sic coenares: Kiedybyś był mierniej obiadował: nigdybyś tak podłej wieczerzy nie miał.
Doznała takież tego ona Pani/ którą szczęście i dobre dni tak rozpychały/ tak zbytkowała/ i rozpustnie w jedzeniu i piciu żyła/ że się w winie mywała/ a po pełnych beczkach miodu na ogród/ gdzie poziemki rosły/ wylewać kazała/ aby tym słodsze i smaczniejsze były. Lecz potym/ chcąc ją Bóg sobie pozyskać/ takie karanie/ a osobliwie Ubóstwo/ nędzę i biedę na nią przepuścił/ że pierwej wielkie dostatki mając naostatek i biednego pieniążka nie przemogła; Ale jednak Bogu za to karanie dziękowała/ i jawnie wyznawała/
sic coenares: Kiedybyś był mierniey obiádował: nigdybyś ták podłey wieczerzy nie miał.
Doznáłá tákież tego oná Páni/ ktorą sczęśćie y dobre dni ták rospychały/ tak zbytkowáłá/ y rospustnie w jedzeniu y pićiu żyłá/ że śię w winie mywáłá/ á po pełnych beczkách miodu ná ogrod/ gdźie poźiemki rosły/ wylewáć kazałá/ áby tym słodsze y smácznieysze były. Lecz potym/ chcąc ją Bog sobie pozyskáć/ tákie karáńie/ á osobliwie Ubostwo/ nędzę y biedę ná nię przepuśćił/ że pierwey wielkie dostátki májąc náostátek y biednego pieniążká nie przemogłá; Ale jednák Bogu zá to karánie dźiękowáłá/ y jáwnie wyznawáłá/
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 7.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Stokwisz, Porsz. Pomuchle, Amernice. Ostrygi, Żółwie, Ślimaki, Raki. Wety cukrowe. Paszty Genueńskie, Paszty Francuskie. MEMORIAŁ
Konfekty w soku Francuskim to jest: Pigwy w soku, Wiśnie w soku, Porzeczki w soku, Agrest w soku, Śliwy w soku, Morele w soku Brzoskinie w soku, Poziemki w soku, Skorupki cukrowe, pod te konfekty, Cukier drobny farbowany piżmowany, do potrząsania konfektów. Cukier biały piżmowany, Cukier lodowaty na Migdałach.
Cukier lodowaty na cynamonie, Cukier lodowaty na Gozdzikach, Cukier lodowaty na Anyżku, Cukier biały na cynamonie, Cukier biały na Migdałach, Cukier biały na Gozdzikach, Cukier biały
Stokwisz, Porsz. Pomuchle, Amernice. Ostrygi, Zołwie, Slimaki, Ráki. Wety cukrowe. Pászty Genueńskie, Pászty Francuskie. MEMORYAŁ
Confekty w soku Francuskim to iest: Pigwy w soku, Wiśnie w soku, Porzeczki w soku, Agrest w soku, Sliwy w soku, Morele w soku Brzoskinie w soku, Poźiemki w soku, Skorupki cukrowe, pod te confekty, Cukier drobny fárbowány pizmowány, do potrząsánia confektow. Cukier biały pizmowány, Cukier lodowáty ná Migdałách.
Cukier lodowáty ná cynámonie, Cukier lodowáty ná Gozdzikách, Cukier lodowáty ná Anyżku, Cukier biały ná cynámonie, Cukier biały ná Migdałách, Cukier biały na Gozdzikach, Cukier biały
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 6
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
i dostatku przyszła/ że na gnojewisku umarła. Jenich. in der Tugenb-Postili/ p. m. 337.
Toż potkało i onę Panią (Szlachciankę) którą szczęście i dobre dni tak rozpychały/ tak zbytkowała i rozpustnie żyła/ że się w winie mywała/ a po pełnych beczkach miody na ogród/ gdzie się poziemki rodziły/ wylewać kazała/ aby one poziemki tym słodsze i smaczniejsze były. Lecz potym /chcąc ją sobie Bóg pozyskać/ takie karanie/ a osobliwie ubóstwo/ nędzę i biedę na nią przepuścił/ że przed tym wielkie dostatki mając/ na ostatek i biednego pieniążka nie miała; Ale jednak Bogu za to skaranie dziękowała/
y dostátku przyszłá/ że ná gnoiewisku umárłá. Ienich. in der Tugenb-Postili/ p. m. 337.
Toż potkáło y onę Páńią (Szláchćiankę) ktorą sczęśćie y dobre dni ták rospycháły/ ták zbytkowáłá y rospustnie żyłá/ że śię w winie mywáłá/ á po pełnych beczkách miody ná ogrod/ gdźie śię poźiemki rodźiły/ wylewáć kazáłá/ áby one poźiemki tym słodsze y smácznieysze były. Lecz potym /chcąc ią sobie Bog pozyskáć/ tákie karánie/ á osobliwie ubostwo/ nędzę y biedę ná nię przepuśćił/ że przed tym wielkie dostátki máiąc/ ná ostátek y biednego pieniążká nie miáłá; Ale iednák Bogu zá to skaránie dźiękowáłá/
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Liiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
. Jenich. in der Tugenb-Postili/ p. m. 337.
Toż potkało i onę Panią (Szlachciankę) którą szczęście i dobre dni tak rozpychały/ tak zbytkowała i rozpustnie żyła/ że się w winie mywała/ a po pełnych beczkach miody na ogród/ gdzie się poziemki rodziły/ wylewać kazała/ aby one poziemki tym słodsze i smaczniejsze były. Lecz potym /chcąc ją sobie Bóg pozyskać/ takie karanie/ a osobliwie ubóstwo/ nędzę i biedę na nią przepuścił/ że przed tym wielkie dostatki mając/ na ostatek i biednego pieniążka nie miała; Ale jednak Bogu za to skaranie dziękowała/ i jawnie wyznawała/ żeby nigdy nie była
. Ienich. in der Tugenb-Postili/ p. m. 337.
Toż potkáło y onę Páńią (Szláchćiankę) ktorą sczęśćie y dobre dni ták rospycháły/ ták zbytkowáłá y rospustnie żyłá/ że śię w winie mywáłá/ á po pełnych beczkách miody ná ogrod/ gdźie śię poźiemki rodźiły/ wylewáć kazáłá/ áby one poźiemki tym słodsze y smácznieysze były. Lecz potym /chcąc ią sobie Bog pozyskáć/ tákie karánie/ á osobliwie ubostwo/ nędzę y biedę ná nię przepuśćił/ że przed tym wielkie dostátki máiąc/ ná ostátek y biednego pieniążká nie miáłá; Ale iednák Bogu zá to skaránie dźiękowáłá/ y iáwnie wyznawáłá/ żeby nigdy nie byłá
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Liiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
