wyjechali szczęśliwie do Krakowa z Ukrainy, rozporządziwszy zupełnie dom i ustanowiwszy gospodarstwo należycie przy dozorze p. Krzczonowicza ustanowionego gubernatora. Jechaliśmy na Połonnę, Zasław, Ostróg, Dubno, kędyśmy stanęli na Boże Ciało; na Brody, gdzie nas słota prawie jesienna trzepała; na Lwów, kędym się z księdzem Garnuchowskim prowincjałem dominikańskim widział; na Janów, Jaworów, gdzie oglądałem ogrody nieboszczyka króla Jana Sobieskiego, rudera; i widziałem post fata jego wiele, jak w ojczyźnie, tak w ogrodzie i gospodarstwie ruin; na Jarosław, Łańcut, kędy mi kochana brytaniczka (Pijawką zwana) zdechła; Rzeszów, Tarnów. Deszcze wielkie i
wyjechali szczęśliwie do Krakowa z Ukrainy, rozporządziwszy zupełnie dom i ustanowiwszy gospodarstwo należycie przy dozorze p. Krzczonowicza ustanowionego gubernatora. Jechaliśmy na Połonnę, Zasław, Ostróg, Dubno, kędyśmy stanęli na Boże Ciało; na Brody, gdzie nas słota prawie jesienna trzepała; na Lwów, kędym się z księdzem Garnuchowskim prowincyałem dominikańskim widział; na Janów, Jaworów, gdzie oglądałem ogrody nieboszczyka króla Jana Sobieskiego, rudera; i widziałem post fata jego wiele, jak w ojczyznie, tak w ogrodzie i gospodarstwie ruin; na Jarosław, Łańcut, kędy mi kochana brytaniczka (Pijawką zwana) zdechła; Rzeszów, Tarnów. Deszcze wielkie i
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 76
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
się podejmują. To obaczywszy, uważeniu każdego puszczam. Jezuitowie biorą originem od Lojole Hiszpana, który tę sektę naprzód, nie chcąc przestawać na pokornych, Jezuicką wynalazł. Otrzymali to prawo u papieżów, że starszym nad wszystkiemi Jezuitami, per universum orbem kędykolwiek będących, żaden być nie może, jedno Hiszpan, którego zową generalnym prowincjałem. Tych ani papież sam bez ich starszego Hiszpana sądzić nie może i wszyscy na regułę swą przysięgają Bogu, papieżowi et regi Catholicissimo, który jest Hiszpan. Ta przysięga tak się dzieli: Pierwsza przez się Bogu; o tej dyskurować dalej nie chcę. Druga papieżowi ustaw jego strzec jako napilniej, herezje korzeniąc, schysmatyki i
się podejmują. To obaczywszy, uważeniu każdego puszczam. Jezuitowie biorą originem od Lojole Hiszpana, który tę sektę naprzód, nie chcąc przestawać na pokornych, Jezuicką wynalazł. Otrzymali to prawo u papieżów, że starszym nad wszystkiemi Jezuitami, per universum orbem kędykolwiek będących, żaden być nie może, jedno Hiszpan, którego zową generalnym prowincyałem. Tych ani papież sam bez ich starszego Hiszpana sądzić nie może i wszyscy na regułę swą przysięgają Bogu, papieżowi et regi Catholicissimo, który jest Hiszpan. Ta przysięga tak się dzieli: Pierwsza przez się Bogu; o tej dyskurować dalej nie chcę. Druga papieżowi ustaw jego strzedz jako napilniej, herezye korzeniąc, schysmatyki i
Skrót tekstu: PrzestSposCz_II
Strona: 468
Tytuł:
Przestroga i sposób na czasy przyszłe naprawy Rzpltej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
honestis Adamo Kowalik viceadvocato, Chrystophoro Sosin alias Mikuszewicz, Martino Multanik, Blasio Kokoszka, Luca Boronski, Valentino Płatnerz scabinis Krowodrensibus.
4377. (57) Przed sądem niniejszym oblicznie stanąwszy uczciwy Jakub Królik wójt Krowoderski skarżył się na uczciwego Wojciecha Sikorę o to, iż on go pomówił, jakoby przed IM. X. Prowincjałem przed nowo odprawioną eleccją miał go udać o pieska o kastrowanie w obecności Wojciecha Sikory, który się wymawiając powiedział, że nie przed teraźniejszym IM. X. Prowincjałem, ale przed przeszłym to mi zadał, jeszcze dokładając, że trupie głowy jada, kobele płuca, towary przechowuje, na co aby p. Wójt odpowiedział,
honestis Adamo Kowalik viceadvocato, Christophoro Sosin alias Mikuszewicz, Martino Multanik, Blasio Kokoszka, Luca Boronski, Valentino Płatnerz scabinis Krowodrensibus.
4377. (57) Przed sądem ninieyszym oblicznie stanąwszy uczciwy Iakub Krolik woyt Krowoderski skarzył się na uczciwego Woyciecha Sikorę o to, iż on go pomowił, iakoby przed IM. X. Prowinciałem przed nowo odprawioną electią miał go udać o pieska o kastrowanie w obecności Woyciecha Sikory, ktory się wymawiaiąc powiedział, że nie przed teraznieyszym IM. X. Prowinciałem, ale przed przeszłym to mi zadał, ieszcze dokładaiąc, że trupie głowy iada, kobele płuca, towary przechowuie, na co aby p. Woit odpowiedział,
Skrót tekstu: KsKrowUl_3
Strona: 645
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1701 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Przed sądem niniejszym oblicznie stanąwszy uczciwy Jakub Królik wójt Krowoderski skarżył się na uczciwego Wojciecha Sikorę o to, iż on go pomówił, jakoby przed IM. X. Prowincjałem przed nowo odprawioną eleccją miał go udać o pieska o kastrowanie w obecności Wojciecha Sikory, który się wymawiając powiedział, że nie przed teraźniejszym IM. X. Prowincjałem, ale przed przeszłym to mi zadał, jeszcze dokładając, że trupie głowy jada, kobele płuca, towary przechowuje, na co aby p. Wójt odpowiedział, prosił. Na co odpowiadając p. Królik do wszytkich punktów zadania się nie zna się. Sikora zaś na inquizycią zabrał się, którą inquizycią sąd na przyszłą jurydykę
Przed sądem ninieyszym oblicznie stanąwszy uczciwy Iakub Krolik woyt Krowoderski skarzył się na uczciwego Woyciecha Sikorę o to, iż on go pomowił, iakoby przed IM. X. Prowinciałem przed nowo odprawioną electią miał go udać o pieska o kastrowanie w obecności Woyciecha Sikory, ktory się wymawiaiąc powiedział, że nie przed teraznieyszym IM. X. Prowinciałem, ale przed przeszłym to mi zadał, ieszcze dokładaiąc, że trupie głowy iada, kobele płuca, towary przechowuie, na co aby p. Woit odpowiedział, prosił. Na co odpowiadaiąc p. Krolik do wszytkich punktow zadania się nie zna się. Sikora zaś na inquizycią zabrał się, którą inquizycią sąd na przyszłą iurydykę
Skrót tekstu: KsKrowUl_3
Strona: 645
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1701 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Jako zaś ten list z powinną pisałem submisją, tak prosiłem marszałkowej kowieńskiej, aby sama moją sprawę osądziła i przybrała sobie za wspólnych sędziów Białłozora, wojskiego upickiego, który miał za sobą Eleonorę Zabiełłównę, siostrę marszałka kowieńskiego, człeka sprawiedliwego, i księdza Przeciszewskiego jezuitę, rektora kowieńskiego, człeka godnego, który był potem prowincjałem, a wielkiego przyjaciela Zabiełłowskiego. Mój list, który do marszałkowej kowieńskiej pisałem, copiatim u mnie zostawiony, nie wiem gdzie mi się zawieruszył, ale list księdza Przeciszewskiego z okazji mego listu do mnie pisany, a na punkta moje lubo nie wszystkie i z wielą nierzetelnościami replikujący, w takowe następujące jest słowa (nota
Jako zaś ten list z powinną pisałem submisją, tak prosiłem marszałkowej kowieńskiej, aby sama moją sprawę osądziła i przybrała sobie za wspólnych sędziów Białłozora, wojskiego upitskiego, który miał za sobą Eleonorę Zabiełłównę, siostrę marszałka kowieńskiego, człeka sprawiedliwego, i księdza Przeciszewskiego jezuitę, rektora kowieńskiego, człeka godnego, który był potem prowincjałem, a wielkiego przyjaciela Zabiełłowskiego. Mój list, który do marszałkowej kowieńskiej pisałem, copiatim u mnie zostawiony, nie wiem gdzie mi się zawieruszył, ale list księdza Przeciszewskiego z okazji mego listu do mnie pisany, a na punkta moje lubo nie wszystkie i z wielą nierzetelnościami replikujący, w takowe następujące jest słowa (nota
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 835
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Barbara. Z. Barbara. Przykł. 65.
W Pradze mieście głównym w Czechach za czasów naszych stał się cud wielki na przyczynę ś. Barbary Panny i Męczenniczki. Ci co nań patrzyli/ osobliwie Wielebnych Ociec Jan Paweł Campanus Societatis IESV, który tam na ten czas był Rektorem/ a potym naszym w Polsce Prowincjałem. Ja/ co to po Polsku opisuję/ z wielą innych naszych Ojców i braciej słyszelismy to z ust jego. Iż to miasto jako i wszytko Królestwo barzo zheretyczało: zdał urząd Heretycki na śmierć winowajcę jednego/ który i Katolikiem był zawsze/ i nabożeństwo miał ku ś. Barbarze/ na każdy dzień na cześć jej
Bárbárá. S. Bárbárá. Przykł. 65.
W Prádze mieśćie głownym w Czechách zá czásow nászych sstał sie cud wielki ná przyczynę ś. Bárbáry Pánny y Męczenniczki. Ci co nań patrzyli/ osobliwie Wielebnych Oćiec Ian Páweł Campanus Societatis IESV, ktory tám ná ten czás był Rektorem/ á potym nászym w Polscze Prowincyałem. Ia/ co to po Polsku opisuię/ z wielą inych nászych Oycow y bráćiey słyszelismy to z vst iego. Iż to miásto iako y wszytko Krolestwo bárzo zheretycżáło: zdał vrząd Heretycki ná śmierć winowáycę iednego/ ktory y Kátholikiem był záwsze/ y nabożeństwo miał ku ś. Bárbárze/ ná káżdy dźień ná cześć iey
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 73
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
samego W. M. w owych sam stronach dostać mogli za ojca i wodza naszego/ do tej znacznej posługi. Ja choć stary i zrobiony/ i z inszymi towarzyszmi chętnie W. M. pomożemy i powolni będziemy. Nuż tedy ojcze mój namilejszy/ ujmi się W. M. mocno za tę sprawę z Księdzem Prowincjałem nowym/ i z Namiestnikiem Królewskim/ żebym się przed śmiercią mógł ucieszyć/ patrząc na pracą W. M. miedzy temi Murzynami/ Karłami/ Amasonami/ a będzieli tego trzeba/ abyśmy pospołu przelali krew nasze dla pomnożenia wiary świętej Katolickiej. Amen.
Tenże X. Jakub Samaniego pisze jeszcze takimże
sámego W. M. w owych sám stronách dostáć mogli zá oycá y wodzá nászego/ do tey znáczney posługi. Ia choć stáry y zrobiony/ y z inszymi towárzyszmi chętnie W. M. pomożemy y powolni będźiemy. Nuż tedy oycze moy namileyszy/ uymi się W. M. mocno zá tę spráwę z Xiędzem Prowincyałem nowym/ y z Namiestnikiem Krolewskim/ żebym się przed śmierćią mogł ućieszyć/ pátrząc ná pracą W. M. miedzy temi Murzynámi/ Kárłámi/ Amásonámi/ á będźieli tego trzebá/ ábysmy pospołu przelali krew násze dla pomnożenia wiáry świętey Kátholickiey. Amen.
Tenże X. Iákub Sámániego pisze ieszcze tákimże
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 23.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
wylewał, nie tylko, że mu BÓG objawił, że X. Kaspra w łasce swojej potwierdził, ale też i jego samego, tegoż dobrodziejstwa uczestnikiem uczynił. Po skończonej w Lublinie Filozofii dwuletniej, rok w Kaliszu przemięszkawszy, Rektorem i Magistrem Nowicjuszów, Dom Krakowski rządził, od roku 1626 do 1629; w którym Prowincjałem Prowincyj Polskiej ogłoszony, lat tylko dwadzieścia, dopiero w zakonie przeżywszy; po Prowincjalstwie Rektorstwo Kaliskie objął 1633. W prawdzieć się co dzień na mszy, i innych modlitwach, wypraszał BOGU, aby go od Przełożeństwa zakonnego wolnym uczynił; jednak się nie wyprosił: Zawsze wszystkich, z znacznym poddanych postępkiem, w cnotach świętych,
wylewał, nie tylko, że mu BOG obiawił, że X. Kaspra w łasce swoiey potwierdził, ale też y iego samego, tegoż dobrodzieystwa uczestnikiem uczynił. Po skończoney w Lublinie Philozofii dwuletniey, rok w Kaliszu przemięszkawszy, Rektorem y Magistrem Nowicyuszow, Dom Krakowski rządził, od roku 1626 do 1629; w ktorym Prowincyałem Prowincyi Polskiey ogłoszony, lat tylko dwadzieścia, dopiero w zakonie przeżywszy; po Prowincyalstwie Rektorstwo Kaliskie obiął 1633. W prawdzieć się co dzień na mszy, y innych modlitwach, wypraszał BOGU, aby go od Przełożeństwa zakonnego wolnym uczynił; iednak się nie wyprosił: Zawsze wszystkich, z znacznym poddanych postępkiem, w cnotach świętych,
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 91
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
22 Trzy umowy między Sebastianem Fensingerem rzeźbiarzem a trynitarzami lwowskimi z 1745, 1746 i 1747 r. A I J M
Między Przewielebnym w Bogu Jego Mością Księdzem Antonim od Przenajświętszego Sakramentu, Prowincjałem Prowincji S. Joachima, Zakonu Trójcy Przenajświętszej od Wykupienia Niewolników z jednej, a Panem Sebastianem
Fensyngerem, magistrem kunsztu snycerskiego, z drugiej strony. Stanął pewny i w niczym nieodmienny kontrakt w ten niżej opisany sposób: iż po uczynionym postanowieniu między Tymże Panem Sebastianem Fensyngierem o wystawieniu ołtarza Świętego Jana Nepomucena w kościele pod tytułem
22 Trzy umowy między Sebastianem Fensingerem rzeźbiarzem a trynitarzami lwowskimi z 1745, 1746 i 1747 r. A I J M
Między Przewielebnym w Bogu Jego Mością Księdzem Antonim od Przenajświętszego Sakramentu, Prowincjałem Prowincji S. Joachima, Zakonu Trójcy Przenajświętszej od Wykupienia Niewolników z jednej, a Panem Sobestianem
Fensyngerem, magistrem kunsztu snycerskiego, z drugiej strony. Stanoł pewny i w niczym nieodmienny kontrakt w ten niżej opisany sposób: iż po uczynionym postanowieniu między Tymże Panem Sobestianem Fensyngierem o wystawieniu ołtarza Świętego Jana Nepomucena w kościele pod tytułem
Skrót tekstu: UmFenRzeźGęb
Strona: 373
Tytuł:
Trzy umowy między Sebastianem Fensingerem rzeźbiarzem a trynitarzami lwowskimi.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
umowy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1745 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
