Flote, i Dame Datur starsza Pokojowa/ Konte de Briene Sekretarz Status. Potym Kapitan Gwardiej/ Wielki Magister Ceremoniarum, i ten co Posły wprowadza/ uczynili rewerencją przed samym tym Kobiercem/ który pod nogam Królewskimi był. I skoro się prejentowali Królestwu/ cozstąpiwszy się/ postąpili krokiem ku Posłom: którzy odprawiwszy zwyczajne ceremonie/ Przedmowę zaczął Jego M. X. Biskup po łacinie/ a ponim I. M. P. Wojewoda: i oddali List/ który Królestwo oddali zaraz Kontowi de Briene. Zaczęli potym Dyskursy/ które tłumaczył Królestwu i Posłom P. Przyjemski Sekretarz tej Ambassady. Potym i sami rozmawiali Francuskim językiem/ w którym wielką eksperiencją
Flotte, y Dame Datur stársza Pokoiowa/ Conte de Briene Sekretarz Status. Potym Kápitan Gwárdiey/ Wielki Magister Ceremoniarum, y ten co Posły wprowadza/ vczynili rewerentią przed sámym tym Kobiercem/ ktory pod nogám Krolewskimi był. Y skoro sie prejentowáli Krolestwu/ cozstąpiwszy się/ postąpili krokiem ku Posłom: ktorzy odpráwiwszy zwyczáyne ceremonie/ Przedmowę záczął Ieg^o^ M. X. Biskup po łáćinie/ á ponim I. M. P. Woiewodá: y oddáli List/ ktory Krolestwo oddáli záraz Contowi de Briene. Záczęli potym Dyskursy/ ktore tłumáczył Krolestwu y Posłom P. Przyiemski Sekretarz tey Ambássady. Potym y sámi rozmawiáli Francuskim ięzykiem/ w ktorym wielką experientią
Skrót tekstu: WjazdPar
Strona: b3v
Tytuł:
Wjazd wspaniały posłów polskich do Paryża
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
LIST ŚWIETEGO PAWLA APOSTOLA, DO RZYMIANÓW. List Z. Pawła do Rzymianów/ zamyka w sobie trzy części. I. Przedmowę; w której/ począwszy ją od początku 1. rozd. aż do v.16. Apostoł do wdzięcznego przyjęcia Listu Rozd. I. AD ROMANOS. Rozd. I. tego Rzymianom usługuje. Gdzie opisuje osobę CHrystusa PAna. Z ich wiary się cieszy i o swoim onych nawiedzeniu/ obietnicę czyni. II.
LIST SWIETEGO PAWLA APOSTOLA, DO RZYMIANOW. List S. Pawła do Rzymiánow/ zámyka w sobie trzy cżęsći. Y. Przedmowę; w ktorey/ pocżąwszy ją od pocżątku 1. rozd. áż do v.16. Apostoł do wdźięcżnego przyjęćia Listu Rozd. Y. AD ROMANOS. Rozd. Y. tego Rzymiánom usługuje. Gdźie opisuje osobę CHrystusá PAná. Z jich wiáry się ćieszy y o swojim onych náwiedzeniu/ obietnicę cżyni. II.
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 159
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
PUNKT XXIV. Nachor od Arachesa namówiony, aby się być powiedżyał Barlaamem. Król Syna dla przyjętej Chrześcijańskiej wiary strofuje. PUNKT XXV. Po wyniściu Króla, Jozafat Boskiej wżywa pomocy. Król gdy chce z Arachesa rady łagodną Jozafata do siebie mową namówić, darmo pracuje. Jozafat potym ma długą o śmierci, i o Zmartwychwstaniu przedmowę. PUNKT XXVI. Dekretem Jozafata Nachor przestraszony, Chrześcijańskiej wiary przeciwko Pogańskim Krasomowcom broni. PUNKT XXVII. Nachor, że Pogańskie Bogi są fałszywe, Żydowska wiara obłudna, a jedna wiara Chrześcijańska prawdżywa, opowiada. PUNKT XXVIII. Widząc Król Filozofów zwyciężonych, gniewa się. Nachor od Królewicza do wiary nawrócony chrzest przyjmuje Król z
PVNKT XXIV. Náchor od Aráchesá namowiony, áby się bydź powiedżiał Bárláámem. Krol Syná dla przyiętey Chrześćiáńskiey wiáry strofuie. PVNKT XXV. Po wyniśćiu Krolá, Iozaphát Boskiey wżywa pomocy. Krol gdy chce z Aráchesá rády łágodną Iozaphátá do śiebie mową námowić, dármo prácuie. Iozaphát potym má długą o śmierći, y o Zmartwychwstániu przedmowę. PVNKT XXVI. Dekretem Iozaphátá Náchor przestrászony, Chrześćiáńskiey wiáry przećiwko Pogáńskim Krásomowcom broni. PVNKT XXVII. Náchor, że Pogáńskie Bogi są fałszywe, Zydowska wiárá obłudna, á iedná wiárá Chrześćiáńska prawdżiwa, opowiáda. PVNKT XXVIII. Widząc Krol Philozophow zwyćiężonych, gniewa się. Náchor od Krolewicá do wiáry náwrocony chrzest prziymuie Krol z
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: v10
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
zbawiennej nauki, a z Bogiem go żywym Pojednać, który wszytkich jest Stwórcą prawdziwym. HISTORIA Z. JANA DAMASCENA, Psal: 144.
Na początku abowiem, do Rodzica, mowy Swej, dziwne tajemnice, i wysokie, słowy Niebieskiemi Jozafat opowiedzieć umiał, Których on ani pojął, ani ich zrozumiał: Gdyż miał długą przedmowę o Bogu do niego, I naukę zbawienną, że niemasz inszego Boga w Niebie, krom tego, który w Trójcy słynie Jedyny, ogłoszony Bóg w Ojcu, i w Synie, I w Duchu Świętym. Także insze skryte rzeczy, I tajemnice wielkie, których zmysł człowieczy Niedojdzie, opowiadał. Potym mu otworzył
zbáwienney náuki, á z Bogiem go żywym Poiednáć, ktory wszytkich iest Stworcą prawdźiwym. HISTORYA S. IANA DAMASCENA, Psal: 144.
Ná początku ábowiem, do Rodzicá, mowy Swey, dźiwne táiemnice, y wysokie, słowy Niebieskiemi Iozáphát opowiedźiec vmiał, Ktorych on áni poiął, áni ich zrozumiał: Gdyż miał długą przedmowę o Bogu do niego, Y náukę zbáwienną, że niemász inszego Bogá w Niebie, krom tego, ktory w Troycy słynie Iedyny, ogłoszony Bog w Oycu, y w Synie, Y w Duchu Swiętym. Tákże insze skryte rzecży, Y táiemnice wielkie, ktorych zmysł człowieczy Niedoydźie, opowiádał. Potym mu otworzył
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 260
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
poczęły gwiazdy. Postrzekszy Ojciec i Wielkorządca Niebieski, tak szkodliwą ruinę, wielkim krzyknie głosem, do zbroje, do koni do koni nemine excepto, wy górni Obywatele, Poddani i Dworzanie moi: wydziera Nieprzyjaciel Ojczyznę miłą następuje, na wolności, wkłada łańcuch Tyraństwa swego na karki wasze. Nie tak prędko skończył do boju pobudżającą przedmowę swoję, jako wszyscy Obywatele tameczni pod Chorągwiami stanęli Powiatów swoich, dwiema rządami uzbrojeni nad zwyczaj dawny w skory zajęcze na ostro kowanych tchorzach wszystko skrojono, wszyscy osobiści, przyznać to musi i poważni osobami i urodą. T. Należało raczej przy brawurze, i odwadze nielękliwej, wpadszy zry[...] pałaszem sieczystym, między tę fałszywą halastrę
poczęły gwiazdy. Postrzekszy Oyćiec y Wielgorządcá Niebieski, ták szkodliwą ruinę, wielkim krzyknie głosem, do zbroie, do koni do koni nemine excepto, wy gorni Obywátele, Poddáni y Dworzánie moi: wydźiera Nieprzyiaćiel Oyczyżnę miłą nástępuie, ná wolności, wkłada łáncuch Tyráństwá swego ná kárki wásze. Nie ták prętko skończył do boiu pobudźáiącą przedmowę swoię, iáko wszyscy Obywátele támeczni pod Chorągwiámi stánęli Powiatow swoich, dwiemá rządámi vzbroieni nád zwyczay dawny w skory záięcze ná ostro kowánych tchorzách wszystko skroyono, wszyscy osobiśći, przyznáć to muśi y poważni osobámi y vrodą. T. Należáło raczey przy bráwurze, y odwadze nielękliwey, wpadszy zry[...] páłászem śieczystym, między tę fałszywą hálástrę
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 6
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
a ucieszną powiem/ a może to być miedzy cudami położono/ co się stało w Lusowie na Kujawach/ kiedy panią Mirzwińską chowano/ tam na tym pogrzebie/ kazanie czynił duży a tłusty Minister z Barczyna/ gdzie kazalnica wielka szeroka a wysoko była/ ale z dopuszczenia Bożego suptelnie a nieznacznie poderzniona/ na tej kazalnicy uczyniwszy przedmowę/ położył się Minister/ chcąc też wytchnąć sobie/ w tym się iż tłusty był przeważył; więc on lorab z nim spadł/ który w ziemię tak barzo udezrzył/ jakoby z ośmi dział wystrzelił/ ludzie się porwą/ a on w kozubie Jezus Jezus Maria woła; nu wszyscy w śmiech/ mówiąc: wejcie
á vćieszną powiem/ á może to być miedzy cudámi położono/ co śię sstáło w Lusowie ná Kuiáwách/ kiedy pánią Mirzwińską chowano/ tám ná tym pogrzebie/ kazánie czynił duży á tłusty Minister z Bárczyná/ gdzie kazálnicá wielka szyroka á wysoko byłá/ ále z dopusczeniá Bożego suptelnie á nieznácznie poderzniona/ ná tey kazálnicy vczyniwszy przedmowę/ położył się Minister/ chcąc też wytchnąć sobie/ w tym się iż tłusty był przeważył; więc on lorab z nim spadł/ ktory w źiemię ták bárzo vdezrzył/ iákoby z ośmi dział wystrzelił/ ludzie się porwą/ á on w kozubie Iezus Iezus Márya woła; nu wszyscy w śmiech/ mowiąc: weyćie
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 47
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
podpisali się. Dano tę instrukcją do ręki książęciu imci, ze wszystką władzą nad tą komitywą, która jechała. Wyszedł potem król imć do tego pokoju, gdzieśmy my byli, cośmy chcieli króla imć żegnać. Tam ksiądz Lipski, biskup kujawski, kanclerz koronny, stojąc przy boku króla imci, uczynił do nas przedmowę, upominając nas, abyśmy się dobrze rządzili w tej drodze, posługi królewicza imci pilni byli, sami między sobą modescją zachowali et id generis cet. Szedłem ja potem (bo książę jeszcze privatim) miał być u
króla imć żegnać króla imci, gdziem kilka słów do króla imci rzekł, prosząc, aby
podpisali się. Dano tę instrukcyą do ręki książęciu jmci, ze wszystką władzą nad tą komitywą, która jechała. Wyszedł potém król jmć do tego pokoju, gdzieśmy my byli, cośmy chcieli króla jmć żegnać. Tam ksiądz Lipski, biskup kujawski, kanclérz koronny, stojąc przy boku króla jmci, uczynił do nas przedmowę, upominając nas, abyśmy się dobrze rządzili w téj drodze, posługi królewica jmci pilni byli, sami między sobą modestyą zachowali et id generis cet. Szedłem ja potém (bo książę jeszcze privatim) miał być u
króla jmć żegnać króla jmci, gdziem kilka słów do króla jmci rzekł, prosząc, aby
Skrót tekstu: PacOb
Strona: 7
Tytuł:
Obraz dworów europejskich
Autor:
Stefan Pac
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Kazimierz Plebański
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zygmunt Schletter
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1854
tymże Renem jadąc, zajachali nam komisarze elektora trewirskiego, inwitując królewicza imć pod tytułem książęcia pana kanclerza do Konfluencji, gdzie, gdyśmy się przybliżali, po obu stron Renu, piechota uszykowana strzelała. Z łodzi wysiadających elektor sam u brzegu przyjmował, ale mu się aż w pokoju królewic dał poznać. Tamże piękną łacińską przedmowę do królewicza uczynił. Królewic mu competenter po włosku odpowiedział, wiedząc, że ten języli dobrze umiał. Wieczerzą potem jedli pospołu.
25. Wysłuchawszy mszy rano królewic imć pożegnał elektora, który znowu jak facundissimam miał do niego orationem, winszując mu zdrowia i szczęścia przeciwko nieprzyjaciołom krzyża ś., zalecając mu w protekcją kościół katolicki
tymże Rhenem jadąc, zajachali nam kommissarze elektora trewirskiego, inwitując królewica jmć pod tytułem książęcia pana kanclerza do Confluencyi, gdzie, gdyśmy się przybliżali, po obu stron Rhenu, piechota uszykowana strzelała. Z łodzi wysiadających elektor sam u brzegu przyjmował, ale mu się aż w pokoju królewic dał poznać. Tamże piękną łacińską przedmowę do królewica uczynił. Królewic mu competenter po włosku odpowiedział, wiedząc, że ten języli dobrze umiał. Wieczerzą potém jedli pospołu.
25. Wysłuchawszy mszy rano królewic jmć pożegnał elektora, który znowu jak facundissimam miał do niego orationem, winszując mu zdrowia i szczęścia przeciwko nieprzyjaciołom krzyża ś., zalecając mu w protekcyą kościół katolicki
Skrót tekstu: PacOb
Strona: 45
Tytuł:
Obraz dworów europejskich
Autor:
Stefan Pac
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Kazimierz Plebański
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zygmunt Schletter
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1854
rozd. 12. 13. 14. V. o siedmi Aniołach/ w rozd. 15. 16. VI. Dosądzeniu nierządnice/ w rozd. 17. 18. 19. 20. VII o Niebieskim Jeruzalemie/ w rozd. 21. 22. A może być rozdzielona na dwie części. I. na Przedmowę tej księgi/ gdzie się zamyka Tytuł jej i pozdrowienie/ w rozd. I. aż do V. 8. i. usługa do przyjęcia jej/ gdzie się widzenie Syna Bożego zamyka/ od. rozd. 8. aż do końca. II. Na tę rzeczy które się w nim opisują. A te Chrystus
rozd. 12. 13. 14. V. o śiedmi Anjołách/ w rozd. 15. 16. VI. Dosądzeniu nierządnice/ w rozd. 17. 18. 19. 20. VII o Niebieskim Ieruzalemie/ w rozd. 21. 22. A może bydź rozdźielona ná dwie cżęśći. I. ná Przedmowę tey kśięgi/ gdźie śię zámyka Tytuł jey y pozdrowienie/ w rozd. I. áż do V. 8. y. usługá do przyjęćia iey/ gdźie śię widzenie Syná Bożego zámyka/ od. rozd. 8. áż do końcá. II. Ná tę rzecży ktore śię w nim opisują. A te Chrystus
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 265
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. u 19. Na te które się już były stały/ jako przy Kościelech/ Efeskim/ Smyrneńskim/ Pergameńskim/ Zjatyrskim/ w rozd. 2. Sardyńskim/ Filadelskim/ i Laodeceńskim/ w rozd. 3. I nate które się potym stać miały; Jedne przy wszystkim świecie: a tu Jan Z. Przedmowę czyni na wypisanie tych rzeczy/ w której znowu do przyjęcia tej księgi służy/ pokazując że powód swój ma od Boga Ojca/ w rozd. 4. Syna/ w rozd. 5. Potym te sprawy Boże przed oczy wystawia które on wykonywa w podawaniu do znajomości świata tych przyszłych rzeczy/ słowem/ cudami. w
. v 19. Ná te ktore śię iuż były stáły/ jáko przy Kośćielech/ Efeskim/ Smyrneńskim/ Pergámeńskim/ Zyátyrskim/ w rozd. 2. Sárdyńskim/ Filádelskim/ y Láodeceńskim/ w rozd. 3. Y náte ktore śię potym stáć miáły; Iedne przy wszystkim świećie: á tu Ian S. Przedmowę cżyni ná wypisánie tych rzecży/ w ktorey znowu do przyjęćia tey kśiegi służy/ pokázuiąc że powod swoj ma od Bogá Ojcá/ w rozd. 4. Syná/ w rozd. 5. Potym te spráwy Boże przed ocży wystawia ktore on wykonywa w podawániu do znájomośći świátá tych przyszłych rzecży/ słowem/ cudámi. w
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 265
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
