: Ten zabijał dzieci/ Mając sam na pieczy Króla Żydowskiego. Lecz zamysły jego Prędko odmieniono. PANA niezgubiono. Tamże przed wieczorem Z ogromnym Taborem Uchodził: Anieli Pieczą jego mieli. Przyszedł spracowany/ Na grunt zapisany/ I tam sobie śmiele Odprawiał wesele: Anielskie Symfonia Szósta.
JEZUS Pan nad Pany/ Przed laty przejrzany: Na świat z stąpił. Aby grzech przemierzły/ A BOGU obmierzły/ Precz ustąpił. Narodził się czysto/ Rządzić wiekuisto: On nas będzie. PANNA go spłodziła/ Która Bogu miła: W świętym rządzie. Ta PANNA bez zmazy I nieczystej skazy/ Zawsze była. Prośmysz: by do swego Syna się lubego Przyczyniła
: Ten zabiiał dźieći/ Máiąc sam ná pieczy Krolá Zydowskiego. Lecż zamysły iego Prętko odmieniono. PANA niezgubiono. Támże przed wiecżorem Z ogromnym Taborem Vchodźił: Anieli Piecżą iego mieli. Przyszedł sprácowány/ Ná grunt zápisány/ I tám sobie śmiele Odpráwiał wesele: Anyelskie Symphonia Szosta.
JEZVS Pan nád Pány/ Przed láty przeyrzány: Ná świát z stąpił. Aby grzech przemierzły/ A BOGV obmierzły/ Precż vstąpił. Národźił sie czysto/ Rządźić wiekuisto: On nas będźie. PANNA go spłodźiłá/ Ktorá Bogu miłá: W świętym rządźie. Tá PANNA bez zmázy I niecżystey skázy/ Záwsze byłá. Prośmysz: by do swego Syná sie lubego Przycżyniłá
Skrót tekstu: ŻabSymf
Strona: B
Tytuł:
Symfonie anielskie
Autor:
Jan Żabczyc
Drukarnia:
Marcin Filipowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
dwór tak go założył: dano mu żyta kor. 60, jęczmienia kor. 15, owsa kor. 20 i 7, grochu kor. 5. Tym zbożem (gdyby nie miał trzymać) zasiane role powinien zostawić i oddać do dworu. Sołtys Franciszek Batlewski, sołestwo ma za przywilejem, który expedit, aby był przejrzany, płaci czynszu zł. 6. Kaczmarz piwo, wódkę szynkować powinien dworską wiernie, a nie czyją inszą; ma swój kontrakt. Kowal dworski bez statków dworskich, jako się w inwentarzu opisało, ma kontrakt. Mielcarz za kontraktem dworskim siedzi, ma ordynarią na rok. żyta kor. 7, jęczmienia kor. 2
dwór tak go założył: dano mu żyta kor. 60, jęczmienia kor. 15, owsa kor. 20 i 7, grochu kor. 5. Tym zbożem (gdyby nie miał trzymać) zasiane role powinien zostawić i oddać do dworu. Sołtys Franciszek Batlewski, sołestwo ma za przywilejem, który expedit, aby był przejrzany, płaci czynszu zł. 6. Kaczmarz piwo, wódkę szynkować powinien dworską wiernie, a nie czyją inszą; ma swój kontrakt. Kowal dworski bez statków dworskich, jako się w inwentarzu opisało, ma kontrakt. Mielcarz za kontraktem dworskim siedzi, ma ordynarią na rok. żyta kor. 7, jęczmienia kor. 2
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 86
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
żadnego prawa. A jeżeli jest z uchwału poddanych/ tedy względem ich słuszna jest/ lubo to względem prawa Jadamowego (władzą Bożą ustanowionego) nie słuszna: jeżeli od Sukcesora Jadamowego nie ma potwierdzenia/ i nie przyznawa w nim nawyzszej zwierzchności/ jako niegdy przyznawano: i znowu powinno będzie przyznawać/ kiedy tego czas od Boga przejrzany/ według Daniela Z. przyjdzie. To jest/ że jeno. 2. głowy świata nawyższe będą: Papież/ a Pan świecki wszytkiej ziemie: pod którym także będą/ jako niegdy bywali Czarowie/ pod Czarami Rajnicy/ a pod Rajnikami Królowie abo Karalowie i Książęta ż inszemi Pany doczesnemi. Gdy tedy po grzechu pierworódnym
żadnego práwá. A ieżeli iest z vchwału poddánych/ tedy względem ich słuszna iest/ lubo to względem práwá Iádámowego (władzą Bożą vstánowionego) nie słuszna: ieżeli od Successorá Iádámowego nie ma potwierdzenia/ y nie przyznawa w nim nawyzszey zwierzchnośći/ iáko niegdy przyznawano: y znowu powinno będźie przyznáwáć/ kiedy tego czás od Bogá przeyrzány/ według Dánielá S. przyidźie. To iest/ że ieno. 2. głowy świátá nawyższe będą: Papież/ á Pan świecki wszytkiey źiemie: pod ktorym tákże będą/ iáko niegdy bywáli Czárowie/ pod Czárámi Raynicy/ á pod Raynikámi Krolowie ábo Karálowie y Xiążętá ż inszemi Pany doczesnemi. Gdy tedy po grzechu pierworodnym
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 30
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
gdzie jak się pokazało beła Panocha pierwotna Stolica świata/ w której Jafet pierwszy po Potopie Panował) i dojdzie aż do wierzchu jej, to jest pierwszej zacności onej góry/ a żaden mu nie pomoże, to jest/ iż na to żadnych lig Chrześcijańskic/ ani cudzych pomocy nie będzie potrzeba/ ale samą tylko pomocą Bożą przejrzany od Boga którykolwiek Król Polski/ znowu tam usiądzie i do końca w pokoju wszstkiemu światu panować będzie, Toż rzetelnie tenże Prorok i wyżej cap. 2. przyobiecał mówiąc. Suscitabit Deus Caeli, Regnum quod in aeternum non dissipabitur, et Regnum eius alteri populo nin tradetur: comminuet autem et consumet vniuersa Regna haec,
gdźie iák się pokazáło bełá Pánocha pierwotna Stolicá świátá/ w ktorey Iáphet pierwszy po Potopie Pánował) y doydzie aż do wierzchu iey, to iest pierwszey zacnośći oney gory/ á żaden mu nie pomoże, to iest/ iż ná to żadnych lig Chrześćiáńskic/ áni cudzych pomocy nie będźie potrzebá/ ále sámą tylko pomocą Bożą przeyrzány od Bogá ktorykolwiek Krol Polski/ znowu tám vsiądźie y do końcá w pokoiu wszstkiemu swiátu pánowáć będźie, Toż rzetelnie tenże Prorok y wyżey cap. 2. przyobiecał mowiąc. Suscitabit Deus Caeli, Regnum quod in aeternum non dissipabitur, et Regnum eius alteri populo nin tradetur: comminuet autem et consumet vniuersa Regna haec,
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 108
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
u pana ucho ma wolne, siła rzeczy Powinien, niż co rzecze, zawsze mieć na pieczy.
Na drzwiach u Ferydona cesarza indyjskiego, napisano było: „Niech to wszelkiemu jawno będzie człeku, Że mu w dziedzictwo świat ten nie jest dany; Ani żyć może nikt dłuższego wieku, Jedno jak mu jest od Boga przejrzany, Który żebraka i króla wielkiego Jednako waży i w równej ma cenie, I tak owego z pałacu pysznego Jak tego z podlej chaty na śmierć żenie.” POWIEŚĆ II.
W Indii jest jedna prowincja, którą zową Chorosan, a był panem jej sułtan Machmud. Po śmierci jego we sto lat był widziany we śnie
u pana ucho ma wolne, siła rzeczy Powinien, niż co rzecze, zawsze mieć na pieczy.
Na drzwiach u Ferydona cesarza indyjskiego, napisano było: „Niech to wszelkiemu jawno będzie człeku, Że mu w dziedzictwo świat ten nie jest dany; Ani żyć może nikt dłuższego wieku, Jedno jak mu jest od Boga przejrzany, Który żebraka i króla wielkiego Jednako waży i w równéj ma cenie, I tak owego z pałacu pysznego Jak tego z podlej chaty na śmierć żenie.” POWIEŚĆ II.
W Indyej jest jedna prowincya, którą zową Chorosan, a był panem jéj sułtan Machmud. Po śmierci jego we sto lat był widziany we śnie
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 16
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
