Cerkwie/ częstymi nakrapiając łez wodkami/ a wedle zwyczaju Zakonnego odprawiwszy nad nim Cermeonie pogrzebowi przyzwoite/ gdy chcą ziemi tejże z której był wzięty/ bryłę gliny oddać/ cicho i bez wiadomości ludzkiej/ uchodząc tej której zawsze Ociec ś. biegał/ próżnej sławy/ alić obaczą przez drzwi Cerkiewne ludzi prawowiernych wielkie zebranie w przysionku Cerkiewnym/ które się na pogrzeb ś^o^ TEODOZEGO (snadź o tym sam Pan im obwieścił/ chcąc to okazać/ iż jest mu wdzięczna śmierć świętego i wiernego jego; ponieważ Zakonnicy nikomu o tym nie oznajmowali) zgromadziło/ dali przeto pogrzebowi pokoj/ a pomniąc na wtóre przykazanie świętego Patriarchy naszego nabożni bracia. Tego wieku
Cerkwie/ częstymi nákrapiáiąc łez wodkámi/ á wedle zwyczáiu Zakonnego odprawiwszy nád nim Cermeoniae pogrzebowi przyzwoite/ gdy chcą źiemi teyże z ktorey był wzięty/ bryłę gliny oddać/ cicho y bez wiádomości ludzkiey/ vchodząc tey ktorey záwsze Oćiec ś. biegał/ prozney sławy/ álić obaczą przez drzwi Cerkiewne ludźi práwowiernych wielkie zebránie w przysionku Cerkiewnym/ ktore się na pogrzeb ś^o^ THEODOZEGO (snadź o tym sam Pan im obwieścił/ chcąc to okazáć/ iż iest mu wdźięczna śmierć świętego y wiernego iego; ponieważ Zakonnicy nikomu o tym nie oznáymowáli) zgromádźiło/ dáli przeto pogrzebowi pokoy/ á pomniąc ná wtore przykazánie świętego Patriárchy násze^o^ nabożni bráćia. Tego wieku
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 97.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
, na woziech Trymfalnych wjeżdżali do Rzymu: a za nimi prowadzono wodze pojmane nieprzyjaciół zwyciężonych, i inne więźnie rozmaite, i zdobyczy różne, obrazy wzięte z Kościołów, i chorągwie. H Też u podwojów świętych przede drzwiami stawać będziesz. Stąd znać, że w onąż chwilę postanowił Foebus wieńce bobkowe wieszać przede drzwiami w przysionku Zamku Cesarskiego; i przetoż ten zwyczaj był zdawna zachowany w Rzymie, że te wieńce wieszano takim porządkiem: Ze między dwiema wieńcami Wawrzynowymi, był też zawieszany jeden z liścia dębowego uwity. Drudzy rozumieją, że drzewo dębowe było sadzone na podwórzu Zamku Cesarskiego, a podle niego ze dwu stron dwoje drzewa Wawrzynowe.
, ná woźiech Trymphálnych wieżdżáli do Rzymu: á zá nimi prowádzono wodze poimáne nieprzyiaćioł zwyćiężonych, y inne więźnie rozmáite, y zdobyczy rożne, obrázy wźięte z Kośćiołow, y chorągwie. H Też v podwoiow świętych przede drzwiámi stawáć będźiesz. Ztąd znáć, że w onęż chwilę postanowił Phoebus wieńce bobkowe wieszáć przede drzwiámi w przyśionku Zamku Cesarskiego; y przetoż ten zwyczay był zdawná záchowány w Rzymie, że te wieńce wieszano tákim porządkiem: Ze między dwiemá wieńcámi Wáwrzynowymi, był też záwieszány ieden z liśćia dębowego vwity. Drudzy rozumieią, że drzewo dębowe było sádzone ná podworzu Zamku Cesárskiego, á podle niego ze dwu stron dwoie drzewá Wáwrzynowe.
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 32
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
te posadził ziarna, które w jedno zrosły się drzewo. Gdy potym Salomon król Kościół fundował w Jeruzalem, te drzewo wycięte nie zdało się do fabryki, bo się to O DRZEWIE KrzyżA ŚWIĘTEGO
grubym, to cienkim, to prostym, to krzywym, to krótkim, to długim, pokazywało, zaczym jako dziwne, w przysionku Kościoła porzucone, Saba Królowa wizytując Salomona i Dom Boży, te Drzewo obaczywszy, Duchem Prorockim przepowiedziała, że na nim ten miał umrzeć, za którego Izraelskie upaść mia ło Królestwo. Salomon poalterowany, kazał te Drzewo w ziemi zakopać, gdzie potym probatyczna wykopana i wystawiona sadzawka, woły na ofiry idące obmywająca, chorych wpuszconych
te posadził ziarna, ktore w iedno zrosły się drzewo. Gdy potym Salomon krol Kościoł fundował w Ieruzalem, te drzewo wycięte nie zdało się do fabryki, bo się to O DRZEWIE KRZYZA SWIĘTEGO
grubym, to cienkim, to prostym, to krzywym, to krotkim, to długim, pokazywáło, zaczym iako dziwne, w przysionku Kościoła porzucone, Saba Krolowa wizytuiąc Salomona y Dom Boży, te Drzewo obaczywszy, Duchem Prorockim przepowiedziáła, że na nim ten miáł umrzec, za ktorego Izraelskie upaść miá ło Krolestwo. Salomon poalterowany, kazał te Drzewo w ziemi zakopać, gdzie potym probatyczna wykopana y wystawiona sádzawka, woły na ofiry idące obmywaiąca, chorych wpuszconych
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 146
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
przywieziona tu z Jeruzalem od Jana Kolumny Posła w kraje Orientalne, za Honoriusza III. Papieża Roku 1223. Jest daleko niższa od statury człeka alias po pas gdyż wyższa byłaby przeszkadzała biczowaniu. Paulinus, Nicephorus. Jest sztuka, czyli połowa Kolumny W Jeruzalem, w Kościele Bożego Grobu; ale ta ma być owa z przysionku Salamona, na której Chrystus wspierał się.
21. Trzcina, którą na urąganie podczas męki, miasto berła daną Chrystusowi Panu, jest w Senie mieście Włoskim w skarbcu Katedralnym, dana od Bajazeta II. Cesarza Tureckiego Innocentemu VIII. Papieżowi, i tu złożona. Kawałek tej Trzciny jest w Asyżu w Włoszech, w Kościele
przywieziona tu z Ieruzalem od Iana Kolumny Posła w kraie Orientalne, za Honoriusza III. Papieża Roku 1223. Iest daleko niższa od statury człeka alias po pas gdyż wyższa byłaby przeszkadzała bicżowaniu. Paulinus, Nicephorus. Iest sztuka, cżyli połowa Kolumny W Ieruzalem, w Kościele Bożego Grobu; ale ta ma bydź owa z przysionku Salamona, na ktorey Chrystus wspierał się.
21. Trzcina, ktorą na urąganie podcżas męki, miasto berła daną Chrystusowi Panu, iest w Senie mieście Włoskim w skarbcu Katedralnym, dana od Baiazeta II. Cesarza Tureckiego Innocentemu VIII. Papieżowi, y tu złożona. Kawałek tey Trzciny iest w Assyżu w Włoszech, w Kościele
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 111
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
2. Lipca. Cierpiał Roku 75 pochowany głęboko przed murami Klaseńskiemi u Rawenny miasta.
ALEKsEGO Z. Wyznawcy 17 Lipca, znaczy z Imienia obrońcę z Greckiego. Był synem bogatego Senatora Rzymskiego, mającego sług 3000. bogato strojnych. Po ślubie zaraz czysty od małżonki sekretnie uszedł, aż do Edessy miasta Orientalnego zaszedł, w przysionku tamecznego Kościoła lat 17. potym u Ojca w Rzymie taił się. Leży w Rzymie w marmurowej i szmaragdowej trumnie u Z. Bonifacjusza, czy Z. Piotra: dokąd Arkadiusz i Honoriusz Cesarze na ramionach go nieśli swoich. Z ciała jego płynie olejek chorych leczący; żył około Roku 410. Jest Patronem czystości, i
2. Lipca. Cierpiał Roku 75 pochowany głęboko przed murami Klaseńskiemi u Rawenny miasta.
ALEXEGO S. Wyznawcy 17 Lipca, znacży z Imienia obrońcę z Greckiego. Był synem bogatego Senatora Rzymskiego, maiącego sług 3000. bogato stroynych. Po slubie zaraz cżysty od małżonki sekretnie uszedł, aż do Edessy miasta Orientalnego zaszedł, w przysionku tamecżnego Kościoła lat 17. potym u Oyca w Rzymie taił się. Leży w Rzymie w marmurowey y szmaragdowey trumnie u S. Bonifacyusza, cży S. Piotra: dokąd Arkadiusz y Honoriusz Cesarze na ramionach go nieśli swoich. Z ciała iego płynie oleiek chorych lecżący; żył około Roku 410. Iest Patronem cżystości, y
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 124
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Kościoły kazał wystawiać Chrześcijanom, Krzyże dając na wierzchu, i sobie nad koroną. Rzym darował Z. Sylwestrowi Papieżowi i Sukcesorom, sam się przeniósł do Bizantium Miasta w Tracyj, nazwał Konstantynopolem, alias Konstantynowym miastem, co Ruś zowią Konstantynograd vulgo Stambul. Tam sobie przed Kościołem 12. Apostołów Grób wymurował, i tam w przysionku uznając się odzwiernym SS. Apostołów w złotej urnie pochowany był wędłud Euzebiusza. Idąc na Persów umarł w Akcyronie pod Nikomedyą Roku 337. 22 Maja. Gdzie kości Jego teraz są, niemogę się doczytać; co Panewka w której ochrzony od Sylwestra, znajduje się w Rzymie w Kościele Lateraneńskim. O SS. Relikwiach.
Kościoły kázáł wystawiać Chrześcianom, Krzyże dáiąc ná wierzchu, y sobie nád koroną. Rzym dárowáł S. Sylwestrowi Papieżowi y Sukcessorom, sám sie przeniosł do Bizantium Miasta w Trácyi, názwáł Konstántynopolem, alias Konstántynowym miástem, co Ruś zowią Konstántynográd vulgo Stámbul. Tam sobie przed Kościołem 12. Apostołow Grob wymurował, y tám w przysionku uznáiąc się odzwiernym SS. Apostołow w złotey urnie pochowány był wędłud Euzebiuszá. Idąc ná Persow umárł w Akcyronie pod Nikomedyą Roku 337. 22 Máiá. Gdźie kości Iego teraz są, niemogę sie doczytáć; co Panewká w ktorey ochrzony od Sylwestra, znáyduie się w Rzymie w Kościele Láteráneńskim. O SS. Relikwiach.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 168
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
w tych Ofiarach, Nowozakonną Ofiarę Krwawą na Kalwaryj, i bezkrwawą we Mszy Z. 3. Chciał BÓG temi Ofiarami odwieść Żydów od Ofiar Pogańskich, do których byli Żydzi skłonni. Z. Klemens, Tertulian, Z. Hieronim, Z. Chryzostom. Nie godziło się im Ofiar czynić, tylko przed Przybytkiem Pańskim w Przysionku, i to przez Kapłanów; oprócz Samuela Proroka, który z natchnienia Bożego Ofiarę BOGU czynił w Masfat, 1. Regum cap: 7. Eliasz na górze Karmelu 2. Regum 18. 27. Ale te Żydowskie ustały Ofiary, jak się Chrystus narodził. Z. Hieronim, Patres Graeci et Latini. Ktoby
w tych Ofiarach, Nowozakonną Ofiarę Krwawą na Kalwaryi, y bezkrwawą we Mszy S. 3. Chciał BOG temi Ofiarami odwieść Zydow od Ofiar Pogańskich, do ktorych byli Zydzi skłonni. S. Klemens, Tertulian, S. Hieronym, S. Chryzostom. Nie godziło się im Ofiar czynić, tylko przed Przybytkiem Pańskim w Przysionku, y to przez Kapłanow; oprócz Samuela Proroka, ktory z natchnienia Bożego Ofiarę BOGU czynił w Masphat, 1. Regum cap: 7. Eliasz na górze Karmelu 2. Regum 18. 27. Ale te Zydowskie ustały Ofiary, iak się Chrystus narodził. S. Hieronym, Patres Graeci et Latini. Ktoby
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 484
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
czole zaś Najwyższy Kapłan Żydowski nosił tabliczkę złotą, na której było wyrażone Sanctum Domini, straszne Imię Boskie, to jest Jehova, jako piszą Filo, Josefus, Hieronimus, Augustynus. Kapłanów Starozakonnych podzielonych przez Dawida Króla na Classes, rezydencje, były podczas ich kolei in gazophylaciis, aliàs komorach, czyli skarbcach lokowanych przy Kościelnym Przysionku, Ezechielis cap: 40 opisanych. Gdy na nich kolej przyszła ministrandi w Kościele, nie kosztowali ja- Całego świata, praecipue o JUDEI.
god winnych, Levitici cap. 10. Poświęcano ich hoc ritu: 1. Obmywaniem, 2. Ubraniem się w strój Kapłański, 3. ofiarowaniem cielęcia za grzechy własne, i
czole zaś Naywyższy Kapłan Zydowski nosił tabliczkę złotą, na ktorey było wyrażone Sanctum Domini, straszne Imie Boskie, to iest Iehova, iako piszą Philo, Iosephus, Hieronymus, Augustinus. Kapłanow Starozakonnych podzielonych przez Dawida Krola na Classes, rezydencye, były podczas ich kolei in gazophylaciis, aliàs komorach, czyli skarbcach lokowanych przy Kościelnym Przysionku, Ezechielis cap: 40 opisanych. Gdy na nich koley przyszła ministrandi w Kościele, nie kosztowali ia- Całego świata, praecipuè o IUDEI.
god winnych, Levitici cap. 10. Poświęcano ich hoc ritu: 1. Obmywaniem, 2. Ubraniem się w stroy Kápłański, 3. ofiarowaniem cielęcia za grzechy własne, y
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 485
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
tardauero vt scias, quomodo debeas in domo Dei conuersari: Jeśli omieszkam abyś wiedział/ jako w domu Bożym sprawować się masz/ to jest w Kościele Bożym/ i nietylko będzie sądził dom Boży/ ale też i przysionki jego/ według onych słów: Adorate Dominum in atrio sancto eius. Chwalcie Pana w jego przysionku świętym. i na drugim miejscu: Deus stetit in Synagoga Deorum, in medio autem Deos dijudicat: Bóg stanął w Boźnicy Bogów/ to jest świętych/ i we śrzodku świętych rozporządza/ jednych czyniąc Prorokami/ drugich Apostołami/ drugich Doktorami. etc. i przydaje Prorok/ Audi Iesu Sacerdos magne, tu et amici tui
tardauero vt scias, quomodo debeas in domo Dei conuersari: Iesli omieszkam ábyś wiedźiał/ iáko w domu Bożym spráwowáć się masz/ to iest w Kośćiele Bożym/ y nietylko będźie sądźił dom Boży/ ále też y przyśionki iego/ według onych słow: Adorate Dominum in atrio sancto eius. Chwalćie Páná w iego przyśionku świętym. y ná drugim mieyscu: Deus stetit in Synagoga Deorum, in medio autem Deos dijudicat: Bog stánął w Boźnicy Bogow/ to iest świętych/ y we śrzodku świętych rosporządza/ iednych czyniąc Prorokámi/ drugich Apostołámi/ drugich Doktorámi. etc. y przydáie Prorok/ Audi Iesu Sacerdos magne, tu et amici tui
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 83
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
/ i zdechła. A wszedszy młodzieńcy/ znaleźli ją umarłą; a wyniozszy/ pogrzebli ją podle męża jej. 11. I przyszedł strach wielki na wszystek Zbor/ i na wszystkie którzy to słyszeli. 12
. LEcz przez ręce Apostołskie działo się wiele znamion i cudów miedzy ludem: (A byli wszyscy jednomyślnie w przysionku Salomonowym; 13. A z innych żaden nie śmiał się do nich przyłączyć; ale lud wiele o nich trzymał: 14. I owszem przybywało mnóstwa wierzących PAnu/ mężów i niewiast). 15. Tak/ że i na ulice wynosili chore/ i kładli je na pościelach i łożkach; aby przynamniej cień Piotra przychodzącego
/ y zdechłá. A wszedszy młodźieńcy/ ználeźli ją umárłą; á wyniozszy/ pogrzebli ją podle mężá jey. 11. Y przyszedł strách wielki ná wszystek Zbor/ y ná wszystkie ktorzy to słyszeli. 12
. LEcż przez ręce Apostolskie dźiało śię wiele známion y cudow miedzy ludem: (A byli wszyscy jednomyślnie w przyśionku Sálomonowym; 13. A z innych żaden nie śmiał śię do nich przyłącżyć; ále lud wiele o nich trzymał: 14. Y owszem przybywáło mnostwá wierzących PAnu/ mężow y niewiast). 15. Tak/ że y ná ulice wynośili chore/ y kłádli je ná pośćielách y łożkách; áby przynamniey ćień Piotrá przychodzącego
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 129
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
