup
. O BISKUPIE KRAKOWSKIM
MEtropolia Krakowska równo z Gnieznieńską fundowana Roku 996. za Miecisława, i na tenczas dwóch Arcybiskupów miała Polska, ale po 7. Arcybiskupach Krakowski osmy Lambert Zula zaniedbał po Palliusz do Rzymu posłać[...] Po nim też S. Stanisław przy swojey S. pokorze nie pretendował tego honoru, i tak Metropolia odmieniona w powagę Biskupią. Iwo Biskup Krakowski będąc w Rzymie u Grzegorza IX. Papieża odebrał Palliusz chcąc przywrôćić Arcybiskupią powagę, ale powracając w drodze umarł. Kaźimierz Łubieński miał także sobie przysłany Palliusz od Klemensa XI. Papieża, ale juz był umarł w Kielcach 12. Maja Roku 1719. kiedy Palliusz w drodze był. Fulko jednak Biskup
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 171
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
dwóch Arcybiskupów miała Polska, ale po 7. Arcybiskupach Krakowski ósmy Lambert Zula zaniedbał po Palliusz do Rzymu posłać[...] Po nim też Z. Stanisław przy swojej Z. pokorze nie pretendował tego honoru, i tak Metropolia odmieniona w powagę Biskupią. Iwo Biskup Krakowski będąc w Rzymie u Grzegorza IX. Papieża odebrał Palliusz chcąc przywrócić Arcybiskupią powagę, ale powracając w drodze umarł. Kazimierz Łubieński miał także sobie przysłany Palliusz od Klemensa XI. Papieża, ale już był umarł w Kielcach 12. Maja Roku 1719. kiedy Palliusz w drodze był. Fulko jednak Biskup Krakowski wyrobił to u Stolicy Apostołskiej, że Krakowski jest pierwszym nad innych Biskupem Dług: Tom: 1
dwóch Arcybiskupów miała Polska, ale po 7. Arcybiskupach Krakowski osmy Lambert Zula zaniedbał po Palliusz do Rzymu posłać[...] Po nim też S. Stanisław przy swojey S. pokorze nie pretendował tego honoru, i tak Metropolia odmieniona w powagę Biskupią. Iwo Biskup Krakowski będąc w Rzymie u Grzegorza IX. Papieża odebrał Palliusz chcąc przywrôćić Arcybiskupią powagę, ale powracając w drodze umarł. Kaźimierz Łubieński miał także sobie przysłany Palliusz od Klemensa XI. Papieża, ale juz był umarł w Kielcach 12. Maja Roku 1719. kiedy Palliusz w drodze był. Fulko jednak Biskup Krakowski wyrobił to u Stolicy Apostolskiey, że Krakowski jest pierwszym nad innych Biskupem Dług: Tom: 1
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 171
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Conventûs aprobujemy. w PolscE.
Konstytucja Sejmu Pacificationis Roku 1736. fol: 631. tituo Akademia Wileńska.
Także Akademią Wileńską, cum omnibus Juribus et Privilegiis od Antecesorów naszych concessis ac noviter od ś. p. Króla Augusta II. Przywilejem obwarowana, cum exercitio omnium Scientiarum konserwować przykazujemy.
Przywileje Akademii Krakowskiej 1. Tęż powagę i wolność mają Studenci, Profesorowie, i Doktorowie, jakby w Paryżu samym uczyli się, abo uczyli, abo Doktorowali się, 2. Do żadnego Sądu nie należą tylko do Rektora, od którego apelacją nie idzie, i któremu przysięgać powinni. W kryminalnych rzeczach D[...] putowany od Króla Sędzia powinien ich sądzić, i że
Conventûs approbujemy. w POLSZCZE.
Konstytucya Seymu Pacificationis Roku 1736. fol: 631. tituo Akademia Wileńska.
Także Akademią Wileńską, cum omnibus Juribus et Privilegiis od Antecessorów naszych concessis ac noviter od ś. p. Króla Augusta II. Przywilejem obwarowana, cum exercitio omnium Scientiarum konserwować przykazujemy.
Przywileje Akademii Krakowskiey 1. Tęż powagę i wolność mają Studenći, Professorowie, i Doktorowie, jakby w Paryżu samym uczyli śię, abo uczyli, abo Doktorowali śię, 2. Do żadnego Sądu nie należą tylko do Rektora, od którego appellacyą nie idźie, i któremu przysięgać powinni. W kryminalnych rzeczach D[...] putowany od Krôla Sędźia powinien ich sądźić, i że
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 199
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
lamenta ubogich ludzi, niebiosa krwawemi łzami przebijające, przywiodły do tego K. J. M., że w wojsku swem Ukrainnem chorągwi umniejszyć kazał, aby się głęboko na stanowiskach nieroskładały: bo tak się rozbiegły koła żołnierskie, tak wykiełznęły z karności wojskowej, że nic na bojaźń bożą, nic na sumnienie swoje, na powagę artykułów, ani na sławę dobrą nierespektując, za nieznośnemi i ciężkiemi eksaktiami, ledwie nie krew samą z ludzi ubogich toczą, i w sercach i oczach ludzkich abominabile et exosum czynią nomen militare; dla tego też po congressach publicznych fremitus i acclamatie, na Seimikach żarliwe artykuły, a na Seimach nowe i coraz ostrzeisze prawa
lamenta ubogich ludzi, niebiosa krwawemi łzami przebijające, przywiodły do tego K. J. M., że w woisku swém Ukrainném chorągwi umnieyszyć kazał, aby się głęboko na stanowiskach nieroskładały: bo tak się rozbiegły koła żołnierskie, tak wykiełznęły z karności woiskowey, że nic na bojaźń bożą, nic na sumnienie swoie, na powagę artykułow, ani na sławę dobrą nierespektuiąc, za nieznośnemi y cięszkiemi exaktiami, ledwie nie krew samą z ludzi ubogich toczą, y w sercach y oczach ludzkich abominabile et exosum czynią nomen militare; dla tego tesz po congressach publicznych fremitus y acclamatie, na Seimikach żarliwe artykuły, a na Seimach nowe y coraz ostrzeisze prawa
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 283
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
