. — Szewc dał gańbę trzewikom. Z gniewem-ci, atoli Wziąwszy pędzla poprawił według jego woli. Nuż sziwiec dalej przygarniać: „Jeszczeć źle to i to”. A malarz go w pół: „Dość też z szewca po kopyto!” VIII 125. PRIMA APRILIS
Śle dama pod pieczęcią żywą w pudełeczku Pchłę kawalijerowi. Gdy sfolgował wieczku,
Wymkła. On też jej w zamian (iż w sąmsiedztwie bliskiem) W sam obiad żywcem parę ptaszków pod półmiskiem Śle w skorupkach jaj kurzych, zasklepionych kształtnie — List do niej z komplementem pisząc dość udatnie: Przy pokłonie za pocztę — prosi o wrąb wolny W puszczy, w której
. — Szewc dał gańbę trzewikom. Z gniewem-ci, atoli Wziąwszy pędzla poprawił według jego woli. Nuż sziwiec dalej przygarniać: „Jeszczeć źle to i to”. A malarz go w pół: „Dość też z szewca po kopyto!” VIII 125. PRIMA APRILIS
Śle dama pod pieczęcią żywą w pudełeczku Pchłę kawalijerowi. Gdy sfolgował wieczku,
Wymkła. On też jej w zamian (iż w sąmsiedztwie bliskiem) W sam obiad żywcem parę ptaszków pod półmiskiem Śle w skorupkach jaj kurzych, zasklepionych kształtnie — List do niej z komplementem pisząc dość udatnie: Przy pokłonie za pocztę — prosi o wrąb wolny W puszczy, w której
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 38
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
nym som rusznę drobiaszgi tu zaraz opisanę, 1 moszdzirzyk kamienny, kalczedonowy, i z wiercioszkiem.
1 więlki paciorek sz kalcedonowego abo z krwawnykowego kamynia.
2 stuczki imakustu indyskięgo, w jednym papirku z rogu rznięte rusznę tabliczki do mannelek, 1 1/2 kopita rogu prawego łosiego.
4 perły szklane, podługowatę, w pudełeczku, czeglaste wstoski przy nich. 4 pary kutasów, sz pociorkuw robionę, i złociste esyki przy nich, 1 burstynowa perfomyrka, w gruszęczkę robiona, 1 takaż okrogła, 1 roczka, co figę pokazuję, też burstynowa, 1 puszeczk do tabaki, z biały i czarni koscy zrobiona, srebrne szrubeczki przy
nym som rusznę drobiaszgi tu zarasz opisanę, 1 moszdzirzyk kamięnny, kalczedonowy, y z wiercioszkiem.
1 więlky paciorek sz kalcedonowego abo s krwawnykowego kamynia.
2 stuczky imakustu indyskięgo, w iednym papirku z rogu rznięte rusznę tabliczky do mannelek, 1 1/2 kopita rogu prawego łosiego.
4 perły sklane, podługowatę, w pudełeczku, czeglaste wstosky przy nich. 4 pary kutasów, sz pociorkuw robionę, y złociste esyky przy nich, 1 burstynowa perfomyrka, w gruszęczkę robiona, 1 takasz okrogła, 1 roczka, co figę pokazuię, tysz burstynowa, 1 puszeczk do tabaky, z biały y czarni koscy zrobiona, szrybrne szrubeczky przy
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 56
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
/ albo poklęknąwszy/ Takowego zwyczaju zdawna w Cerkwi nie było/ jako i u Rzymian w Kościele głową się kłaniać. (Puszek powiadasz. albo Kielichów przystojnych na chowanie Naświętszego SAKRAMENTV nie mają, ale w ladajakim naczyniu w słomianym albo w oskowym chowają. ODPOWIADAM. TO nieprawda i szczera potwarz/ a że drudzy w pudełeczku drewnianym jakim przystojnym/ albo w inakszym jakim naczyniu drewnianym czystym zamczystym chowają/ temu się dziwować nie potrzeba/ bo niedostatek ich do tego przymusza. Przypatrz się jeno w dostatnich Cerkwiach/ znajdziesz takowe naczynia śrebrne białe/ a w drugich i pozłociste/ w drugich zaś Cynowe/ a w niektórych zasię uboższych z drzewa przystojnie utoczone
/ álbo poklęknąwszy/ Tákowego zwyczáiu zdawna w Cerkwi nie było/ iáko y v Rzymian w Kośćiele głową się kłániáć. (Puszek powiádasz. álbo Kielichow przystoynych ná chowánie Naświętszego SAKRAMENTV nie máią, ále w ládáiakim naczyniu w słomiánym álbo w oskowym chowáią. ODPOWIADAM. TO nieprawdá y szczera potwarz/ á że drudzy w pudełeczku drewniánym iákim przystoynym/ álbo w inákszym iákim naczyniu drewniánym czystym zamczystym chowáią/ temu się dźiwowáć nie potrzebá/ bo niedostátek ich do tego przymusza. Przypátrz się ieno w dostátnich Cerkwiách/ znaydźiesz tákowe naczynia śrebrne białe/ á w drugich y pozłoćiste/ w drugich záś Cynowe/ á w niektorych záśię vboższych z drzewá przystoynie vtoczone
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 54
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
