i zamieszania, samym IchM. pp. senatorom, tu na tym zjeździe będącym, ukazałem to wszytko i IchM. drugim, na sejmie będącym, odesłałem, napomniawszy IchM., aby tak tym rzeczom zabiegali i one leczyli, ne quid detrimenti respublica patiatur. Nie wątpię tedy, że IchM. się w powinnościach swoich poczują, a w miłości ku ojczyźnie zagrzeją, uważając i tę tak wielką Opatrzność Boską nad nami w tej sprawie, która tak skrycie się prowadziła, że jej niepodobna było dość, by mnie był Pan Bóg tego do umysłu nie podał, a zaraz i serca nie dodał w bród (z odważeniem sobie wszytkiego)
i zamieszania, samym IchM. pp. senatorom, tu na tym zjeździe będącym, ukazałem to wszytko i IchM. drugim, na sejmie będącym, odesłałem, napomniawszy IchM., aby tak tym rzeczom zabiegali i one leczyli, ne quid detrimenti respublica patiatur. Nie wątpię tedy, że IchM. się w powinnościach swoich poczują, a w miłości ku ojczyźnie zagrzeją, uważając i tę tak wielką Opatrzność Boską nad nami w tej sprawie, która tak skrycie się prowadziła, że jej niepodobna było dość, by mnie był Pan Bóg tego do umysłu nie podał, a zaraz i serca nie dodał w bród (z odważeniem sobie wszytkiego)
Skrót tekstu: SkryptWojCz_II
Strona: 289
Tytuł:
Mikołaj Zebrzydowski, Skrypt p. Wojewody krakowskiego, na zjeździe stężyckim niektórym pp. senatorom dany, 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
powinni, jeden przy Królu, drugi przy Królowej, który w niebytności Koronnego pierwszy być powinien do podania ręki Królowej, i do rozkazów jej pełnienia, tak jako w Saksonii praktykuje się ich powinność. OFICJALISTOWIE
PODSKARBIOWIE Nadworni Koronny i Litewski sa wspomnieni pod obligacjami Podskarbiów Wielkich.
CHORĄZOWIE Koronny i Litewski lubo nie są wspomnieni o ich powinnościach, praktykowac jednak zwykli powinność swoję podczas pogrzebów Królewskich. Chorągwie przy Katafalku łamiąc i krusząc. Tudzież na innych uroczystych aktach trzymają Chorągiew.
MIECZNIKOWIE Koronny i Litewski Miecze powinni nieść przed Królem podczas Koronacyj.
KONIUSZOWIE Koronny i Litewski zwierzchność mają nad stajennemi Królewskiemi i Koniuszemi ich.
KUCHMISTRZOWIE Koronny i Litewski mieć powinni zwierzchność nad Kuchmistrzami aktualnemi
powinni, jeden przy Królu, drugi przy Królowey, który w niebytnośći Koronnego pierwszy byc powinien do podania ręki Królowey, i do rozkazów jey pełnienia, tak jako w Saxonii praktykuje śię ich powinność. OFFICYALISTOWIE
PODSKARBIOWIE Nadworni Koronny i Litewski sa wspomnieni pod obligacyami Podskarbiów Wielkich.
CHORĄZOWIE Koronny i Litewski lubo nie są wspomnieni o ich powinnośćiach, praktykowac jednak zwykli powinność swoję podczas pogrzebów Królewskich. Chorągwie przy Katafalku łamiąc i krusząc. Tudźież na innych uroczystych aktach trzymają Chorągiew.
MIECZNIKOWIE Koronny i Litewski Miecze powinni nieść przed Królem podczas Koronacyi.
KONIUSZOWIE Koronny i Litewski zwierzchność mają nad stajennemi Królewskiemi i Koniuszemi ich.
KUCHMISTRZOWIE Koronny i Litewski mieć powinni zwierzchność nad Kuchmistrzami aktualnemi
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 216
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
radby ufolgował sobie; ale kiedy te ciężary ad aequalitatem reducuntur znośne być muszą. W-ślacheckich animuszach militiae decus ultro appetitur. W tym zacnym Królestwie niekiedy całe Województwa ubiegały się do pierwszego potkania/ do naniebeśpiecznego razu; teraz kiedy armatae militiae onus przychodzi pieniędzmi odkupować/ omnes exempti esse volumus. Rachujmy się dla Boga w-powinnościach naszych. Jednemu stanowi dawno rzeczono ora, drugiemu ara, trzeciemu militia: Szlacheckiego stanu powinność jest ferre arma, stare in acie, hostibus obviam ire, libertatem Patriamque armis tegere. Spyta mię kto: Quod praemium manet Patriae causa vitam profundentem. Odpowiem Gloria et morte venale decus. To samo armowało Herculum et priscos illos
radby ufolgował sobie; ale kiedy te ćiężary ad aequalitatem reducuntur znośne być muszą. W-ślácheckich ánimuszach militiae decus ultro appetitur. W tym zacnym Krolestwie niekiedy całe Woiewodztwa ubiegały się do pierwszego potkania/ do naniebeśpiecznego razu; teraz kiedy armatae militiae onus przychodźi pieniędzmi odkupować/ omnes exempti esse volumus. Rachuymy się dla Bogá w-powinnośćiach nászych. Iednemu stanowi dawno rzeczono ora, drugiemu ara, trzećiemu militia: Slacheckiego stanu powinność iest ferre arma, stare in acie, hostibus obviam ire, libertatem Patriamque armis tegere. Spyta mię kto: Quod praemium manet Patriae causa vitam profundentem. Odpowiem Gloria et morte venale decus. To samo ármowáło Herculum et priscos illos
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 71
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
do tego przymięszywany, który pod jednem jest z nami posłuszeństwem i dawnemi przywilejami do praw też i wolności rzymskiego duchowieństwa od królów polskich i tychże książąt Wielkich litewskich przyłączony. Życzemy powagi wszelakiej dekretom trybunalskim i zastawiaćeśmy się o nie z WM. zawżdy gotowi; jedno tego trzeba też ostrzegać, aby trybunalne sądy zostawały w swych powinnościach i granicach, jako je prawo opisało, a do tych rzeczy, które trybunałowi nie należą, nie były pociągane, także i osoby duchowne bez deputatów od sądu duchownego żeby sądzone nie były, co się znać działo. W tej sprawie w Polsce jest to prawo, że co się dzieje coram incompetenti iudice, nie miewa
do tego przymięszywany, który pod jednem jest z nami posłuszeństwem i dawnemi przywilejami do praw też i wolności rzymskiego duchowieństwa od królów polskich i tychże książąt Wielgich litewskich przyłączony. Życzemy powagi wszelakiej dekretom trybunalskim i zastawiaćeśmy się o nie z WM. zawżdy gotowi; jedno tego trzeba też ostrzegać, aby trybunalne sądy zostawały w swych powinnościach i granicach, jako je prawo opisało, a do tych rzeczy, które trybunałowi nie należą, nie były pociągane, także i osoby duchowne bez deputatów od sądu duchownego żeby sądzone nie były, co się znać działo. W tej sprawie w Polszcze jest to prawo, że co się dzieje coram incompetenti iudice, nie miewa
Skrót tekstu: RespDuchCzII
Strona: 239
Tytuł:
Respons od Duchowieństwa, na piśmie podany z strony konfederacji
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
nowym rodzie: i jako ci co go dochodzą bój Duchowny wieść muszą/ i czym się w utrapieniu cieszyć mają w rozd. 6. 7. 8. 4. O wybraniu do żywota wiecznego: A tu/ kto kogo/ dla czego wybiera/ w rozd. 9. 10. 11. 5. O powinnościach ludzi usprawiedliwionych przeciwko Bogu/ pospolitych i osobnych w rozd. 12. przeciwko ludziom na Urzędach będącym/ świeckim i w Kościele Bożym/ w rozd. 13. 14. 15. III. Zamknienie całego tego listu: Gdzie. I. pokazuje przyczynę czemu ten list pisał. 2. Do poważania Urzędu swego Apostołskiego Rzymianów
nowym rodźie: y jáko ći co go dochodzą boj Duchowny wieść muszą/ y cżym się w utrapieniu ćieszyć máją w rozd. 6. 7. 8. 4. O wybrániu do żywotá wiecżnego: A tu/ kto kogo/ dla cżego wybiera/ w rozd. 9. 10. 11. 5. O powinnosćiách ludźi uspráwiedliwionych przeciwko Bogu/ pospolitych y osobnych w rozd. 12. przeciwko ludźiom ná Urzędách będącym/ swieckim y w Kosćiele Bożym/ w rozd. 13. 14. 15. III. Zámknienie cáłego tego listu: Gdźie. Y. pokázuje przycżynę cżemu ten list pisał. 2. Do poważánia Urzędu swego Apostolskiego Rzymiánow
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 160
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
za pomocą P. Podstarościego.
14.W ostatku, cokolwiek od wszelakiego porządku zamkowego będzie należało, tedy się Pan Burgrabi ma samże domyślać, pilnie się pytając, coby jemu wiedzieć należało, nie obzierając się na tę krótką terminatę, która mu tylko miasto informacjej służy, jako w inszych, tu niespecificowanych, powinnościach swoich porządnie sobie postępować ma. Przez które, większą łaskę pańską sobie pozyskać może.
Andrz. Bojen.
za pomocą P. Podstarościego.
14.W ostatku, cokolwiek od wszelakiego porządku zamkowego będzie należało, tedy się Pan Burgrabi ma samże domyślać, pilnie się pytając, coby jemu wiedzieć należało, nie obzierając się na tę krótką terminatę, która mu tylko miasto informacjej służy, jako w inszych, tu niespecificowanych, powinnościach swoich porządnie sobie postępować ma. Przez które, większą łaskę pańską sobie pozyskać może.
Andrz. Boien.
Skrót tekstu: InwŻółkGęb
Strona: 123
Tytuł:
Inwentarz zamku w Żółkwi
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1671
Data wydania (nie wcześniej niż):
1671
Data wydania (nie później niż):
1671
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
onego wiedzieć, kucharzów w posłuszeństwie, poczciwości, trzezwości trzymać, i ochędostwie, całym, chroniąc się tego, coby mogło abominationem człowiekowi uczynić. A sam ma być do tego powodem ochędożny, trzeźwy, czujny, wierny, a nadewszytko Państwemu zyczliwy, i prędki. O KUCHMISTRZV. INSTRUKCJA O Kucharzu i jego powinnościach.
KUcharz ma być ochędożny z Czupryną, albo głową wyczesaną, z ogoloną głową, rękami umytemi, paznaktami oberznionemi, opasany fartuchem białym: trzeźwy, nie swarliwy, pokorny, chyży, smak dobrze rozumiejący; Condimenta albo potrzeby do potraw dobrze znający, a nadewszytko wszytkim usługujący, Ozdoba Potraw.
Do ozdoby Potraw należą
onego wiedźieć, kuchárzow w posłuszeństwie, poczćiwośći, trzezwośći trzymać, y ochędostwie, cáłym, chroniąc się tego, coby mogło abominationem człowiekowi vczynić. A sám ma bydź do tego powodem ochędożny, trzeźwy, czuyny, wierny, á nádewszytko Pánstwemu zyczliwy, y prętki. O KVCHMISTRZV. INSTRVKCYA O Kucharzu y iego powinnośćiach.
KVcharz ma bydz ochędożny z Czupryną, álbo głową wyczesáną, z ogoloną głową, rękámi vmytemi, páznaktami oberznionemi, opasány fártuchem białym: trzeźwy, nie swarliwy, pokorny, chyży, smák dobrze rozumieiący; Condimenta álbo potrzeby do potraw dobrze znáiący, á nádewszytko wszytkim vsługuiący, Ozdoba Potraw.
Do ozdoby Potraw należą
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 10
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
i z owiec twoich: siedm dni będzie z matką swoją a ósmego dnia oddasz mi je. 31. Ludem świętym będziecie mi/ a mięsa na polu rozszarpanego jeść nie będziecie: psom je wyrzucicie. Rozd. XXIII. Ij.Mojzeszowe. Rozd. XXIII. ROZDZIAŁ XXIII. O Sprawiedliwości przy sądziech. 10 O powinnościach rozmaitych. 20. I o nabożeństwie Bóg wydawa przykazania. 1
. NIe przyjmuj powieści kłamliwej: nie miej spółku z niepobożnym/ abyś miał być świadkiem fałszywym. 2. Nie udawaj się za wielkością do złego/ i nie mów tak za sprawą/ cobyś się nakłonił za wielą ich ku podwroceniu sądu.
y z owiec twojich: śiedm dni będźie z mátką swoją á osmego dniá oddasz mi je. 31. Ludem świętym będźiećie mi/ á mięsa ná polu rozszárpánego jeść nie będźiećie: psom je wyrzućićie. Rozd. XXIII. II.Mojzeszowe. Rozd. XXIII. ROZDZIAŁ XXIII. O Spráwiedliwośći przy sądźiech. 10 O powinnośćiach rozmájitych. 20. Y o nabożenstwie Bog wydawa przykazania. 1
. NIe przyjmuj powieśći kłamliwej: nie miej społku z niepobożnym/ ábyś miał być świádkiem fałszywym. 2. Nie udawaj śię zá wielkośćią do złego/ y nie mow ták zá spráwą/ cobyś śię nákłonił zá wielą ich ku podwroceniu sądu.
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 79
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
kościoła tegoż Koniecpolskiego z okazji, że ta trzydzieści tysięcy suma tym teraźniejszym testamentem moim zapisana, i która ma jeszcze być u ksiag, którychkolwiek autentycznych przez mię aprobowana, stante vita mea nullum fructum kościołowi czynić nie może, ani jeszcze jest powinna; przeto w nadgrodę tej niewygody, kmiecia jednego i dwóch półrolników, przy powinnościach w osobliwym inwentarzu mianowanych, do dispozycji Im. księdza proboszcza teraźniejszego puścić kazałem, których Im. x. proboszcz i następcy po Igmości, wolni będą spokojnie zażywać dotąd, póki wyżej wspomniona zapisana trzydziestu tysięcy suma debitum fructum nieprzyniesie kościołowi. Co kiedy się w rzeczy samej stanie, ci trzech poddanych z Luborczy,
kościoła tegoż Koniecpolskiego z okazyej, że ta trzydzieści tysięcy summa tym terazniejszym testamentem moim zapisana, i która ma jeszcze być u xiag, którychkolwiek authentycznych przez mię approbowana, stante vita mea nullum fructum kościołowi czynić nie może, ani jeszcze jest powinna; przeto w nadgrodę tej niewygody, kmiecia jednego i dwóch półrolników, przy powinnościach w osobliwym inwentarzu mianowanych, do dispozycyi Jm. xiędza proboszcza terazniejszego puścić kazałem, których Jm. x. proboszcz i następcy po Jgmości, wolni będą spokojnie zażywać dotąd, póki wyżej wspomniona zapisana trzydziestu tysięcy summa debitum fructum nieprzyniesie kościołowi. Co kiedy się w rzeczy samej stanie, ci trzech poddanych z Luborczy,
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 378
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
i ustawy utrzymujące związek w ludzkim społeczeństwie. A to gdy się dziać poczyna, pytam się cóż to ten będzie charakter podczywości? na czym się zasadza to szacowne imię? Po czym go jednostajnie poznać? Jakie są nigdy nieodmienne skutki? jakie znaki jego? Przeciwnie kiedy Religia utrzymuje nas w poszanowaniu, w miłości, i powinnościach ku Bogu najwyższemu jestectwu, zarazem (jako Anielski Nauczyciel Tomasz mówi) „utrzymować. nas musi taż sama w powinnościach ku jestectwom po części do Boga, po części do nas podo- Secund. se cu[...] kwest 41. NA ŚWIĘTO
bnym, to jest ku ludziom dla miłości najwyższego jestectwa, i spełnienia przykazu jego
y ustawy utrzymuiące związek w ludzkim społeczeństwie. A to gdy się dziać poczyna, pytam się coż to ten będzie charakter podcziwości? na czym się zasadza to szacowne imię? Po czym go iednostaynie poznać? Iakie są nigdy nieodmienne skutki? iakie znaki iego? Przeciwnie kiedy Religia utrzymuie nas w poszanowaniu, w miłości, y powinnościach ku Bogu naywyższemu iestectwu, zarazem (iako Anielski Nauczyciel Tomasz mowi) „utrzymować. nas muśi taż sama w powinnościach ku iestectwom po części do Boga, po części do nas podo- Secund. se cu[...] quaest 41. NA SWIĘTO
bnym, to iest ku ludziom dla miłości naywyższego iestectwa, y spełnienia przykazu iego
Skrót tekstu: PiotrKaz
Strona: 23
Tytuł:
Kazania przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego
Autor:
Gracjan Józef Piotrowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
