obdarzeni. Niemota dobrowolna, zaostrzyła bystrość oczu moich, tak dalece, iż z wzroku wielekroć wzruszenia wewnętrzne serca lub umysłu poznać zdarzyła mi się, tak zaś mnie w tym punkcie długie doświadczenie wydoskonalić potrafiło, osobliwie względem wspołtowarzyszów moich, iż na każde ich wspojrzenie gotów jestem dać odpowiedź, i częstokroć jeżeli nie słowy, powierzchownym ułożeniem z niemi się rozmawiam. Jak więc wyżej namieniłem, teraz powtarzam uroczyście, iż chcąc nadgrodzić zbytek milczenia, w pisaniu nie będę się oszczędzał, do czego każdemu autorowi o obyczajach piszącemu, nader dopomagają ciż sami, o których pisze, prędzej albowiem on ustanie w wyliczaniu defektów, niźli ludzie w dopuszczeniu się
obdarzeni. Niemota dobrowolna, zaostrzyła bystrość oczu moich, tak dalece, iż z wzroku wielekroć wzruszenia wewnętrzne serca lub umysłu poznać zdarzyła mi się, tak zaś mnie w tym punkcie długie doświadczenie wydoskonalić potrafiło, osobliwie względem wspołtowarzyszow moich, iż na każde ich wspoyrzenie gotow iestem dać odpowiedź, y częstokroć ieżeli nie słowy, powierzchownym ułożeniem z niemi się rozmawiam. Jak więc wyżey namieniłem, teraz powtarzam uroczyście, iż chcąc nadgrodzić zbytek milczenia, w pisaniu nie będę się oszczędzał, do czego każdemu autorowi o obyczaiach piszącemu, nader dopomagaią ciż sami, o ktorych pisze, prędzey albowiem on ustanie w wyliczaniu defektow, niźli ludzie w dopuszczeniu się
Skrót tekstu: Monitor
Strona: 28
Tytuł:
Monitor na Rok Pański 1772
Autor:
Ignacy Krasicki
Drukarnia:
Wawrzyniec Mitzler de Kolof
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
. V. Któraż jest forma tego Sakramentu? M. Te słowa: To jest Ciało moje/ To jest Krew moja. V. Jakoż czcić mamy ten Sakrament? M. Czcią którą Bogu wyrządzamy. V. Toć dobrze jest postanowione święto Bożego Ciała? M. I prawie/ naprzód abyśmy powierzchownym poszanowaniem oświadczyli wiarę naszę. Powtóre/ abyśmy na pamięć sobie przypominali/ bolesne drogi/ pod czas Męki jego/ i chwalebne zwycięstwo. Po trzecie/ abyśmy tu naśladowali niebo/ w którym uroczystość Baranka/ na wieki obchodzić będziemy. V. Kto ma zażywać tego Sakramentu? M. Chrystus przykazał wiernym swoim
. V. Ktoraż iest formá tego Sákrámentu? M. Te słowá: To iest Ciáło moie/ To iest Krew moiá. V. Iákoż czćić mamy ten Sákráment? M. Czćią ktorą Bogu wyrządzamy. V. Toć dobrze iest postánowione święto Bożego Ciáłá? M. Y práwie/ naprzod ábysmy powierzchownym poszánowániem oświádczyli wiárę nászę. Powtore/ ábysmy ná pámięć sobie przypomináli/ bolesne drogi/ pod czás Męki iego/ y chwalebne zwyćięstwo. Po trzećie/ ábysmy tu náśládowáli niebo/ w ktorym vroczystość Báránká/ ná wieki obchodźić będźiemy. V. Kto ma záżywáć tego Sákrámentu? M. Chrystus przykazał wiernym swoim
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 43
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
czcił, obaczyli; A ja ich godność wielką, i umysł wspaniały Duchownym widząc okiem, nabyłem z tąd chwały, Zem się ich dotknął: bowiem nad Królów Korony, I Monarchów purpury ich stan uniżony Droższy być mniemam. Takim tedy zawstydzeni Sposobem bili, oraz i w tym napomnieni; Ze nietrzeba szacować powierzchownym okiem Ozdób, ale uważać rozsądkiem głębokiem. Tak i tyś tego Króla przykładem mądrego Postąpił, gdyś mię przyjął do Dworu swojego; I któryś mię nadzieją przyjął utwierdzony, Tak tuszę, iż niebędziesz od niej oddalony. Rzekł Jozafat: Wszytkoś to ozdobnie powiedział, I mnie do spodobania; ale, radbym
czcił, obaczyli; A ia ich godność wielką, y vmysł wspániáły Duchownym widząc okiem, nábyłem z tąd chwały, Zem się ich dotknął: bowiem nád Krolow Korony, Y Monárchow purpury ich stan uniżony Drozszy być mniemam. Tákim tedy záwstydzeni Sposobem bili, oraz y w tym nápomnieni; Ze nietrzebá szácowáć powierzchownym okiem Ozdob, ále vważáć rozsądkiem głębokiem. Ták y tyś tego Krolá przykłádem mądrego Postąpił, gdyś mię przyiął do Dworu swoiego; Y ktoryś mię nádźieią przyiął vtwierdzony, Ták tuszę, iż niebędźiesz od niey oddalony. Rzekł Iozáphat: Wszytkoś to ozdobnie powiedźiał, Y mnie do spodobánia; ále, radbym
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 40
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
czas czytają/ i oddają do rąk Wezyra pospołu z listem kredencialnym/ który potym odpisuje/ i odprawę Posłowi daje.
Z takową ceremonią przyjmowano w Konstantynopolu Pana Grafa Winszelszej Posła Króla Angielskiego. I jako mam relacją/ równymże kształtem przyjmują Posłów wszytkich Królów/ których w równym respekcie z nim kładą. Lubo jednak Turcy tym powierzchownym uszanowaniem chcą pokazać/ że osobę Poselską mają za rzecz świętą i nietykaną/ i że sama ich wiara im to rozkazuje/ znać przecię barzo dobrze potym/ jako się z nimi obchodzą/ kiedy się jakie rozroźnienie z Panem/ od którego są posłani trafi/ że niemają żadnego względu na powszechne Prawo Narodów/ i że
czás czytáią/ y oddáią do rąk Wezyrá pospołu z listem kredenciálnym/ ktory potym odpisuie/ y odpráwę Posłowi dáie.
Z tákową ceremonią przyimowáno w Konstántynopolu Páná Gráffá Winszelszey Posłá Krolá Angielskiego. Y iáko mam relácią/ rownymże kształtem przyimuią Posłow wszytkich Krolow/ ktorych w rownym respekćie z nim kłádą. Lubo iednák Turcy tym powierzchownym vszánowániem chcą pokázáć/ że osobę Poselską máią zá rzecz świętą y nietykáną/ y że sámá ich wiárá im to roskázuie/ znáć przećię bárzo dobrze potym/ iáko się z nimi obchodzą/ kiedy się iákie rozroźnienie z Pánem/ od ktorego są posłáni tráfi/ że niemáią żadnego względu ná powszechne Práwo Narodow/ y że
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 108
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
, więcej złych, tedy łatwo górę przed dobrymi biorą, nie że godnemi są, ale że w zaskakiwaniu fortelniejsi. Z samej tedy Natury Rzeczypospolitej zepsowanej, nie może być, aby Cnota, i prawdziwa Godność pierwszeństwo, lubo nagrodę przed złemi miała, zwłaszcza gdy komu na tym należy, prawdziwej nie upatrując cnoty, za powierzchownym skłania się mniemaniem: W tym dobrzy widząc się upośledzonych, albo gdy ze złej sprawy (dobrego umysłu swego) ugryzienie mają, niemogąc rzeczy przełamić, sami dobrowolnie na stronę ustępują, samą w sobie ciesząć się w cichości cnotą. Dodać i to; ponieważ lubo w sprawach, (lubo w tych co niemi zawiadują
, więcey złych, tedy łátwo gorę przed dobrymi biorą, nie że godnemi są, ále że w zaskákiwániu fortelnieyśi. Z samey tedy Nátury Rzeczypospolitey zepsowáney, nie może bydź, áby Cnotá, y prawdźiwa Godność pierszeństwo, lubo nagrodę przed złemi miáłá, zwłaszczá gdy komu ná tym należy, prawdźiwey nie vpátruiąc cnoty, zá powierzchownym skłánia się mniemániem: W tym dobrzy widząc się vpośledzonych, álbo gdy ze złey spráwy (dobrego vmysłu swego) vgryźienie máią, niemogąc rzeczy przełamić, sámi dobrowolnie ná stronę vstępuią, samą w sobie ćiesząć się w ćichośći cnotą. Dodáć y to; ponieważ lubo w spráwách, (lubo w tych co niemi záwiáduią
Skrót tekstu: FredPrzysł
Strona: Fv
Tytuł:
Przysłowia mów potocznych
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Jerzy Forster
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659