nie godzić/ Duszy być swej zabójcą/ i wiecznie jej szkodzić. Wiedziałem/ że pochodzą ludzkie nieprawości/ I z uczynku/ i z mowy i pożądliwości/ Któremi zepsowany człek konfederatem Stawszy się Boskim/ gardzi Boga Majestatem/ A przeciem w padł w to głupstwo/ i rozum nie zdrowy/ Zem się rebelizantem wielekroć i z mowy/ I z uczynków moich stał/ i z pożądliwości/ Przeciw Boga mandatom/ i sprawiedliwości Jego/ w zbudzając na się do gniewu srogiego Ojca mego/ i Króla/ i Pana dobrego. Grzech zabija duszę.
Nie chciało mi dać Niebo lichej kreaturze Tego z rozumieć/ że grzech jest ludzkiej naturze
nie godźić/ Duszy bydź swey záboycą/ y wiecżnie iey szkodźić. Wiedźiałem/ że pochodzą ludzkie niepráwośći/ Y z ucżynku/ y z mowy y pożądliwośći/ Ktoremi zepsowány cżłek konfederatem Stawszy się Boskim/ gárdźi Bogá Máiestatem/ A przećiem w pádł w to głupstwo/ y rozum nie zdrowy/ Zem się rebellizántem wielekroć y z mowy/ Y z ucżynkow moich stáł/ y z pożądliwośći/ Przećiw Bogá mandatom/ y spráwiedliwośći Iego/ w zbudzaiąc ná się do gniewu srogiego Oycá mego/ y Krolá/ y Páná dobrego. Grzech zabiiá duszę.
Nie chćiało mi dáć Niebo lichey kreaturze Tego z rozumieć/ że grzech iest ludzkiey náturze
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 34
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
zachował, łaskawie szanował, wolnością udarował, gdzie zostawszy świebodny,tę władzą którą po dziś masz, osiadłeś, dziwujemy się, że pamiętając na dobrodziejstwa takowe, i łaskawość Najaśniejszego Monarchy Władysława IV. Brata naszego, gdy o to my w Królestwie naszym, uspakajać zechcąc bunty, wjechalismy w te kraje, ty z rebelizantem naszym złączyłeś się, i na przeciwko wojsku naszemu oręże podniozłeś, lubo z małą barzo pociechą i pożytkiem swoim, gdzie spodziewamy się, iz i na potym twoje zamysły Bóg pomiesza, i nieszczęścić się tobie będzie. My jednak czyniemy tobie nadzieję życzliwości i łaskę naszę tobie ofiarujemy, przypominając ci dobródziejstwa Brata naszego,
záchował, łáskáwie szánował, wolnośćią vdárował, gdźie zostawszy świebodny,tę władzą ktorą po dźiś masz, ośiadłeś, dźiwuiemy się, że pámiętáiąc ná dobrodźieystwá tákowe, y łaskáwość Naiáśnieyszego Monárchy Włádysłáwá IV. Brátá nászego, gdy o to my w Krolestwie nászym, vspakáiáć zechcąc bunty, wiechálismy w te kráie, ty z rebellizántem nászym złączyłeś się, y ná przećiwko woysku nászemu oręże podniozłeś, lubo z máłą bárzo poćiechą y pozytkiem swoim, gdźie spodźiewamy się, iz y ná potym twoie zamysły Bog pomiesza, y nieszczęśćić się tobie będźie. My iednák czyniemy tobie nádźieię życzliwośći y łáskę nászę tobie ofiáruiemy, przypomináiąc ći dobrodżieystwá Brátá nászego,
Skrót tekstu: PastRel
Strona: B4
Tytuł:
Relacja chwalebnej expedycjej
Autor:
J. Pastorius
Tłumacz:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
zniósł z Wezyrem Tatarskim/ z poufałej i wiernej rozmowy nadzieję czyniąc/ ze szczęśliwy koniec nieprzyjaźni wzajemnej/ stąd się pojawi. Przy tych listach było też pisanie od Chmielnickiego do K. I. M. z okazji listu Królewskiego/ który przed kilką dni do obozu Kozackiego K. I. M. był przesłał/ uznawając rebelizantem Chmielnickiego/ iż i władzą mu nad Zaporożany zechce odjąć/ ogłaszając: Kozaków zaś napominając aby według woli Królewskiej przyznali sobie za Hetmana tego/ którego im Król listownie podaje. W tym tedy pisaniu Chmielnicki do Króla I. M. z wielkim upokorzeniem wierność swoję zalecał/ i posługi wojskowe. wkładając wszystkę winę na Królewskie wojska
zniosł z Wezyrem Tátárskim/ z poufáłey y wierney rozmowy nádżieię cżyniąc/ ze szcżęśliwy koniec nieprzyiáźni wzaiemney/ ztąd się poiáwi. Przy tych listách było też pisánie od Chmielnickiego do K. I. M. z okázyey listu Krolewskiego/ ktory przed kilką dni do obozu Kozáckiego K. I. M. był przesłał/ vznawáiąc rebellizántem Chmielnickiego/ iż y władzą mu nád Zaporożány zechce odiąć/ ogłaszáiąc: Kozakow záś nápomináiąc áby według woli Krolewskiey przyználi sobie zá Hetmáná tego/ ktorego im Krol listownie podáie. W tym tedy pisániu Chmielnicki do Krolá I. M. z wielkim vpokorzeniem wierność swoię zálecał/ y posługi woyskowe. wkłádáiąc wszystkę winę ná Krolewskie woyská
Skrót tekstu: PastRel
Strona: C2
Tytuł:
Relacja chwalebnej expedycjej
Autor:
J. Pastorius
Tłumacz:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
, ale ta potem we trzech leciach w Warszawie umarła. Tamże i siostra królowej książęciu Markiesowi poślubiona, zjechała brzemienna ze Francji i córką także powiła. Tamże przysłani posłowie od cesarza rzymskiego, uskarżając się, że przeciwko paktom wojsko pewne polskie z ludzi niemal hultajskich zgromadzone, nie wiedzieć z czyjego rozkazania z Weselinim, cesarza rzymskiego rebelizantem, w Węgrzech złączyło się i szkody w państwach cesarskich robi. Dal król respons, że o tym ani on, ani Rzeczypospolita nie wie, ale znosić ich moc cesarzowi daje, do czego i sam swymi ludźmi dopomoże. Ciż posłowie reformacji królowej Leonory, Michałowej żony, upominali się. Odpowiedziano na to, że
, ale ta potem we trzech leciach w Warszawie umarła. Tamże i siostra królowej książęciu Markiesowi poślubiona, zjechała brzemienna ze Francyi i córką także powiła. Tamże przysłani posłowie od cesarza rzymskiego, uskarżając się, że przeciwko paktom wojsko pewne polskie z ludzi niemal hultajskich zgromadzone, nie wiedzieć z czyjego rozkazania z Weselinim, cesarza rzymskiego rebelizantem, w Węgrzech złączyło się i szkody w państwach cesarskich robi. Dal król respons, że o tym ani on, ani Rzeczypospolita nie wie, ale znosić ich moc cesarzowi daje, do czego i sam swymi ludźmi dopomoże. Ciż posłowie reformacyi królowej Leonory, Michałowej żony, upominali się. Odpowiedziano na to, że
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 477
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
. Post fata zaś, aby na kawalera maltańskiego, który by był natenczas urodzonym szlachcicem polskim spadły, in quantum kto inszy z domu radziwiłłowskiego bliższy by był ordynacji, nie odwzwie się.
Markotno było słyszeć Lubomirskiemu kawalerowi ten dekret, ale mając respekt na owe swoje, na którą Rok 1679
wszyscy krakali przeciwko cesarzowi z Weselinem rebelizantem (tak udawano) koniunkcyją, supersedować musiał. Inaczej fortuny swojej próbować deklarował się, a książę Wiśniowiecki hetman z żoną swą panem dóbr ordynackich ostrogskich został i kilka lat potem z żoną żyjąc, potomstwa żadnego nie mając (jako się niżej powie), na niechęć jakąś małżonki swej napadł i zamrzeć musiał. Ale to
. Post fata zaś, aby na kawalera maltańskiego, który by był natenczas urodzonym slachcicem polskim spadły, in quantum kto inszy z domu radziwiłłowskiego bliższy by był ordynacyi, nie odwzwie się.
Markotno było słyszeć Lubomirskiemu kawalerowi ten dekret, ale mając respekt na owe swoje, na którą Rok 1679
wszyscy krakali przeciwko cesarzowi z Weselinem rebelizantem (tak udawano) koniunkcyją, supersedować musiał. Inaczej fortuny swojej próbować deklarował się, a książę Wiśniowiecki hetman z żoną swą panem dóbr ordynackich ostrogskich został i kilka lat potem z żoną żyjąc, potomstwa żadnego nie mając (jako się niżej powie), na niechęć jakąś małżonki swej napadł i zamrzeć musiał. Ale to
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 499
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
