, wydaliśmy.
Samego IWWMP. Dobrodzieja tanquam praesens i wszystkich okoliczności conscium apello numenjako obecnego... świadomego wzywam łaski, cośmy zgrzeszyli przeciwko JOKsięciu IMci i IWWMPanu podskarbiemu wielkiemu W. Ks. Lit. wprowadzeniem mnie bez mojej wiadomości przez IMP. Góreckiego, a przez W IMPana chorążego liwskiego ultronea oblationedobrowolnym przyzwoleniem do konkurencji o WYMPannę chorążankę liwską, ściśle egzaminowane i dostatecznie ode mnie justyfikowane, w tym tylko venialissimam znalazło we mnie noxam, że ex tenerrima sollicitationenajłatwiejszy do przebaczenia... grzech, że wobec najczulszego nalegania śp. ojca i dobrodzieja mego ani opowiedziawszy się
JOKsięciu IMci kanclerzowi, pojechałem do Węgrowa dla widzenia się
, wydaliśmy.
Samego JWWMP. Dobrodzieja tanquam praesens i wszystkich okoliczności conscium apello numenjako obecnego... świadomego wzywam łaski, cośmy zgrzeszyli przeciwko JOKsięciu JMci i JWWMPanu podskarbiemu wielkiemu W. Ks. Lit. wprowadzeniem mnie bez mojej wiadomości przez JMP. Góreckiego, a przez W JMPana chorążego liwskiego ultronea oblationedobrowolnym przyzwoleniem do konkurencji o WJMPannę chorążankę liwską, ściśle egzaminowane i dostatecznie ode mnie justyfikowane, w tym tylko venialissimam znalazło we mnie noxam, że ex tenerrima sollicitationenajłatwiejszy do przebaczenia... grzech, że wobec najczulszego nalegania śp. ojca i dobrodzieja mego ani opowiedziawszy się
JOKsięciu JMci kanclerzowi, pojechałem do Węgrowa dla widzenia się
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 559
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, ale ta po śmierci ojca swego panienką umarła. Andrzej pierwszy syn, przyjachawszy z cudzej ziemi, zaraz do wojska się udał. Kapitanem pod regimentem stryja swego, pana krakowskiego, zostawszy, dwieście kompanij miał, który potem dał mu pannę Wiktoriję Potockę, hetmana polnego (a tę wziął w swą opiekę koronny) z przyzwoleniem ojcowskiem córkę; wesele w Brodach odprawiono. Z tą synaczka Mikołaja zostawił. Po śmierci pisarza wojska koronnego konferował mu dzisiejszy pan nasz, Jan Kazimierz, to pisarstwo. Gdyśmy już byli in spe pociechy wielkiej, w gorączkę, która ma była przypadła ze stłuczenia z konia, wpadł, a bodaj się i ruptura do
, ale ta po śmierci ojca swego panienką umarła. Andrzej pierwszy syn, przyjachawszy z cudzej ziemi, zaraz do wojska się udał. Kapitanem pod regimentem stryja swego, pana krakowskiego, zostawszy, dwieście kompanij miał, który potém dał mu pannę Wiktoriję Potockę, hetmana polnego (a tę wziął w swą opiekę koronny) z przyzwoleniem ojcowskiem córkę; wesele w Brodach odprawiono. Z tą synaczka Mikołaja zostawił. Po śmierci pisarza wojska koronnego konferował mu dzisiejszy pan nasz, Jan Kazimierz, to pisarstwo. Gdyśmy już byli in spe pociechy wielkiej, w gorączkę, która ma była przypadła ze stłuczenia z konia, wpadł, a bodaj się i ruptura do
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 191
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
skuteczniej obmyślić Ziemi Świętej Grzegorz/ przyzwał na spolną o tym radę do Rzymu Mistrzów abo Wodzów Templariorum, Hospitalariorum, Theutonicorum. A że ich Rycerstwu krzywdę czynił Fryderyk Cesarz/ i Saracenom sprzyjał; bo im Nuceryj pozwolił/ gdzie też na domy sobie brali kamienie i drzewo po zburzonym Kościele Z. Piotra w Barygium za jego przyzwoleniem; dla czego też Sołtan Babiloński często mu przez posły podarunki przysyłał/ jako to Namiot drogo szacowany/ na którym się Słońce i Księżyc misterną sztuką obracały i dzienne z nocnemi godzinami pokazowały: Przeto Fryderyka Papież strofował i zemstą mu Boską groził/ napominając go/ aby raczej Saraceny uskromił/ i o cześć się Boską ujął przeciw
skuteczniey obmyślić Ziemi Swiętey Grzegorz/ przyzwał ná spolną o tym radę do Rzymu Mistrzow ábo Wodzow Templariorum, Hospitalariorum, Theutonicorum. A że ich Rycerstwu krzywdę czynił Fryderyk Cesarz/ i Saracenom sprzyiał; bo im Nuceryi pozwolił/ gdźie też ná domy sobie bráli kamienie i drzewo po zburzonym Kośćiele S. Piotrá w Barygium zá iego przyzwoleniem; dla czego też Sołtan Babiloński często mu przez posły podarunki przysyłał/ iáko to Namiot drogo szacowany/ ná ktorym się Słońce i Kśiężyc misterną sztuką obracały i dźienne z nocnemi godźinámi pokázowáły: Przeto Fryderyka Papież strofował i zemstą mu Boską groźił/ nápomináiąc go/ áby ráczey Sáráceny uskromił/ i o cześć się Boską uiął przećiw
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 73
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
. potym Kasztelanem Inowrocławskim, a w roku 1687. już Wojewodą, Marszałkiem Trybunału Koronnego. Młodsze lata swoje rycerskiemi dziełami polerował w różnych osobliwie z Tatarami okazjach, w dalszych zdrową radą tę Ojczyznę ratował. Złączył się był dożywotnie raz z Zofią Daniłowiczowną Podczaszanką Koronną, pozostałą wdową po Cetnerze Staroście Lwowskim, która potym za jego przyzwoleniem Karmelitką Bosą umarła. Drugi raz z Jadwigą Górską herbu Łodzia, córki jego były dwie jedna Marcjanna Katarzyna Jakuba Działyńskiego, Wojewodzica Kaliskiego, druga Teressa Jana Łąckiego Kasztelanica Kaliskiego małżonki, Synów zaś piąciu Jan, Jędrzej, Wojciech, Piotr i Paweł. Z tych.
Jan Kasztelan Wojnicki, z Sejmu 1703. Komisarz do rewizyj
. potym Kásztelanem Jnowrocławskim, á w roku 1687. iuż Woiewodą, Marszałkiem Tribunału Koronnego. Młodsze láta swoie rycerskiemi dziełámi polerował w rożnych osobliwie z Tatarami okázyach, w dalszych zdrową rádą tę Oyczyznę ratował. Złączył się był dożywotnie raz z Zofią Daniłowiczowną Podczaszanką Koronną, pozostáłą wdową po Cetnerze Stároście Lwowskim, ktora potym za iego przyzwoleniem Kármelitką Bosą umárła. Drugi raz z Jadwigą Gorską herbu Łodzia, corki iego były dwie iedna Márcyanna Kátárzyna Jakuba Działyńskiego, Woiewodzica Kaliskiego, druga Teressa Jana Łąckiego Kasztelanica Káliskiego małżonki, Synow zaś piąciu Jan, Jędrzey, Woyćiech, Piotr y Paweł. Z tych.
Jan Kasztelan Woynicki, z Seymu 1703. Kommissarz do rewizyi
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 11
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
