/ na której cnota spoczywała przydał. Aduersus põdera fargo Przeciw ciężarom powstaję. Odmiany na świecie są też to ciężary/ które człowieka tak chcą pogrążyc/ aby pod onych przywaleniem/ nie już powstawał/ ale zawsze upadał. Natura a przy niej codzienna skazitelność/ i ta jest ciężarem/ która usiłuje/ aby za jej przemianą świat niestatkiem był pieczętowany. Gdyż podawa swoję o świecie/ i pożyciu ludzkim zdanie Scaena haec vita, minus vel lusu ludere disce Seria postponens, vel cruciare miser. Król jednak ten na te ciężary/ świat lekkim być uczynił. Niechaj go jako kto chce ptakiem nieunoszonym/ żadną miarą swej wrodzonej dzikości nie pozbywającym nazywa:
/ ná ktorey cnotá spoczywáłá przydał. Aduersus põdera fargo Przećiw ćięzarom powstaię. Odmiány ná swiećie są też to ćiężary/ ktore człowieká ták chcą pogrążyc/ áby pod onych przywáleniem/ nie iuż powstáwał/ ale záwsze vpadał. Naturá á przy niey codźienna skázitelność/ y tá iest ciężarem/ ktora vśiłuie/ áby zá iey przemiáną świát niestátkiem był pieczętowany. Gdyż podáwa swoię o świećie/ y pożyćiu ludzkim zdánie Scaena haec vita, minus vel lusu ludere disce Seria postponens, vel cruciare miser. Krol iednák ten ná te ćiężary/ świát lekkim być vczynił. Niechay go iáko kto chce ptakiem nieunoszonym/ żadną miárą swey wrodzoney dźikośći nie pozbywaiącym názywa:
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 157
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
uwiodła, Ów porąbany od głowy do pięty, Próżno ich Kasj zajeżdza i wraca, Kiędy co mógł mieć, każdy znich utraca. CLXXV. Tak Brutus wręku swych miał już wygraną; Kasjus znał się za zwyciężonego; To jednak mieli obadwa naganą; Ze ani Brutus, ratował Kasego, Ani Kasjusz za szczęścia przemianą; Poprzeć chciał dobrej nowiny od niego; Tam Brutus lewe prawie wysiekł skrzydło; A tu Kasemu Anton wdział wędzidło. CLXXVI. Cesarz jako wswych Komentarzach wszczyna; Za napomnieniem snadź Artoriusza, Który mu sen swój okrutny wspomina, I potyczki się warować przymusza; W ten dzień, gdy Brutus szyki jego zgina Niebył w
uwiodła, Ow porąbány od głowy do pięty, Prożno ich Kassy zaieżdza y wraca, Kiędy co mogł mieć, kazdy znich utraca. CLXXV. Tak Brutus wręku swych miał iuz wygraną; Kassyus znał się za zwyciężonego; To iednak mieli obadwa naganą; Ze ani Brutus, ratował Kassego, Ani Kassyusz za szczescia przemianą; Poprzeć chciał dobrey nowiny od niego; Tam Brutus lewe prawie wysiekł skrzydło; A tu Kassemu Anton wdział wędzidło. CLXXVI. Cesarz iako wswych Kommentarzach wsżczyna; Za napomnieniem snadź Artoriusza, Ktory mu sen swoy okrutny wspomina, I potyczki się warować przymusza; W ten dzien, gdy Brutus szyki iego zgina Niebył w
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 259
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
książę kurlandzki Biron, w owe czasy pan Kurlandii, faworami Anny na to księstwo po zgasłej familii Kietlerowskiej wyniesiony, dalej jeszcze opiekunem Iwana III, cara po Annie, dwa miesiące młodego, i regentem państwa rosyjskiego naznaczony, igrającą losem ludzkim fortuną z regencji zrucony, na śmierć jako uzurpator tronu i tyran wskazany, znowu za przemianą dekretu śmierci w wieczną niewolą do Syberii został zawieziony — za panowania Elżbiety August III, król polski, postarał się o to księstwo dla syna swego królewicza Karola. Stany kurlandzkie, przyjazne Augustowi, z chęcią na to przyzwoliły; Elżbieta, przyjaciółka Augusta, nie tylko żądaniu jego nie pokazała się przeciwną, ale owszem, przytłumiając
książę kurlandzki Biron, w owe czasy pan Kurlandii, faworami Anny na to księstwo po zgasłej familii Kietlerowskiej wyniesiony, dalej jeszcze opiekunem Iwana III, cara po Annie, dwa miesiące młodego, i regentem państwa rosyjskiego naznaczony, igrającą losem ludzkim fortuną z regencji zrucony, na śmierć jako uzurpator tronu i tyran wskazany, znowu za przemianą dekretu śmierci w wieczną niewolą do Syberii został zawieziony — za panowania Elżbiety August III, król polski, postarał się o to księstwo dla syna swego królewica Karola. Stany kurlandzkie, przyjazne Augustowi, z chęcią na to przyzwoliły; Elżbieta, przyjaciółka Augusta, nie tylko żądaniu jego nie pokazała się przeciwną, ale owszem, przytłumiając
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 82
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
