Miałem się jak człowiek.
Strachy na lachy.
Jednego Karanie wielu postrach. Karanie jednego uskromi dzięsiątego.
Dobry rozgniewany sroższy.
Znają się jak złodzieje w jarmark.
Kur na swoim śmiecisku śmielszy.
Rączego Konia chlustać nie trzeba. Koniowi rączemu munsztuka nie ostróg potrzeba.
Za kawałkiem chleba zawiodłby go na szubienicę.
Niespodziane dobro przyjemniejsze.
Dobre się prędko zapomni.
O Krótkich Kazaniach, a o długich Kiełbasach chłopi wiele trzymają.
Dobre Słowo najdzie dobre miejsce.
Łaska pańska na pstrym Koniu jeździ.
Kto wziąwszy pilno dziękuje, Ten się znowu wziąć gotuje.
Kto się zgrechu swego Kaje, za Karanie mu to staje.
Często Kapiść miękka woda, Natwardszy
Miałem śię jak człowiek.
Strachy na lachy.
Jednego Karanie wielu postrach. Karanie jednego uskromi dźięśiątego.
Dobry rozgniewany sroższy.
Znają śię jak złodzieje w jarmark.
Kur na swoim śmiecisku śmielszy.
Rączego Konia chlustać nie trzeba. Koniowi rączemu munsztuka nie ostrog potrzeba.
Za kawałkiem chleba zawiodłby go na szubienicę.
Niespodziane dobro przyjemnieysze.
Dobre śię prętko zapomni.
O Krotkich Kazaniach, a o długich Kielbasach chłopi wiele trzymają.
Dobre Słowo naydzie dobre mieysce.
Łáská pańska na pstrym Koniu jeźdźi.
Kto wziąwszy pilno dźiękuje, Ten śię znowu wziąć gotuje.
Kto śię zgrechu swego Kaje, za Karanie mu to staje.
Często Kapiśc miękka woda, Natwardszy
Skrót tekstu: FlorTriling
Strona: 66
Tytuł:
Flores Trilingues
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Johannes Zacharias Stollius
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
twojej. 29. Niech będą wymazani z ksiąg żywiących: a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani. 30. JAmci utrapiony/ i z bolały: lecz zbawienie twoje Boże na miejscu bezpiecznym postawi mię. 31. Tedy będę chwalił Imię Boże pieśnią: a będę je wielbił z dziękczynieniem. 32. A będzie to przyjemniejsze PAnu/ niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonymi kopytami. 33. To widząc pokorni rozradują się/ szukając Boga: a ożyje serce ich. 34. Iż wysłuchawa PAn ubogich/ a więźniami swymi nie gardzi. 35. NIech go chwalą niebiosa i ziemia: morze/ i wszystko co się w nich rucha. 36
twojey. 29. Niech będą wymázáni z kśiąg żywiących: á z spráwiedliwymi niech nie będą zapisáni. 30. JAmći utrapiony/ y z boláły: lecż zbáwienie twoje Boże ná miejscu bespiecżnym postáwi mię. 31. Tedy będę chwalił Imię Boże pieśnią: á będę je wielbił z dźiękcżynieniem. 32. A będźie to przyjemniejsze PAnu/ niżeli woł álbo ćielec rogáty z rozdźielonymi kopytámi. 33. To widząc pokorni rozrádują śię/ szukájąc Bogá: á ożyje serce ich. 34. Iż wysłuchawa PAn ubogich/ á więźniámi swymi nie gárdźi. 35. NIech go chwalą niebiosá y źiemiá: morze/ y wszystko co śię w nich rucha. 36
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 585
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Drugi wezer, który nie był przyjacielem pierwszemu, rzekł na to: „Nam przed oblicznością cesarską oprócz prawdy, nie godzi się nic inszego. Znowu ten łaje i przeklina cesarza, a ty że zań Pana Boga modli, powiedasz.” Cesarz na te słowa, twarz na stronę odwróciwszy, rzekł: „Przyjemniejsze mi jest to jego kłamstwo, niż prawda twoja; gdyż on to dla sprawienia dobrej rzeczy rzekł, a ty złą zaś pobudzasz. A rzeczono jest od mądrych: lepsze kłamstwo, którem się co dobrego sprawi, niż prawda, którą się co dobrego zepsuje.”
Kto u pana ucho ma wolne, siła rzeczy Powinien
. Drugi wezer, który nie był przyjacielem pierwszemu, rzekł na to: „Nam przed oblicznością cesarską oprócz prawdy, nie godzi się nic inszego. Znowu ten łaje i przeklina cesarza, a ty że zań Pana Boga modli, powiedasz.” Cesarz na te słowa, twarz na stronę odwróciwszy, rzekł: „Przyjemniejsze mi jest to jego kłamstwo, niż prawda twoja; gdyż on to dla sprawienia dobréj rzeczy rzekł, a ty złą zaś pobudzasz. A rzeczono jest od mądrych: lepsze kłamstwo, którém się co dobrego sprawi, niż prawda, którą się co dobrego zepsuje.”
Kto u pana ucho ma wolne, siła rzeczy Powinien
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 16
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
